Το χτίσιμο της νέας Λιβύης

Με τη πτώση του Καντάφι πλέον ορατή, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της αντιμετωπίζουν τη γνώριμη πρόκληση της μεταπολεμικής σταθεροποίησης και αναδόμησης σε μια ακόμη χώρα.
Όπως στη Βοσνία, στο Κόσοβο, στο Ιράκ, και στο Αφγανιστάν, όπου κυριάρχησε στρατιωτικά η Δύση, έτσι και στη Λιβύη….

θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί μια νέα τάξη. Αξίζει λοιπόν να εξετάσουμε και να συγκρίνουμε τα λιβυκά δεδομένα με αυτά των άλλων περιοχών, από πλευράς μεγέθους, πλούτου, ομοιογένειας, γεωγραφίας, και πολιτικής ωριμότητας.


Η Λιβύη είναι τρεις φορές πληθυσμιακά μεγαλύτερη από τη Βοσνία και το Κόσοβο, αλλά μόλις το 1/3 του μεγέθους του Ιράκ και του Αφγανιστάν, οπότε η αναδόμηση εκεί θα είναι κάτι μεταξύ της βαλκανικής προσπάθειας των 1990`ς, και της πιο απαιτητικής που χρειάστηκε μετά την 9/11.


Η Λιβύη είναι πιο πλούσια από τα προαναφερόμενα κράτη, με προπολεμικό ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα τα $14.000. Ο πόλεμος και οι κυρώσεις δεν έπληξαν την οικονομία της στο βαθμό που επλήγησαν οι οικονομίες των άλλων τεσσάρων χωρών. Συνεπώς, μάλλον θα επανέλθει αρκετά πιο γρήγορα.


Η Λιβύη είναι πιο ομοιογενής σε εθνοτικά, γλωσσικά, και θρησκευτικά πλαίσια. Έχει μια μειονότητα Βερβερίνων που αποτελούν το 10% του πληθυσμού. Και κατοικούν κυρίως στη νοτιοδυτική πλευρά της χώρας. Αν και επιζητούν πολιτισμική και γλωσσική αυτονομία, δεν έχουν επιδιώξει την αποσκίρτηση τους από τη Λιβύη.


Η ηγεσία των ανταρτών, με βάση την ανατολική πλευρά της χώρας, συντόνισε τους μαχητές των δυτικών ορέων, προσπαθώντας να επιβάλλει την άποψη ότι η απελευθέρωση της Τρίπολης είναι προσπάθεια ευρείας βάσης, και όχι απλά μια εισβολή από τα ανατολικά.


Οι φυλές της Λιβύης θα αποτελέσουν παράγοντες κλειδιά στην νέα κατάσταση, αλλά η πολιτική τους ισχύς έχει διογκωθεί τεχνητά από η πολιτική του διαίρει και βασίλευε που εφάρμοζε ο Καντάφι. Αν υπάρξουν φυλετικοί ανταγωνισμοί και αντιπαλότητες, αυτό θα οφείλεται στην αναδιανομή της ισχύος και των πόρων, και όχι σε ζητήματα εθνικής ταυτότητας, όπως στο Κόσοβο και στο Ιράκ.


Υπάρχουν επίσης σημαντικές γεωγραφικές διαφορές. Η Βοσνία, το Κόσοβο, και το Αφγανιστάν είναι χώρες χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα, με επιθετικούς γείτονες που προσπάθησαν να υπονομεύσουν την αναδόμηση των κρατών αυτών. Το ίδιο περίπου ίσχυσε και στο Ιράκ. Αντιθέτως, η Λιβύη είναι προσβάσιμη, και οι γείτονές της δεν συνιστούν απειλή.


Η μεταπολεμική προσπάθεια στη Λιβύη θα είναι πολύ πιο εύκολη από τις υπόλοιπες του παρελθόντος. Υπάρχουν όμως και κάποιοι δυσμενείς παράγοντες:


Πρώτον, αν και πιο ισχυρή οικονομικά, η Λιβύη είναι πιο καθυστερημένη πολιτικά. Πέρασε από την φασιστική ιταλική αποικιοκρατία στην δικτατορία του ενός, με ένα ενδιάμεσο διάλειμμα συνταγματικής μοναρχίας. Έτσι, οι Λίβυοι δεν έχουν πείρα από συμμετοχική πολιτική.


Δεύτερον, η Δύση δεν διαθέτει χερσαίες δυνάμεις στη χώρα ώστε να εξασφαλίσει τη τάξη προκειμένου να προχωρήσει η σταθεροποίηση. Κάτι τέτοιο αποδείχθηκε απαραίτητο στη Βοσνία και στο Κόσοβο. Στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, η ελλιπής παρουσία στρατευμάτων στο έδαφος μετέτρεψε τις αρχικές νίκες σε περιπέτεια, καθώς οι αντάρτικες ομάδες οργανώθηκαν στρατολογώντας, και αποκτώντας οπλισμό.


Τρίτον, δεν υπάρχει κάποιος διεθνής παράγοντας που να συντονίσει μια συλλογική προσπάθεια αναδόμησης. Ο Ομπάμα περιόρισε τον αμερικανικό ρόλο, εξαιτίας των δεσμεύσεων αλλού, αλλά και του χαμηλού κύρους των ΗΠΑ στον αραβικό κόσμο. Δεν υπάρχει όμως άλλη δύναμη, με τόση επιρροή, που να μπορεί να αναλάβει.


Αν θέλουμε να πετύχει η Λιβύη, η Δύση θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα, από τη πολεμική προσπάθεια στη σύνθετη απόπειρα του κτισίματος κράτους και της επιβολής ειρήνης. Η ασφάλεια είναι η πρώτη προτεραιότητα. Οι κοινωνίες που ξεπηδούν από συγκρούσεις, συνήθως καταλήγουν να διαθέτουν περισσότερους στρατιώτες παρά αστυνομικούς. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αποστρατεύσει όλους τους μάχιμους, και των δυο πλευρών, και να φτιάξει μια ικανή αστυνομική δύναμη. Όλα θα εξαρτηθούν από την αποτελεσματική απόδοση δικαιοσύνης που θα πρέπει να βασίζεται στη συμφιλίωση και όχι στην εκδίκηση.


Οι ΗΠΑ μπορούν να βοηθήσουν με τη σύσταση μιας υπηρεσίας συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας, που θα προωθήσει προγράμματα εκπαίδευσης επί θεμάτων ευνομίας και γενικά συνεργασίας. Στην όλη προσπάθεια θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι όσοι έχουν λόγο να υπάρχει μια οργανωμένη και πλούσια Λιβύη, όπως είναι η ΕΕ, και ο Αραβικός Σύνδεσμος. Και σε αντίθεση με την εκστρατεία του Ιράκ, στη περίπτωση της Λιβύης υπάρχει γενική αραβική αποδοχή. Αν τυχόν ξεσπάσουν συγκρούσεις μεταξύ ομάδων που συναποτελούν τον επαναστατικό συνασπισμό, θα πρέπει οπωσδήποτε να επέμβουν οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ. Η Αμερική θα πρέπει να είναι και αυτή έτοιμη να παρέμβει, σε μικρότερη όμως κλίμακα.


Η δεύτερη προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη αντιπροσωπευτικών θεσμών. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να καταλάβει πως η καλοπροαίρετη οικονομική βοήθεια, άθελά της οδηγεί στην επιστροφή της απολυταρχικότητας. Το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο είναι προσωρινό. Άρα, όποια εξωτερική οικονομική βοήθεια θα πρέπει να δοθεί στις τοπικές αρχές με σκοπό την ανάπτυξη διοικητικών θεσμών, και μιας κουλτούρας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και πολιτικής. Ήδη κάτι τέτοιο συμβαίνει σε περιοχές που ελέγχει το Συμβούλιο, και συνεπώς υπάρχει μια επιφυλακτική αισιοδοξία. Η πραγματική όμως πρόκληση έγκειται στο αν το Συμβούλιο θα μπορέσει να εφαρμόσει το νέο φιλόδοξο Σύνταγμα, που μεταξύ άλλων προβλέπει τη σύσταση εθνοσυνέλευσης μέσα σε 20 μήνες.


Θα πρέπει να θυμόμαστε πως μια εθνική απελευθέρωση μπορεί γρήγορα να εκφυλιστεί, λόγω της καθημερινότητας, της ανασφάλειας, και της οικονομικής δυσπραγίας. Για να αποφύγουν κάτι τέτοιο, οι Λίβυοι θα πρέπει να επιδείξουν υπομονή και εμμονή στα επόμενα χρόνια.


Από τη πλευρά τους, οι ΗΠΑ και η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να εφαρμόσουν τα διδάγματα από τις προηγούμενες εμπειρίες τους, περιορίζοντας τις προσδοκίες μιας ταχείας προόδου, ανταποκρινόμενες στις τοπικές ανάγκες, και αποφεύγοντας τη τάση για ανεπιθύμητες παρεμβάσεις.


Η ευνοϊκή γεωγραφική τοποθεσία της Λιβύης, το μικρό της μέγεθος, ο σχετικός της πλούτος, και ομοιογενής πληθυσμός της, θα βοηθήσουν στη μετάβαση προς τη δημοκρατία και την ειρήνη. Η απουσία όμως κυβερνητικών θεσμών και μιας πολιτικής τάξης, αποτελούν δείγματα ότι η προσπάθεια στη Λιβύη θα είναι μια σχετικά δύσκολη υπόθεση.

πηγη
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Σχετικά με Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση! Δείτε όλα τα άρθρα του/της Κατοχικά Νέα →