Τα 10 ένοχα μυστικά του προγράμματος Απόλλων

Μέσω του προγράμματος Απόλλων οι αμερικανοί επέτυχαν να υλοποιήσουν ένα από τους σημαντικότερους άθλους της ανθρωπότητας που ήταν η αποστολή αστροναυτών στην Σελήνη. Όμως, στα επόμενα χρόνια θα αρχίσουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες που αναθεωρούν ως ένα βαθμό την εικόνα που έχουμε για το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

1. Το πρόγραμμα θα ακυρώνονταν πριν ξεκινήσει
Μετά την δημόσια τοποθέτηση του προέδρου Κέννεντυ τον Σεπτέμβριο του 1962 ότι πρώτοι οι αμερικανοί θα στείλουν άνθρωπο στην Σελήνη. Συντάχθηκε από την NASA ο προϋπολογισμός του προγράμματος Απόλλων και κοινοποιήθηκε στον πρόεδρο. Τότε όπως αναφέρουν οι συνεργάτες του συνειδητοποίησε τα κολοσσιαία κεφάλαια που έπρεπε να δαπανηθούν για αυτό το σκοπό. Ο πρόεδρος άρχισε να σκέφτεται την ιδέα της υπαναχώρησης όμως τελικά δεν το έπραξε γιατί δεν ήθελε να χαρίσει στους Σοβιετικούς ακόμα μια πρωτιά σαν αυτές που επέτυχαν με το Σπούτνικ και τον Γκαγκάριν. Ήταν ζωτικής σημασίας για τους αμερικανούς να αποδείξουν ότι σε σχέση με τους Σοβιετικούς υπερείχαν τόσο βιομηχανικά όσο και τεχνολογικά.

2. Επικεφαλής ένας Ναζί επιστήμονας
Ο Βέρνερ φον Μπράουν μπορεί να ήταν ο κορυφαίος επιστήμονας που διέθετε η NASA και ο μόνος που μπορούσε να σχεδιάσει τον γιγάντιο πύραυλο Κρόνος 5, ήταν όμως και ένας γερμανός με ναζιστικό παρελθόν. Οι μυστικές υπηρεσίες των αμερικανών φρόντισαν να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο που τον συνέδεε με το ναζιστικό κόμμα. Τελικά, πέρασε στην κοινή γνώμη η άποψη ότι στην διάρκεια του πολέμου οι Ναζί υποχρέωσαν τον Μπράουν να συνεργαστεί.

3. Το Σεληνιακό ραντεβού
Μια από τις κορυφαίες προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσει η NASA ήταν η σχεδίαση και η κατασκευή ενός διαστημοπλοίου το οποίο θα μετάφερε τους αστροναύτες στο φεγγάρι. θα έπρεπε να έχει ισχυρούς κινητήρες ώστε να προσεδαφιστεί ομαλά και την απαραίτητη προωθητική δύναμη ώστε να επιστρέψει πίσω στη Γη με ασφάλεια. Κανένα από τα σχέδια που είχαν προταθεί δεν μπορούσε να υλοποιήσει στο σύνολο της αυτή την αποστολή. Ώσπου γεννήθηκε η ιδέα να υπάρξουν δυο σκάφη, το ένα που θα τους μετάφερε σε τροχιά γύρω από την Σελήνη και ένα άλλο μικρότερο που θα προσσεληνώνονταν σε αυτήν. Υπήρχε βέβαια το ρίσκο της επιτυχούς σύνδεσης δυο διαστημοπλοίων σε τόσο μεγάλη απόσταση από την Γη, αλλά τελικά επιλέχθηκε αυτή η λύση καθώς ήταν η μόνη μέθοδος που μπορούσαν να εφαρμόσουν με την τεχνολογία που διέθεταν εκείνη την εποχή.

4. Συνεχείς βλάβες και αστοχίες
Επειδή ήταν ένα πρόγραμμα που έπρεπε να υλοποιηθεί γρήγορα η NASA ανέθεσε την κατασκευή πολλών τμημάτων σε άλλες εταιρίες με αποτέλεσμα να εμφανίζονται συχνά βλάβες. Κάποιες μπόρεσε η NASA να τις διορθώσει με τις δοκιμές που έκανε όταν παρελάμβανε ένα όχημα από την εταιρία κατασκευής ενώ σε άλλες περιπτώσεις ορισμένα μηχανήματα παρουσίαζαν πρόβλημα κατά την διάρκεια της πτήσης.

5. θανατηφόρο ατύχημα
Αυτό ήταν ένας από τους λόγους που μια δοκιμή στο έδαφος του Απόλλων 1 είχε τραγική κατάληξη. Έγινε έκρηξη στο θάλαμο διακυβέρνησης την ώρα που βρισκόταν μέσα τα τρία μέλη του πληρώματος με αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί. Ένα βραχυκύκλωμα από ελαττωματική καλωδίωση σε συνδυασμό με το καθαρό οξυγόνο που υπήρχε στον θάλαμο οδήγησαν στην καταστροφή.

6. Σεληνάκατος, ένα όχημα που δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ πριν
Η σεληνάκατος ήταν το όχημα που θα πραγματοποιούσε το τελικό στάδιο της πτήσης που ήταν η προσεδάφιση στον δορυφόρο της Γης. Ήταν ένα όχημα που δεν είχε δοκιμαστεί έως τότε σε καμία προηγούμενη αποστολή και οι αστροναύτες του Απόλλων 11 ήταν οι πρώτοι που θα την δοκίμαζαν σε πραγματικές συνθήκες. Προκειμένου να έχει όσο γίνετε λιγότερο βάρος αφαιρέθηκε ένα μέρος του εξοπλισμού που προβλέπονταν στον αρχικό σχεδιασμό.

7. Βλάβη στον υπολογιστή πλοήγησης
Κατά την πιο κρίσιμη φάση της προσσελήνωσης, ο υπολογιστής που ήταν υπεύθυνος για την πλοήγηση της σεληνακάτου έβγαλε μήνυμα βλάβης. Ο Νηλ Άρμστρονγκ που ήταν συνηθισμένος σε βλάβες κατά τις δοκιμαστικές πτήσεις, ανέλαβε ο ίδιος την ομαλή προσσελήνωση του οχήματος. Βέβαια αυτό έγινε με κάπως περιπετειώδη τρόπο καθώς χρειάστηκε να λειτουργήσει τον κινητήρα περισσότερο χρόνο από αυτό που προβλεπόταν με κίνδυνο να τελειώσουν τα καύσιμα.

8. Μια ευκαιρία για επιστροφή
Μετά την ολοκλήρωση του περιπάτου στην επιφάνεια της Σελήνης οι αστροναύτες έπρεπε να εκτοξευθούν για να συναντήσουν το όχημα Απόλλων που τους περίμενε σε τροχιά. Ήταν μια διαδικασία που δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ πριν σε πραγματικές συνθήκες. Έως τότε όλα τα οχήματα που εκτόξευσε η NASA ήταν από βάσεις εκτόξευσης πάνω στην Γη. Για πρώτη φορά θα επιχειρούσαν κάτι παρόμοιο στη Σελήνη. Η σεληνάκατος ήταν χωρισμένη σε δυο τμήματα και μόνο το επάνω μέρος θα επέστρεφε πίσω. Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιούσε ένα κινητήρα στερεού καυσίμου που μπορεί να ήταν αξιόπιστος, όμως δεν έδινε την δυνατότητα για δεύτερη πυροδοτήσει σε περίπτωση που η πρώτη αποτύγχανε. Οι αστροναύτες γνώριζαν πως αν δεν κατάφερναν να εκτοξευθούν η σεληνάκατος θα μετατρέπονταν στην τελευταία τους κατοικία για όσο χρόνο θα έφτανε το απόθεμα οξυγόνου που είχαν.

9. Το μήνυμα του προέδρου σε περίπτωση αποτυχίας
Για όλους αυτούς τους λόγους που τους αγνοούσε η κοινή γνώμη, ο πρόεδρος Νίξον είχε φροντίσει να ετοιμαστεί ένα μήνυμα που θα εκφωνούσε σε περίπτωση ατυχήματος. Το μήνυμα θα εξυμνούσε την θυσία των αστροναυτών οι οποίοι προσέφεραν την ζωή τους για το καλό της ανθρωπότητας.

10. Το επικίνδυνο σεληνιακό μικρόβιο
Όταν η κάψουλα του Απόλλων προσθαλασσώθηκε στον Ειρηνικό ωκεανό, οι αρχές έθεσαν τους τρεις αστροναύτες σε καραντίνα. Υπήρχε ο φόβος ότι ένα πολύ επικίνδυνο μικρόβιο από την Σελήνη μπορεί να μόλυνε την Γη. Αφού απολύμαναν το όχημα σχολαστικά και εξέτασαν τα σεληνιακά πετρώματα που έφεραν μαζί τους τα μέλη του πληρώματος καθώς και την σκόνη που υπήρχε στην στολή τους και αφού διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε κανενός είδους μικροοργανισμός αποφάσισαν τελικά να τους βγάλουν από την καραντίνα.

dnamag.gr

Σχετικά με GiorgosDimou

Δείτε όλα τα άρθρα του/της GiorgosDimou →