Και τώρα ΤΙ; (Και ένα όνειρο προειδοποίηση)

Πες μου τώρα εσύ, πως θα διαχειριστείς αυτά που τόσα χρόνια κορόιδευες, να παίρνουν σάρκα και οστά; Και ακόμη δεν βλέπεις καθαρά τη μεγαλύτερη εικόνα. Σαν κάποιος να σε ξυπνάει αυτή τη στιγμή άτσαλα από ένα γλυκό ύπνο. Ακούς τις φωνές, καταλαβαίνεις ασυνείδητα ότι κάτι συμβαίνει, αλλά το όνειρο είναι τόσο γλυκό. Γιατί στο όνειρο υπάρχει ασφάλεια, όμορφα τοπία και μυρωδιές και η αίσθηση ότι θα ζήσεις για πάντα. Είσαι αθάνατος σε μια πραγματικότητα που κάποιοι όμως στη φυτέψανε για να σε κρατάνε σε ύπνωση. Πως; Με την προπαγάνδα, το φόβο, τα ψέματα. Όμως πρόσεξε… επέλεξες την ύπνωση από επιλογή και όχι επιβολή. Γιατί έτσι σε βολεύει, γιατί έτσι είναι πιο εύκολο. Γουστάρεις τη νιρβάνα όπως τα πρεζάκια τη δόση τους. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Δεν αντέχεις να δεις τον κόσμο όπως είναι αλλά όπως σε βολεύει.

Το σύστημα όμως αρχίζει και δείχνει τα δόντια του και τραντάζεται η πλάση. Θα πέσεις από το κρεβάτι και θα είναι σαν να βρίσκεσαι στην πρώτη ημέρα απεξάρτησης ύστερα από χρόνια λήψη δυνατών ουσιών. Και μέσα σε αυτή τη θολούρα θα αναγκαστείς να πάρεις αποφάσεις που θα αφορούν είτε την επιβίωση σου, είτε την πλήρη υποδούλωση σου. Αποφάσεις που θα αφορούν όχι μόνο εσένα αλλά και τα άτομα που αγαπάς. Αλήθεια, τι θα επιλέξεις μέσα στον ιδρώτα, τον φόβο και τον πανικό; Θα καθαρίσεις ή θα πέσεις πάλι στη λούπα; Θα στηλώσεις τα πόδια σου να δεις τον κόσμο όπως πραγματικά είναι ή θα χαθείς για πάντα στο όνειρο; Τα όνειρα είναι καλά όταν τα φτιάχνουμε μόνοι μας. Όταν μας τα φυτεύουν άλλοι είναι εφιάλτες. Και κανένας εφιάλτης δεν έχει καλό τέλος. Ξύπνα!

Και εδώ τέλειωνε κανονικά το άρθρο. Όμως χθες είδα ένα τρομακτικό όνειρο το οποίο με το που άνοιξα τα μάτια μου σαν κάποιος να μου έλεγε να το γράψω να το δει ο κόσμος γρήγορα. Για αυτό και θα συνεχίσω χωρίς τόνους στις λέξεις.

Ακου τωρα και το δικο μου ονειρο, αυτό που ειδα χθες 09/08/2021. Και δεν θα σου αρεσει. Καταμεσημερο, αρχισαν να πεφτουν από τον ουρανο μπροστα στους ανθρωπους, ο ιδιος ο ουρανος. Σαν σκισμενα κομματια χαρτιου που πανω τους ειχαν ζωγραφισμενα γαλανο ουρανο και συννεφακια. Δεν ηταν ακριβως χαρτι αλλα κατι μεταξυ χαρτινης και υγρης μορφης. Ηταν σαν να μπορουσες να τα πιασεις αυτά τα κομματια αλλα τελικα δεν μπορουσες. Κοιταω ψηλα και βλεπω μερα μεσημερι στη μεση του καταγαλανου ουρανου να εχει ανοιξει μια τρυπα μεσα από την οποια φαινονταν τα αστερια. Σαν να βλεπω δηλαδη νυχτα σε ένα κομματι του ουρανου ενώ ηταν μερα. Η τρυπα αυτή όμως αρχισε να μεγαλωνει πολύ γρηγορα και να κοκκινιζει σαν φωτια. Αρχισε να επικρατει τρομος στους ανθρωπους. Ξαφνικα σε όλα τα δελτια ειδησεων ανα τον κοσμος, αρχισαν να παιζουν εκτακτα για παγκοσμια φωτια που εξαπλωνονταν αστραπιαια από το νοτιο ημισφαιριο προς το βορειο. Συγκεκριμενα ξεκινουσε από την Αφρικη. Το ακουσα καλα αυτό το ονομα.

Δεν ηταν πυρκαγια, ηταν σαν να μας εκαιγε ο ηλιος, σαν να εκανε αυτό που λεμε φλας. Επισης εμοιαζε σαν να ειχε πεσει μεγαλος μετεωριτης ή να ειχε σκασει μια τεραστια πυρηνικη βομβα. Δεν μπορουσα να καταλαβω. Εβλεπα αυτό το κυμα που εμοιαζε σαν καυτος αερας να καιει λοφους και πολεις σε ελαχιστα δευτερολεπτα. Ηταν σαν να παγωσε για λιγο ο χρονος στο σημειο που βρισκομουν και μου επιτρεπονταν να δω για λιγο παντου το μεγεθος της καταστροφης. Εβλεπα επισης και λαβα. Δεν μπορουσα να καταλαβω, πραγματικα. Οσα λογια και αν πω δεν μπορουν να περιγραψουν τη φρικη. Θυμαμαι η εντολη να είναι να μετακινηθουμε οσο πιο βορεια στην Ελλαδα μπορουμε όπως θυμαμαι μεσα στον πανικο μου να μου ερχονται στο μυαλο εδαφια από την Αποκαλυψη και συγκεκριμενα εκεινο που ελεγε ότι θα λιποθυμουν οι ανθρωποι από το φοβο. Το ονειρο ξεκινησε στην πολη της Πρεβεζας οπου και εχω γεννηθει, μεταφερθηκε στην Αθηνα οπου κατοικω αλλα και ακουγα το ονομα Σερρες με το οποιο δεν εχω καμια σχεση. Προς τα εκει επρεπε να παμε. Δεν θυμαμαι το ονειρο να εχει ένα τελος. Ξυπνησα σε πανικο γιατι ηταν ολοζωντανο.

Δεν ειναι η πρωτη φορα που βλεπω παρομοια ονειρα. Ειναι το τριτο που βλεπω απο τον Απριλιο του 2020. Δειτε παλιοτερες αναρτησεις παρακατω:

Εσείς τι όνειρο είδατε χθες βράδυ;

Όνειρο..

Αυτό που έρχεται σε εικόνα

Σχετικά με John Tasoulas

Δείτε όλα τα άρθρα του/της John Tasoulas →