ΚΙΝΑ: Ταυτόχρονη «εισβολή» σε Ελλάδα-Ισραήλ, η στρατηγική λογική

ΚΙΝΑ: Ταυτόχρονη «εισβολή» σε Ελλάδα-Ισραήλ, η στρατηγική λογική

Εναλλακτική λύση σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά με την Ελλάδα ή συμπληρωματικότητα και σαφής στρατηγικός σχεδιασμός για περαιτέρω περιορισμό του κόστους μεταφοράς των κινεζικών προϊόντων στις δυτικές αγορές;

Μάλλον το δεύτερο αναζητά η Κίνα με τη μαζική δραστηριοποίησή της στην αγορά του Ισραήλ, όπου σύμφωνα με την επιχειρηματική εφημερίδα «Globes», προηγείται σε διαγωνισμό για την κατασκευή νέου λιμένα, κατατροπώνοντας τον ανταγωνισμό, καθώς η προσφορά της China Harbour Engineering Company Ltd. είναι πολύ πιο οικονομική από το ένα περίπου δισεκατομμύριο δολάρια που είχε προταθεί.

Η διαφαινόμενη επιτυχία έρχεται μετά από αυτή του Μαρτίου, όταν και κινεζική προσφορά επικράτησε σε διαγωνισμό για τη σιδηροδρομική σύνδεση του Εϊλάτ στην Ερυθρά Θάλασσα, με τον λιμένα Ασντόντ στη Μεσόγειο, σε μια σιδηροδρομική γραμμή 300 χιλιομέτρων με την επωνυμία «Red-Med» που θα μεταφέρει εμπορεύματα. Χρονοδιάγραμμα του έργου είναι η πενταετία.

Όλα δείχνουν ότι η στρατηγική σκέψη των Κινέζων είναι εντυπωσιακή αφού μειώνοντας το κόστος μεταφοράς, θα αντισταθμιστεί σε έναν τουλάχιστον βαθμό η ανάγκη αύξησης των αποδοχών των Κινέζων εργαζομένων, ώστε να τονωθεί και η εσωτερική ζήτηση, οπότε σε συνδυασμό με τη διατήρηση σε σταθερά επίπεδα του ενεργειακού κόστους, με συμφωνίες όπως αυτή με τη Ρωσία, να μην υπάρχουν σοβαρές αναταράξεις που θα απειλήσουν την περαιτέρω ανάπτυξη της ασιατικής χώρας.

Τα εμπορεύματα θα μεταφέρονται στην Ερυθρά Θάλασσα και από εκεί στις ακτές της Μεσογείου, απ’ όπου, μέσω Ελλάδας, θα μεταφέρονται στις δυτικές αγορές. Η στρατηγική σύλληψη των Κινέζων συμπεριλαμβάνει τις θαλάσσιες, τις χερσαίες και τις αεροπορικές μεταφορές, με το κινεζικό κεφάλαιο να επενδύεται με σύνεση, σε έργα πνοής, που θα αλλάξουν τον παγκόσμιο εμπορικό χάρτη.

Θυμίζουμε την εμπλοκή της Κίνας στο λιμάνι του Πειραιά και το τεράστιο ενδιαφέρον για το αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης, νησί κομβικής σημασίας στο μέσον της Μεσογείου. Όλα μεθοδικά και με σταθερά βήματα, συμβατά με τις διδαχές μεγάλων Κινέζων, όπως ο Κομφούκιος… ακόμα και ο Σουν Τσου.

Τεράστιο ενδιαφέρον έχει η διαφαινόμενη τάση της Κίνας να αντιμετωπίζει ως ενιαίο χώρο την ανατολική Μεσόγειο, με ακρογωνιαίο λίθο την Ελλάδα και το Ισραήλ. Περιττό να αναφερθεί ότι αυτή η τάση εγείρει ζητήματα τα οποία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο στον στρατηγικό διάλογο ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ, αφού οι συνέργειες που μπορούν να προκύψουν είναι πολλαπλές και άκρως επωφελείς.

Όσον αφορά τον λιμένα του Ασντόντ, οι Κινέζοι κατέθεσαν την τελευταία στιγμή πρόταση να αναλάβουν για 25 χρόνια τη διαχείριση, ανταγωνιζόμενοι τη γερμανική Eurogate, την ολλανδική Terminal Investment και την International Container Terminal Services.

Οι Ισραηλινοί που έχουν αντιληφθεί εγκαίρως τα περιθώρια, αφενός επιθυμούν σε μια πενταετία τον διπλασιασμό των εξαγωγών τους στην Κίνα, φθάνοντας τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια και αφετέρου δείχνουν να ενθαρρύνουν την εμπλοκή των Κινέζων στην αγορά τους, όπως για παράδειγμα την εξαγορά από κινεζικά κεφάλαια του κολοσσού στον τομέα των τροφίμων «Tnuva», έναντι ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων.

Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε Ισραηλινοί, ότι 3.000 χρόνια πριν η χώρα τους γίνει γνωστή ως «έθνος των start ups» (των νεοφυών επιχειρήσεων που με την τεχνολογική καινοτομία δημιουργούν αξίες τεράστιες που αποτυπώνονται σε εξαγορές δισεκατομμυρίων δολαρίων), ήταν εμπορικός κόμβος. Θα ακολουθήσει η Ελλάδα μας ή θα… μπερδευτεί στον δρόμο, παγιδευμένη ανάμεσα σε στερεότυπα και την παρασιτική νοοτροπία πολλών;

ΠΗΓΗ