Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,

έχοντας προσωπικό έννομο συμφέρον και στο πλαίσιο του εκ του Συντάγματος και του νόμου δικαιώματος όλων των Ελλήνων Πολιτών να λαμβάνουν γνώση των αποφάσεων της Δημόσιας Διοίκησης που συνιστούν αντικείμενο γενικού ενδιαφέροντος, σας προωθώ ενημέρωση που αφορά στην έκδοση της με αριθμ. 20/2019 απόφασης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα,
http://www.dpa.gr/APDPXPortlets/htdocs/documentDisplay.jsp?docid=85,239,78,86,251,25,23,76

Συνεπεία προσφυγής μου για λογαριασμού της συντρόφου μου (σ.σ. ατόμου με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη, του οποίου παραποιήθηκε πλήρως η πάθηση από το Κέντρο
Πιστοποίησης Αναπηρίας / ΚΕΠΑ), κρίθηκε ως παράνομο το απόρρητο της ταυτότητας των ιατρών μελών των Επιτροπών του ΚΕ.Π.Α.

Οφείλω να επισημάνω ότι η απόφαση της ΑΠΔΠΧ δεν περιλαμβάνει μόνο θετικές εξελίξεις για τα ΑμεΑ. Δυστυχώς, για λόγους που δεν εξηγούνται ούτε από την κοινή ούτε από τη νομική λογική, η ΑΠΔΠΧ φέρεται να εισφέρει στη νομολογία μια διαστροφή, η οποία ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την ιατρική, την αναπηρία, και τα δικαιώματα των ΑμεΑ στη χώρα μας. Το περίφημο “Σφαγείο της Αναπηρίας” (σ.σ. όπως έχει χαρακτηριστεί το ΚΕ.Π.Α., λίγο παλαιότερα, από επίσημα χείλη του λεγόμενου αναπηρικού κινήματος), για πρώτη φορά “αδειοδοτείται” ως τέτοιο από την επίσημη πολιτεία και αυτό καταγράφεται σε επίσημο κείμενο ενός δημόσιου δικαιοδοτικού οργάνου, και μάλιστα μιας Συνταγματικά κατοχυρωμένης Ανεξάρτητης Αρχής.
Πιο συγκεκριμένα, η ΑΠΔΠΧ, στην απόφασή της εισάγει την ανυπόστατη νομικά έννοια της “ιατρικής εκτίμησης” προκειμένου να αιτιολογήσει την ολιγωρία ή την απροθυμία της να κρίνει “αν οι ενέργειες των ιατρών των Επιτροπών του ΚΕ.Π.Α. συνιστούν νομίμως διενεργηθείσες ιατρικές πράξεις, σύμφωνες με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και το Σύνταγμα”. Μας λέει δηλαδή η ΑΠΔΠΧ, με άλλα λόγια, ότι οι Επιτροπές του ΚΕ.Π.Α., στο πλαίσιο καθορισμού του ποσοστού αναπηρίας και της πιστοποίησης αναπηρίας (δηλ. μιας διαδικασίας υπαγόμενης στον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας), μπορούν να κάνουν και ιατρικές διαγνώσεις-γνωματεύσεις, σαν άλλοι θεράποντες ιατροί, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τους θεράποντες ιατρούς των ασθενών, τις δομές υγείας και τις ιατρικές βεβαιώσεις αυτών. Μας λέει, επίσης, ότι το να αλλάζουν οι Επιτροπές του ΚΕ.Π.Α., εν κρυπτώ και παραβύστω, τις παθήσεις των αιτούντων πιστοποίησης της αναπηρίας τους, δεν συνιστά παράνομη πράξη επεξεργασίας δεδομένων. Η ΑΠΔΠΧ φρονεί ότι “η εξαγωγή διαφορετικής ιατρικής εκτίμησης ή γνωμάτευσης δεν μπορεί να νοηθεί ως παράνομη πράξη επεξεργασίας δεδομένων”.

Από την πλευρά μου, επεσήμανα εξωδίκως στην ΑΠΔΠΧ, με ένα κείμενο 45 σελίδων και δημόσια έγγραφα που το αποδεικνύουν, ότι έσφαλε επικίνδυνα στο συγκεκριμένο ζήτημα και ζήτησα εισαγωγή εκ νέου της υπόθεσης στη Ολομέλεια αυτή τη φορά, με συμμετοχή έγκυρων επιστημόνων με γνώση του ιατρικού δικαίου και του δικαίου της υγείας/αναπηρίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επειδή η παραπάνω απόφαση δεν αφορά μόνο εμένα και τη σύντροφό μου, αλλά όλους τους πολίτες με αναπηρία και τους ασθενείς εν γένει, θεώρησα σκόπιμο να θέσω υπόψη υμών και των αναγνωστών σας την κρίσιμη αυτή πληροφορία. Επειδή οι σύλλογοι των ασθενών και των ΑμεΑ έχουν έννομο συμφέρον, θα πρέπει να ενημερωθούν και να εκτιμήσουν αν επιθυμούν να προσβάλουν αυτή την επικίνδυνη απόφαση (σ.σ. ως προς το σκέλος που συνιστά κίνδυνο) ή θα επιλέξουν κάποιο άλλο μέτρο δημοσιοποίησης, ευαισθητοποίησης, αποτροπής και διαμαρτυρίας. Είναι περισσότερο από αναγκαίο να λάβει τέλος η αποτρόπαια κατάχρηση της Ιατρικής, και δη της Ψυχιατρικής, εντός του αναρμόδιου για θέματα Υγείας Υπουργείου Εργασίας, σε δομές που δεν ανήκουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και από γιατρούς που δεν έχουν αρμοδιότητα θεράποντος εντός αυτών των δομών, αλλά ούτε καλύπτονται σχετικά από τη σύμβαση μίσθωσης έργου που έχουν υπογράψει με τον ΕΦΚΑ.
Εφεξής, οι ακολουθούντες τη διοικητική διαδικασία του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας θα μπορούν, με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός τους, να επικαλούνται εγγράφως την απόφαση 20/2019 της ΑΠΔΠΧ και να ζητούν τα ονόματα των μελών των Επιτροπών, είτε αναγράφοντας το αίτημα στο κείμενο της ένστασης τους είτε με μια αίτηση (σ.σ. χωρίς να χρειάζονται εισαγγελική παραγγελία) στις γραμματείες των ΚΕ.Π.Α. Τίποτα, βέβαια, δεν εμποδίζει τους ασθενείς να ζητούν να μάθουν τα ονόματα και την ειδικότητα των ιατρών μελών των Επιτροπών και κατά την συνεδρίαση της Επιτροπής στην οποία προσέρχονται, και να μην υπογράφουν εν λευκώ. Και το λέω αυτό, διότι από την εμπειρία μου, εμφανίζεται παθολόγος να κάνει διάγνωση και βεβαίωση ψυχιατρικών παθήσεων (!!!) τις οποίες ο ασθενής δεν έχει και τις οποίες ο καθ’ ύλην αρμόδιος θεράπων ιατρός του ασθενούς δεν τις αναγνωρίζει.

Τα παραπάνω έρχονται σε συνέχεια προηγούμενης επικοινωνίας μου της 18ης Αυγούστου 2019, την οποία το αποδεδειγμένα ελεύθερο πνεύμα σας και τα ανεξάρτητα και αμερόληπτα αντανακλαστικά σας αποδέσμευσαν στο πεδίο. Αναφέρομαι στη δημοσίευση με τίτλο “Ποιος Σκότωσε το Σκύλο τα Μεσάνυχτα”, όπου παραπέμπει σε έγγραφο του Υπουργείου Υγείας το οποίο επιβεβαιώνει με περιεκτική περιγραφή τα επονείδιστα έργα και τις ημέρες του “ΚΕ.Π.Α.”, καταλήγοντας ότι “Γενικότερα, η διαδικασία εκτίμησης αναπηρίας στο ΚΕΠΑ περιγράφεται ως μια τραυματική εμπειρία”.

Εντός ολίγων ημερών, πολυπληθής ελληνική κουστωδία θα συνοδεύσει εκπροσώπους της Κυβέρνησης, του Κράτους και του Περικράτους σε προγραμματισμένη ακρόαση ενώπιον της Υπερκρατικής Οντότητας των Ηνωμένων Εθνών. Εκεί, μια …άλλη Επιτροπή, 18μελής, θα εξετάσει, βάσει “πιστοποιητικών”, αναφορών και μαρτυριών, την “κατάσταση της υγείας” και θα κληθεί να “καταγράψει και να πιστοποιήσει την αναπηρία” του κράτους δικαίου της Ελλάδος. Κι επειδή πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος (σ.σ. ένεκα ελλιπούς ή μεροληπτικής πληροφόρησης ή ακόμα και δολιοφθοράς), η Υπεροντότητα να μην αποδώσει στον ασθενή, όχι μόνο την αναπηρία που πραγματικά έχει αλλά και την ασθένεια από την οποία πραγματικά πάσχει, οφείλουμε να διαθέσουμε εκ των προτέρων στα μέρη που θα συναντηθούν στη Γενεύη (εξεταστές και εξεταζόμενους) τη γνώση, την εμπειρία και την πληροφορία που έχουμε μαρτυρικά συγκεντρώσει. Και λέμε εκ των προτέρων για να μην παίζουμε εκ των υστέρων την “Κολοκυθιά“. Επιπλέον, προσεγγίζοντας τα δισεκατοντάχρονα της Ελληνικής Επαναστάσεως, οφείλουμε τουλάχιστον να πάμε στον εορτασμό εν χορώ και με πλήρη αυτογνωσία της πραγματικής μας Αναπηρικής Καταστάσεως.    

Διατελώ υμέτερος.

Γ.Β.Σ.