Άναμμα φωτιάς με την μέθοδο του τόξου

Σε μια κατάσταση επιβίωσης μια από τις σημαντικότερες ικανότητες είναι και αυτή του ανάμματος της φωτιάς με πρωτόγονα μέσα. Καλοί οι αναπτήρες, καλά τα σπίρτα αλλά όποιος κατέχει τη γνώση κτήσης της φωτιάς σε αντίξοες συνθήκες και χωρίς εξοπλισμό έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσει.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η γνώση καθώς τα υλικά μπορούμε να τα βρούμε εύκολα στην φύση. θα χρειαστούμε μια επίπεδη στεγνή σανίδα από μαλακό ξύλο και ένα σκληρό ξύλινο ραβδί. Η μέθοδος αυτή βασίζεται στο να κάνουμε μια τρύπα στην επίπεδη σανίδα και κατόπιν χρησιμοποιώντας ένα σκληρό ραβδί και μέσω της τριβής να δημιουργήσουμε την απαραίτητη σπίθα που θα μας βοηθήσει να ανάψουμε την φωτιά.

Η επίπεδη σανίδα που αποτελεί την βάση πρέπει να είναι από μαλακό ξύλο για να τρίβετε εύκολα και να έχει διαστάσεις περίπου 30×10 εκατοστά. Η ράβδος που ονομάζεται και τρυπάνι πρέπει να είναι από αρκετά σκληρό ξύλο για παράδειγμα ιτιάς, φτελιάς, ελάτου η κέδρου και θα πρέπει να έχει μήκος 25 με 30 εκατοστά και πάχος 2 εκατοστά.

Ξεκινάμε, κάνοντας μια τρύπα στην άκρη της σανίδας μαζί με μια εγκοπή σε σχήμα V στην οποία θα μαζεύεται η στάχτη από την τριβή με την ράβδο. Κατόπιν διαμορφώνουμε την ράβδο ξύνοντας τις άκρες, η οποία πρέπει να είναι όσο γίνετε πιο ευθύγραμμη ώστε να μην ταλαντεύεται κατά την περιστροφή. Τη μια άκρη την οποία θα εφαρμόσουμε στην τρύπα θα την κάνουμε περίπου στις 45 μοίρες ενώ στην άλλη άκρη δίνουμε ένα σχήμα πιο μυτερό περίπου στις 60 μοίρες για να έχει λιγότερες τριβές.

Τοποθετούμε την σανίδα στο έδαφος και στο σημείο της εγκοπής βάζουμε από κάτω λεπτό φλοιό δένδρου ή ένα μεγάλο φύλλο για να μπορέσουμε στην συνέχεια να συλλέξουμε το καρβουνάκι που θα παραχθεί. Επίσης, μπορούμε να προσθέσουμε στην τρύπα και λίγη άμμο για αύξηση της τριβής. Κατόπιν πατώντας την σανίδα για την σταθεροποιήσουμε αρχίζουμε να περιστρέφουμε το τρυπάνι. Αυτό μπορεί να γίνει απλά τρίβοντας το ραβδί μέσα στις παλάμες των χεριών μας αλλά επειδή θα δυσκολευτούμε καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα τόξο για να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη ταχύτητα και διάρκεια.

Το τόξο μπορούμε να το δημιουργήσουμε με ένα κυρτό κλαδί μήκους 60 με 70 εκατοστών που στην θέση της χορδής θα δέσουμε ένα από τα κορδόνια μας ή μια αρτάνη. Η ώθηση του τόξου εμπρός και πίσω δημιουργεί περιστροφική κίνηση στο τρυπάνι και την απαραίτητη τριβή που θα μας δώσει τη σπίθα που χρειαζόμαστε. Επίσης, βοηθάει για καλύτερη τριβή και η πίεση που θα ασκήσουμε με το άλλο χέρι πάνω στο τρυπάνι. Αυτό γίνετε κρατώντας ένα ξύλο με εσοχή για να σταθεροποιήσουμε το τρυπάνι.

Το μυστικό είναι να μην εγκαταλείψουμε την προσπάθεια μας αν δεν δούμε να βγαίνει καπνός από το σημείο τριβής. Για αυτό πρέπει η στάση του σώματος μας να είναι άνετη ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε για όση ώρα και αν χρειαστεί. Όταν δούμε να βγαίνει καπνός τότε τοποθετούμε την σπίθα με το καρβουνάκι που έχει παραχθεί σε μια φωλιά από ξερά χόρτα και φυσάμε μέχρι αυτό να ανάψει.

Η όλη διαδικασία χρειάζεται αρκετή προπόνηση και αρκετές προσπάθειες για να μπορέσουμε να την μάθουμε γιατί είναι ιδιαίτερα δύσκολη όμως σε μια επικίνδυνη κατάσταση που δεν θα έχουμε μαζί μας κάποιο εργαλείο για να ανάψουμε φωτιά ίσως αποβεί σωτήρια.

epiviosi.gr