Αυτές τίς σκέψεις τίς περιπάτησα…… Βήμα 1….

Αυτές τίς σκέψεις τίς περιπάτησα…… Βήμα 1….

Μήν λατρεύεις έναν άνθρωπον ός δέν είναι ηθικός, βλάπτει τήν ψυχή σού, θά σού εξηγήσω τό διατί….

Ασπούμε σ’ αρέσει τό ποδόσφαιρον, μήν λατρεύεις έναν παικταρά ός είναι ανήθικος….. Παρακολούθησον ποδόσφαρον, απόλαυσε τό μέ μέτρον εκτός ειδωλολατρείας καί μήν γίνεσαι προσωπολάτρης ανάξιων ανθρώπων….

Ό αγαπημένος σού ηθοποιός εκεί είς τήν Αμερική…. έμαθες ότι πίνει ανδροχρώμιον δηλαδή αίμα…. κ’ εσύ έχεις παιδιά….. Θά σ’ άρεσε νά έπινε τό αίμα τών παιδιών σού; Θά τόν αγαπούσες εάν τώ όντι ώ μή γένοιτο έπινε τό αίμα τών παιδιών σού;….. Καί δέν θά ήσουν αρρωστημένος διεστραμμένος εάν συνέχιζες νά τόν αγαπάς;…..

Πρόσεξε, εδώ δέν ωμιλώ περί χριστιανικής αγάπης….. αλλά δι’ αγάπην λατρείας, μανίας, εθισμού, υπνωτισμού, υποβολής….. Η αγάπη Τού Χριστού είναι διαφορετική είναι αγάπη ψυχής…. θά επανέλθωμεν είς αυτόν αργότερα…..

Διατί ένας λαός δέν αγαπάει τούς προδότες τού;….. Επειδή οί προδότες τού φέρθηκαν ανήθικα πρός τόν λαόν αυτόν…. Αντιλαμβάνεσαι ότι ό προδότης χάνει τά δικαιώματα τού καί δέν είναι θέμα χρωματικού ή φυλετικού ρατσισμού αλλά θέμα γνωμικού δίκαιου (ή «δίκαιου» ρατσισμού, πάρακατω θά ιδούμε διατί) ρατσισμού…..

Ό προδότης δέν έχει δικαιώματα οδηγείται άμεσα είς τόν θάνατον, είτε διά πνιγμού, είτε διά λιθοβολισμού, είτε διά σφαγής  καί άλλης χειρότερης βασσάνου είς τήν αρχαιότητα…. Βεβαίως ό προδότης θά υπερασπίσει τόν εαυτόν τού καί ότι δήθεν διαθέτει ακόμη δικαιώματα καί θά αποκαλέσει τούς εκτελεστές τού ρατσιστές, δηλαδή ότι τόν μισούν αδίκως διά κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστκά τού…. Ενώ είς τήν κυριολεξία τόν μισούν έν δικαίω διά τά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τού…

Γνωμικόν δίκαιον….

Παλαιότερα είς τήν Κύπρον όταν ένας αρρέν γονέας ήθελε διά γαμβρόν τού κάποιον νεανίαν (ίσχυε καί διά τίς υποψήφιες νύμφες σέ μικρότερον βαθμόν), δίχως νά πάρει είδηση κανείς μαζύν μέ φίλους ή συγγενείς τόν προσέγγιζαν εμμέσως πλήν σαφώς διά νά τόν κουβεντιάσουν νά μάθουν τήν γνώμην τού όπως έλεγαν….. Ποία ήταν αυτή η γνώμη ήτις ήθελαν διακαώς νά μάθουν;…..

Τήν γνώμην τού περί Ηθικής καί Δικαίου…. Πολλάκις προσποιούνταν τούς κάπως ή πλήρως ανήθικους διά νά εκμαιεύσουν εμμέσως πλήν σαφώς εάν συμφωνούσε μαζύν τούς όταν αυτοί προσποιούνταν τούς παλειάνθρωπους…. Εάν θύμωνε χαιρώντουσαν καί χοροπηδούσαν εσσωτερικώς…. Εκτός καί άν τούς είχε πάρει μυρωδιά…. καί αντιπροσποιήτο….. μάφια έν μάφια….

Όταν τούς άρεσε η γνώμη τού υποψήφιου συνζύγου τότε προχωρούσαν είς τήν πράξην τού κανονίσματος ή μάλλον διεκδίκησης γάμου μέ τόν νεανίαν ή τήν κορασιά….

Ποίος εστίν προδότης;…..

Προδότης είναι ό προδότης τού λαού, τής εμπιστοσύνης, τής φιλίας, τής αγάπης, τών δεσμών τού γάμου, τής συνεταιρικής εντιμότητος, τής συναλλακτικής δραστηριότητος…. Πολύ ωραία! Ωσαύτως τά αντιλαμβάνεστε εσείς;….. Ναί, αλλά υπάρχει έναν υπερδιακριτικόν αλλά…

Προδότης είναι ό προδότης καί καταδότης τού δικαίου καί τής ηθικής…. Εάν προδώσεις τήν αδικία καί τήν ανηθικότητα δέν είσαι προδότης αλλά δίκαιος καί ηθικός….. Ναί αλλά υπάρχεί έναν υπερδιακριτικόν αλλά….

Εξαρτάται από τό κίνητρον σού… Εάν προδώσεις είτε τό δίκαιον/ηθικόν είτε τό άδικον/ανήθικον από ιδιοτέλεια, αδικία, ανηθικότητα, προσωπικόν συμφέρον, τότε είσαι ούτως ή άλλως προδότης….. Είς τήν τοιαύτη περιπτώσει προδίδεις ότι σέ συμφέρει νά προδώσεις μέ γνώμονα τό σαρκίον σού….. Εάν προδίδεις με γνώμονα τό κόμμα σού, τήν ομάδα σού, τήν πατρίδα σού, τήν οικογένεια σού, χωρίς νά εξετάζεις ή νά σ’ ενδιαφέρει εάν η παράταξη σού αυτή έχει δίκαιον ή άδικον, ηθικόν ή ανήθικον υπέρ τής ή εναντίον τής, τότε είσαι ούτως ή άλλως προδότης….

Κατά συνέπεια, έντιμός άνθρωπος είναι αυτός οπού εξετάζει πού είναι τό δίκαιον καί τό ηθικόν καί μετά αποφασίζει τί θά υποστηρίξει….

Βεβαίως σέ πολλές περιστάσεις η διάκριση αυτή είναι σχεδόν αδύνατη ή υπάρχει διαπλεκόμενον συμφέρον εντεύθεν καί εντεύθεν καί μακρύ προϊστορικόν θεμιτού καί αθέμιτου ανταγωνισμού, μέ ή δίχως έλεος, αναλόγως…..

Είς τήν περίπτωση αυτή πρέπει νά υποχωρήσεις, νά μήν λάβεις μέρος, απόσπαση, μέρος…. Εάν όμως ό ανταγωνισμός γενικευτεί μέχρι πολεμικής σύρραξης, πρέπει νά πολεμήσεις εάν δέν έχεις επιλογήν ή άν καταλάβεις ότι αυτός οπού έχει μέν δίκαιον ή περισσότερον δίκαιον εάν νικήσει θά διεκδικήσει περισσότερα ωφέλη έξ’ όσων τώ όντι αδικήθηκε….

Ώς επί τώ πλείστον εάν όχι πάντοτε…. Πρέπει νά Προσεύχεσαι νά τά φέρει Ό Θεός βολικώς, άνευ θανάσιμων αμαρτιών ή μέ τίς ολιγότερες καί μικρότερες βαθμού αμαρτιών…. Καί τότε θά καταλάβεις πόσον έξυπνος είσαι καί ότι εσύ έχεις τήν χάριν καί άλλος τό όνομα/φήμη τής εξυπνάδας. Διότι εσύ προστάτευσες μέ τήν καλήν προαίρεση σού τήν ψυχήν σού ενώ εκείνος ό εξυπνάκιας τήν ματαιοδοξία τού…. Ακόμη καί εάν αναγκαστείς νά κάνεις φόνον μετά οπού έκρινες ότι πρέπει ν’ αποφευχθεί η διαμάχη αλλά ό εχθρός δέν υποχωρεί, είσαι τουλάχιστον σχεδόν απηλλαγμένος από τήν φονοαδικία….. Εξαντλείς δηλαδή όλα τά περιθώρια ενώ συνάμα προετοιμάζεσαι αλλά άν πρέπει νά κτυπήσεις πρώτος μήν αργήσεις ή άν θά αργήσεις νά γνωρίζεις ότι έχεις ελπίδες σέ κάτι καλύτερον, όπως υποχώρηση εχθρού, λαβείν επιπλέον πολεμικού εξοπλισμού, Θείας Βοήθειας, συμμαχικής υποστήριξης…. Σέ αυτά τά θέματα δέν είναι ποτέ όλα εξεκάθαρα…. Χρειάζεται ό παράγοντας τύχη πρίν τόν αιφνιδιασμόν, διότι άν δέν έχεις τύχη όταν αιφνιδιάσεις τόν εχθρόν θά είναι επιβλαβές πρός εσένα. Θυμηθείτε τί επέτυχαν οί Ιταλοί όταν βύθισαν τό θωρηκτόν «Έλλη» κατά τήν ιορτή τής Παναγίας 15 Αυγούστου 1940…. Βεβαίως καί σ’ εμάς ήρθε η καταστροφή κατόπιν, κάτι θά χρεωστούσαμε είς τά Αχασικά Αρχεία έξ’ όσων φαίνονται….. Οί Ιταλοί δέν επιχείρησαν μόνον αιφνιδιασμόν θρασυδειλίας αλλά καί βλάσφημης ασέβειας καθότι μάς επιτέθηκαν όταν εορτάζετο μία από τίς μεγαλύτερες χριστιανικές εορτές καί δήθεν ήσαν Χριστιανοί. Ουσιαστικώς ό φασισμός δέν ήταν Χριστιανός καί εξανάγκασε ακόμη καί Ιταλούς Χριστιανούς νά βλασφημήσουν έν πράξει…. Τά όμοια επιχειρούσαν οί δύο άλλοι αδελφοί τού φασισμού, ό κομμουνισμός καί ό ναζισμός καί κάθε άλλος εξάδελφος…..

Οί Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν επίσης είς τήν Ηθική καί τό Δίκαιον….  Άλλοι πάντοτε, άλλοι όποτε τούς σύμφερε όπως καί τήν σήμερον καί όπως σέ κάθε λαόν…. Η κατοικία Τού Θεού διά τούς Έλληνες ονομάζετο Ηθική καί δέν είχαν κανέναν άδικον περί τούτου…. (εάν η θρησκεία σού ή προσωπική σού θρησκεία πιστεύει ότι Ό Θεός ή η πηγή τής θρησκείας σού δέν είναι τό Δίκαιον τότε είσαι εκτός χρόνου καί τόπου τής Αλήθειας)…..

Οί Αρχαίοι αγαπούσαν μέ δύο τρόπους όπως προαναφέραμε, μέ τήν Ηθική καί μέ τήν ειδωλολατρεία, προσωπολατρεία, συμφεροντολατρεία καί ματαιολατρεία…. ή ματαιοδοξολατρεία…. Θά τό επεξηγήσωμεν!

Αρχικά αγαπούσαν τούς Ήρωες! Διατί; Επειδή οί Ήρωες θυσίαζαν ή αυτοθυσίαζαν τίς ζωές τούς διά τήν επιβίωσιν τών υπόλοιπων όλων όσων ήταν είς τήν παράταξη τούς, είτε αυτή ήταν πολικράτος είτε άπαντες οί Έλληνες….

Κατόπιν παρήκμασαν καί αγαπούσαν τούς αθλητές…. σέ Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς, Νεμεακούς καί άλλους αγώνες…. Δέν τούς ενδιάφερε άν είχαν δίκαιον τούς ενδιέφερε η νίκη…. Η οποία αναβίβαζε τό «ηθικόν» τούς…. Δέν είναι τυχαίον οπού έλεγαν ηθικόν ακμαιότατον, διότι παλαιότερα διά νά πολεμήσει κάποιος διά τήν πόλιν τού έπρεπε νά κρίνει ότι έχει δίκαιον. Καί ανεξαρτήτως εάν είχε δίκαιον ή όχι αναλάμβανε η πολιτική νά τούς πείσει ότι ήταν δίκαια μία εκστρατεία, άμυνα, διεκδίκηση, όπως επιχειρεί σήμερον ό Ερτογάν….. Καί ό κάθε Ερτογάν έκτοτε σέ κάθε χώρα….

Εντούτοις, δέν ήσαν όλοι οί ήρωες δίκαιοι, έντιμοί καί ηθικοί, απλούστατα πολλοί ήσαν φιλοπόλεμοι καί μισούντες τούς αντίμαχους, ούτως ή άλλως…. από κακία, όχι δικαίου προαίρεση καί συμμαχία….

Συνεπώς καί ό ήρωας δέν ήταν απολύτου Ηθικής οπωσδήποτε έξ’ αρχής. Ίσως έτυχε ν’ απόθανε…. καί ηρωποιήθηκε ενώ πολλοί ανήθικοι έν πολέμω συνειδητοποιούσαν τό χρέος τούς πρός τήν Πατρίδα όταν αυτή είχε τώ όντι δίκαιον…. καί τούτον τούς στεφάνωνε μέ Ήθους Αρετή έν τή ψυχεί….

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΜΕ ΤΟ ΒΗΜΑ 2….. ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!…..