Οί μεγάλοι εχθροί τής Αλήθειας, οί μεγάλοι εχθροί Τού Χριστού, είναι δυσκολότερον νά πράττεις τό δίκαιον από τό νά λέγεις τό δίκαιον… Μέρος 1
Οί Αντίχριστοι μισητές Τού Χριστού λένε ότι πολλά λόγια Τού τά είχαν αναφέρει Αρχαίοι Έλληνες, δέν αμφιβάλλω ποσώς διότι Ό Τριαδικός Θεός πάντοτε ενέμπνεε τούς αγαθόκαρδους ανθρώπους όλων τών Λαών!… Μάλιστα οί Έλληνες είπαν τίς μεγαλύτερες προφυτείες διά Τόν Χριστόν μέ «αρχιναυαρχίδα» εκείνη τού Πλάτωνα:
«Ο Σωκράτης στην απολογία του έλεγε: «Ω Αθηναίοι, σ’ όλη σας τη ζωή θα κοιμάστε. Με καταδικάζετε σε θάνατο εμένα που κατάφερνα να σας ξυπνώ από τον ύπνο του σκοταδιού. Θα κοιμάστε μέχρι που να σας λυπηθεί ο Θεός και να στείλει σ’ εσάς εκείνον, που θα σας ξυπνήσει πραγματικά.». (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτη, 31 Α)
Ο Πλάτων είχε γράψει στο βιβλίο του «Νόμος και Επινομείς»: «Ο δίκαιος χωρίς να έχει αδικήσει θα μαστιγωθεί, θα δαρεί και τέλος θα σταυρωθεί.». Στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα (B, V , 362)επίσης περιέχεται μία προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης: «Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι ήταν εκ φύσεως αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας, αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείται άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί. Και από τις πολλές πληγές στο πρόσωπό του θα κοκκινίσουν και θα φλογισθούν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε υψηλό ξύλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο, αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει» (B, V , 362).Ποιος τα προφητεύει αυτά και για Ποιον; Ο Σωκράτης βλέπει και μιλά για τον Πάσχοντα Θεάνθρωπο μέσα από το πολύβουο πλήθος της ειδωλολατρίας. Για να συμβουλεύσει και τον Αλκιβιάδη, σε σχετική επερώτησή του, ότι για το πώς πρέπει να προσευχόμαστε και τι να ζητούμε, θα μας το διδάξει Αυτός, που θα μας στείλει ο Θεός! Αυτά προδιαγγέλλει ο Σωκράτης».
Ο Σόλων γράφει. «Οποτεδήποτε εις την διηρημένην ανθρωπότητα η άσαρκος Θεότης θα λάβει σάρκα. Αυτή η Θεότης θα φέρει την απαλλαγή από τα πάθη. Ο άσαρκος αυτός Θεός θα κρεμασθεί υπό αγνώμονος λαού και όλα τα πάθη θεληματικά θα υποστεί.»
Όλα αυτά καί άλλες προφυτείες πάρακατω Προφωτογρταφίζουν Τόν Ιάσων Χριστόν υπεραπερίφραστα!… Ονομάζοντε πρό Χριστού Χριστιανοί καί τέτοιοι γεννήθηκαν καί φιλοσόφησαν σέ όλον τόν κόσμον, σέ όλους τούς Λαούς. Η Αγάπη Τού Αγίου Πνεύματος ενέπνευσε αγαθούς, δίκαιους, ταπεινούς ανθρώπους νά προφυτεύουν Τήν Αλήθεια Τού Τριαδικού Θεού!… Πώς τό γνωρίζουμε; Όταν τά λόγια είναι δίκαια προέρχοντε από Τό Πνεύμα Τού Θεού ήτοι Τώ Αγίω Πνεύματι, δέν ανήκουν είς τούς ανθρώπους που τά λένε, εξού καί αυτά τά λόγια δέν είναι περιαυτολογικά, εθνικά, ιδεολογικά, εγωϊστικά, προσωποκεντρικά, ανθρωποκεντρικά, αλλά Θρησκευτικά, Θεϊκά!… Καί όλα τά Θεία Λόγια αναφέρονται καί προέρχονται από Τόν Θεόν… Πρίν ειδούμε τίς άλλες προφυτείες Αρχαίων Ελλήνων καί άλλων Λαών περί Χριστού Υιού Τριαδικού Θεού, άς ειδούμε τί είπαν Αρχαίοι Έλληνες καί είς τό επόμενον άρθρον Αρχαίοι από άλλους Λαούς περί Τού Θεάνθρωπου που πάντοτε αναφέρονταν σ’ Έναν!…
Άγιος Στέφανος : Ενώ οι Ιουδαίοι, σέρνοντάς τον έξω από την πόλη, τον λιθοβολούσαν, εκείνος προσευχόταν. Οι πέτρες ρίχνονταν με μανία πάνω στον πρωτομάρτυρα, που έπεσε μισοπεθαμένος στα γόνατα. Αλλά και τότε, στις στιγμές του μαρτυρικού του θανάτου, η φωτιά της αγάπης προς τον πλησίον έκαιγε άσβηστα μέσα του. Έτσι, φώναξε δυνατά στον Θεό για τους φονιάδες του: «Κύριε, μην τους λογαριάσεις την αμαρτία αυτή!». Και μ’ αυτά τα λόγια παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Το τελευταίο σκίρτημα της καρδιάς του ήταν σκίρτημα αγάπης προς τους συνανθρώπους του. Τα τελευταία λόγια του ήταν λόγια προσευχής για τους εκτελεστές του. Πηγή: “Ασκητικές ομιλίες Β’”
Στην αρχαία Ελλάδα, το κήρυγμα της Αγάπης ήταν κάτι εξαιρετικά διαδεδομένο
«Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη.» — Πυθαγόρας ο Σάμιος
«Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού.» — Επίκτητος
«Φιλοφρονήσασθαι αλλήλους.» — Πλάτων (Νόμοι 738 D)…….«Να αγαπάτε αλλήλους.»
«Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος.» — Θαλής ο Μιλήσιος
«Να αγαπάς τον πλησίον σου λίγο περισσότερο από ότι αγαπάς τον εαυτό σου.»
«Αγάπης δε ουδέν μείζον ούτε ίσον εστί.» — Μένανδρος..«Τίποτε δεν είναι σπουδαιότερο ούτε ίσο με την Αγάπη.»
«Ως καλώς έχον εστί πασάν τε γην πατρίδα νομίζειν και πάντας ανθρώπους αδελφούς και φίλους, ως αν γένος μεν όντας θεού.» — Απολλώνιος Τυανεύς (Φιλόστρατου, Απολλ. Τυαν. Επιστ, νζ)
«Είναι καλό να θεωρούμε όλη τη γη πατρίδα μας και όλους τους ανθρώπους αδερφούς μας και φίλους μας, γιατί είναι όλοι παιδιά του θεού.»
«Τον εχθρόν φίλον ποιείν και ευεργετείν.» — Κλεόβουλος ο Λίνδιος (Διογ. Λαέρτ. Βίοι Φιλ. Α,91)…«Τον εχθρό να τον κάνεις φίλο και να τον ευεργετείς.»
Εκείνος που αγαπάει το Χριστό, Τον μιμείται όσο μπορεί.
Ο Χριστός, για παράδειγμα, δεν έπαψε να ευεργετεί τους ανθρώπους, έδειχνε μακροθυμία, όταν του συμπεριφέρονταν με αχαριστία και Τον βλαστημούσαν, υπέμεινε, όταν Τον χτυπούσαν και Τον θανάτωναν, χωρίς καθόλου να σκέφτεται για κανέναν το κακό που Του έκανε.
Αυτά τα τρία έργα είναι εκφραστικά της αγάπης προς τον πλησίον. Χωρίς αυτά, απατάται εκείνος που λέει ότι αγαπάει το Χριστό ή ότι θα κερδίσει τη βασιλεία Του. Γιατί ο Κύριος μας βεβαιώνει: «Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών εκείνος που μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου» (Ματθ. 7,21). Και πάλι: «Όποιος με αγαπάει, θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14,15).
«Εγώ σας λέω», είπε ο Κύριος, «αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευεργετείτε όσους σας μισούν, προσεύχεστε για όσους σας βλάπτουν» (Ματθ. 5,44). Γιατί έδωσε αυτές τις εντολές; Για να ελευθερώσει από το μίσος, τη λύπη, την οργή και τη μνησικακία και να σε αξιώσει ν’ αποκτήσεις την τέλεια αγάπη. Αυτή είναι αδύνατο να την έχει όποιος δεν αγαπάει εξίσου όλους τους ανθρώπους, όπως και ο Θεός τους αγαπάει όλους εξίσου… Άγιος Μάξιμος
Τι σημαίνουν οι φράσεις του Κατά Ματθαίον κεφάλαιο 7;
1 Μή κρίνετε, ίνα μη κριθήτε·
2 εν ώ γάρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν.
3 τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τώ οφθαλμώ τού αδελφού σου, την δε εν τώ σώ οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς;
4 υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ τού οφθαλμού σού, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ τού οφθαλμού τού αδελφού σου
Κοινώς μας είπε ο Χριστός, κοιτάτε ο καθένας τη δουλειά του!!!!! Αντί να κολλάτε ταμπέλες, δηλαδή να κατακρίνετε, βρείτε που εσείς κάνετε λάθος και διορθώστε το!!!!! Σταματήστε να κοιτάτε την καμπούρα του διπλανού και δείτε τη δικιά σας πρώτα!!!!!! Πριν ανοίξεις το στόμα σου, πριν βάλεις στα πλήκτρα τα δάχτυλα σου, πριν καν μπει η σκέψη στο μυαλό βάλε φρένο…
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Το πολύ- πολύ να βοηθήσεις τον άλλο να βρει τον δρόμο προς την αλήθεια. Αλλά αυτός είναι, που θα επιλέξει αν θα τον ανέβει ή όχι. Δεν μπορείς με το ζόρι να τον σπρώξεις να ανέβει…triklopodia.gr
Οί μισητές Τού Χριστού νεοπαγανιστές ψευδοθρήσκοι, ψευδοπιστοί, ψευδοπολυθεϊστές καί άθεοι εγωϊστές, ενώ σέ πολλά κείμενα τούς απεταξάμουν τήν αγάπη ώστε νά έχω διαβάσω ότι σέ όλην τήν Ελληνική Γραμματεία αναφέρεται μόνον πεντέξη φορές η λέξη αγάπη, κατά τήν εκτίμηση τινός αρχηγού τούς, καί προτιμούν τό φιλείν, συνάμα άλλοι όμοιοι τούς ή οί ίδιοι αυτοσυναντιπολιτεύονται μέ σατανική Μαύρη Πολιτική ότι διάφορα Λόγια Τού Χριστού αναφέρονται από Ηθικούς Αρχαίους Έλληνες καί τά οικειοποιούνται λές καί είναι κτήματα τούς που τά μεταβίβασαν σέ Κτηματολόγια οί Αρχαίοι καί τά θεωρούν ιδικά τούς καί μόνον ιδικά τούς. Οί μώροι τής κακίας δέν βλέπουν πώς τά λόγια αγάπης απ’ όποιον καί εάν λέγοντε δέν θεωρεί ότι είναι ιδικά τού καί κτήματα τού αλλά συνειδητοποιήσεις περί τού τί είναι Η Αγάπη Πρό Πάντων τών Αιώνων!…
Ενώ δέν είναι Ηθικολόγοι, Ηθικοί, Ηθικοκεντρικοί σφετερίζονται τά λόγια τής Ηθικής από Ηθικούς ανθρώπους ή έστω από ανθρώπους αμαρτωλούς που είς τήν ταπείνωση τούς παραδέχθηκαν ώς υπεράζω αξία καί Ζωή Τήν Ηθική!…
Είς τήν Ηθική δέν έχει σημασία ποίος είπε πρώτος τί, άλλωστε σέ όλων τών ειδών λόγια καί θέματα, οί καλύτερες διαπιστώσεις έγιναν καί γίνονται από δεκάδες ανθρώπους λαϊκούς που δέν έχουν καμμία σχέση μέ τό ερευνητικόν διάβασμα αλλά από εμπειρία, ηθική, αγάπη, ευφυία… Πόσοι δέν διαπίστωσαν τά ίδια καί τά ίδια διά τίς γυναίκες, άνδρες, πολέμους, ειρήνες, αγάπες, επιχειρήσεις καί δέν τά είπαν μέ χιλιάδες όμοια καί ανόμοια λόγια;… Μήπως τά είπαν πρώτοι εκείνοι που τά έγραψαν καί εκείνοι που τά έγραψαν τώ όντι τά είπαν ή καί έγραψαν πρώτοι; Η έρευνα μάς εκπλήττει…
Παραδείγματος χάριν, πολλά λόγια που υποτίθεται ότι πρωτοείπαν οί Αρχαίοι Έλληνες είναι γεγραμμένα είς τούς κατά πολύ αρχαιότερους Ψαλμούς τού Δαυίδ καί σέ άλλα βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης καί άλλων Λαών μέ αρχαιότερη Γραφή από τήν πρόσφατη π.Χ. εποχή τών έσχατων οκτώ αιώνων!…
Είτε οί άλλοι τά διαπίστωσαν επίσης είτε τά ανάγνωσαν καί τά αντέγραψαν είτε αμφότερα, σημασία έχει τί πίστευαν καί τί εφάρμοζαν έν πράξει… Δέν υφίσταται ανταγωνισμός είς τήν Ηθική διότι δέν νοείται Ηθική υπό ανταγωνισμού, χαχαχαχα!… Η Ηθική είναι Αγάπη ουχί ανταγωνισμός ποίος τό είπε πρώτος καί ποίος τό είπε δεύτερος, αυτός που προσπαθεί νά αχρηστεύσει έναν επειδή τά ηθικά λόγια που λέγει τά είπε άλλος προηγουμένως είναι ποταπός, άχρηστος, φιλόκακος, Μαύρος Πολιτικός, Ανήθικος που θέλει νά διασπάσει τήν Προενότητα Τής Ηθικής Τού Άκτιστου Αγίου Πνεύματος!…
Ό Μένανδρος καί ό Λάο Τσού λένε τά ίδια πράγματα ενώ έζησαν σέ απόσταση ασύλληπτη μεταξύ τούς. Ό Χριστός, ό Σωκράτης, ό Βούδας, οί προφύτες τού Ισραήλ, ό Σόλων, ό Ερμής ό Τρισμέγιστος, ό Μωϋσής σοφοί τής Ηπείρου τών Εσπερίδων/Αμερικής, Ινδουϊστές, λένε τά ίδια πράγματα Ηθικής καί απ’ όλες αυτές τίς χώρες οί Ανήθικοι λένε τά ίδια ιδικά τούς λόγια καί οί Μαύροι Πολιτικοί είτε τής σατανοσιών είτε τής σατανονεοπαγανίας, είτε οίας άλλης παρόμοιας κλίκας λένε τά ίδια λόγια…
Όλοι οί καλοί λένε καλά, όλοι οί κακοί λένε κακά, όλοι οί ουδέτεροι λένε ουδέτερα, όλοι οί ανάμεικτοι λένε ανάμεικτα!…
Οι Σίβυλλες,επίσης, που ήσαν μάντισσες της αρχαιότητας που είχαν την ιδιότητα να προφητεύουν το μέλλον χωρίς να τους ζητηθεί και χωρίς να πληρώνονται γι’αυτό, πέφτοντας σε έκσταση όπως οι Πυθίες. Γι’ αυτές πληροφορούμαστε και από τον Σωκράτη στο έργο του Πλάτωνος «Φαίδρος». Στο Άγιον Όρος επίσης υπάρχουν χειρόγραφα που διασώζουν προφητείες της Σίβυλλας για την έλευση του Χριστού. Π.χ σε χειρόγραφο με την ονομασία «Υπόμνημα εις τον Άγιον Απόστολον Φίλιππον» πού φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου αναφέρονται τα εξής:
«Ύστερα από πολύ καιρό θα φθάσει κάποιος εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια ως Θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπον από την φθοράν των ανίατων παθών. Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμασθεί ψηλά ως κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα».
Στο ίδιο χειρόγραφο αναφέρεται μία συγκλονιστική προφητεία για την θεανθρώπινη φύση του Χριστού, για το εκούσιον πάθος Του, αλλά και για την Ανάστασή Του:
«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ο οποίος είναι φως τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε η Θεότης Του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος, που υποφέρει από τους θνητούς τα πάντα, δηλαδή τον σταυρό, την ύβριν, την ταφή. Αυτός κάποτε από τα μάτια του έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμη θεϊκή. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθη εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσεν, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».
Η Σίβυλλη της Λιβύσσης προφητεύει επίσης στο έργο αυτό. «Αυτός πραγματοποιώντας τα πάντα με τον λόγο θα θεραπεύει κάθε άνθρωπο, θα καταπαύσει τους ανέμους με τον λόγο του και θα καθησυχάσει την θάλασσα την φουρτουνιασμένη, αφού την πατήσει με πόδια ειρήνης και με πίστη. Σε εμπτύσματα προσβλητικά τις παρειές του θα προσφέρει και την πλάτη του την αγνή σε μαστιγώσεις θα στρέψει. Ενώ τον ραπίζουν, θα σιωπά, για να μη καταλάβει κανείς ποιος είναι, τίνος (υιός) είναι, από πού ήλθε, για να μιλήσει στους νεκρούς. Και θα φορέσει στεφάνι ακάνθινο και θα του τρυπήσουν με καλάμι την πλευρά κατά την συνήθειά τους».
Η Σίβυλλη η Δελφική στο έργο αυτό του Πλάτωνος «Φαίδρος» προφητεύει. «Του Αθανάτου (Θεού) τον μέγα υιό, πολυύμνητε, φανερώς εξυμνώ. Στον οποίο ο ύψιστος γονεύς θρόνο παρέδωσε για να τον λάβει εκείνος, που δεν γεννήθηκε, ως δισυπόστατος που ήταν λόγω της σαρκός, εμφανίσθηκε, και λούσθηκε στα ρεύματα του ποταμού Ιορδάνη, τα οποία οδηγεί σέρνοντας με απαστράπτοντα πόδια τα κύματα».
Η Σίβυλλη της Κυμαίας προφητεύει: «Στα έσχατα χρόνια αντάλλαξε με την γη (τον ουρανό) και αφού ήλθε άσημος από τους λαγόνες της παρθένου Μαρίας εξέπεμψε νέο φως……και σαν ήλθε από τον ουρανό, ενδύθηκε θνητή μορφή, έγινε σάρκα μετά από πάροδο χρόνου και γεννήθηκε, πλάσθηκε όμοιος με μορφή θνητού και γεννήθηκε ως παιδί, με παρθενικό τοκετό, γεγονός που είναι μέγα θαύμα για τους θνητούς, αλλά καθόλου θαύμα για τον Θεό Πατέρα και τον Θεό Υιό. Όταν γεννιόταν το βρέφος, η γη ήταν γεμάτη χαρά, ο Ουράνιος θρόνος λαμπρύνθηκε και ο κόσμος ευφράνθηκε».
Η ίδια (Σίβυλλη της Κυμαίας) μάντισσα στο βιβλίο του Πλάτωνα «Φαίδρος» προφητεύει: «Δύστυχε δεν ανεγνώρισες τον Θεό σου, τον οποίο έλουσε, στο τριπλό ρεύμα του Ιορδάνη και πέταξε πνεύμα επί πολύ (χρόνο), Αυτός ο οποίος πριν και της γης και του γεμάτου άστρα ουρανού υπήρξε κυρίαρχος, με τον λόγο του πατέρα και το πνεύμα το αγνό, και μολονότι ήταν δυνατός κατά σάρκα, πέταξε γρήγορος στον οίκο του πατέρα».
Της ίδιας επίσης είναι και η προφητεία: «Θα μεταβεί στον Άδη για να διαδώσει σε όλους την ελπίδα, και θα εκπληρώσει την μοίρα του θανάτου αφού κοιμηθεί επί τρεις ημέρες και τότε απελευθερώνοντας τους νεκρούς θα τους οδηγήσει στο φως, κάμνοντας πρώτος την αρχή της αναστάσεως για τους εκλεκτούς».
Επίσης οι Σίβυλλες ομιλούν για την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου ως εξής: «Θα έλθει ο Υιός του Θεού εις την γη και θα φορέσει σάρκα ανθρώπινη, εξομοιούμενος με τους θνητούς της γης. Θα φέρει το όνομα αυτού τέσσαρα φωνήεντα και δύο άφωνα, 8 μονάδες, 8 δεκάδες και εκατοντάδα οκτώ, ήτοι 888.» Και πράγματι η λέξη ΙΗΣΟΥΣ έχει 4 φωνήεντα και δύο σύμφωνα και κάνει 888. Ι=10, Η=8, Σ=200, Ο=70, Υ=400, Σ=200 που το άθροισμα είναι 10+8+200+70+400+200=888.
Οι παραπάνω προφητείες αναφέρονται και σε άλλα χειρόγραφα πού βρίσκονται σε άλλες Μονές του Αγίου Όρους ή αλλού(π.χ. Μονή Σινά). Παρατίθενται ακόμη σε σύγχρονο βιβλίο, στον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας» του Αρχιμανδρίτη Βίκτωρος Ματθαίου.
Και γι’ αυτούς που ίσως αμφισβητήσουν ότι τα παραπάνω ειπώθηκαν πράγματι από τις Σίβυλλες και ισχυριστούν ότι είναι επινοήσεις κάποιον Χριστιανών Μοναχών, αρκεί το εξής αδιαμφισβήτητο γεγονός. Από διάφορες πηγές έχει διασταυρωθεί πως τις προφητείες αυτές αλλά και άλλες -είτε της Σίβυλλας είτε άλλων σοφών Ελλήνων- χρησιμοποίησε η Αγία Αικατερίνη. Συγκεκριμένα, το 305 μ.Χ. η Αγία Αικατερίνη η Αλεξανδρινή έλεγχε τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο για την ειδωλολατρική του πολιτική.
Ο τελευταίος συγκέντρωσε τότε τους σοφότερους ειδωλολάτρες της αυτοκρατορίας για να την μεταπείσουν και να την κάνουν παγανίστρια. Στο διάλογο που ακολούθησε, αυτή η πάνσοφη και σπουδαγμένη στην Ελληνική παιδεία γυναίκα στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός ανέφερε – μεταξύ άλλων – και τις προφητείες των Σιβυλλών. Και για να προληφθεί η κάθε απερίσκεπτη “σκέψη”, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έπλασε αυτές τις προφητείες η ίδια η Αγία για τους εξής βασικότατους λόγους: Δεν θα μπορούσε να πει ένα τόσο μεγάλο ψέμα σχετικά με την ιέρεια του Απόλλωνα μπροστά στους σοφότερους εκπροσώπους της αρχαίας θρησκείας, διότι αμέσως όλοι θα διαπίστωναν το ψέμα της. Όμως, όχι μόνο δεν την κατηγόρησε κανείς για αναλήθειες, αλλά αντιθέτως οι σοφοί ειδωλολάτρες παραδέχτηκαν την λεκτική τους ήττα και όλοι αμέσως ασπάστηκαν με τη θέληση τους τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας να τους θανατώσει.
Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να αμφισβητήσει την αδιάσειστη αλήθεια ότι τα προφητικά αυτά λόγια βγήκαν από το στόμα των Σιβυλλών. Σε άλλο χειρόγραφο που βρίσκεται στην Αγιορείτικη Μονή Διονυσίου, αναφέρεται μια άλλη προφητεία κάποιας Σίβυλλας:
«Σας προφητεύω έναν τρισυπόστατο Θεό στα ύψη εκτεινόμενο του οποίου ο αιώνιος Λόγος σε ανυποψίαστο κόρη θα κυοφορηθεί, όπως ακριβώς το φέρον φωτιά τόξο, το μέσον του κόσμου διαπερνώντας. Όλο τον κόσμο αφού επαναφέρει στην ζωή, και στον Πατέρα θα τον προσφέρει σαν δώρο. Μαρία θα είναι το όνομα αυτής».
Βλέπουμε λοιπόν ότι η Θεία Πρόνοια μέσω του “σπερματικού λόγου” (όπως τον ονόμασαν οι Πατέρες της Εκκλησίας) φώτισε κάποιους Έλληνες της Αρχαιότητας και έτσι άφησαν εκατοντάδες χρόνια πρίν τον Χριστό προφητείες για την έλευσή Του.
Και άλλοι αρχαίοι λαοί έδωσαν τέτοιες προφητείες χωρίς να πλησιάζουν σε καμία περίπτωση την ακριβολογία των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης περιοριζόμενες αποκλειστικά και μόνο στην αναφορά για τον ερχομό κάποιου Σωτήρα πού θα λυτρώσει τον κόσμο.
Οι προφητείες όμως των αρχαίων Ελλήνων δίνουν λεπτομερέστατα στοιχεία για τον Χριστό (γέννηση Του από την Παρθένο Μαρία, θεανθρώπινη φύση Του, θαύματα Του, Σταύρωση, Κάθοδος στον Άδη και Ανάσταση Του, τρείς υποστάσεις του Θεού). Έτσι, πολλές απ’ αυτές καθίστανται ισάξιες με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ κάποιες άλλες τις ξεπερνούν κιόλας.
Αυτό ακριβώς αναγνωρίζει και ο μεγάλος μας εκκλησιαστικός συγγραφέας Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας μ.Χ), ο οποίος στο έργο του «Στρωματείς» (5,13) δηλώνει απερίφραστα: «Ούκ οίμαι υπό Ελλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τόν Σωτήρα ημών» δηλαδή «δεν είναι δυνατόν, νομίζω, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ό Σωτήρας μας».
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι σοφοί Έλληνες της αρχαιότητας όχι μόνο πίστευαν σε ένα Θεό αλλά μίλησαν κιόλας για την τριαδικότητα Του, για την διττή φύση του Χριστού, για την Σταύρωση και την Ανάστασή Του. Προσπαθούσαν να αποδεσμευτούν από τη δυναστεία των θεών και να πλησιάσουν τον ένα και αληθινό Θεό.
Αποδεικνύεται πως περίμεναν καρτερικά την έλευση του Χριστού για αιώνες. Γι’ αυτό και όταν έγινε η συνάντηση Χριστού και Ελλήνων, ο Χριστός είπε: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην -12,23) δηλαδή «έφτασε ή ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου (=ο Χριστός)». Και έτσι έγινε…
ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης γράφτηκαν τον 15ο αιώνα π.Χ. και αναφέρονται στην Διαθήκη, την συμφωνία του Θεού προς τον Άνθρωπο για την αποκατάστασή του εις την Ουράνιο Βασιλεία και την είσοδό του εις την αιωνιότητα.. Όλα τα βιβλία της Π.Δ. είναι διάσπαρτα με διάφορες προφητείες για το σχέδιο του Θεού και αρχίζουν από την πτώση των πρωτοπλάστων. Σκιαγραφούν, αμυδρά στην αρχή και έντονα μετά, την έλευση του Χριστού δια την σωτηρία του Ανθρώπου. Η πρώτη προφητεία γράφτηκε το 1500 π.Χ. και η τελευταία το 440 π.Χ. Θέλεις να γνωρίσεις γι’ αυτό το σχέδιο του Θεού πώς προφητεύτηκε μέσα στους αιώνες; Μάθε λοιπόν τις προφητείες αυτές.
Προφητεία.. Ησ. 7,14 (736 π.Χ.) «Η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιό, ο οποίος θα ονομαστεί Εμμανουήλ» (στα Εβραϊκά σημαίνει ο Θεός αναμεταξύ μας). Η ίδια αυτή προφυτεία αναφέρεται είς τήν Αρχαία Ελλάδα από μεταγενέστερον σοφόν: Στο έργο Προμηθεύς Δεσμώτης του Αισχύλου
Ο Προμηθέας όντας φυλακισμένος στον Καύκασο προλέγει ότι ο λυτρωτής του θα γεννηθεί από την παρθένο `Ιώ και τον Θεό (στ.772,834,848) θα είναι δηλαδή υιός Θεού και υιός Παρθένου.
Αυτός ο Θεάνθρωπος θα καταλύσει την εξουσία των παλαιών θεών και θα αφανίσει αυτούς και την δύναμή τους (908,920).
Ο Ερμής τότε σταλμένος από τον Δία προαναγγέλλει στον Προμηθέα τα εξής:
«Τοιούδαι μόχθου τέρμα μη τί προσδόκα πριν αν θεός τις διάδοχος των σων πόνων φανή, θελήση τ’ είς αναύγητον μολείν ‘Άιδην , κνέφαια τ’ άμφί Ταρτάρου βάθη»
Απόδοση: «Μην περιμένεις να λυτρωθείς από τους πόνους προτού θεός πάρει τα πάθια τα δικά σου πάνω του και με τη θέλησή του κατέβει στον ‘Άδη τον ανήλιαγο, στους άφεγγους του Ταρτάρου βυθούς» (στ. 1041-1043).
Ποίος αντέγραψε ποίον; Έχει σημασία, ή σημασία έχει ότι αμφότεροι ελάλησαν αλήθειαν καί αμφότεροι επαληθεύτηκαν!…
Είς τό Μέρος 2 θά ειδούμε τί είπαν ξένοι σοφοί διά Τόν Χριστόν…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΗΣ ΣΙΩΝ?
Πολύ καλή ερώτηση, ερώτηση γιά άρθρον! Τό πρώτον που πρέπει νά πούμε καί τό έχω ξανά πεί μέ κάποιους τρόπους είναι τό πώς συμβολίζει ό καθένας κάποια λέξη. Όταν λέν Σιών οί εβραίοι που αρνήθηκαν Τόν Χριστόν εννοούν άλλα από τούς εβραίους που πίστευσαν είς Τόν Χριστόν καί τούς Χριστιανούς από άλλες εθνότητες. Δεύτερον, απόδειξη τών διαφορών τού πρώτου, γιά τούς σιωνιστές εβραίους σατανιστές τό καλόν είναι τό κακόν, η νέα τάξη πραγμάτων, η μείωση τού πληθυσμού χωρίς ν’ αρχίζουν αφού είναι δίκαιοι
απ’ τούς ίδιους, αλλά δέν είναι δίκαιοι. Λένε θεόν τόν σατανά καί εμείς τόν λέμε διάβολον. Οί ανομαλίες καί αμαρτίες δι’ αυτούς δέν είναι ανομαλίες καί αμαρτίες παρεκτώς εάν γίνοντε σ’ αυτούς καί όχι όλες. Βλέπουμε δηλαδή συμβολισμόν αντίθετων είς τίς ίδιες λέξεις ήτοι Σιών καί Θεός. Αυτά είναι τεχνάσματα τού διαβόλου καί έγγειται είς τόν καθένα νά καταλάβει πού είναι από τό τί πιστεύει γενικώς η κάθε παράταξη.
Σιών ήταν ένας πύργος, ό δυτικός άν θυμάμαι καλά. Διά κάποιον άλλον π.χ. η λέξη Σιών σημαίνει απλά τό όνομα τινός πύργου, τίποτε άλλον, έν συγκρίσει μέ τά άνω δύο είναι τό ουδέτερον τής Τετραπιθανότητος μέ τά άλλα δύο νά είναι τό καλόν καί τό κακόν καί δι’ εκείνον που πιστεύει καί τά τρία είτε συνάμα ενωμένα είτε συνάμα μέ τρία διαφορετικά νοήματα αναλόγως τής κουβέντας καί αναφοράς είναι τό ανάμεικτον τής Τετραπιθανότητος.
Έναν άλλον παράδειγμα, είναι η λέξη Εωσφόρος. Κάποιοι τό εκλαμβάνουν ώς ένα όνομα, άλλοι ένα όνομα μέ λεκτικόν νόημα ήτοι ό έως/φωτός φέρων, άλλοι ώς τόν διάβολον καί άλλοι ώς τόν αληθινόν Εωσφόρον που είναι Ό Θεός καί σφετερίζεται τό όνομα ό διάβολος, ενώ άλλοι ότι ό διάβολος ήταν ό άγγελος τού φωτός μέ κάποια έννοια, καί όταν έπεσε τού έφυγε η χάρις καί τού έμεινε τό όνομα όπως λέμε: “άλλος έχει τ’ όνομα καί άλλος τήν χάριν”.
Κάποιοι που ήσαν ή δέν ήσαν έκ προθέσεως από πρίν μή Χριστιανοί ή καί Αντίχριστοι, υπέθεσαν ότι διά νά τόν λένε Εωσφόρον θά πρέπει αυτός που αναφέρεται ώς άγγελος Εωσφόρος νά είναι ό θεός, αφού αυτά λέγει ό ίδιος αυτός άγγελος τής νέας τάξης πραγμάτων πρός τούς πιστούς τού που ομολογουμένως τόν λένε καί σατανά.
Πάμε ξανά είς τήν Σιών, έχω ξανά γράψει ότι αυτή η λέξη είς τήν Λακωνική διάλεκτον σημαίνει Κύριος, ενώ πρώτος ανάλυσα ότι εάν αντικατασταθεί τό ιώτα μέ ύψιλον όπως ενδεχομένως ίσως νά ήταν έξ’ αρχής λακωνιστί καί άλλαξε όπως πολλές άλλες αρχαίες καί σύγχρονες λέξεις, έχουμε τήν λέξη Συών = Σύ Ών = Σύ Ό Ών όπως αναγράφει τυχαία είς τήν εικόνα Τού Χριστού καί ό λεξάριθμος τής είναι 144, ήτοι ένας συνεχώς επαναλαμβανόμενος αριθμός εντός τής Αποκάλυψης, που έχω γράψει πολλά άρθρα περί αυτού.
Άρα μέ τήν ίδια διαμάχη που χρησιμοποιείται η λέξη Σιών μεταξύ εβραίων καί Χριστιανών, διεξάγεται καί η διαμάχη μεταξύ τού άν τό καλόν είναι είς τήν μέν ή δέ παράταξη καί αμφότεροι τό διεκδικούν καί χαρακτηρίζουν διαφορετικώς. Καί σέ άλλες θρησκείες έστω κάπως διαφορετικώς.
Είναι τό ίδιον που κάποιοι λένε, ότι ό άνθρωπος δέν έχει ψυχή, πεθαίνει καί μένει χώμα, άλλοι ότι έχει ψυχή καί επανεσαρκώνεται, άλλοι ότι πάει είτε σέ κόλλαση είτε σέ Παράδεισο καί όπως έχω επισημάνει σέ άρθρα αυτά τά τέσσερα είναι η Τετραπιθανότητα όλων τών θρησκειών!
Μετά που έγραψα αυτά εφέτος πρός έκπληξιν μού, κατάλαβα ότι εντός τής Αποκάλυψης, αναφέρεται ότι ισχύουν καί τά τέσσερα σέ διαφορετικές διαμέτρους καί εποχές ουράνιας καταστάσεως. Ήτοι, πρώτον αποθαίνουν τά σώματα, μετά οί ψυχές πηγαίνουν είς τόν Άδη, τήν ημέρα τής Κρίσεως επανενσαρκώνονται σέ άσαρκα σώματα ήτοι αυρικά σώματα καί αφού κριθούν καταλήγουν σέ κόλλαση ή Παράδεισον μετά από τό πέρας 1,000 ετών!…
Εκεί δηλαδή που έλεγα ότι Ό Θεός είναι Παντοδύναμος καί μπορεί νά κάνει καί τά 4 σέ όποιον θέλει καί πολλοί Χριστιανοί εκνευρίζονταν ότι λέγω πράγματα αιρετικά, ενώ τούς έλεγα ότι πώς είναι Θεός εάν δέν δύναται τήν επανενσάρκωση, ενώ συνάμα έχουμε προφυτείες μέ επανενσάρκωση είτε τίς πιστεύετε είτε όχι ώς Χριστιανοί, έρχεται η αποκάλυψη τής Αποκάλυψης ότι ισχύουν κατά σειρά καί τά 4… ή μέ όποια σειρά θέλει Ό Θεός ώς Παντοδύναμος καί βάσει άλλων αποδείξεων που δέν θά αναφέρω τώρα εδώ.
Εάν μπορεί κάποιος νά κάνει ζωή μπορεί νά κάνει καί θάνατον. Εάν μπορεί νά κάνει ζωή καί θάνατον μπορεί νά κάνει καί επαναζωοποίηση εντός ή εκτός σώματος, σωτηρία, απώλεια, κόλλαση, παράδεισον ψυχής, δίκαια καί άδικα, καλά καί κακά, ασχέτως ότι δέν επιλέγει ν’ αδικεί αλλά νά κάνει κακά σέ όσους κάνουν κακά καί αδικίες σέ όσους κάνουν αδικίες όταν θέλει νά τούς ανταποδώσει ό,τι έκαναν ή σ’ άλλους νά τούς συνετείσει, επειδή τούς αγαπάει καί συνάμα τούς επέλεξε νά έχουν μία δεύτερη ευκαιρία
ψυχοσωτηρίας. Οί Αντίχριστοι ή πολλοί που δέν πιστεύουν είς Τόν Χριστόν, έχουν επηρεαστεί από τά λόγια Αγάπης Τού Χριστού, αλλά έχουν ξεχάσει ότι είναι αυτονόητον καί γεγραμμένον ότι θάνατος φυγείν αδύνατον, καί ό θάνατος είναι κακόν ή “κακόν” άρα τέ Ό Θεός κάνει κακά ή “κακά” αλλά ποτέ άδικα κακά ή “κακά” καί ό,τι καί νά κάνει έχει γνώμονα τήν ψυχοσωτηρία, ασχέτως εάν κάποιοι παρεξηγούν, δέν αγαπούν, είναι εγωιστές καί δέν βλέπουν τίς δοκιμασίες, αδικίες από ανθρώπους πολλές φορές μέ εύνοια
Θεού διά νά τούς δοθεί η ευκαιρία νά δοκιμασθούν καί νά αντέξουν ώστε νά παραμείνουν δίκαιοι ή νά Μετανοήσουν καί Ευχαριστήσουν Τόν Θεόν μέ λυγμούς καί προσευχές ή απλά ταπεινά λόγια. Ένας Θεός Παντοδύναμος καί Ό Θεός κάθε θρησκείας έκαμε τά πάντα είναι αυτονόητον, όλες τίς δυνάμεις, ελευθερίες, δυνατότητες αλλά καί τούς νόμους Ηθικής τί νά μήν κάνεις παρότι μπορείς νά τό κάνεις, όπως λένε καί οί 10 Εντολές καί άλλες παρόμοιες Εντολές σ’ άλλους Λαούς. Σού δίνει τήν δυνατότητα νά τό κάνεις αλλά
διά Άκτιστου Ηθικού Νόμου σού λέγει μήν τό κάνεις διότι άν τό κάνεις δικαίως θά πρέπει νά τιμωρρηθείς καί εάν Μετανοήσεις πρίν ή μετά τήν επίγεια τιμωρρία θά συγχωρηθείς διότι είναι δίκαιον νά συγχωρείται όστις Μετανοεί καί όχι δίκαιον νά μήν συγχωρείται εάν τώ όντι Μετανόησε ή καί Μετανόησε επαρκώς, κατά τήν Κρίσιν Εκείνου που έκαμε όλα αυτά πρό πάντων τών αιώνων, πρίν υπάρχουμε καί που έκαμε καί όλα τ’ άλλα…
Συγκρίνεις όλ’ αυτά καί καταλάβεις τί είναι δίκαιον καί τί άδικον. Είς τά πρωτόκολλα λένε δίκαιον είναι τό δίκαιον Τού Ισχυρού, εννοώντας τούς ίδιους, αλλά τούς είπα, Ισχυρότερος όλων είναι Ό Θεός, άρα τέ δικαιότερον όλων είναι τό δίκαιον τών Εντολών Τού Θεού! Συνάμα δίκαιον είναι όχι αυτόν που μάς συμφέρει αλλά αυτόν που δέν αδικεί τόν άλλον ή εμάς βάσει τής Ηθικής. Βάσει τής Ανηθικότητος ή οίας Εκλεκτικότητος δίκαιον είναι ό,τι συμφέρει εκείνους που εννοούν έτσι τό δίκαιον καί δή τών ισχυρών.
Κατά συνέπεια, εάν τό δίκαιον είναι τό δίκαιον τών ισχυρών κατά τούς σατανοσιωνιστές, τότε εάν κάποιος ισχυρότερος τούς καταστρέψει είτε είναι Ό Θεός είτε ένας στρατός ή ηγεσία ή άνθρωπος, τότε θά πρέπει νά τό χειροκροτήσουν, αλλά δέν θά τό κάνουν όπως δέν τό έκαναν καί είς τόν Χίτλερ, παρότι η αλήθεια είναι ότι ό Χίτλερ ήταν εβραίος ήτοι ψευδοεβραίος που όπως καί μέ τούς άλλους σιωνιστές εγκληματίες θά λένε ότι είναι Ιουδαίοι αλλά θά ψεύδοντε, είναι η συναγωγή τού σατανά, κατά κεφ. 13 Αποκάλυψη
σιωνιστή εγκληματία δέν λέμε όστιν έχει ιουδαϊκή καταγωγή σέ γονίδια ή θρησκεία αλλά όστιν ενστερνίζεται υπερφασιστοκομμουνιστικές απόψεις όπως αυτές. Αυτοί τήν ιδεολογία τούς τήν έκοψαν είς τά δύο ήτοι κομμουνισμόν καί φασισμόν καί διαίρεσαν τόν κόσμον ενώ είναι η ίδια καί η κάθε μία τό ήμισυ καί όλον τής άλλης. Οί σιωνιστές εγκληματίες είναι εγκληματίες είτε είναι εβραίοι είτε όχι, καί βεβαίως υπάρχουν εγκληματίες σέ όλους τούς λαούς όλων τών εποχών.
Έν τέλει τί κάνει ό διάβολος; Αντικαταστεί είς τήν συναίσθηση καί τήν συνείδηση τού κάθε ανθρώπου, λαού, έθνους, χώρας, ομάδας, ιδεολογίας, θρησκείας, έαν υπήρχε ή Ζούσε εκεί, μέ τόν ίδιον τού τόν εαυτόν. Πείθει ότι είναι Θεός, καλός, φωτεινός, μοναδικός κ.ο.κ., ήτοι παρουσιάζει τά χαρακτηριστικά Τού Θεού ώς ιδικά τού καί τά ιδικά τού ώς χαρακτηριστικά Τού Θεού, η τέλεια πανταχού πλάνη καί ηθική εκτροπή.
Εχθροί Τού Ιησού Χριστού Τού Βασιλέα Τής Συών, είναι όσοι Τόν μισούν καί κάνουν ή κάνουν τά αίσχιστα έστω καί εάν λένε ότι Τόν Αγαπούν. Όστις μ’ αγαπάει είπε κάνει τά χαττήρια μού ήτοι τά χαττήρια τής Άκτιστης Ανθρωπιάς που φύτευσε εντός ανθρώπου μαζύν μέ όλα τά κακά καί τού λέγει νά επιλέξει διά πότισμα καί φροντίδα τά καλά καί νά καθαρίσει από τά κακά ώστε νά έρθει μέσα τού νά κατοικήσει Τώ Αγίω Πνεύματι!
Υπάρχουν διάφορεοι εχθροί Τού Χριστού. Οί συνειδητοί εχθροί ήτοι φιλοσατανιστές, οί πλανεμένοι εχθροί, οί βλάκες καί στενόμυαλοι, οί αδιάφοροι καί ουδέτεροι καί οί ανάμεικτοι μέ διάφορες δοσολογίες είς τήν γενικήν καί είς τήν καθημερινή συναίσθηση καί πράξη, καί κάθε τύπος εχθρού έχει αναλόγως τού τύπου, τής έντασης τής μεμονωμένης πράξης καί λόγου ή επιθυμίας, διάφορους βαθμούς αμαρτίας που γνωρίζει μόνον Ό Θεός. Εχθροί Τού είναι καί οί υποκριτές Χριστιανοί. Ό αμαρτωλός που κάνει αμαρτήματα από
καί δή μικρά, δέν νοείται καί τόσον εχθρός Τού παρά μόνον εθισμένον, αλλά πάλιν Ό Χριστός θά κρίνει πότε, πόσον καί διατί…. σέ κάθε απειροελάχιστη στιγμή. Αυτός που αμαρτάνει καί τό λέγει συνεχώς μέ ειλικρίνεια δέν είναι εχθρός αλλά περισσότερον εχθρός τού εαυτού τού, αδιάφορος κάπως διά τήν ψυχήν τού αλλά συνάμα ψυχάρρωστος όπως καί οί άλλοι αμαρτωλοί μέ τήν διαφορά ότι αυτός τό καταλάβει καί τό λέγει λόγω Αγάπης καί Φόβον Θεού!
Άλλον μισώ άλλον αδιαφορώ άλλον είμαι εθισμένον, αδύναμος, κουρασμένος, συγχυσμένος, εμπερδευμένος καί άνευ χρόνου από ανάγκη ή επιβίωση νά κάνεις τό καλόν καί δή τίς Εντολές Χριστού, αλλά άν καταφέρεις παρ’ όλα ταύτα νά τό αντέξεις ό μισθός θά είναι τεράστιος έστω καί άν σέ αντίθετη περίπτωση τό έλεος θά είναι απλόχερον μέ αγάπη.
Συνάμα οί λέξεις Απόλλων ή άλλων θεών έχουν άλλη σημασία καί συμβολισμόν αναλόγως Ηθικής, αντίληψης καί πεποιθήσεων ή καί πίστεων τού καθενός. Οί Συβίλλες είναι μάντισσες = προφύτισσες περί Χριστού ενώ εισίν ιέρειες Απόλλων. Ό Ερμής αναγγέλει γέννηση Τού Θεανθρώπου είς τόν Προμηθέα, άλλοι συμβολίζουν Τόν Χριστόν μέ τόν Απόλλων, είτε Τόν Πρώτον ώς τόν δεύτερον είτε το αντίστροφον καί άλλοι ή αυτοί μέ διάφορες προσωπικές πεποιθήσεις καλού, κακού, ουδέτερου, ανάμεικτου που αναλόγως θά κριθούν.
Άλλοι συμβολίζουν τόν Απόλλων μέ τόν διάβολον Εωσφόρον καί είτε τόν θεωρούν ώς τόν μοναδικόν θεόν ή έναν από τούς θεούς είτε ώς σατανικόν αναλόγως. Ομοίως καί μέ άλλους θεούς Ελλάδος καί άλλων θρησκειών ή θρησκειών σέ άλλες χώρες μέ όσες ομοιότητες ή ανομοιότητες τούς περιενδύουν.