Σού έχουν αχρηστεύσει τά πάντα καί η άλλη νέα τάξη πραγμάτων….

Σού έχουν αχρηστεύσει τά πάντα καί η άλλη νέα τάξη πραγμάτων….

Πάντοτε έλεγες ότι δέν θά είσαι εσύ αυτός οπού θά ζήσει τά ακραία φαινόμενα τής παλειανθρωπιάς… Ήθελες νά εξεγελάς τόν εαυτόν σού ότι αυτός οπού θά ζήσει τά ακραία φαινόμενα θά είναι ό εγγονός σού ή καί ό δισέγγονος σού, αλλά μέσα σού γνώριζες ότι είσαι εσύ!….

Παρακαλούσεις Τόν Θεόν νά μήν λάχει σ’ εσέναν όμως κάποτε έπρεπε νά γίνει, ό κλήρος έπεσε σ’ εσένα, είσαι η εποχή αυτής τής εποχής!….

Δέν έχεις άλλη επιλογή πρέπει νά ζήσεις μέ ευχαρίστηση καί προσευχή αυτό οπού πρόκειται σύντομα νά ζήσεις….

Ό εαυτός σού περιμένει απ’ εσένα ένα γενναίο πολεμιστή, μία ακούραστη θέληση, μία ευχάριστη προσωπικότητα, μία υπομονετική συμπαράσταση, μία μάνα πρός τόν καθένα καί πρός εσένα… Ένα γέρο πατέρα νά δείχνει μέ βραχνή σταθερή ακέραια αποφασιστική ολιγομίλητη ματιά τόν δρόμο…. Τόν δρόμο τής αυγής…

Ό κοινωνικός ιστός τής ζωής γύρω σού έχει χαθεί καί συνάμα έχει συνσφιγκτεί, δέν έχεις άλλο δρόμο παρά αυτόν ό οποίος περνάει επάνω από τά θραυσμένα σχοινιά τού φαραγγιού καί από κάτω η ζωή, ό ποταμός καί η απειλή….

Άν δέν αλλάξεις δέν θά προσαρμοστείς, άν δέν προσαρμοστείς θά σκλαβωθείς καί άν σκλαβωθείς νά είσαι βέβαιος από τά βάθη τής ψυχής σού θά μετανοήσεις…

Ό κοινωνικός ιστός τής σαπίλας δέν θά σού επιτρέψει νά ξανά πιείς καθαρό νερό. Η ψυχή σού θά στερέψει από τόν καϋμό, προτίμησε τόν κόπον καί τήν ικανοποίηση τής αξιότητας σού κάθε φορά οπού τά καταφέρνεις παρά τό σαράκι τού καϋμού από τή πικρή συνειδητοποίηση τού σκλάβου.

Δέν έζησες σκλάβος καί δέν τό καταλάβεις ακόμη. Όταν θά τό ζήσεις δέν θά έχεις τήν ευκαιρία νά τό αλλάξεις, οποιαδήποτε άλλη επιλογή θά είναι ανάμνηση είς τό παρελθόν…

Η συνειδητοποίηση τής σκλαβιάς είναι η χειρότερη αίσθηση οπού μπορείς νά ζήσεις ώς άνθρωπος. Μία ύπαρξη λερωμένη καί πνιγμένη μέ κάθε συναίσθημα τής αηδίας καί τής αυτοαηδίας γνωρίζοντας πώς ό πταίκτης, ό ολιγώρος ήσουνα εσύ καί μόνον εσύ…

Έλαβες τίς προειδοποιήσεις σού μέ χιλιάδες τρόπους καί όμως δέν έκαμες καμμία προσπάθεια, πάντοτε ανάβαλλες τή προσπάθεια είς τήν αυριανή ημέρα διότι δέν πίστευες ότι θά σού συμβεί καί όμως σού συμβαίνει καί σού παρασυμβαίνει… Η αναβλητικότητα σού προέρχεται από τήν μαλθακότητα σού καί η μαλθακότητα σού από τήν δυσπιστία σού σέ αυτόν οπού σέ προειδοποιούσαν τά μάτια τής ψυχής….

Έβραζε μέσα σού η αλήθεια καί εσύ ήσουνα πάντοτε χλιαρός. Είχε διαβρωθεί η ζέστη αυτή από τήν κρυωνική παραπλάνηση τής μαγγανείας τού εξωτερικού κόσμου. Κοίτταζες πάντοτε πρός τά έξω αφήνωντας νά ερημωθεί διά παντός τό ενδόμυχον μέσα…

Εγκατέλεψες τό δάσος προσπαθώντας νά κρυπτείς κάτω από τή σκιά τού δένδρου μέ τούς καρπούς τής δικαιολογίας, τής παραδικαιολογίας καί τής ψευδοδικαιολογίας. Σέ πρόλαβαν οί καταστάσεις καί δέν έχεις μεγάλες δυνάμεις ούτε μεγάλες αντοχές….

Διαθέτεις ακόμη ένα κλειδί ακόμη ένα φυσίγγιο προσπέλασης, τό παρόν!…. Χρησιμοποίησε τό παρόν διά νά κτίσεις τό αυριανόν μέλλον. Ό χρόνος είναι κολοβός η λαίλαπα αμείλικτη.

Η νέα τάξη πραγμάτων τής φάρμας τών ζώων τά οποία ήσαν κάποτε άνθρωποι είναι ανεπιστρεπτί γεγονός, δέν υπάρχει περίπτωση νά μήν εφαρμοστεί σέ ακόμη χειρότερο βαθμό… Η άλλη νέα τάξη πραγμάτων είναι αυτή τής ελευθερίας σέ μία κοινωνία είς τή φύση, χωρίς τή παρέμβαση τής τεχνολογίας είς τή ψυχή σού καί σ’ αυτό οπού είναι η ψυχή σού…. Η απόφαση είναι προσωπική σού αλλά ό χρόνος είναι προσωπικός τούς φίλος…

Η παλαιά τάξη ή άτακτη τάξη έχει αποθάνει. Τώρα ή θά επιλέξεις τή νέα τάξη ή άτακτη τάξη τούς ή τή νέα τάξη σού τή τάξη τής φύσης… Η νέα ζωή σέ καλεί, εκεί θά ζήσεις τήν πιό συναρπαστική ζωή…

Μία ζωή αξέχαστη η οποία θά σέ κάνει νά ξεχάσεις καί τή παλαιά τάξη καί τήν νέα τάξη τούς…

Η ζωή κοντά είς τή φύση είναι προσευχή! Εκεί θά εύρεις καί τό αληθινό νόημα τής θρησκείας. Τόν συμψηφισμό τής πίστης μέ τήν αγαλλιαστική άκτιστη ταπεινοφροσύνη. Θά ζήσεις όπως έζησαν οί πρώτοι προγόνοι σού αλλά μέ τή γνώση τών βιωμάτων οπού δέν είχαν αυτοί…

Οί παγετώνες ξανά γύρισαν, θά ζήσεις τήν εποχή τών δεινοσαύρων, ή ανάμεσα τούς ή μακρυά τούς!….

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

Σχετικά με ΠάνοςΓέριμου

Δείτε όλα τα άρθρα του/της ΠάνοςΓέριμου →