Δολοφόνησε το Φίδι μέσα σου

Η Αλήθεια μοιάζει με την Ποίηση, μόνο που οι άνθρωποι μισούν την Ποίηση.

Η Ποίηση απαιτεί από το μυαλό να δουλέψει έξω από τις συνήθειες του.

Δολοφόνησε το φίδι μέσα σου.

Δεν υπάρχει αλήθεια μέσα στην φυλακή των ερπετών, μονάχα συμφωνίες, που πρέπει να τηρείς … απαράβατα.

Διαφορετικά σε περιμένουν τα καυτά καζάνια της κόλασης!!!

Όλες οι γνώσεις σου προέρχονται από το φίδι … δολοφόνησε το. ΕΣΥ δεν είσαι αυτό … η γνώση δεν είναι το φίδι, δεν περιέχει καμία αλήθεια το φίδι, είναι απλά ένα παράσιτο …δολοφόνησε το, σύνθλιψε το κάτω από την φτέρνα σου. Μην ακούς τις σειρήνες που σου τραγουδούν ότι το φίδι είναι σύμβολο γνώσης, σοφίας και ζωής, προσκύνησε το και λάτρεψε το. Οι σειρήνες είναι εργαλεία του ερπετού, εργάζονται γι’ αυτό και δεν ενδιαφέρονται για ‘σένα. Μονάχα ένας Ήρωας-Βασιλιάς μπορεί να τις αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο. Εσύ απέφυγε τις και δολοφόνησε ότι σου εμφυτεύουν μέσα σου. Απλό είναι. Άκου τι σου λένε και ΚΑΝΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.

Αγνόησε το ερπετό κι άκου τους αληθινά μεγάλους ανθρώπους που σου φωτίζουν το μονοπάτι της ΔΥΝΑΜΗΣ.

«Κατα τον πρώτο, και κατά μία έννοια μοναδικό, τον κανόνα της λογικής, ότι προκειμένου να μάθεις, πρέπει να επιθυμήσεις να μάθεις, και έτσι να επιθυμείς να μην είσαι ικανοποιημένος με αυτό που ήδη τείνεις να σκέφτεσαι, ακολουθεί ένα επακόλουθο το οποίο αξίζει να χαράσσεται επάνω σε κάθε τοίχο της πόλης της φιλοσοφίας: να μην στέκεσαι στον δρόμο της έρευνας» —Τσαρλς Σάντερς Περς, «First Rule of Logic»

«Η δουλειά δεν είναι πιο σεβαστή απ’ το αλκο­όλ και υπηρετεί τον ίδιο ακριβώς σκοπό: αποσπά απλώς το νου, κάνει τον άνθρωπο να ξεχαστεί. Η δουλειά δεν είναι παρά ναρκωτικό, αυτό είναι όλο. Είναι ταπεινωτικό που οι άνθρω­ποι δεν μπορούν να ζουν δίχως ναρκωτικά, νηφάλιοι· είναι ταπεινωτικό που δεν έχουν το θάρρος να δουν τον κόσμο και τους εαυτούς τους όπως είναι στ’ αλήθεια. Πρέπει να μεθούν με τη δουλειά. Είναι ηλίθιο. Το ευαγγέλιο της δουλειάς είναι απλώς ένα ευαγγέλιο ανοησίας και φόβου. Η δουλειά μπορεί να είναι προσευχή· όμως είναι και στρουθοκαμηλισμός, είναι θόρυβος και φασαρία που εμποδίζει έναν άνθρωπο ν’ ακούσει την ίδια του τη φωνή ή να δει το χέρι του εμπρός στα μάτια του. Είναι να κρύβεσαι απ’ τον εαυτό σου. Δεν είναι ν’ απορείς που οι μεγαλοεπιχειρηματίες αυτού του κόσμου κάνουν σαν τρελοί για την δουλειά. Η δουλειά τούς δίνει την ανακουφιστική ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν, ακό­μη κι ότι είναι σημαντικοί. Αν έπαυαν να δουλεύουν, θα καταλά­βαιναν ότι οι περισσότεροι είναι ουσιαστικά απόντες. Τρύπες στον αέρα, και τίποτε άλλο». Αλντους Χαξλευ

ΓΙΝΕ ΒΙΒΛΙΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ.

ΓΙΝΕ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ.

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.

Τίποτα δεν συγκρίνεται με μια βιβλιοθήκη, ούτε μπορεί να την αντικαταστήσει το ιντερνέτ, σε καμιά περίπτωση.

Αγόραζε βιβλία και μην αφήνεις το μηχάνημα Α.Ι. να σου επιβάλλει την δική του γνώση, ως αληθινή ή μοναδική.

Γίνε βιβλιοσυλλέκτης σήμερα, γιατί αργότερα τα σημερινά βιβλία που αγοράζεις θα είναι πολύτιμα. Σήμερα (2017) έχω βιβλία από το τέλος του 1890 υπογεγραμμένα από τον συγγραφέα τους, γιατί ο προπάππους μου ήταν βιβλιοσυλλέκτης. Έτσι έχω πρόσβαση σε γνώση που σήμερα δεν υπάρχει. Ακόμη και τα βιβλία που κατεβάζεις από το ιντερνέτ, εκτύπωσε τα και ταξινόμησε τα σε χαρτί, μελέτησε τα σε χαρτί (στο φως της ημέρας) κι όχι μπροστά στην ψυχρή οθόνη. Μέσα σε ένα βιβλίο βρίσκεται η γνωση που χρειάζεσαι για να λύσεις οποιοδήποτε πρόβλημα σε ταλανίζει.

Αναζήτησε τα κατάλληλα βιβλία κι όχι οποιαδήποτε σαβούρα κυκλοφορεί. Έχω κάνει προσάναμμα πολλά βιβλία που κατά λάθος έπεσαν στα χέρια μου και δεν άξιζαν να πιάνουν χώρο στο περιβάλλον μου. Μάθε και να πετάς, όχι μονάχα να μαζεύεις. Ενας συλλέκτης γνωρίζει από εμπειρία τι έχει αξία και τι όχι, δεν μαζεύει σαβούρες. Οσο μεγαλύτερη η αξία μιας βιβλιοθήκης τόσο δυσκολότερα βρίσκει αγοραστή. Η βιβλιοθήκη δεν πωλείται … και γι’ αυτό τα Μεγάλα βδελύγματα της ανθρωπότητας φρόντιζαν να τις καίνε (Ιουλιος Καίσαρας, Μ. Αλέξανδρος, Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Θεοδόσιος κλπ.) και οι Αληθινά Μεγάλοι Ανθρωποι φρόντιζαν να κτίζουν βιβλιοθήκες.

Πριν από την βιβλιοθήκη του Ασσουρμπανιπάλ στη Νινευή (650 π.κ.ε.) υπήρχαν και άλλες μεγάλες βιβλιοθήκες. Ο Βασιλιάς Χαμουραμπί έχτισε μια βιβλιοθήκη στην Βαβυλωνιακή πόλη Βορσίππα χίλια χρόνια πριν από τον Ασσουρμπανιπάλ. Ο Ραμσής Β΄ ίδρυσε μια δημοφιλή βιβλιοθήκη στην Αιγυπτιακή πόλη Θήβες 700 και πλέον χρόνια πριν από τον Ασσουρμπανιπάλ. Αλλά χάρη στην ποικιλία των πληροφοριών και στην πληθώρα των αρχείων της, η βιβλιοθήκη του Ασσουρμπανιπάλ κέρδισε την φήμη «της μεγαλύτερης βιβλιοθήκης στην αρχαιότητα». Πέρασαν 350 χρόνια προτού πάρει τη θέση της μια άλλη βιβλιοθήκη.

Το 295 π.κ.ε. ο επίγονος του Αλεξάνδρου, βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος Α’ ο Σωτήρ, έδωσε εντολή στον φιλόσοφο Δημήτριο τον Φαληρέα να ιδρύσει το πρώτο ολοκληρωμένο επιστημονικό ίδρυμα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο Φαληρέας , διαθέτοντας άφθονους πόρους από το βασιλικό ταμείο, ίδρυσε το περίφημο «Μουσείον». Ήταν ένα ινστιτούτο έρευνας που περιείχε εργαστήρια, επιστημονικές συσκευές, ζωολογικό κήπο (ονομαζόταν ο Παράδεισος), αστεροσκοπείο, αναγνωστήρια και βιβλιοθήκη. Η περίφημη λοιπόν Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η μεγαλύτερη και πληρέστερη του κόσμου, αυτή που περιείχε όλη την καταγεγραμμένη σοφία της ανθρωπότητας, ξεκίνησε ως τμήμα του Μουσείου.

Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί για την λειτουργία αυτής της βιβλιοθήκης, για την οργάνωση της, για τον αριθμό των παπύρων που είχε στα χιλιάδες ράφια της και για τα θεμιτά ή αθέμιτα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι μανιακοί με την Γνώση Πτολεμαίοι ώστε να την εμπλουτίσουν. Όλες οι πηγές επιμένουν ότι τέσσερις αιώνες αργότερα περιείχε 700.000 παπύρους, γι’ αυτό άλλωστε ο Πτολεμαίος Γ’ ο Ευεργέτης αναγκάστηκε να της χτίσει ένα δεύτερο πελώριο κτίριο, το Σεραπείον. Για πέντε ολόκληρους αιώνες, οι κορυφαίοι επιστήμονες και λόγιοι του κόσμου διέπρεψαν μέσα στις αίθουσες της, μελετώντας, ερευνώντας, γράφοντας και αντιγράφοντας, πάντα στα Ελληνικά που ήταν η γλώσσα της παγκόσμιας τότε επικοινωνίας.

Και μετά ήρθε το τέλος αυτού του θαύματος. Είναι πια καιρός να ξεπεράσουμε τον μύθο που διέδωσαν στη Δύση οι σταυροφόροι, σύμφωνα με τον οποίον η βιβλιοθήκη κάηκε από τον Άραβα στρατηγό Αμρ Ιμπν Αλ-Ας, όταν τα φανατικά μουσουλμανικά του στίφη κατέλαβαν την Αίγυπτο. Ουδέν ψευδέστερον. Όταν οι Άραβες μπήκαν στην Αλεξάνδρεια το 642 μ.κ.ε. δεν υπήρχε ούτε πάπυρος να καταστρέψουν, ούτε οίκημα να κάψουν. Η περίφημη βιβλιοθήκη εξαφανίστηκε μετά από διαδοχικές καταστροφές που προκάλεσαν οι Λατίνοι, οι Ρωμαίοι δηλαδή, ενώ το τελειωτικό χτύπημα δεν το έδωσαν οι μουσουλμάνοι, αλλά οι χριστιανοί … ναι, αυτοί της αγάπης.

Το πρώτο μεγάλο μέρος της κύριας Βιβλιοθήκης κάηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα το 47 π.κ.ε. Ότι απόμεινε καταστράφηκε δυο φορές από τον Καρακάλλα (211 κ 213 μ.κ.ε) μετά από τον Βαλεριανό (253 μ.κ.ε.) και τέλος τον Αυρηλιανό (273 μ.κ.ε.). Είχε μεσολαβήσει κι ένα καταστροφικό πέρασμα της Ζηνοβίας, βασίλισσας της Παλμύρας (269 μ.κ.ε.). Παρά ταύτα, στο δεύτερο κτίριο, το Σεραπείον, είχαν συγκεντρωθεί όλα τα απομεινάρια των καταστροφών και η βιβλιοθήκη συνέχιζε να λειτουργεί.

Το 391 μ.κ.ε. όμως, δόθηκε το τελειωτικό χτύπημα από τους Βυζαντινούς και τους ντόπιους αμόρφωτους χριστιανούς. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’, με διάταγμα που εξέδωσε εκείνη την χρονιά, διέταξε το κλείσιμο όλων των ειδωλολατρικών ναών. Η βιβλιοθήκη ήταν μέσα στο ευρύτερο συγκρότημα του ναού του Σέραπι. Ένας μανιασμένος όχλος αμόρφωτων δούλων- χριστιανών, παπάδων και καλογέρων, με επικεφαλής τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο, πολιόρκησε το συγκρότημα του αρχαίου ναού και το κατέλαβε. Ο ναός, η βιβλιοθήκη, τα έργα τέχνης και ότι άλλο υπήρχε, κάηκε υπό τις ψαλμωδίες και τις κατάρες των χριστιανών. Ο λόφος της Ρακώτιδας όπου είχε χτιστεί το συγκρότημα, κυριολεκτικά ξυρίστηκε από τον όχλο για να μην υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την διαβολική του ύπαρξη.

Το δράμα ήταν πως σ’ αυτή τη τελευταία καταστροφή, δεν κάηκε μόνο ότι είχε απομείνει από την σπουδαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, αλλά και ολόκληρη η Βιβλιοθήκη της Περγάμου. Η Πέργαμος στους Ελληνιστικούς χρόνους ήταν η μεγάλη «αντίπαλος» της Αλεξάνδρειας στην συγκέντρωση βιβλίων, αλλά ο Μάρκος Αντώνιος είχε αρπάξει τους 200.000 κυλίνδρους της και τους είχε μεταφέρει στην Αλεξάνδρεια για να τους κάνει δώρο στην ερωμένη του Κλεοπάτρα. Οι δόλιοι Λατίνοι λοιπόν και οι αμόρφωτοι χριστιανοί, όχι μόνο έκαψαν και τις δύο αρχαιότερες Βιβλιοθήκες μαζί, αλλά αργότερα κατηγόρησαν και τους Άραβες ότι έκαναν αυτό το έγκλημα. Είδες πως γράφεται η ιστορία;

Η Αλεξάνδρεια ήταν το μέρος όπου οι 72 Ιουδαίοι άρχισαν να συνθέτουν το εβραϊκό τμήμα των Γραφών στην Ελληνική γλώσσα. Το έργο αυτό ονομάστηκε αργότερα «Μετάφραση των Εβδομήκοντα Δύο» και χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα για προπαγάνδα και το χτίσιμο της νέας θρησκείας που υποδούλωσε τον άνθρωπο στα σκοτάδια του Γιαχβέ και κατέστρεψε των Φωτοδότη Ελληνικό Πολιτισμό. Ετσι λοιπόν μια συλλογή βιβλίων μπορεί να ελευθερώσει, αλλά μπορεί και να υποδουλώσει. Οι Επικυρίαρχοι φυσικά το γνωρίζουν …εσύ έχεις άγνοια.

Η Αλήθεια μοιάζει με την Ποίηση και οι άνθρωποι μισούν την Ποίηση.

Η Ποίηση απαιτεί από το μυαλό να δουλέψει έξω από τις συνήθειες του.

Τον καιρό που ο Ασσουρμπανιπάλ επέκτεινε τη βιβλιοθήκη του, στην Κίνα κυβερνούσε η δυναστεία των Τσου. Κατά την βασιλεία αυτής της δυναστείας, από το 1122 π.κ.ε. ως το 256 π.κ.ε. δημιουργήθηκε ένα σύνολο βιβλίων γνωστό ως τα Πέντε Κλασικά Βιβλία. Αυτά περιλάμβαναν ένα εγχειρίδιο ερμηνείας του μέλλοντος, μια συλλογή ομιλιών των πρώτων ηγεμόνων, ποίηση, οδηγίες για θρησκευτικές τελετές και ιεροτελεστίες, καθώς και την ιστορία του κράτους Λου από το 722 π.κ.ε. ως το 481 π.κ.ε. -το τελευταίο βιβλίο αποδίδεται στον Κινέζο φιλόσοφο Κομφούκιο. Τα Πέντε Κλασικά Βιβλία και τα αμέτρητα σχολιολόγια σχετικά με αυτά επηρέασαν την Κινεζική διανόηση και διαμόρφωσαν την βάση τόσο για αυτοκρατορικές όσο και για ιδιωτικές βιβλιοθήκες επί δύο και πλέον χιλιετίες.

Στην Ιαπωνία, ο Χότζο Σανετόκι, μέλος της άρχουσας οικογένειας σαμουράι, ίδρυσε το 1275 μια βιβλιοθήκη στο σπίτι της οικογένειάς του στην Καναζάβα (σήμερα μέρος της Γιοκοχάμα). Συνέλλεξε κάθε βιβλίο που υπήρχε στην Κινεζική και στην Ιαπωνική. Αν και το περιεχόμενό της έχει μειωθεί, αυτή η συλλογή βιβλίων υπάρχει μέχρι σήμερα.

«Η δύναμη του γραπτού λόγου και η αξία της βιβλιοθήκης, απεικονίζονται καλύτερα από οπουδήποτε αλλού στην άνοδο, στην εξάπλωση και στην διάρκεια της χριστιανικής θρησκείας» λέει το βιβλίο ‘Ιστορία των Βιβλιοθηκών στο Δυτικό Κόσμο (A History of Libraries in the Western World). Φυσικά, αφού κατέκλεψαν την Προαρχαία Εληνική, Περσική κι Αραβική γραμματεία.

Ποια σχέση έχει η εξέλιξη των βιβλιοθηκών με την εξάπλωση της χριστιανικής πανούκλας;

Αφότου μεταφέρθηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και τα περιεχόμενα των μεγάλων βιβλιοθηκών της διασκορπίστηκαν, εμφανίστηκαν μοναστήρια του χριστιανικού κόσμου σε όλη την Ευρώπη τα οποία συγκέντρωσαν ό,τι απέμεινε από αυτές τις αρχαίες βιβλιοθήκες. Βασική δραστηριότητα για πολλά από εκείνα τα μοναστήρια ήταν η αντιγραφή Βιβλικών καθώς και άλλων χειρογράφων με το χέρι. Τα μοναστήρια των Βενεδικτίνων, για παράδειγμα, ζούσαν σύμφωνα με τον «Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου», ο οποίος επέβαλλε την ανάγνωση και την αντιγραφή βιβλίων.

Βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη φύλαγαν και παρήγαν αντίγραφα αρχαίων χειρογράφων τα οποία επανεμφανίστηκαν τελικά στην Ιταλία. Αυτά τα χειρόγραφα αποτέλεσαν σημαντικό έναυσμα για την Αναγέννηση. Ο ιστορικός Έλμερ Ντ. Τζόνσον λέει: «Δεν μπορούμε να αρνηθούμε το ρόλο που έπαιξαν οι βιβλιοθήκες των μοναστηριών στην διατήρηση του Δυτικού πολιτισμού. Επί χίλια περίπου χρόνια, αποτελούσαν την καρδιά της διανόησης στην Ευρώπη, και χωρίς αυτές ο Δυτικός πολιτισμός θα ήταν ένας πολύ διαφορετικός κόσμος». Φυσικά και θα ήταν ένας διαφορετικός κόσμος αν δεν εξαφάνιζαν την Ελληνική γραμματεία και δεν την διαστρέβλωναν για να την ταιριάξουν στους ανίερους και απάνθρωπους σκοπούς τους.

Το έργο αντιγραφής της «Αγίας» Σημιτικής Γραφής βοήθησε την εξάπλωση της παραφύση παρανόησης κάθε αρχής Ελληνικής φιλοσοφίας και αξίας. Το βιβλίο Η Ιστορία των Βιβλιοθηκών (The Story of Libraries) αναφέρει: «Στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση βρίσκουμε τις απαρχές της ιδέας ότι κάθε μέλος της κοινωνίας πρέπει να έχει τουλάχιστον όση μόρφωση απαιτείται για να διαβάζει την «Αγία» Σημιτική Γραφή. Καθώς αυξανόταν η θεολογική αντιλογία, η ικανότητα ανάγνωσης μιας ευρύτερης ποικιλίας θρησκευτικών συγγραμμάτων έγινε σημαντικό ζήτημα. Αυτό προϋπέθετε όχι μόνο το να μπορεί κάποιος να διαβάζει αλλά και να έχει πρόσβαση στα βιβλία». Αυτό το κείμενο είναι η βάση της εκπαίδευσης των υπηκόων κάθε σύγχρονου κράτους, να μπορούν να διαβάζουν την «Αγία» Σημιτική Γραφή, παπαγαλία, για να βρίσκει εφαρμογή το επαίσχυντο «πίστευε και μη ερεύνα».

Αν πιστεύεις ότι σήμερα (2017) υπάρχει «θρησκευτική αντιγνωμία», τότε δεν έχεις διαβάσει μελέτες δήθεν επιστημονικές. Αν εγώ σήμερα μπορώ να βάλλω κατά των θρησκειών, από αυτό εδωνά το βήμα, είναι γιατί κινούμαι στις Παρυφές του πολιτισμού σας, αν χρειαστεί να μπω πιο μέσα, τότε αυτά τα κείμενα μου θα με προδώσουν ως αιρετική και …η σύγχρονη πυρά καραδοκεί. Μπορώ να είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ όσο κινούμαι στις ΠΑΡΥΦΕΣ του συστήματος. Πιο μέσα καίγομαι, πιο έξω γκρεμός. Μπρος φωτιά και πίσω γκρεμός. Εκεί βρίσκεται η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Συνεπώς, η «Αγία» Σημιτική Γραφή έπαιξε βασικό ρόλο στην εξάπλωση τόσο των βιβλιοθηκών όσο και των γραμμάτων, αλλά ΟΧΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ, στον Δυτικό κόσμο. Έπειτα, με την τυπογραφία, τεράστιες ιδιωτικές και εθνικές βιβλιοθήκες που περιείχαν βιβλία γύρω από πολύ μεγάλο φάσμα θεμάτων εμφανίστηκαν σε όλη την Ευρώπη και, τελικά, στον υπόλοιπο κόσμο.

Κατά την εποχή του Δημητρίου οι Ελληνικές Βιβλιοθήκες ήταν στην πραγματικότητα ιδιωτικές συλλογές χειρογράφων, όπως εκείνη του Αριστοτέλη. Στην Αίγυπτο, είναι γνωστό ότι στους ναούς υπήρχαν βιβλιοθήκες με θρησκευτικά και κρατικά έγγραφα, όπως σε ορισμένα μουσεία, στην Ελληνική επικράτεια. Ήταν η μεγάλη φιλοδοξία του Πτολεμαίου να συσσωρεύσει όλη την γνώση, που οδήγησε αυτές τις μικρές συλλογές στην επικράτεια μιας αληθινής βιβλιοθήκης. Ο Τζέτζης αναφέρει, αρκετούς αιώνες αργότερα, ότι ο Καλλίμαχος κατέγραψε 400.000 μικτούς παπύρους και 90.000 αμιγείς. Σε αυτούς βέβαια θα πρέπει να προσθέσουμε και 42.000 παπύρους που βρίσκονταν στο Σαράπειο.

Ο Πτολεμαίος Γ΄ συνέταξε μια επιστολή «προς όλους τους ηγεμόνες του κόσμου», ζητώντας να δανειστεί τα βιβλία τους, (Γαλην. 17.1). Όταν οι Αθηναίοι του έστειλαν τα κείμενα του Ευριπίδη, του Αισχύλου και του Σοφοκλή, εκείνος τα αντέγραψε και επέστρεψε πίσω τα αντίγραφα, κρατώντας τα πρωτότυπα για την βιβλιοθήκη. Επίσης, όλα τα πλοία που ελλιμενίζονταν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, ήταν υποχρεωμένα να υποστούν έρευνα, όχι για λαθρεμπόριο, αλλά για παπύρους που αντιγράφονταν και παραδίδονταν πίσω στους κατόχους τους, αν το επιθυμούσαν. Αυτές οι μέθοδοι, στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύουν τον πρώτο συστηματικό τρόπο συλλογής έργων.

Αυτό το λαμπρό επίτευγμα του πολιτισμού δεν έμελλε να επιβιώσει. Η πρώτη μεγάλη καταστροφή έρχεται με την πολιορκία του Ιουλίου Καίσαρα στο Βρουχείον από τον Αχίλα. Θέλοντας να εμποδίσει τον αντίπαλό του από την ελεύθερη είσοδο στο λιμάνι, ο Ιούλιος Καίσαρας έκαψε το ρωμαϊκό του στόλο, αποτελούμενο από 72 πλοία, μαζί με εκείνα που κατασκευάζονταν στα ναυπηγεία. Η φωτιά μεταδόθηκε στην ξηρά στο λιμάνι και τότε κάηκε η βιβλιοθήκη του Βρουχείου. To γεγονός πιστοποιεί ο Σενέκας (De tranquillitate animi ΙΧ), παραπέμποντας στον Τίτο Λίβιο, ο Πλούταρχος (Βίος Καίσαρος), ο Δίων Κάσσιος και ο Αμμιανός Μαρκελλίνος.

Έγιναν αρκετές προσπάθειες για την αποκατάσταση του ονόματος του Ιουλίου Καίσαρα, αλλά καμία δεν μπορεί αν αναιρέσει το γεγονός ότι ο Ιούλιος Καίσαρας πυρπόλησε την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Εκείνο που έχει σημασία, όμως, είναι πως από την εποχή της ρωμαϊκής κατάκτησης άρχισε η κατάπτωση και η καταστροφή. Όχι μόνον σταμάτησε η απόκτηση νέων χειρογράφων, αλλά τα πολυτιμότερα από αυτά έπαιρναν το δρόμο για την Ρώμη. Οι μεγάλες ταραχές και συχνές πολιορκίες επιτάχυναν την αποσύνθεση. Η συμφορά επί Καρακάλλα έπληξε ιδιαίτερα το Μουσείο. To 270 στην πολιορκία του Αυρηλιανού κατασκάφτηκε το μεγαλύτερο τμήμα του Βρουχείου.

Τότε φαίνεται να έρχεται πραγματικά το τέλος της μεγάλης βιβλιοθήκης, κατά την διάρκεια της σύγκρουσης ανάμεσα στην Ζηνοβία και τον Αυρηλιανό, οπότε, όπως γράφει ο Αμμιανός, η Αλεξάνδρεια έχασε τη συνοικία (amisit regionem) του Βρουχείου: «quae Bruchion appellabatur, diuturnum praestantium hominum domicilium» (XXII, 16, 15). Και όπως παρατηρεί λίγα χρόνια αργότερα ο Επιφάνιος, άλλοτε στη συνοικία αυτή υπήρχε η βιβλιοθήκη «και τώρα η έρημος» (PG 43,249C-252A). Με την σειρά του στον Σουΐδα αναφέρεται πως ο Διοκλητιανός στο τέλος του 3ου αιώνα έλαβε νομοθετικά μέτρα για την διοίκηση των βιβλιοθηκών και έδωσε εντολή να καούν τα χειρόγραφα που πραγματεύονταν την Αιγυπτιακή χημεία.

Η δεύτερη καταστροφή συνέβη επί αυτοκράτορα Καρακάλλα. Ο Καρακάλλας, επιθυμώντας να εκδικηθεί τους Αλεξανδρινούς για τα δηκτικά τους σχόλια σε βάρος του, όχι μόνον κατέσφαξε όλη την νεολαία της ευγενούς τάξης, αλλά και δήμευσε και την περιουσία του Μουσείου, του ενός από τα τρία κτίρια της Βιβλιοθήκης, έδιωξε τους σοφούς και κατέστρεψε την βιβλιοθήκη. Ο Δίων Κάσσιος αναφέρει σχετικά «Και δη τους φιλοσόφους, τους Αριστοτελικούς ονομαζόμενους, τα τε άλλα δεινώς εμίσει, ώστε και τα βιβλία αυτού (του Αριστοτέλη) κατακαύσαι εθελήσαι και τα συσσίτια, α εν τη Αλεξανδρεία είχον, τας τε λοιπάς ωφελείας όσας εκαρπούντο αφείλετο» (OZ’ ζ’ 22). Ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Σεβήρος προσπάθησε να επανορθώσει τo αδίκημα, ανανεώνοντας τα συσσίτια και επιστρέφοντας όσα δημεύθηκαν, αλλά από τότε το Μουσείο άρχισε να οδηγείται προς την παρακμή, υφιστάμενο μάλιστα και την αντίπραξη της Κατηχητικής Σχολής.

Το 391, με παρακίνηση του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου, καταστράφηκε ο ναός του Σέραπι, ως αποκορύφωμα του διατάγματος της 24ης Φεβρουαρίου του ίδιου χρόνου, επί Θεοδοσίου και σε μια περίοδο που ήδη αρκετά Ιερά της υπαίθρου αλλά και μερικοί ναοί των πόλεων καταστράφηκαν από την χριστιανική λαίλαπα. Στο Ελληνορωμαϊκό Μουσείο υπάρχουν τα τεκμήρια μιας μεγάλης καταστροφής. Η αραβική κατάκτηση το 642 μ.κ.ε. δεν βρήκε τίποτε για να καταστρέψει.

Ο Αμπντούλ Φαράγκ, μονοφυσίτης επίσκοπος και ιστορικός του 13ου αιώνα όμως αναφέρει τα εξής: O Ιωάννης Φιλόπονος (490-570 μ.κ.ε), περίφημος βιβλιόφιλος, εξαιτίας της εύνοιας που απολάμβανε από τον κατακτητή Αμρ ελ Ας, πέτυχε να του δοθούν όλα τα ΄λίγα βιβλία της πόλης. Έδειξε τόσο μεγάλη χαρά και επαίνεσε τόσο την αξία των παπύρων, ώστε ο Αμρ ζήτησε και την γνώμη του χαλίφη Ομάρ. «Αν περιέχουν αυτά τα χειρόγραφα ό,τι και το Κοράνιο είναι περιττά. Αν περιέχουν πράγματα αντίθετα, τότε είναι επιζήμια», του απάντησε εκείνος. Διατάχθηκε, λοιπόν, να ριχτούν στην πυρά ως καύσιμη ύλη για τα τετρακόσια λουτρά της πόλης.

Τι απέγιναν τα λιγοστά χειρόγραφα που επιβίωσαν από την καταστροφή; Άλλα στάλθηκαν στην Ρώμη, άλλα βρέθηκαν στην κατοχή μοναστηριών και κατόπιν στις βιβλιοθήκες του Βυζαντίου, οι οποίοι αντέγραψαν από πάπυρους σε περγαμηνές περί το 89%. Άλλα βρέθηκαν στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη του Καΐρου, άλλα τα έκρυψαν Άραβες λόγιοι για να τα γλιτώσουν από την καταστροφή, ενώ άλλα βρέθηκαν σε ιδιωτικές συλλογές. Αρκεί να αναφέρουμε πως ο Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις δώρισε στον βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο Α’ τον περίφημο Αλεξανδρινό Κώδικα, ένα πολύτιμο χειρόγραφο του 4ου αιώνα. Οι Αραβοχριστιανοί, έσωσαν και μετέφρασαν πολλά από τα Ελληνικά συγγράμματα περί το 98% μέχρι την επέλαση του Ισλάμ όπου και καταστράφηκαν πολλές λογοτεχνικές αντιγραφές επειδή κατηγορήθηκαν σαν αιρετικές και διεσώθησαν μόνο τα μαθηματικά και η αστρονομία.

Δολοφόνησε το φίδι μέσα σου.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το φίδι. Λένε ότι αντιπροσωπεύει την δημιουργική ώθηση της νέας αρχής, αλλά και την σσσσ-οφί–α. Το έχουν συνδέσει με την ανανέωση και την αναγέννηση επειδή το φίδι έχει την δυνατότητα να αλλάζει δέρμα. Όσο, όμως, δέρμα κι αν αλλάξει πάλι φίδι παραμένει, δεν εξελίσσεται, απλώς ελίσσεται κι έρπει. Μια άλλη άποψη είναι ότι το κυκλικό του σχήμα υποδεικνύει την εκπνοή και την εισπνοή του Ινδού Βράχμα, του Κοσμικού Δημιουργού, του θεού της επέκτασης. Όταν ο Βράχμα εκπνέει οι κόσμοι εμφανίζονται, και αυτό συμβολίζεται με την κατερχόμενη φορά του σώματος του φιδιού, ενώ η ανερχόμενη φορά του συμβολίζει την άνοδο και επιστροφή των κόσμων προς το πνεύμα. Η σπειροειδής αυτή κίνηση είναι αιώνια και δείχνει την κίνηση της ζωής μέσω των κύκλων του χρόνου. Ο ίδιος ο κύκλος αντιπροσωπεύει την τελειότητα και την αποκατάσταση της συμπαντικής αρμονίας, καθώς επίσης και το απεριόριστο, από το οποίο όλα προέρχονται και στο οποίο όλα επιστρέφουν.

Ο κύκλος είναι ένα κλειστό σύστημα.

Κοντολογίς συμβολίζει την ΦΥΛΑΚΗ που μέσα της είμαστε εγκλωβισμένοι.

Το φίδι δεν σου επιβάλλει απλά την αμάθεια, αλλά σε κρατάει δέσμιο της προπαγάνδας του.

Για τους Αλχημιστές το ουροβόρο ερπετό όπως και το «φιλοσοφικό ωόν» δηλώνει το ενιαίο της ύλης, την απόλυτη ενότητα, την έννοια της ψυχής του κόσμου, δηλαδή το «πάν που περιβάλλει παν ότι παρέχει γένεση». Εξ αυτού παρέχεται και η μυστικιστική ρήση: «εν το παν και δι΄ αυτού το παν και εις αυτό το παν». Είναι αυτό που είπε ο Σημίτης Ιησούς στην Κ.Δ. «γίνεσθε φρόνιμοι ως ο όφις» … είναι φρόνιμο το φίδι; Ελα μου; Ο υπηρέτης του ερπετού Γιαχβέ όμως, Ιησούς όμως, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε, όταν προέτρεπε …να είστε σαν το φίδι.

Ο οργανικός χημικός Κεκουλέ (Friedrich August Kekulé von Stradonitz) διηγείται ότι εμπνεύστηκε την ιδέα της κλειστής (κυκλικής) ανθρακικής αλυσίδας του βενζολίου (αρωματικός δακτύλιος) χάρη σ’ ένα όνειρο σχετικό με το ουροβόρο ερπετό: «Για δες! Τι ήταν αυτό; Ένα από τα φίδια είχε δαγκώσει την ίδια του την ουρά, και αυτή η μορφή στροβίλιζε περιπαικτικά μπροστά στα μάτια μου. Σαν από λάμψη αστραπής ξύπνησα. Όλη την υπόλοιπη νύχτα την πέρασα βγάζοντας τις συνέπειες αυτής της υπόθεσης. Λοιπόν κύριοι ας μάθομε να ονειρευόμαστε και τότε ίσως βρούμε την αλήθεια.» Η μοναδική Αλήθεια λοιπόν, είναι το ΟΝΕΙΡΟ, αλλά το Ονειρο του Ονειρευτή, όχι του πιστού οποιασδήποτε πίστης.

Λοιπόν, δολοφόνησε το φίδι μέσα σου, διαφορετικά θα σε εξαφανίσει αυτό.

Κάθε άνθρωπος με απλό τρόπο, μπορεί να αναγνωρίσει μέσα του ένα φίδι με πολλά κεφάλια, που πετούν το δηλητήριο του εγωισμού. Όλοι οι μυστηριακοί συμβολισμοί μιλούν για φίδια, είτε ως δαίμονες, είτε ως δράκους, πάντοτε μιλούν για ερπετά. Τόσα και τόσα ζώα υπάρχουν γύρω μας, οι επικυρίαρχοι διάλεξαν ένα σιχαμερό ερπετό για να του δώσουν συμβολισμούς ζωής και θανάτου. Ζούμε στην κυριαρχία των Δράκων κάθε είδους, των ερπετών (ερπετοειδών) η όποια γνώση έχουμε είναι δική τους, ζούμε κάτω από τις δικές τους εντολές. Χρειάζεται λοιπόν, να δολοφονήσεις το φίδι που έχεις μέσα σου για να φτάσεις στην Αλήθεια. Την ανθρώπινη Αλήθεια κι όχι του ερπετού.

Αυτό που δολοφονεί το φίδι, είναι η ΔΥΝΑΜΗ και η ΔΥΝΑΜΗ προέρχεται από την Αληθινή ΓΝΩΣΗ.

Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν την σημασία μιας ιδιωτικής βιβλιοθήκης. Αν τα Ερπετά επέβαλλαν την χριστιανική ιδεοληψία σε ολόκληρο τον πλανήτη (ο μουσουλμανισμός είναι δικό τους παρακλάδι για να καθυποτάξουν τον ισάξιο με τον Ελληνικό, Αραβικό και Περσικό πολιτισμό) τότε, το να ανακαλύψεις και να μελετήσεις τα κατάλληλα βιβλία θα σε βγάλει από τις ψευδαισθήσεις των συμβατικών κοινωνιών, στο Φως της Γνώσης. Της Αληθινής Γνώσης, της Ελληνικής Φωτεινής Γνώσης, κι όχι των μιμιδισμάτων της «Αγίας» Σημιτικής Γραφής των εβδομήκοντα δυο και της Σσσσσ-οφι-α-σσσσσ του ερπετικού θεού τους.

«Κατά έναν περίεργο τρόπο, η αστείρευτη πηγή πληροφοριών την οποία συνιστά το Ίντερνετ δεν έχει για μένα την ίδια μαγική υπόσταση όπως η βιβλιοθήκη μου. Όταν κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή μου, μέσω του οποίου μπορώ να έχω πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία, και να νομίζω ότι κυριαρχώ ακόμα περισσότερο στο χρόνο και στο χώρο, νιώθω παραταύτα ότι κάτι από το «θεϊκό» απουσιάζει. Ίσως το θέμα να έχει σχέση με το σώμα: Αγγίζω τον υπολογιστή με τις άκρες των δακτύλων μου, η ενέργειά μου παραμένει εξωτερική, είναι κάτι που περνάει από ένα μηχάνημα και μία οθόνη. Καμία σχέση με αυτούς τους τοίχους τους γεμάτους βιβλία που τα ξέρω –σχεδόν– απέξω. Στην μια περίπτωση έχω την εντύπωση ότι βρίσκομαι στο χειριστήριο ενός θαυματουργού αρθρωτού βραχίονα που είναι ικανός για τα πάντα, κινούμενος με ευχέρεια στο εξωτερικό αστρικό κενό, στην άλλη σε μια μήτρα με τα τοιχώματά της όλο ράφια και πιθανό μυθιστορηματικό αρχέτυπο τον Ναυτίλο. Καθώς βλέπουμε, το ζήτημα υπερβαίνει σαφώς τα όρια του ορθολογισμού». -Jacques Bonnet

«Επένδυσε στα βιβλία. Αν η γνώση δηµιουργεί προβλήµατα, η άγνοια σίγουρα δεν µπορεί να τα λύσει» Ι. Ασιμοφ

Μόνο στις περιοχές που υπάρχουν δυνατές και πλούσιες βιβλιοθήκες δημιουργείται επέκταση και αύξηση των γραμμάτων και των νοών. Γι’ αυτό φρόντισαν να συνδέσουν την σσσ-οφι-α με το φίδι (διαβάζεται σφυριχτά, σαν τον ήχο του φιδιού η λέξη σσσ-οφι-α, όπως και η λέξη Λασσσσ ..ερτα / αναζήτησε το άρθρο: Φάκελοι Λασέρτα) Δεν υπήρχε καθόλου σοφία = φίδια, στις βιβλιοθήκες των Προαρχαίων Ελλήνων και των Προαρχαίων Αιγυπτίων, υπήρχε μονάχα Φως και Δύναμη. Αυτό το Φως και την Δύναμη με τεράστιες προσπάθειες το αντικατέστησαν τα μιάσματα των χριστιανών με την διαστρέβωση και την κλοπή κάθε Αληθινής Γνώσης. Πως να βρεις εσύ σήμερα τι είναι αληθινό και τι ψευδές, Που θα το βρεις; Στην «Αγία» Σημιτική Γραφή; Στην Ελληνική γραμματεία που είναι όλη διαστρεβλωμένη και κουτσουρεμένη; Που; Στην Αιγυπτιακή γραμματεία που βρίσκεται δυσκολότατα; Που;

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει πολιτισμός που να έβγαλε τους ανθρώπους από την βάρβαρη σκοτεινή κατάσταση εκτός από τους δύο μονάχα Φωτεινούς τον Προαρχαίο Ελληνικό και τον Προαρχαίο Αιγυπτιακό. Τίποτε μετά από αυτούς, μονάχα σκοτάδια. Ο Ολόλαμπρος Παρθενώνας και οι Εμβληματικές Πυραμίδες απέμειναν -έστω και κουτσουρεμένα- να μας θυμίζουν για το μεγαλείο και τις εγγενείς Θεϊκές δυνάμεις του ανθρώπου. Δεν τολμούν οι Επικυρίαρχοι να εξαφανίσουν αυτά τα μεγαλειώδη κτίσματα γιατί γνωρίζουν ότι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους προς τα σαπρόφυτα θα είναι εκθετικά κι ολέθρια αλματώδης. Οι Επικυρίαρχοι δεν τρέφονται με σαπρόφυτα.

Μην ψάχνεις για το Φως, δεν είσαι λάμπα.

Η ΕΙΣΑΙ ΦΩΣ Η ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ.

«Εδώ η καλή φώτιση». Αμάν πια με τα παραμάγαζα της φώτισης !!! Ο Άνθρωπος Φωτισμένος είναι από την γέννηση του, από εκεί που έρχεται, ΑΝ είναι καθαρός άνθρωπος κι όχι γενετικά μεταλλαγμένος. Μια χούφτα τσαρλατάνοι με την δική τους παπαρολογία ο καθένας -παπάδες, γκουρού, προπαγανδιστές, μιμιδιστές, παρασιτικοί- πουλάνε την φώτιση με το κιλό «Εδώ η καλή φώτιση» και τρέχουν να ψώνια να αγοράσουν με εκπτώσεις, ξεπουλώντας την ψυχή τους …ΑΝ έχουν!

Ένα παιδί ΔΕΝ φωτίζεται με την βάπτιση ούτε και με οτιδήποτε άλλο. Η ίδια η Δ Υ Ν Α Μ Η είναι που θα το καθοδηγήσει στο μονοπάτι του όταν συγχρονιστεί με την δική του. Τα ανθρώπινα παιδιά είναι ΗΔΗ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ από την γέννηση τους γι’ αυτό και είναι ανίκανοι -οι επικυρίαρχοι- να εμποδίσουν την ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥΣ, γι αυτό και γεννιούνται άνθρωποι που δεν ελέγχονται από κανένα σύστημα ούτε ορατό, ούτε αόρατο. Για να αρχίσουν να ελέγχονται τα παιδιά και να κοπεί -όσο γίνεται νωρίτερα- η σύνδεση τους με την Δ Υ Ν Α Μ Η τα βαπτίζουν και τα πατρονάρουν τόσο έντονα. Παρακολουθήστε -ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΥ- ένα παιδί και θα δείτε τι σημαίνει ΦΩΤΙΣΗ.

Μεγάλωσε το παιδί σου ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΑ κι άσε το να βγάλει και να προσφέρει το μεγαλείο της ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ. Είναι ο Πυρήνας του γεμάτος ΦΩΣ. Μιλώ φυσικά για ένα έμψυχο ανθρώπινο παιδί. Επιπλέον απαιτείται ιδιαίτερη τεχνική και ΔΥΝΑΜΗ, για να βγάλεις από πάνω σου- μέσα σου το μίασμα του βαπτίσματος. Είναι η πρώτη φορά στην ζωή σου που αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει να ζείς χωρίς αλυσίδες. Μέσα στο terrapapers.com μπορείς να βρεις τις τεχνικές που απαιτούνται για να πετάξεις τις αλυσίδες του φιδιού-επικυρίαρχου.

Βέβαια πολύ λίγοι άνθρωποι αντέχουν να ζουν χωρίς αλυσίδες.

«Η Δημιουργία είναι κάτι πάρα πολύ ιερό. Είναι το πιο ιερό πράγμα στη ζωή κι αν έχετε κάνει μαντάρα τη ζωή σας, αλλάξτε τη. Αλλάξτε τη σήμερα, όχι αύριο. Αν είστε αβέβαιοι, ανακαλύψτε γιατί και γίνετε βέβαιοι. Αν η σκέψη σας δεν έχει ευθύτητα, σκεφτείτε με ευθύτητα, λογικά. Αν δεν προετοιμαστούν όλα αυτά, αν όλα δεν τακτοποιηθούν, δεν μπορείτε να μπείτε στον κόσμο της δημιουργίας.» Τζιντού Κρισναμούρτι

Στις ερωτήσεις σας «γιατί σιχαίνομαι το φίδι που είναι αρχετυπικό σύμβολο και …μπλα μπλα» απαντώ πως, «δεν σιχαίνομαι καθόλου το φίδι, διαθέτω μια σημαντική συλλογή από παπούτσια και μπότες από δέρμα φιδιού και αρκετά δερμάτινα από το δέρμα τους που τα έχω χρυσοπληρωμένα. Αγαπώ τα δερμάτινα από φίδι για να μην ξεχνάω την αληθινή αξία τους». Κάπως έτσι απαντούν και οι Επικυρίαρχοι στην ερώτηση «γιατί τρέφονται από ανθρώπους ενώ υπάρχουν τα ζώα». Μ’ αρέσει να μαθαίνω από τους εχθρούς μου και είμαι καλή μαθήτρια.

Χρειάζεται μια ζωή … ίσως και παραπάνω μόνο για να ξεσκαρτάρεις τα σκουπίδια και τα μιμίδια που καταπίνουν αμάσητα οι υπήκοοι των επικυρίαρχων.

Μόνο αν κόψεις τον εγωισμό συσσωρεύεις Δύναμη και μόνο τότε σε αποδέχεται η Δύναμη της Γης. Αυτή είναι η μεγάλη ερωμένη και η παρηγοριά του Πολεμιστή. Αυτός ειναι ο Βασικός Σκοπός του Πολεμιστή, η συσσώρευση Δύναμης για την σύνδεση του με την ερωμένη του, και το μόνο που τον εμποδίζει είναι ο εγωισμός του, λοιπόν, τον συντρίβει ανελέητα. Απαιτείται μία αίσθηση επείγοντος, μια αίσθηση ζωής και θανάτου για να πετύχει το ον την θέση του στην Ζωή και στην ΔΥΝΑΜΗ.

Οι αδυναμίες πληρώνονται με ΦΟΒΟ και ΠΟΝΟ.

Αυτές οι αδυναμίες θα εξαφανίσουν την ανθρώπινη φυλή.

ΦΣΦΣΣΣΣΟΦΙΣΣΣΣ … ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙΑ, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΧΑΝΤΖΑΡΑ ΤΟΥ ΧΑΣΑΠΗ…

@Ηω Αναγνώστου / 2017 miastala.com

terrapapers.com