Αποχαιρετισμός στο HAARP, το πιο φιλόδοξο, μυστικό και συνωμοσιολογικό σχέδιο της ανθρωπότητας!

Οι απανταχού λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας κρατούσαν την αναπνοή τους το 2013, αν και για λόγο ελαφρώς διαφορετικό από τον συνήθη.

Αυτή τη φορά δεν αφορούσε σε κάποια νέα αποκάλυψη (ή «αποκάλυψη», αν προτιμάτε) για το σκοτεινό HAARP (High Frequency Active Auroral Research Program), το ερευνητικό πρόγραμμα υψηλής συχνότητας δραστικής ακτινοβολίας που συνδεόταν κοινώς με τον έλεγχο των δυνάμεων της Φύσης και τη μαζική καταστολή των μαζών, αλλά για το οριστικό κλείσιμό του!

Το μυστικό υπερόπλο των ΗΠΑ που προκαλούσε σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς στην οικουμένη και πυροδοτούσε τόσα συνωμοσιολογικά σενάρια όσα όλα τα άλλα τρελά και μυστικά μαζί ανακοίνωνε πως λόγω έλλειψης κονδυλίων έβαζε οριστικά λουκέτο.

Η ανακοίνωση του Μαΐου του 2013 πυροδότησε φυσικά ένα νέο κύμα συνωμοσιολογικού μελανιού, καθώς κανείς δεν πίστεψε πως το διαβόητο HAARP θα έκλεινε έτσι εύκολα τις ερμητικές του πύλες. Έναν χρόνο αργότερα, ήρθε η οριστική επιβεβαίωση, όταν το προσωρινό λουκέτο απέκτησε καθεστώς μονιμότητας.

Όταν μάλιστα στα μέσα Αυγούστου του 2015 μεταφέρθηκαν και τα τελευταία απομεινάρια της εγκατάστασης του HAARP στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Αλάσκας, η αμηχανία των συνωμοσιολόγων ήταν έκδηλη. Είχαν χάσει το Νο 1 παιχνίδι τους!

Πλέον οι τυφώνες που πλήττουν πόλεις και χωριά, οι καταστροφικοί Εγκέλαδοι και τα τσουνάμι που σμπαραλιάζουν χώρες έχουν αποκλειστικά φυσικά αίτια. Δεν είναι άλλο ένα δολοφονικό πείραμα του αμερικανικού Πενταγώνου ή μια από αυτές τις κακόβουλες πλάκες της κρατικής DARPA.

Το τέλος του HAARP δεν ήταν όμως το τέλος του συνωμοσιολογικού παιχνιδιού με την ιονόσφαιρα, κι εδώ πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εκπρόσωπο Τύπου της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, David Walker -και επικεφαλής της Αεροπορίας σε μεγάλο τμήμα των ερευνών του HAARP-, ο οποίος την ώρα που αποχαιρετούσε το υπερφιλόδοξο πρόγραμμα έσπευσε να σημειώσει με νόημα: «Μετακινούμαστε σε άλλους τρόπους ελέγχου της ιονόσφαιρας, κάτι εξάλλου για το οποίο είχε σχεδιαστεί το HAARP».

Ολοκλήρωσε δηλαδή το HAARP όλες του τις έρευνες και πέτυχε κάθε σκοπό του; Τι είναι αυτό που το έκανε «να μην είναι πια ένας τομέας που χρειαζόμαστε στο μέλλον»; Και, κυρίως, τι σκάρωνε εδώ και 23 χρόνια η αινιγματική αυτή επιστημονική εγκατάσταση στις εσχατιές του κόσμου, σε μια έκταση απομονωμένη ακόμα και για τις ερημιές της Αλάσκας;

Μπορούν δηλαδή οι Αμερικάνοι να ελέγχουν πια όλα τα καιρικά στοιχεία, από τυφώνες και ανεμοστρόβιλους μέχρι πλημμύρες και σεισμούς, ακόμα και παγκόσμιο έλεγχο του μυαλού (και η λίστα πρακτικά δεν έχει τέλος); Και σε τελική ποιον έπεισε το Πεντάγωνο ότι το HAARP κλείνει λόγω έλλειψης κονδυλίων, διαμαρτύρονται οι συνωμοσιολόγοι. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είπε εξάλλου στο Κογκρέσο, ανακοινώνοντας το τέλος του HAARP, ότι η εγκατάσταση θα κλείσει «έπειτα από ένα τελευταίο πείραμα»! Ρίχνοντας τόνους λάδι στη συνωμοσιολογική φωτιά.

Ο ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ ήξερε άλλωστε καλά τι συνέβαινε στο HAAPR, όταν βγήκε και το κατηγόρησε ανοιχτά το 2010 για τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν το Πακιστάν. Και το έκανε μάλιστα πάνω στον άμβωνα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ!

Αλλά και ο εκλιπών πια ηγέτης της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, δεν δήλωσε την ίδια ακριβώς χρονιά πως τα πειράματα του HAARP ήταν αυτά που προκάλεσαν τον φονικό Εγκέλαδο της Αϊτής; Για την ιστορία, ο σεισμός του 2010 οφειλόταν σε ολίσθηση των τεκτονικών πλακών της Καραϊβικής και της Βόρειας Αμερικής και αποκάλυψε ένα προηγουμένως αχαρτογράφητο γεωλογικό ψεγάδι, αλλά ας είναι.

Για να μην πολυλογούμε, σε ολόκληρη την πορεία της αμερικανικής τεχνολογίας κανένα πρόγραμμα δεν έχει επιφέρει τέτοιο συνωμοσιολογικό πυρετό όσο το διαβόητο High Frequency Active Auroral Research Program, που ενοχοποιήθηκε από επίσημες και λιγότερο επίσημες φωνές για όλα τα δεινά του πλανήτη, από την πρόκληση των τυφώνων Κατρίνα και Σάντι μέχρι και την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Κι ενώ ο επιστημονικός προσανατολισμός του προγράμματος ήταν γνωστός και φιλόδοξος, η Υπόθεση HAARP έμελλε να πάρει μια νέα και αναπάντεχη τροπή, όταν είπε να μας αφήσει χρόνους. Γιατί κανείς δεν πίστεψε φυσικά πως το HAARP εγκαταλείφθηκε! Τι κι αν ακόμα και η επίσημη ιστοσελίδα του (www.haarp.alaska.edu) έχει κατέβει;

Κάποιοι δεν φαίνονται να πείθονται για το τέλος του ερευνητικού προγράμματος που τόσο αγαπούσαν να μισούν. Του πλάνου δηλαδή που με πρόσχημα την έρευνα έψαχνε να μετατρέψει τα ραδιοκύματα σε όπλο μαζικής καταστροφής, κάνοντας τα καιρικά στοιχεία παραστάτη στην κυριαρχία των ΗΠΑ στην οικουμένη. Όπως ισχυρίζονται διαχρονικά δηλαδή.

Τι συνέβαινε όμως στην απομακρυσμένη περιοχή της Αλάσκας, σε ένα από τα τελευταία ανθρώπινα σύνορα; Τα πάντα, ανάλογα με ποιον θα ρωτήσεις. Και η αλήθεια είναι πως ρωτήθηκαν πολλοί στις δύο και πλέον αυτές δεκαετίες, με τις απαντήσεις τους να μη ρίχνουν βέβαια στάλα φωτός αλλά να συσκοτίζουν περαιτέρω την κατάσταση.

Έχουμε, για παράδειγμα, σοβαρούς επιστήμονες που πιστεύουν ακράδαντα στην κατακλυσμιαία δύναμη του HAARP, έχουμε τους ντόπιους που ορκίζονται για όλων των λογιών τα απόκοσμα καιρικά φαινόμενα που εμφανίζει ο ουρανός της Αλάσκας, έχουμε τέλος και όλους αυτούς που επικαλούνται την κοινή λογική προσπαθώντας να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.

Προσωπικότητες της επιστήμης δεν δίστασαν μάλιστα να κατηγορήσουν τη δράση του HAARP ακόμα και για την αεροπορική τραγωδία της Πτήσης 800 της TWA το 1996, αλλά και για την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003. Την ώρα που η επίσημη θέση της επιστήμης είναι πως τέτοιες δράσεις τίθενται εκτός της σφαίρας των δυνατοτήτων του προγράμματος, πολιτικοί και δημόσιοι άντρες έχουν φέρει τα πάνω κάτω στη υπόθεση, πυροδοτώντας με τη σειρά τους τη λαϊκή κατακραυγή.

Όπως οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της κυβέρνησης Κλίντον, Γουίλιαμ Κοέν, το 1997: «[Οι τρομοκράτες] επιδίδονται ακόμα και σε οικολογικού τύπου τρομοκρατία, όπου μπορούν να αλλάξουν τον καιρό, να προκαλέσουν σεισμούς και να ενεργοποιήσουν ηφαίστεια μέσω της χρήσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Υπάρχει λοιπόν μια αφθονία από ευφυή μυαλά εκεί έξω που εργάζονται ώστε να βρουν τρόπους να σπείρουν τον όλεθρο στα έθνη. Είναι αληθινό, γι’ αυτό και πρέπει να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας».

Το HAARP ήταν εξάλλου αμφιλεγόμενο ήδη από τα γεννοφάσκια του, όταν ήθελε απλώς να ελέγξει τι συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας. Στην ιονόσφαιρα δηλαδή, το τμήμα της ατμόσφαιρας που εκτείνεται από τα 60 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης μέχρι και τα 370.

Το HAARP ήταν μια κοινή ερευνητική δομή που χρηματοδοτούνταν από τους συνήθεις υπόπτους, την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό των ΗΠΑ, αλλά και τη διαβόητη υπηρεσία στρατιωτικής τεχνολογίας DARPA του Πενταγώνου. Στο σχέδιο συμμετείχε και το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, καθώς η κατασκευή της δομής των 300 εκατ. δολαρίων έφερε τη σφραγίδα του γερουσιαστή της Αλάσκας, Τεντ Στίβενς.

Όταν μάλιστα το 2015 οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αλάσκας που συμμετείχαν στο HAARP αρνήθηκαν να αναλάβουν τον έλεγχο της εγκατάστασης, παραθέτοντας την έλλειψη των 5 εκατ. δολαρίων που χρειάζονται ετησίως για την απρόσκοπτη λειτουργία του HAARP, όλοι μιλούσαν για το Πεντάγωνο που τρέχει να καλύψει τα ίχνη του και να κρατήσει απόρρητα τα τεχνολογικά και στρατιωτικά καλούδια που ανέκυψαν από το πρόγραμμα. Γιατί αυτά τα 5 εκατομμύρια δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό του στρατιωτικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, που για το 2015 αποκρυσταλλώθηκε στα 600 δισεκατομμύρια δολάρια!

Ας δούμε όμως τι ήταν το διαβόητο HAARP, το Άγιο Δισκοπότηρο των συνωμοσιολόγων…

Γιατί υπήρχε το HAARP

Λένε συχνά ότι όποια πέτρα και να σηκώσεις θα βρεις έναν Έλληνα από κάτω και στην ιστορία του HAARP αυτό είναι ολότελα αληθές! Ο λόγος για τον διαπρεπή «τρελο-Έλληνα» Νικόλαο Χριστόφιλο, ο οποίος μετά την ανεπανάληπτη δουλειά του στους επιταχυντές επιστρατεύτηκε από το αμερικανικό Πεντάγωνο για μια σειρά διαβαθμισμένων πειραμάτων.

Ο Χριστόφιλος πρότεινε το 1957 τη δημιουργία μιας τεχνητής ζώνης ηλεκτρονίων γύρω από τη Γη επεμβαίνοντας στη μαγνητόσφαιρα του πλανήτη μας και δημιουργώντας ένα «μαγνητικό κάτοπτρο». Με τη βούλα της αμερικανικής κυβέρνησης, ο Χριστόφιλος δοκίμασε το πρώτο ποτέ διαστημικό πείραμα, σε διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες απ’ όσο θα επέτρεπαν τα στενά όρια της Γης δηλαδή, και πλάι στους επιστημονικούς σκοπούς της έρευνάς του, ο «ατομικός» έλληνας έψαχνε να θωρακίσει την άμυνα των ΗΠΑ ενάντια στους σοβιετικούς διηπειρωτικούς πυραύλους.

Το υπερφιλόδοξο πείραμα «Argus», που περιλάμβανε ατομικές βόμβες στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, εγκρίθηκε από τον πρόεδρο Αϊζενχάουερ στις 6 Μαρτίου 1958 και έλαβε χώρα μεταξύ 27 Αυγούστου-6 Σεπτεμβρίου στα νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής. Ο Χριστόφιλος είχε δίκιο, τα ηλεκτρόνια του «Argus» αχρήστευσαν τις δορυφορικές επικοινωνίες και δημιούργησαν Σέλας, το πρώτο ποτέ τεχνητώς παραγόμενο Σέλας στην ατμόσφαιρα!

Ο αντίκτυπος της ιδέας του Χριστόφιλου, αλλά και κυρίως ο επόμενος επιστημονικός του θρίαμβος, το πρόγραμμα «Sanguine» ηια τη μετάδοση συχνοτήτων εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας για την επικοινωνία των υποβρυχίων, δεν καταλάγιασε και στη δεκαετία του 1980, πατώντας στις αρχές του, ο Bernard Eastlund ξεκίνησε ένα πρόγραμμα που πήρε την ονομασία High Frequency Active Auroral Research Program, το διαβόητο σε όλους μας HAARP!

Ο Χριστόφιλος έλυσε όλα τα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα που ανέκυψαν και χάρισε το 1958 στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έναν αποτελεσματικότερο τρόπο επικοινωνίας των πυρηνικών υποβρυχίων σε μεγάλα βάθη. Τους έλυσε τα χέρια δηλαδή, αφού τα πυρηνικά υποβρύχια ήταν στον Ψυχρό Πόλεμο η ύψιστης σημασίας αιχμή του δόρατος της αμερικανικής άμυνας.

Ο έλληνας επιστήμονας εφηύρε το επίγειο δίπολο, τη μόνη κεραία που έχει πρακτικά αποδειχθεί χρήσιμη για την εκπομπή των εξαιρετικά χαμηλών συχνοτήτων, και το Ναυτικό των ΗΠΑ έστησε αμέσως δύο σταθμούς αναμετάδοσης (στο Μίσιγκαν και το Ουισκόνσιν), οι οποίοι λειτούργησαν από το 1985-2004.

Η λύση δεν ήταν βέβαια η πιο πρακτική του κόσμου και οι επιστήμονες κοίταξαν κάποια στιγμή στην ιονόσφαιρα, τον παιδότοπο του Χριστόφιλου, για τη λύση. Το 1985, κοινή επιστημονική εργασία (Γεωφυσικό Ινστιτούτο της Νέας Ζηλανδίας και Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Γερμανίας), που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση «Nature», καταδεικνύει πειραματικά ότι είναι δυνατή η δημιουργία χαμηλών συχνοτήτων στην ιονόσφαιρα.

Ο στόχος ήταν πάντα οι τηλεπικοινωνίες των υποβρυχίων, την ίδια ώρα που η ιονόσφαιρα μαγνήτιζε ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Το Κογκρέσο δεν είχε βέβαια σκοπό να χρηματοδοτήσει τα δαπανηρά όνειρα των ερευνητών, είμαστε ωστόσο στα ψυχροπολεμικά χρόνια και ό,τι είχε οσμή πρακτικής στρατιωτικής χρήσης, συγκέντρωνε μεμιάς το ενδιαφέρον του Πενταγώνου.

Οι φυσικοί ήθελαν να βομβαρδίσουν την ιονόσφαιρα με εκπομπές ραδιοσυχνοτήτων. Αν κατασκευάσετε αυτή τη διάταξη των κεραιών στην απομονωμένη Αλάσκα, είπαν στο Πεντάγωνο, το HAARP θα μας βοηθήσει καθοριστικά στην κατανόηση της ιονόσφαιρας, χωρίς φυσικά να ιδρώσουν τα αυτιά των επιτελαρχών. Το πρόγραμμα θα κάνει ωστόσο και κάτι άλλο, σημείωσαν με νόημα οι επιστήμονες κάνοντας το υπουργείο Άμυνας να τεντώσει τα αυτιά του: θα «ψήνει» τους εισερχόμενους σοβιετικούς πυραύλους και θα κατασκοπεύει τα υπόγεια καταφύγια!

Έτερος μάλιστα φυσικός, που εργαζόταν για τον πετρελαϊκό όμιλο της ARCO, άφησε να εννοηθεί ότι το HAARP θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για τον έλεγχο των τυφώνων, μετατρέποντας τα καιρικά στοιχεία σε όπλα. Αυτό βέβαια μόνο στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούνταν το φυσικό αέριο της ARCO ως πηγή ηλεκτρισμού (όπως και έγινε τελικά)!

Το Πεντάγωνο δεν πείστηκε αρχικά και η κοινότητα των επιστημόνων στράφηκε στον γερουσιαστή της Αλάσκας, Τεντ Στίβενς, για χρηματοδότηση, ο οποίος είχε τον τρόπο του να κατευθύνει μεγάλα έργα υποδομής και τεράστια κονδύλια στην παγωμένη πολιτεία του.

Το αμερικανικό Ναυτικό είχε μια βάση με απαρχαιωμένα ραντάρ στην Γκακόνα της Αλάσκας, που σκόπευε να κλείσει, η τοποθεσία ήταν ιδανική για τη μελέτη της ιονόσφαιρας, κι έτσι το γλυκό άρχισε να δένει. Ο Στίβενς κατάφερε να αποσπάσει ένα αρχικό -αν και φειδωλό- κονδύλι από το Κογκρέσο και καμάρωνε για τη νέα μεγάλη δημόσια επένδυση που έφερνε στους πολίτες της Αλάσκας.

Η υψηλού επιπέδου επιστήμη και η τεχνολογία αιχμής που περιλάμβαναν οι έρευνες του HAARP θα προκαλούσαν όμως -και μάλιστα πριν καν την κατασκευή του- μπόλικες θεωρίες συνωμοσίας για όσα εκτυλίσσονταν πίσω από τις σφαλιστές του πύλες. Το πρώτο κούτσουρο στη συνωμοσιολογική φωτιά έβαλε ο ίδιος ο Τεντ Στίβενς, που δεν πολυκαταλάβαινε από σύγχρονη επιστήμη, και δήλωσε το 1990 σε πολύκροτη συνέντευξή του ότι «με το HAARP θα μπορέσουμε να φέρουμε το Βόρειο Σέλας στη Γη για να χρησιμοποιηθεί ως λύση στο παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα».