Τίγκα στις τεχνικές χειραγώγησης του μυαλού σου, ήταν το debate. Για να σε ελέγχουν…

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Πολύς κόσμος είδε τα debate των πολιτικών αρχηγών που είναι υποψήφιοι για την πρωθυπουργία. Ωστόσο τα φώτα έπεσαν στο τελευταίο debate, Εκείνο των δύο πρώτων αρχηγών. Άλλοι το απόλαυσαν, άλλοι το βρήκαν ενδιαφέρον, άλλοι το θεώρησαν ανούσιο. Πόσοι όμως παρατήρησαν μέσα στην καλά μελετημένη και στημένη εκπομπή μεγάλης εμβέλειας ότι αξιοποιήθηκαν μεγάλοι κανόνες χειραγώγησης της κοινής γνώμης, για να σε ελέγχουν;…

• Η τεχνική διασκέδασης και διάσπασης προσοχής
  

Είναι η μέθοδος του αποπροσανατολισμού, είναι μία τεχνική διάσπασης της προσοχής σου.

Παρατηρήσες ότι μόλις η συζήτηση γινόταν λίγο ενδιαφέρουσα, πάντα γινόταν κάτι για να διακοπεί κι έτσι η προσοχή σου να στραφεί αλλού και να ασχοληθεί με κάτι ανούσιο;

Γνωστή και σχεδόν πάγια τεχνική των ΜΜΕ στην Ελλάδα, σε διάφορους συνεντευξιαζόμενους.

• Η τεχνική δημιουργίας προβλημάτων και της λύσης τους
  

Η τεχνική αυτή είναι γνωστή και ως «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δηλαδή πρώτα σου δημιουργούν ένα πρόβλημα, εσύ αντιδράς και εκείνοι που το δημιούργησαν στο λύνουν…

Στο debate αυτή η “διαδρομή” γινόταν προφορικά και πήγαινε εναλλακτικά, από τον ένα πολιτικό αρχηγό στον άλλον. Το πρόβλημα που δημιούργησε το ένα κόμμα και αντιδρά ο λαός, θα το λύσει το άλλο κόμμα και τούμπαλιν.

Τετριμμένη τεχνική εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα.

Αυτή η τεχνική εφαρμόστηκε από κοινού στα δύο κόμματα, σαν καλοκουρδισμένα παιχνιδάκια. Ήδη έχουν πείσει κάποιους ότι ένας από τους δύο θα σώσει καλύτερα την χώρα. Ο πολίτης που θα δώσει την ψήφο του έχει ήδη αποδεχτεί τον επιπλέον περιορισμό των διαφόρων δικαιωμάτων του και ελευθεριών του τα οποία καθόλη τη διάρκεια υπονούνταν, ενώ γνωρίζει πολύ καλά τι τον περιμένει από τα διάφορα δελτία ειδήσεων και το ιντερνετ.

• Η τεχνική της υποβάθμισης

Είναι η τεχνική που για να περάσεις ένα οποιουδήποτε είδους αντιλαϊκό-αρπακτικό μέτρο, το χαρακτηρίζεις ως ασήμαντο, ως κάτι που δεν μπορεί να είναι επώδυνο γιατί θα εφαρμοστεί λίγο-λίγο (κάτι όμως που οδηγεί στην εξαθλίωση).

Από την τεχνική αυτή έχουμε χορτάσει αρκετά την τελευταία πενταετία και ειδικότερα το τελευταίο

διάστημα. Πιστεύω ότι την αναγνωρίσατε μέσα στο debate.

• Η τεχνική της αναβολής

Είναι η τεχνική του να χαρακτηρίζεις ένα επώδυνο μέτρο ως καλύτερο από κάτι άλλο που θα ήταν πολύ χειρότερο και περισσότερο απεχθές. Σερβίρεται από τον χειραγωγό τόσο όμορφα που σε πείθουν ότι δεν θα γίνει άμεσα, αλλά κάποια στιγμή αργότερα στο μέλλον. Εσύ, ο τηλεθεατής, θεωρείς ή θέλεις να πιστεύεις ότι ίσως δεν θα χρειαστεί καν να εφαρμοστεί είτε πραγματικά θεωρείς ότι, ναι, πρέπει να εφαρμοστεί για να σωθείς, αλλά κανείς δεν σου λέει τι θα γίνει αν δεν εφαρμοστεί.

Υποσυνείδητα, λοιπόν, προτιμάς να θυσιάσεις “λίγο” από το “σχεδόν ολόκληρο” που έχεις, αλλά όμως, δεν θέλεις να πιστέψεις πως τελικός στόχος είναι να στα πάρουν όλα…

Και η τεχνική αυτή εφαρμόζεται και την ζούμε στο πετσί μας, τα τελευταία χρόνια και θα την ζούμε για πολλά ακόμα, όσο δεν εννοούμε να την αντιληφθούμε και να πάρουμε την απόφαση να την αλλάξουμε.

•  Η τεχνική του να απευθύνεσαι στο άλλο σαν είναι του δημοτικού

Είναι μία τεχνική που συνήθως εφαρμόζεται στις διαφημίσεις, αλλά την είδαμε και στο debate. Πολλά δήθεν αστειάκεια (π.χ. για το ύψος του ενός επί του άλλου) και χαζά χωρίς νόημα ανέκδοτα.

Άραγε, πόσο σοβαροί οι άνθρωποι που θέλουν να πάρουν τα ηνία μιας χώρας να κάνουν τόσο ανόητα έως βλακώδη αστεία; Κι όμως… Δεν ήταν αστεία, ούτε έγιναν για να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα και το κλίμα στο debate.

Είναι μία τεχνική που λέει ότι ο χειραγωγός πρέπει να απευθύνεται σε αυτόν που τον παρακολουθεί σα να είναι μικρό παιδί, ένα δωδεκάχρονο.

Όσο σου φέρονται σα να είσαι παιδάκι, τόσο εύκολα μπορούν να μπουν μέσα στον ψυχισμό σου, στο μυαλό σου, μέσω της αθωότητας που είχες ως παιδί. Δεν είναι δύσκολο να μπουν μέσα σου αφού και εσύ συμμετέχεις στο αστείο τους (ακόμα κι αν το βρίσκεις ηλίθιο). Όταν, λοιπόν, μπουν σου εγκαθιστούν διάσπαρτες “ψυχολογικές νάρκες”.

Έτσι γίνεται πολύ εύκολο να σου αποσπάσουν αυτό που θέλουν. Στην προκειμένη περίπτωση, την ψήφο σου.

• Η τεχνική έκκλησης του συναισθηματικού σου κόσμου

Είναι μία τεχνική προέκτασης της προηγούμενης. Αποσκοπεί στο να χτυπήσει τις ευαίσθητες χορδές του συστήματός σου, του συναισθηματικού σου κόσμου, αποκλείοντας εντελώς την λογική και την κριτική σκέψη σου.

Στο debate υπήρχε μία συνεχής επίκληση των συναισθημάτων σου, καμουφλαρισμένες με τον μανδεία της λογικής.

• Η τεχνική αποδοχής ότι είσαι ανεπαρκής σε ωριμότητα

Είναι η τεχνική που ο χειραγωγός έχει απέναντί του έναν έξυπνο και μορφωμένο άνθρωπο, εσένα, αλλά με την κατάλληλη μεθοδολογία να σου φέρετε σα να είσαι μεσαίας ή κατώτερης εκπαίδευσης και απλά εσύ να το δέχεσαι χωρίς να το καταλαβαίνεις. Ενώ ταυτόχρονα ο χειραγωγός σου σε κρατάει σε άγνοια μέσα από αυτή σου την ανοησία.

Μία τεχνική που συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Διάχυτη στο debate και στην πάγια τακτική όλων, μα όλων όλων, των κομμάτων.

Με άλλα λόγια μας φέρονται σα να είμαστε όλοι μ@λ@κες.

Είμαστε;

• Η τεχνική ενθάρρυνσης στην μετριότητα

Είναι η τεχνική του χειραγωγού να εμφανίζεται χαλαρός και άνετος, με τα αστεία του κλπ προκειμένου να φαίνεται σαν ένας από όλους εμάς, αλλά με ένα μέτριο τρόπο.

Στο debate, οι πολιτικοί αρχηγοί παρουσίασαν τους εαυτούς ως μέτριους και κοινούς θνητούς -φαινομενικά υποβάθμισαν τον εαυτό τους ώστε να δώσουν στον τηλεθεατή, σε σένα, την ψευδαίσθηση πως εσύ είναι ανώτερος και άρα με μία πολύ καλή δυναμική στην ψήφο σου.

Ουσιαστικά όμως, σου ζητούν να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο μετριότητες.

Ψηφίζοντας εσύ μία από τις δύο μέτριες προσωπικότητες, έχεις ήδη αποδεχτεί την μετριότητά τους και κατά συνέπεια αποδέχεσαι το ανόητο και το ασήμαντο, αφού… αυτοί που θα ψηφίσεις σε αντιπροσωπεύουν… Οι υποψήφιοι παίρνουν την ψήφο σου, κι εσύ έχεις δεχτεί ότι το μέτριο και το φτηνό είναι σημαντικό, αφού ταυτίζεσαι μαζί του, μέσω της ψήφου σου…

Έτσι υποβιβάζεις τον εαυτό σου ! ! !

Αυτή είναι και μία τακτική που εφαρμόζεται καθημερινά από τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα στην περίοδο του δημοψηφίσματος (αν και απέτυχε -εκεί ο περισσότερος κόσμος δεν μάσησε)

• Η τεχνική της αυτοενοχοποίησης
  

Στην περίπτωση του debate, αυτή η τεχνική είναι περοέκταση της προηγούμενης. Όταν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο μετριότητες, υποσυνείδητα μετατρέπεσαι και εσύ σε μία μετριότητα. Ως τέτοια αποδέχεσαι τον εαυτό ως μέτριο και κατά συνέπεια αποδέχεσαι την διανοητική σου επάρκεια ως μέτρια.

Αυτό έχει σαν συνέπεια να απαξιώνεις κάποια σημαντικά κομμάτια του εαυτού σου, ή και ολόκληρο τον εαυτό σου. Όλο αυτό σου δεσμεύει τις ικανότητές σου για δράση (αφού έχεις ήδη δεχτεί ότι είσαι μία μετριότητα και άρα δεν μπορείς περισσότερα. Έχεις θέσει όρια, υπερβολικά χαμηλά όρια στον εαυτό σου).

Έτσι, έχεις καταστείλει κάθε δράση για επανάσταση ή εξέγερση. Το μόνο που νομίζεις ότι σου έχει απομείνει για να επαναστατήσεις είναι η προσφυγή στις κάλπες. Έτσι, υποσυνείδητα, νιώθεις ένοχος που δεν μπορείς να εξεγερθείς -αλλά ευτυχώς που μπορείς να ψηφίζεις ακόμα…

Τελικά…

Οι προαναφερθείσες τεχνικές αποδίδονται στον Νόαμ Τσόμσκι. Οι τεχνικές αυτές  εφαρμόστηκαν πιστά και από τους δύο αρχηγούς.

Πόσο συνωμοσιολογικό θα ήταν να πούμε πως δεν υπήρξε κανένα debate, καμία τηλεμαχία, καμία αντιπαράθεση; Πόσο συνωμοσιολογικό θα ήταν να πούμε πως οι δύο κύριοι πολιτικοί αρχηγοί συνεργάστηκαν για να περύχουν αυτό το αποτέλεσμα;

Ό,τι κι αν ψηφίσεις το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Σε ελέγχουν. Ήδη σε ελέγχουν εδώ και καιρό. Έχεις αναρωτηθεί ότι είσαι κι εσύ μία μαριονέτα που τα σκοινιά της κινούν άλλες μαριονέτες;…

Οι άνθρωποι αυτοί, μέσω της επιστήμης, την ψυχολογίας της μάζας ή του όχλου, γνωρίζουν τον

καθένα από εμάς ξεχωριστά, αλλά και όλους εμάς μαζί, καλύτερα απ ότι νομίζουμε εμείς τους εαυτούς μας. Με αυτές τις παραπάνω τεχνικές μπορούν να μας ελέγχουν. Μπορούν να σε ελέγχουν.

Όλοι στην υπηρεσία της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ακόμα πιστεύεις πως αυτοί οι δύο κύριοι είναι αντίπαλοι; Ακόμα πιστεύεις πως όλα τα κόμματα είναι αντίπαλα μεταξύ τους. Ακόμα πιστεύεις ότι υπάρχουν σωτήρες μέσα στην Βουλή;

Αν μπορούσες να δεις το όλο παιχνίδι που παίζεται, όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο, θα ήταν εύκολο να διαπιστώσεις πως οι τεχνικές αυτές, εφαρμόζονται καθημερινά και επισταμένα. Είναι η ψυχολογική φυλακή μας! Είναι και η δική σου ψυχολογική φυλακή; Αν μπορούσες να το αντιληφθείς και να το κατανοήσεις… Αν μπορέσεις να καταλάβεις ότι μας παίζουν στα δάχτυλα….

Είναι τόσο εύκολο να αποδεσμευτούμε από δαύτους όλους… Είναι πιο εύκολο από όσο μπορείς να φανταστείς…. Αρκεί να βγουμε από το τριπάκι που μας έχουν βάλει.

Αρκεί να βγεις και εσύ από το τριπάκι της χειραγώγησης του νου σου, του μυαλού σου, της ψυχής σου, του πνεύματό σου, του συναισθηματικού σου κόσμου.