Πανδημική Κινδυνολογία

Τρομοκρατική Εμβολιαστική Βιομηχανία.

Στις 9-9-2010 αναπαράχθηκε ιϊκά η συνέντευξη και η ομιλία του επιδημιολόγου Seth Berkley στο Ted blog, σαν ο εν λόγω επιστήμονας να ‘ταν κάποιος παλιός γνώριμος μας ή μια βαρύνουσα επιστημονική προσωπικότητα που ο κόσμος κρέμεται από τα χείλη της. Ο Seth λίγο πολύ υπεραμύνθηκε της πολιτικής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) στην διαχείριση της φετινής «πανδημίας» υποστήριξε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία και η επιστήμη βρίσκονται στα πρόθυρα της δυνατότητας της αποτροπής μιας πανδημίας και χρησιμοποίησε την τρομοκρατική ρητορική που αναπτύχθηκε το 2006 γύρω από την γρίπη των πουλερικών, ρητορική η οποία ήταν απόηχος και προϊόν της τρομολάγνας «αντιτρομοκρατικής» ρητορικής Bush, στην διάρκεια της θητείας του οποίου γίνανε δύο απόλυτα μη νομιμοποιημένοι πόλεμοι κι επήλθε η κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας:

Όπως λέει και ο Seth για να μην μας αφήσει να ξεχάσουμε τα εφιαλτικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας που στήθηκαν το 2006 γύρω από τη γρίπη των πουλερικών: «…Έτσι, κατά μία έννοια, η τύχη μας συνεχίζεται, όμως ξέρετε, κάποιο άγριο πουλί μπορεί να πετάξει από πάνω μας, ανά πάσα στιγμή». Περίεργο, εγώ νόμιζα ότι τα ‘χαμε σκοτώσει όλα μετά την ζημιά που πήγαν να μας κάνουν το 2006.

Πριν προχωρήσουμε στο τι πραγματικά ισχυρίζεται ο Seth ας δούμε ποια είναι τα περιβόητα και εύληπτα μικρά ονόματα και συντομογραφίες όπως TED, Seth και IAVI, ονόματα μάλλον παντελώς άγνωστα στο ευρύτερο ελληνικό κοινό πριν την σχετική δημοσίευση.

Το TED είναι μη κερδοσκοπικό δίκτυο για την διάδοση νέων ιδεών.

Το IAVI (International Aids Vaccine Initiative) είναι μη κυβερνητική οργάνωση που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 από τον ίδιο τον Seth Berkley, στο σημείο καμπή που ο Bush ανέλαβε την αμερικανική ηγεσία, την περίοδο που άρχισε να διαμορφώνεται η νέα ατζέντα της εμβολιαστικής βιομηχανίας παράλληλα και σε συνάρτηση με την ευρύτερη γεωπολιτική ατζέντα της κυβέρνησης Bush και την περίοδο ακριβώς που οι αναλυτές του χώρου αρχίζουν να μιλάνε για «την αναγέννηση των εμβολίων» θεωρώντας ότι οι κοινωνικές συνθήκες σε συνδυασμό με κάποιες λίγες προόδους στην επιστήμη των εμβολίων ήταν ώριμες πλέον για να αποφέρουν στις ενδιαφερόμενες εταιρίες, τι άλλο; Κέρδη.

Η πιο χαρακτηριστική και αποκαλυπτική τέτοιου τύπου ανάλυση έγινε το 2008, από το περιοδικό-γκουρού της φαρμακευτικής βιομηχανίας DDW (Drug Development World) με τίτλο «Τα εμβόλια του 21ου αιώνα, μια αναπτυξιακή αναγέννηση» (διαβάστε την ολόκληρη, αξίζει τον χρόνο σας). Όπως ο ίδιος ο Seth Berkley αναφέρει σε ένα από τα λίγα μη προπαγανδιστικά κομμάτια του κειμένου που απηχούν την πραγματικότητα για τις οικονομικές συνθήκες συγκυρίες και σκοπιμότητες της εμβολιαστικής βιομηχανίας και πολιτικής:

«Με το πέρασμα του χρόνου οι εταιρίες άρχισαν να απομακρύνονται από το εμβόλιο επειδή ήταν επιστημονικά δύσκολο, πολιτικά αμφιλεγόμενο (εκείνο τον καιρό) κι επειδή ήταν κυρίως μια ασθένεια του αναπτυσσόμενου κόσμου. Ο συνδυασμός όλων αυτών είχε ως αποτέλεσμα να μην είναι μια συμφέρουσα προσέγγιση από οικονομικής πλευράς. Επίσης τα εμβόλια δεν ήταν μια καλή επιχειρηματική κίνηση εκείνον τον καιρό γιατί ήταν πολύ ακριβά».

Οι περισσότεροι από αυτές τις σκοπέλους χαθήκαν με την έλευση του G.W.Bush Jr στην εξουσία, η ομάδα του οποίου φρόντισε να κάνει το τοπίο της εμβολιαστικής έρευνας και του εμπορικού εμβολιασμού πάρα πολύ ελκυστικό, οικονομικά και νομοθετικά.

Το IAVI, παιδί αυτής της περιόδου, βρισκόμενο σε άμεση συνεργασία και σύμπραξη με τη φαρμακευτική βιομηχανία, μοιάζει να ‘χει στηθεί (όπως έχει συμβεί με την πάροδο του χρόνου και με πολλές άλλες Μ.Κ.Ο- χωρίς φυσικά να γενικεύω σε σχέση με τα κίνητρα, τους σκοπούς, το χαρακτήρα και την δράση όλων των Μ.Κ.Ο) ως βιτρίνα που επιδεικνύει ερευνητική και ανθρωπιστική πραμάτεια για να προωθήσει τους σκοπούς του φαρμακευτικού λόμπι. Ας ρίξουμε μια ματιά στους χρηματοδότες του: οι φαρμακευτικοί κολοσσοί GlaxoSmithKline, Bristol-Myers Squibb, Merck & Co., Inc. και Pfizer, καθώς και: το ίδρυμα Rockefeller, το ίδρυμα Bill and Melinda Gates, η Παγκόσμια Τράπεζα, ανάμεσα σε άλλους μικρούς και μεγαλύτερους παίχτες του παγκόσμιου παιχνιδιού εξουσίας (για όσους δεν διαβάζουν παραπομπές και για να αποφευχθούν συνωμοσιολογικές κατηγορίες, να τονίσω την πηγή της πληροφορίας: IFMA, η διεθνής συνομοσπονδία φαρμακευτικών κατασκευαστών και συνδέσμων).

Όσο για το φρούτο εποχής που λέγεται Seth Berkley πρέπει να τονιστεί ότι είναι επιδημιολόγος και ως τέτοιος (όπως άλλωστε και πολλοί Έλληνες ομόλογοι του) έχει κάθε λόγο να προασπιστεί την δαμόκλειο σπάθη της πανδημικής κινδυνολογίας. Από αυτήν εξαρτάται η αυτοπροβολή του και οι χρηματοδοτήσεις που λαμβάνει. Αν οι δημοσιογράφοι δεν είχαν ειδήσεις θα τις κατασκεύαζαν, και όντως κάποιες φορές τις κατασκευάζουν. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους κλάδους. Στις ΗΠΑ, μια χώρα που δεν έχει μακραίωνη πολιτισμική, ιστορική και επιστημονική διαδρομή, η παράδοση του πλανόδιου πωλητή λαδιού του φιδιού φαίνεται να συνεχίζεται με άλλη μορφή.

Ας πάμε τώρα στην ουσία της υπόθεσης. Τους δήθεν επιστημονικούς ισχυρισμούς του εν λόγω εκπροσώπου τύπου των φαρμακευτικών λόμπι. Ο Seth παρουσιάζει με ένα ελκυστικό, ωραιοποιημένο και εκλαϊκευμένο παρά ταύτα τρομακτικά μονόπλευρο και καθόλου αντιπροσωπευτικό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της έρευνας για τα εμβόλια.

Απομακρύνει από την συζήτηση κάθε θέμα ασφαλείας των εμβολίων παρότι οι ειδικοί του χώρου εκφράζουν κεκλεισμένων των θυρών έντονες ανησυχίες στο θέμα αυτό – παρότι τους καλοκαιρινούς μήνες η Φινλανδία διέκοψε την κυκλοφορία του εμβολίου της νέας γρίπης Pandermix προκειμένου να εξεταστούν τα περιστατικά ναρκοληψίας σε παιδιά λήπτες του – παρότι τους καλοκαιρινούς μήνες η Αυστραλία διέκοψε την κυκλοφορία εμβολίου εποχιακής γρίπης μετά από κρούσματα σπασμών, πυρετού και εμέτων σε παιδιά, εξελίξεις που επιβεβαιώνουν με το χειρότερο τρόπο τις ανησυχίες τις δικές μου, τις Roberts αλλά και ειδικών όχι για τις καταγραμμένες αλλά για τις άγνωστες παρενέργειες των εμβολίων στην παρούσα φάση εξέλιξης τους. Φυσικά αυτές οι ειδήσεις σπάνια περνάν από το φιλοεξουσιαστικό φίλτρο των μήντια.

Δεν επιθυμώ να τροφοδοτήσω ή να υποστηρίξω καμία αντιεμβολιαστική μανία. Σε αυτό που επιμένω είναι στην σοβαρή και υπεύθυνη επιστήμη, στην σοβαρή και υπεύθυνη ενημέρωση και όχι σε τυχοδιωκτικούς ακροβατισμούς και μαζικές προπαγάνδες.

Ο Seth δεν αναφέρεται στην ασφάλεια των εμβολίων παρότι το Cochrane Collaboration, ίσως το τελευταίο προπύργιο της αδέσμευτης ιατρικής, σε μια πρόσφατη μετανάλυση του μιλάει ανοιχτά για ερευνητική μεροληψία, δεν επιβεβαιώνει καμία από τις αγαπημένες παραφιλολογίες του ιατρικού καφενέ που θέλουν τα εμβόλια της εποχιακής γρίπης αποδεδειγμένα αποτελεσματικά. Η ιατρική παραφιλογογία, με σπάνιες έστω και στοιχειώδεις αναφορές στις αρχικές ερευνητικές πηγές, μεταφέρει υπεύθυνα ανεύθυνες αντιλήψεις. Ένα ακόμη από τα σημαντικά στοιχεία της μετανάλυσης είναι ότι οι έρευνες που χουν γίνει ειδικά για την ασφάλεια των εμβολίων είναι συνολικά … 7! … ναι, μόλις Ε Π Τ Α!!!

Συγκεκριμένα για την πιπίλα της αναγκαιότητας των εμβολίων γρίπης στους ενήλικες, η συστηματική επιθεώρηση του Cochrane συμπεραίνει ευθαρσώς ότι «τα διαθέσιμα στοιχεία είναι κακής ποιότητας και δεν παρέχουν καμιά καθοδήγηση για την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα των εμβολίων της γρίπης για ανθρώπους ηλικίας 65 ετών ή μεγαλύτερους» !!!

Ο Seth Berkley χρησιμοποιεί όλα τα επιχειρήματα της επιστήμης των καινών επιδημιών, όπως την μάθαμε και την αγαπήσαμε: την άντληση επιχειρημάτων από την επιδημία του 1918, την φύση ως εχθρό, το απολύτως μη αξιοποιήσιμο επιχείρημα των τυχαίων μεταλλάξεων και καγχάζει για την παρούσα φάση τεχνογνωσίας και τεχνολογίας στην αντιμετώπιση πανδημικών απειλών: όπως λέει και ο ίδιος

«Βιώνουμε πραγματικά μία Αναγέννηση στην έρευνα για ανάπτυξη εμβολίων… Ανησυχείτε σχετικά με το τι πρόκειται να σας σκοτώσει; Καρδιοπάθεια, καρκίνος, ή αυτοκινητιστικό δυστύχημα; Ξέρετε, το πρόβλημα είναι εάν ο ιός μεταλλάσσεται περιστασιακά με τόσο δραματικό τρόπο, ώστε να γίνεται ουσιαστικά ένας νέος ιός. Ύστερα, έχουμε μια πανδημία… Έτσι, κατά μία έννοια, η τύχη μας συνεχίζεται, όμως ξέρετε, κάποιο άγριο πουλί μπορεί να πετάξει από πάνω μας, ανά πάσα στιγμή… Είμαστε σήμερα ασφαλέστεροι; Λοιπόν, φαίνεται ότι για φέτος αποφύγαμε την θανατηφόρο πανδημία που οι περισσότεροι φοβόμασταν, όμως αυτή η απειλή μπορεί να επανεμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή. Τα καλά νέα είναι ότι βρισκόμαστε σε μια χρονική στιγμή όπου η επιστήμη, η τεχνολογία και η παγκοσμιοποίηση συγκλίνουν για να δημιουργήσουν μια άνευ προηγουμένου δυνατότητα… Με τις νέες τεχνολογίες που αναδύονται τώρα, ελπίζω ότι μπορούμε να πούμε οριστικά Ναι».

Ο Berkley, μέσα στο ίδιο κείμενο, αντικρούει τον εαυτό του και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας για την πρόοδο στην επιστήμη των εμβολίων περιγράφοντας με χιουμοριστική σαντιγύ την ίδια την πραγματικότητα.

«Αρχικά κατανοήσαμε τον τρόπο να φτιάχνουμε εμβόλια γρίπης, πώς να τα παράγουμε, στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Ήταν μια αργή, δύσκολη διαδικασία που εξαρτάτο από αυγά κότας, εκατομμύρια ζωντανών αυγών κότας. Οι ιοί αναπτύσσονται μόνο μέσα σε ζωντανούς οργανισμούς κι έτσι προέκυψε ότι, για την γρίπη, τα αυγά κότας δούλευαν πραγματικά καλά. Για τα περισσότερα στελέχη, μπορείς να πάρεις μία ή δύο δόσεις εμβολίου ανά αυγό. Ευτυχώς για εμάς, ζούμε σε μια εποχή ιλιγγιώδους βιοϊατρικής προόδου. Έτσι σήμερα, παίρνουμε τα εμβόλια της γρίπης από… αυγά κότας, (Γέλια) εκατοντάδες εκατομμύρια αυγά κότας. Δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα. Το σύστημα ξέρετε, είναι αξιόπιστο»

Όντως είναι για γέλια. Θριαμβολογίες για τις άπειρες τεχνολογικές δυνατότητες που περιμένουν ακριβώς πίσω από την γωνία όταν η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται παραμένει στα βασικά της σημεία ίδια εδώ και 70 χρόνια. Αυτός είναι ο κόσμος της βιοτεχνολογίας σε μεγάλο βαθμό. Ένας κόσμος απραγματοποίητων προσδοκιών και απύθμενων επενδύσεων και χρηματοδοτήσεων.

Κάπου εδώ φτάνουμε στην κορωνίδα της επιχειρηματολογίας Berkley: Την δοκιμή ενός εμβολίου για το AIDS, συνδυασμού δύο άλλων προηγούμενων αποτυχημένων εμβολίων που έγινε στην Ταϋλάνδη και δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 2009. Σύμφωνα με τον Berkley, «για πρώτη φορά είδαμε σε ανθρώπους ένα αποτελεσματικό εμβόλιο κατά του AIDS, αν και μέτριας δραστικότητας». Αυτά όντως μοιάζουν με καλά νέα. Κυρίως μετά από αυτό που το κατεστημένο του AIDS που η πλήρης ομπρέλα του, από την έρευνα, αγορά και προώθηση φαρμάκων μέχρι τις σχετικές και τροφοδοτούμενες από το ίδιο το AIDS M.K.O. κοστίζει σύμφωνα με μια μετριοπαθή προσέγγιση 30 δις και ίσως στην πραγματικότητα πάνω τρις τον χρόνο, κυρίως λοιπόν μετά από αυτό που το ίδιο το κατεστημένο του AIDS χαρακτηρίζει ως μια δεκαετία αποτυχίας.

Η αλήθεια είναι ακόμη δυσμενέστερη. Η έρευνα πάνω στα εμβόλια του AIDS, από την αρχή της δεκαετίας του ’80 μέχρι και σήμερα, πάνω από τα 25 χρόνια δηλαδή, δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα κανένα αξιόπιστο αποτέλεσμα. Μιλάμε για μια αποτυχία μεγαλύτερη από αυτή πού οδήγησε τον πόλεμο κατά του καρκίνου όπως διακηρύχτηκε επί Νίξον σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση. Όσο για τα φάρμακα κατά του AIDS, όπως ο ίδιος ο Berkley τονίζει αλλά και όλο το κατεστημένο του AIDS γνωρίζει, «τώρα, 27 χρόνια από την αναγνώριση του HIV ως αίτιο του AIDS, έχουμε αναπτύξει περισσότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση του HIV απ’ ό,τι για όλους τους άλλους ιούς μαζί. Αυτά τα φάρμακα δεν προσφέρουν θεραπεία…» αλλά επιβάλλονται στα πρωτόκολλα αγωγής με το σκεπτικό ότι «απομακρύνουν αυτόματα την θανατική καταδίκη από την διάγνωση του HIV»… (sic)

Ας μείνουμε όμως στα εμβόλια του AIDS και την περίφημη και εγκαρδιωτική δοκιμή της Ταϋλάνδης που σε άλλα δημοσίευμα περιγράφεται ως δελεαστικά ενθαρρυντική και που ο καρδινάλιος της δημόσιας υγείας Antonio Fauci χαρακτηρίζει ως το πρώτο εμβόλιο που έχει την ικανότητα να περιορίζει την μετάδοση της λοίμωξης στους εμβολιαζόμενους. Πραγματικά τα στοιχεία σε μια πρώτη οπτική θα δικαιολογούσαν κάθε ενθουσιασμό… Ο βαθμός μετάδοσης σε αυτούς που δεν εμβολιάστηκαν (την ομάδα ελέγχου που έλαβε placebo δηλ) και σε αυτούς που εμβολιάστηκαν εμφανίστηκε να ναι 31,2% μεγαλύτερος, ένα ποσοστό εξόχως σημαντικό. Σε σχετικά μεγέθη δυστυχώς και μόνο.

Γιατί τα απόλυτα νούμερα δίνουν μια πολύ καλύτερη ανάγνωση από τα σχετικά. Στους 8197 νέους 18-36 ετών που έλαβαν το εμβόλιο, 51 ανέπτυξαν ευρήματα AIDS ενώ στους 8198 που δεν το πήραν οι 74 ανέπτυξαν εικόνα AIDS. Δηλαδή, στον γενικότερο αριθμό των εθελοντών η διαφορά ήταν της τάξης του 0,3%. Τα νούμερα των εθελοντών που ανέπτυξαν τελικά εικόνα AIDS ήταν τόσο μικρά που αυτή η διαφορά είναι πολύ λογικότερο να αντιμετωπίζεται ως τυχαίο στατιστικό εύρημα και όχι ως απόδειξη της αποτελεσματικότητας ενός εμβολίου, με τον ίδιο τρόπο που μια άλλη φετινή εμβολιαστική δοκιμή έδειξε σε ένα άλλο εμβόλιο τους εμβολιαζόμενους να εμφανίζουν μεγαλύτερο βαθμό εμφάνισης εικόνας AIDS από αυτούς που δεν εμβολιάστηκαν.

Μετά από εκατοντάδες πλήθους αποθαρρυντικών δοκιμών εμβολίων, κάποια στιγμή το κατεστημένο του AIDS θα σκόνταφτε σε ένα τυχαίο θετικό στατιστικό εύρημα, κατά πάσα πιθανότητα στατιστικά ασήμαντο και θα το ανήγαγε σε κεντρικό επιχείρημα απαίτησης ακόμη μεγαλύτερης χρηματοδότησης… Και τα παπαγαλάκια του θα θριαμβολογούσαν γι’ αυτό. Όπως και έγινε.

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σημείο στην δοκιμή της Ταϋλάνδης είναι ότι αυτή έγινε από τον Αμερικανικό Στρατό σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Ταϋλάνδης. Αν αυτό γεννά κάποια ερωτήματα δεν είμαι σε θέση να δώσω κάποια απάντηση πέρα από το ότι ο μιλιταρισμός, η βιοτρομοκρατία και τα φαρμακευτικά συμφέροντα ανήκαν από κοινού και συνδυαστικά στην ευρύτερη ατζέντα της πολιτικής Bush.

Τα νούμερα, τα πραγματικά νούμερα δεν σταματάν να μας δίνουν ενδιαφέροντα στοιχεία… Το ποσοστό των εμβολιαζόμενων στην θριαμβευτική δοκιμή που ανέπτυξαν AIDS στην τριετία που παρακολουθούνταν ήταν περίπου 0,6%. Στη διάρκεια ενός έτους με πολύ χονδροειδή εκτίμηση θα έπρεπε να κυμαίνονται περίπου στο 0,2%. Στο γενικό πληθυσμό της Ταϋλάνδης των 65 εκατομμυρίων, τα νέα κρούσματα AIDS είναι 19.000 ετησίως. Ποσοστό περίπου 0,03 του γενικού πληθυσμού. Ακόμη και αν όλα τα νέα κρούσματα βρίσκονταν στις ηλικίες 18-36 (κάτι το οποίο φυσικά και δε συμβαίνει), το ετήσιο ποσοστό σε αυτές δεν μπορεί να ξεπερνά το 0,18%. Με μια πρόχειρη στατιστική επεξεργασία δηλ που δεν σκοπεύει να αντικαταστήσει τη λεπτομερή στατιστική επεξεργασία, ο ρυθμός μετάδοσης στις ομάδες που συμμετείχαν στην περίφημη πλέον δοκιμή του εμβολίου, ήταν μεγαλύτερος από αυτόν στον γενικό πληθυσμό.

Και παρότι το τυχαίο στατιστικό εύρημα παραμένει πιθανό και σε αυτή την σύγκριση, αν χρησιμοποιούσαμε την γλώσσα του κατεστημένου των καινών επιδημιών θα βρίσκαμε μοναχά δύο ερμηνείες στην διαφορά. Είτε ότι η καταγραφή των νέων κρουσμάτων AIDS στην Ταϋλάνδη είναι ανεπαρκής (ερμηνεία που εφαρμόστηκε και στην περίπτωση της Ελλάδας από συντάκτη του αμερικάνικου περιοδικού για τους οροθετικούς POZ, για να εξηγηθεί η αντίφαση του ότι ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως σε σχέση με τους παράγοντες κινδύνου μετάδοσης του AIDS, παραταύτα βρίσκεται αρκετά χαμηλά σε αριθμό κρουσμάτων κατά αναλογία πληθυσμού) είτε ότι κάτι πάει πολύ στραβά με την λογική ή την διεκπεραίωση της συγκεκριμένης δοκιμής.

Γιατί οι γιατροί δεν αντιδρούν;

Και τα νούμερα συνεχίζουν να μιλούν αβίαστα. Η πρόβλεψη των επαγγελματιών κινδυνολόγων για το AIDS στην Ταϋλάνδη ήταν ότι ο αριθμός των ασθενών του το 2000 θα έφταναν τα 4 εκατομμύρια. Το 2005 ο αριθμός των ασθενών υπολογίστηκε στις 500.000 !!! Το 2009 ο αριθμός των ασθενών του AIDS ανά τον κόσμο υπολογίστηκε στα 35.000.000. Η πρόβλεψη του 2007 για το 2009 ήταν περίπου 48.000.000. Τι συνέβη;

Ο νέος επικεφαλής του τμήματος του WHO για το HIV/AIDS Kevin de Cock, αναγνώρισε ότι οι στατιστικές του WHO είχαν διογκωθεί και το 2008 κήρυξε «την ετεροφυλική πανδημία του AIDS» εκτός της υποσαχάριας Αφρικής λήξασα, όπως η γ.γ του WHO Margaret Chan κήρυξε τον Αύγουστο αυτού του έτους την «πανδημία» της γρίπης των χοίρων λήξασα, καταρρίπτοντας το επιχείρημα των τυχαίων μεταλλάξεων στο οποίο εν πολλοίς στηρίχτηκε αυτό το κατασκεύασμα. Βλέπετε, όπως υπάρχει η δημιουργική λογιστική στην οικονομία, υπάρχει πάντα και η δημιουργική στατιστική στην επιδημιολογία. Οι καινές επιδημίες με κάποιο μαγικό τρόπο ξεκινάν και σταματούν (sic) όποτε το δηλώσει ο WHO.

Ένα εύλογο ερώτημα σε όλη αυτή την εγκληματική χυδαιότητα που διατελείτε είναι το γιατί οι γιατροί δεν αντιδρούν (αυτός είναι ο κανόνας με εξαίρεση την αντίσταση μερίδας τους στην εμβολιαστική προτροπή και πρακτική του 2009). Η απάντηση είναι ότι οι γιατροί είναι εξαιρετικά αδύναμοι σαν συνδικάτο (και εννοώ τους πραγματικούς γιατρούς του μόχθου, τους νοσοκομειακούς, τους ειδικευόμενους και όχι τους βαρόνους τους εκλεκτούς των φαρμακευτικών και τους γιατρούς-επαγγελματίες πολιτικούς).

Η κοινή γνώμη που είναι απλός θεατής της σωρείας θανάτων που οι ελλείψεις και παραλείψεις του συστήματος υγείας (δηλ η πολιτεία) προκαλεί, αντιδρά έντονα στις απεργιακές κινητοποιήσεις καθώς μόνο τότε θυμάται ότι η υγεία είναι βασικότατο ανθρώπινο δικαίωμα ισότιμο όλων και υπέρτερου των περισσοτέρων άλλων. Μέσα σε μια τέτοια αντίληψη, αισθητική και ηθική είναι αναμενόμενα τα φαινόμενα γιατρών που, αν δεν λαθεύω, ο αθλητισμός τους έδωσε το εισιτήριο για τις ιατρικές σπουδές, ο φοιτητικός συνδικαλισμός το διαβατήριο για την πολιτική ζωή και ο συνδυασμός αυτός τους επέτρεψε να πάρουν πρώτο μεταπτυχιακό, να γίνουν αντιδήμαρχοι, να κάνουν το δεύτερο τους μεταπτυχιακό όντας ειδικευόμενοι και να έχουν ακόμη υψηλότερες πολιτικές φιλοδοξίες σε πορεία ιλιγγιώδη ανέλιξης όταν πλείστοι εκ των ειδικευομένων συναδέρφων τους κουτουλάν τα κεφάλια τους στα χειρουργικά τραπέζια μετά από εξαντλητικές διπλές, 48ωρες εφημερίες.

@Πέτρος Αργυρίου /Απάντηση στον Seth Berkley για τις «πανδημίες».

2. www.ifpma.org/index.php?id=2292
3. Για το θέμα της ασφάλειας των εμβολίων σας παραπέμπω στο αντίστοιχο κεφάλαιο όπως το ζήτημα έχει καταγραφεί από την παλαίμαχο δημοσιογράφο Jannine Roberts μετά από την παρουσία της σε πολλά σχετικά συνέδρια στο συλλογικό έργο «Τι δεν σας λένε οι γιατροί»
4. www.medicalnewstoday.com/articles/198784.php
5. www.watoday.com.au/wa-news/flu-vaccination-ban-goes-national-afte…
6. www2.cochrane.org/reviews/en/ab004876.html
7. news.bbc.co.uk/2/hi/8272113.stm
8. news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8273486.stm
9. www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/health-news/…

Utopia -Σειρά στο C4

Διαβάστε το άρθρο: Ουτοπία, Δυστοπία, Ευτοπία

Ο βρετανικός τύπος έγραψε διθυράμβους, σχολιάζοντας απλά αν η «τόση βία ήταν απαραίτητη». Προφανώς δεν έχει ακούσει ο βρετανικός τύπος για την Γάζα, την Συρία, την Υεμένη και τις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο Guardian το αποκάλεσε «έργο λαμπρής φαντασίας, ένας εφιάλτης του 21ου αιώνα που δείχνει όμορφος». Υπέροχη σειρά, άριστη φωτογραφία, ουτοπικά, έντονα χρώματα, ατμοσφαιρική μουσικά, σοβαρή σκηνοθεσία, λιτότητα και καθόλου απλοϊκότητα. Με την σφραγίδα της Βρετανικής ποιότητας, μια ουτοπική σειρά στο δυστοπικό σύγχρονο περιβάλλον, όπου τίποτα, ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Το αν η ταινία είναι προϊόν φαντασίας ή πραγματικότητας, μια καλή παρατήρηση γύρω σου (όχι γύρω από τον εαυτό σου) δίνει την απάντηση. Αφού έχουν επαληθευτεί άπειρες «θεωρίες συνωμοσίας» μέχρι σήμερα σχετικά με το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, βλέπουμε στην σειρά πως παίζουν μεγάλο ρόλο τα διάφορα εμβόλια επιδημιών, 1% πρέπει να ζήσει (η ελίτ) και 99% πρέπει τελικά να μειωθεί. Όπως λένε και στην πραγματικότητα για την ζωή, τον πλούτο, τους πόρους και την άνεση «Μα τι νομίσατε, ότι πρόκειται να τα μοιραστούμε;»

terrapapers.com