Τα βδελυρά έθνη της προφητείας έχουν ήδη έρθει;

Μήπως οι «πύλες» έχουν ανοίξει προ πολλού;

σχόλιο Γ.Θ : Κάποιος Πατέρας μου είχε αναφέρει κάποτε ότι η προφητική διήγηση, που συναντάται στο βίο του Αγίου Ανδρέα, δεν είναι δεδομένο ότι θα συμβεί με την σειρά που διαβάζουμε.

Αν και δεν μπορώ να ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος, η αναφορά αυτή θα μπορούσε να εξηγεί πολλά, όπως το απόσπασμα του Olympia.gr που θα διαβάσετε παρακάτω και που αναλύει μια εκτίμηση για τα ανθρωποφάγα βδελυρά έθνη της γνωστής προφητείας του Αγίου Ανδρέα.

Άγιος Ανδρέας δια το Χριστό σαλός

– Κατά το έτος εκείνο θ’ ανοίξει ο Κύριος τις πύλες των Ινδιών που έκλεισε ο βασιλιάς των Μακεδόνων Αλέξανδρος. Θα βγουν τότε απ’ εκεί οι εβδομήντα δύο βασιλείς με τον λαό τους, τα λεγόμενα βδελυρά έθνη, που είναι πιο σιχαμερά από κάθε αηδία και δυσωδία. Αυτά θα διασκορπισθούν σ’ όλο τον κόσμο. Θα τρώνε ζωντανούς τους ανθρώπους και θα πίνουν το αίμα τους… Αλλοίμονο στις περιοχές, απ’ όπου θα περάσουν! Αν είναι δυνατόν, Κύριε, ας μην υπάρχουν τότε Χριστιανοί! Γνωρίζω όμως ότι θα υπάρχουν.

Εκείνες τις ημέρες θα σκοτεινιάσουν, σαν να θρηνούν στον αέρα για όσα αποτροπιαστικά θα διαπράξουν εκείνα τα σιχαμερά έθνη. Ο ήλιος θα γίνει σαν αίμα, ενώ η σελήνη κι όλα τα άστρα θα σκοτισθούν, καθώς θα τα βλέπουν επάνω στη γη να συναγωνίζονται στην ακαθαρσία. Αυτοί οι λαοί θα κατασκάψουν τη γη, θα κάνουν αποχωρητήρια τα θυσιαστήρια, και θα βάλουν τα άγια σκεύη σε ατιμωτική χρήση. Τότε όσοι θα κατοικούν στην Ασία, ας φύγουν στα νησιά των Κυκλάδων (κατ’ άλλη γραφή: τις κοιλάδες των νήσων), γιατί τα ρυπαρά έθνη δεν θα πάνε εκεί, και ας πενθήσουν για εξακόσιες εξήντα ημέρες.

Αυτό είναι το επίμαχο απόσπασμα που χρησιμοποιείται για να ερμηνεύσει τα μελλούμενα. Δείτε το όμως με προσοχή. Σας φαίνεται τόσο πολύ για ευφάνταστη προφητεία; Μήπως εμείς έχουμε ιστορική αγνωσία και δεν βλέπουμε το προφανές; Με δύο Ρεπούσηδες ακόμα, θα μας φαίνεται ως …επιστημονική φαντασία!
Πάμε να το δούμε φράση προς φράση διότι είναι προφανές ότι μιλούμε για πεπραγμένα που έχουν επιβεβαιώσει ΠΛΗΡΩΣ αυτά που έλεγε ο Αγ. Ανδρέας.
1. – Κατά το έτος εκείνο θ’ ανοίξει ο Κύριος τις πύλες των Ινδιών που έκλεισε ο βασιλιάς των Μακεδόνων Αλέξανδρος. Θα βγουν τότε απ’ εκεί οι εβδομήντα δύο βασιλείς με τον λαό τους, τα λεγόμενα βδελυρά έθνη, που είναι πιο σιχαμερά από κάθε αηδία και δυσωδία. Αυτή η φράση είναι αυτή που παραπέμπει σε μελλοντικά. Ακριβώς αυτή την ιστορία (γιατί πρόκειται για αναφορά σε ΙΣΤΟΡΙΚΑ πρόσωπα και ενέργειες) θα την δούμε σε ξεχωριστό άρθρο.

Αφού (λέμε εμείς) δεν είδαμε κάποιο τέτοιο συμβάν, άρα προφανώς αναφέρεται στο μέλλον. Δεν είδαμε τίποτα «βδελυρά έθνη» να βγαίνουν από τίποτε πύλες. Όντως δεν είδαμε φίλοι; Όπως έχουμε αναλύσει ετοιμολογικά, Έθνος = Γέννα, γενιά, γένος. Πάμε τώρα στην επόμενη παράγραφο να δούμε ΠΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ αυτά τα βδελυρά έθνη…

2. Αυτά θα διασκορπισθούν σ’ όλο τον κόσμο. Θα τρώνε ζωντανούς τους ανθρώπους και θα πίνουν το αίμα τους… Αλλοίμονο στις περιοχές, απ’ όπου θα περάσουν! Αν είναι δυνατόν, Κύριε, ας μην υπάρχουν τότε Χριστιανοί! Γνωρίζω όμως ότι θα υπάρχουν. Μακάβρια και φριχτή η περιγραφή. Την βλέπεις λοιπόν και αναμένεις τίποτε βρυκόλακες ή πλάσματα επιστημονικής φαντασίας να έρθουν και να μας …κολατσίσουν.

Και όμως, έχουμε ένα έθνος που ήρθε εξ Ανατολών και διασκορπίστηκε στον κόσμο προς πάσα κατεύθυνση, φτάνοντας μέχρι την Βιέννη. Ιστορικά λοιπόν η περιγραφή ταιριάζει. Όσον αφορά για το «τρώμε ανθρώπους» παραθέτουμε μία αποστροφή από προηγούμενο άρθρο:

“στα τσιγγέλια των κρεοπωλείων της πόλης ήταν αναρτημένα τεμάχια ανθρωπίνου κρέατος με τη μακάβρια ταμπέλα: “Γκιαούρ ετισί” δηλαδή ελληνικό κρέας”
Το βράδυ το μονοφώνι κορυφώνεται. Η σφαγή δε σταματά. Μόνο όταν τα πλοία ρίχνουνε προβολείς γίνεται μια πρόσκαιρη ησυχία. Μερικοί που καταφέρανε να φτάσουνε ζωντανοί ίσαμε τη μαούνα, μας ιστορούνε το τι γίνεται όξω, στις γειτονιές. Οι τσέτες του Μπεχλιβάν και οι στρατιώτες τού Νουρεντίν τρώνε ανθρώπινο κρέας.
Ιστορική περιγραφή, που μπορείτε να την δείτε εδώ. Υπήρχαν και Χριστιανοί όπως λέει ο Ανδρέας.

3. Εκείνες τις ημέρες θα σκοτεινιάσουν, σαν να θρηνούν στον αέρα για όσα αποτροπιαστικά θα διαπράξουν εκείνα τα σιχαμερά έθνη. Ο ήλιος θα γίνει σαν αίμα, ενώ η σελήνη κι όλα τα άστρα θα σκοτισθούν, καθώς θα τα βλέπουν επάνω στη γη να συναγωνίζονται στην ακαθαρσία.

4. Αυτοί οι λαοί θα κατασκάψουν τη γη, θα κάνουν αποχωρητήρια τα θυσιαστήρια, και θα βάλουν τα άγια σκεύη σε ατιμωτική χρήση. Τότε όσοι θα κατοικούν στην Ασία, ας φύγουν στα νησιά των Κυκλάδων (κατ’ άλλη γραφή: τις κοιλάδες των νήσων), γιατί τα ρυπαρά έθνη δεν θα πάνε εκεί, και ας πενθήσουν για εξακόσιες εξήντα ημέρες. Αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι της «προφητείας». Χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για το εάν έχει πραγματοποιηθεί ή αναφέρεται σε κάποιο «φανταστικό μέλλον»; Τα γνωρίζουμε ήδη αρκετά καλά, εμείς τουλάχιστον.

«Όπου βρούνε ζωντανούς, τούς τραβούνε όξω και τους βασανίζουνε. Σταυρώνουνε παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουνε μισοπεθαμένα κορίτσια κι αγόρια πάνω στις Άγιες Τράπεζες και τ’ ατιμάζουνε. Απ’ τον Αη-Κωνσταντίνο και το Ταραγάτς ίσαμε το Μπαλτσόβα το τούρκικο μαχαίρι θερίζει».
Από την άλλη πλευρά, οι Έλληνες «συνωστίζοντο» στην προκυμαία για μία θέση σε πλοίο ώστε να περάσουν στα απέναντι νησιά και να γλιτώσουν. Όσοι τα κατάφεραν, γλίτωσαν από το μαχαίρι και τη φωτιά.

Είναι λοιπόν ταιριαστά αυτά που περιγράφονται στα ιστορικά γεγονότα με αυτά που γράφησαν πριν χίλια ή χίλια τρακόσια χρόνια. Γιατί λοιπόν κάποιοι επιμένουν να τα θεωρούν ως «ανεκπλήρωτα»; Γιατί εξακολουθούμε να φανταζόμαστε «τέρατα» και «μπαμπούλες» που θα βγουν από πύλες και ασανσέρ; Η προφητεία μιλά ξεκάθαρα για ΕΘΝΗ. Δηλαδή τι χειρότερο θα έκαναν οι βρυκόλακες ή οι σαυράνθρωποι κλπ; Ίσα ίσα που οι νεκροί θα είχαν συντομότερο θάνατο από αυτόν που τους υπέβαλαν τα δίποδα αυτά και όντως «σιχαμερά Έθνη».

Ακόμα και ο Τόλκιν που χρησιμοποίησε «τερατώδης μορφές» στο επικό του έργο που το είδαμε στον κινηματογράφο στην τριλογία «ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», το έκανε για να τονίσει την βαρβαρότητα και τη μισανθρωπία. Κατά τα άλλα, τα γεγονότα ήταν δεικτικά: Μιαρά έθνη ξεκινούσαν από έναν έρημο τόπο καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα τους, με στόχο τη «Μέση Γη». Μεσόγειος θα μπορούσαμε να «φανταστούμε», στοχεύοντας στην καταστροφή της Γης.
Η πρώτη φράση λοιπόν της προφητείας ίσως να αποτελεί το κλειδί: Κατά το έτος εκείνο θ’ ανοίξει ο Κύριος τις πύλες των Ινδιών που έκλεισε ο βασιλιάς των Μακεδόνων Αλέξανδρος.

Αυτή η φράση λοιπόν που χρησιμοποιείται για να αιτιολογήσει το «ανεκπλήρωτο» μήπως έχει σαφή και ορθολογική εξήγηση; Μήπως οι «πύλες» έχουν ανοίξει προ πολλού και εμείς ανεχόμαστε τις θηριωδίες και τη γενοκτονία των Γηγενών του πλανήτη, αποχαυνωμένοι από τερατολογίες;

ΠΗΓΗ