Σκλάβοι

Γεγονός είναι ότι η μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας βρίσκεται σε νάρκωση, ανίκανη να αντιληφθεί τη σαπίλα του συστήματος μέσα στο οποίο γεννιέται και πεθαίνει.

Και στη χώρα μας, επίσης, λόγω πολλών παραγόντων που έχουν αναλυθεί διεξοδικά σε προηγούμενα άρθρα, η μεγάλη μάζα κοιμάται ύπνο βαθύ με πιθανότητες να ξυπνήσει από μηδενικές έως ελάχιστες.

Και αυτό παρά τα απάνθρωπα, βάναυσα, τιμωρητικά και εξοντωτικά μνημόνια και μέτρα (εκ πρώτης όψεως οικονομικής φύσης) επιβαλλόμενα από τους επικυρίαρχους της ανθρωπότητας, που μισούν και αποστρέφονται τον ελληνισμό και τους Έλληνες, και εφαρμοζόμενα από τα ντόπια (ή σχεδόν ντόπια γιατί δεν είναι απόλυτα σίγουρο αν έχουν όντως ελληνική καταγωγή) τσιράκια-υπαλλήλους τους.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι γύρω μας δεν μπορούν, δεν εννοούν και δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι ΌΛΟΙ οι εμφανιζόμενοι στην πολιτική σκακιέρα του τόπου, μηδενός εξαιρουμένου, είναι πιόνια τους που τα κινούν αόρατα, για το ευρύ κοινό, χέρια.

Δεν θέλουν να πιστέψουν ότι η ψήφος τους δεν έχει καμία απολύτως σημασία σε αυτή την ψεύτικη και κίβδηλη δημοκρατία, που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια έντεχνα καμουφλαρισμένη απολυταρχία, καθώς οι εκλογές γίνονται κατ’ επίφαση και για την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων στο μέσο πολίτη-ψηφοφόρο ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να επηρεάζει το σύστημα και έτσι αυτό να διαιωνίζεται σε ένα φαύλο κύκλο συστηματικής κοροϊδίας και αναίσχυντων ψευδών.

Καθώς μάλιστα οι περισσότεροι άνθρωποι αποτελούν μοντέλα που έχουν σχεδιαστεί με μικρή μνήμη και ροπή στην εξαπάτηση, σε σημείο που να τους έχει γίνει πια δεύτερη φύση, ούτε θυμούνται μετά από λίγο καιρό ότι τους ξεγέλασαν με ωραία, παχιά λόγια για να αποσπάσουν την ψήφο νομιμοποίησης αλλά και εύκολα αποδέχονται την όποια μορφή εκμετάλλευσης και καταδυνάστευσης, όπως για π.χ. τους άδικους, απάνθρωπους και παντελώς αδιάφορους για το υποτιθέμενο χρέος της χώρας φόρους, οι οποίοι έχουν όπως όλα τα μέτρα που υπαγορεύουν οι επικυρίαρχοι διπλό σκοπό: τιμωρητικό και εξοντωτικό.

Μεγάλος μέρος του ελληνικού λαού έχει, δυστυχώς, συνηθίσει να το κοροϊδεύουν και να το εξαπατούν, καλλιεργώντας του ταυτόχρονα το φόβο, την ενοχή και το μίσος για το διπλανό τους, κάθε φορά που τα ελεγχόμενα και καθοδηγούμενα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης στοχοποιούν κάποιον, προκειμένου να σπέρνουν τη διχόνοια και τη διαίρεση ανάμεσα στο λαό ώστε να μην επαναστατήσει και ξεσηκωθεί.

Μέσα από τη συστηματική χειραγώγηση, είναι ανίκανοι πλέον να αντιδράσουν και παθητικά δέχονται στην κυριολεξία τα πάντα, ακόμη και τον εξευτελισμό, τη μιζέρια, την καταπίεση.

Και αφού διαπίστωσαν ότι αυτή η τακτική έχει φέρει την ανοχή και την παθητικότητα, σκέφτηκαν να ξεπεράσουν κάθε όριο θράσους και να πάνε δέκα βήματα παρακάτω: στην εξώφθαλμη προδοσία της χώρας, με τον επικείμενο διαμελισμό της.

Και πάλι η μεγάλη μάζα δείχνει μια αδιανόητη ανοχή, σαν να μην έχει κατανοήσει ότι αυτό που διακυβεύεται είναι η ίδια της η ζωή.

Γιατί διαμελισμός χώρας με ειρηνικά μέσα δεν νοείται.

Και ας μεθοδεύεται έτσι.

Ακόμη και αν τα τσιράκια-υπάλληλοι νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός είναι τόσο μαλθακός, αδιάφορος, ανόητος, ανιστόρητος και αποχαυνωμένος που θα αποδεχθεί άνευ αντίδρασης κάθε αθλιότητα, ακόμη και επιβουλή της ζωής του , δεν υπολογίζουν τους αστάθμητους παράγοντες ή  ακόμη και την αντίδραση υπερκείμενων δυνάμεων, όπως π.χ. η Ρωσία για την οποία τα Βαλκάνια είναι χώρος ζωτικής σημασίας. Ο κίνδυνος μιας γενικευμένης σύγκρουσης είναι τώρα υπαρκτός περισσότερο από ποτέ, αν μάλιστα στο φιτίλι υπολογίσουμε και όλο αυτόν τον αλλότριο, αλλογενή και αλλόθρησκο εισαγόμενο πληθυσμό που επιχειρούν να εγκαταστήσουν στη χώρα μας, και εκτός ελαχίστων «μωρών παρθένων» οι περισσότεροι, όσο βλάκες και αν είναι, έχουν καταλάβει ότι ο ρόλος τους κάθε άλλο παρά ειρηνικός είναι.

Όμως, το γεγονός παραμένει: η μεγάλη μάζα δεν έχει καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει.

Όπως ότι ο πλανήτης αυτός (και η χώρα μας φυσικά) διοικείται από μερικές οικογένειες, όπως Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ, Ουίνδσορ, Σινκλέρ, Ντιπόν κ.α., τα μέλη των οποίων βρίσκονται στο παρασκήνιο κινώντας τις μαριονέτες τους, που εκτελούν κατά γράμμα τις εντολές τους, στο προσκήνιο αφενός των τραπεζών και αφετέρου της πολιτικής.

Στην πραγματικότητα, τραπεζίτες και πολιτικοί είναι τυφλά τους όργανα που εργάζονται για να πραγματοποιήσουν το διαχρονικό τους σκοπό: τον έλεγχο της ανθρωπότητας και την απομύζησή της. Ίσως και τη μεγάλη συγκομιδή.

Αυτοί βρίσκονται πίσω από κάθε λογής πολέμους, ταραχές, φρικαλεότητες, την πείνα και τη δυστυχία του πλανήτη, ώστε να καταληστεύουν τους φυσικούς πόρους των χωρών και να δυναστεύουν τον πληθυσμό, φροντίζοντας να εκτρέφουν συνεχώς το φόβο του, αφού από αυτόν τρέφονται κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση: μια χώρα σε συνεχή υποτέλεια και μόνο κατ’ όνομα δημοκρατία.

Τα τελευταία χρόνια, την κατάντησαν χειρότερα και από αποικία (αφού η αποικία έχει κάποιο είδος προστασίας από τη μητρόπολη).

Μια χώρα, κατ’ επίφαση, αφού αλυσοδεμένη σε ένα χρέος φάντασμα που ουδείς γνωρίζει πώς προέκυψε, πώς διογκώθηκε και πώς διαιωνίζεται, ώστε να δικαιολογεί τη λήψη εξοντωτικών μέτρων πέραν πάσης φαντασίας, ώστε να έχει ξεπουληθεί η χώρα και οι κάτοικοι της μαζί, οι οποίοι, μάλιστα, ενώ αντικαθίστανται μπροστά στα μάτια τους, επαίσχυντα από νεοεισερχόμενο πληθυσμό από Ασία και Αφρική, υπό τη βιτρίνα του «πρόσφυγα» που με τόσο ζήλο και σκαιότητα προωθούν οι διάφορες ΜΗΚΥΟ του κ. Σόρος αλωνίζοντας κυριολεκτικά σε βάρος κάθε νομιμότητας και πολιτειακής τάξης.

Το ερώτημα, στην κρίσιμη καμπή, που βρισκόμαστε, είναι αν θα μπορέσουν να ξυπνήσουν οι σκλάβοι.

Φυσικά, η τέχνη των επικυριάρχων έγκειται ότι έχουν καμουφλάρει τόσο καλά τη σκλαβιά που φαίνεται, σχεδόν, ελευθερία, χάρη κυρίως στην τεχνολογία και τα μαραφέτια της, τις οθόνες των τηλεοράσεων, των κινητών και των υπολογιστών, τα καταναλωτικά αγαθά και την ασυδοσία στις ερωτικές και σεξουαλικές σχέσεις που με θράσος αποκαλούν «απελευθέρωση και πρόοδο».

Η απάντηση είναι απλή: ακόμη και με το μεγαλύτερο σοκ, και στην Ελλάδα εφαρμόστηκε όσο πουθενά αλλού το δόγμα του σοκ και δέους, ο σκλάβος δεν μπορεί να αφυπνιστεί και να αντιδράσει.

Ο προγραμματισμός του είναι εγγενής και, δυστυχώς, στην εποχή μας επιτείνεται από τα Μέσα της Μαζικής Εξαπάτησης που κρατούν σε διαρκή καταστολή τη λογική και τη συναίσθηση του, υπνωτίζοντάς τον και συσκοτίζοντάς του τις παραστάσεις περί πραγματικότητας, ενώ αφοπλίζουν, σατανικά, την κρίση του και αναστέλλουν την ελεύθερη βούλησή του, υπαγορεύοντάς του πώς να ζει, σκέφτεται, αισθάνεται και ενεργεί.

Αφού λοιπόν ο σκλάβος δεν ενεργοποιεί το ένστικτο της αντίδρασης στη σκλαβιά του ούτε με το σοκ, αντίθετα, δε, τα αλλεπάλληλα σοκ τον βυθίζουν ακόμη περισσότερο στη δουλεία του αφού εξουδετερώνουν άμα τη γενέσει την όποια αντίσταση, ίσως χρειάζεται ένα μεγάλο, δραματικό και έντονο γεγονός που θα τον ξυπνήσει από τον λήθαργο ενώ ταυτόχρονα θα ανατρέψει ή έστω δυσκολέψει την εφαρμογή των σχεδίων των επικυρίαρχων.

Το ποιο θα είναι αυτό, κανείς δεν το γνωρίζει ακόμη, ένα όμως είναι στατιστικά επαληθεύσιμο: ακόμη και τα πιο άρτια οργανωμένα και πλήρως μελετημένα σχέδια ανατρέπονται από αστάθμητους παράγοντες.

Παλιότερα, τους αποκαλούσαν «θεομηνίες», «θεία επέμβασξ» ή απλά «γύρισμα της τύχης».

Σίγουρα, όμως, ένας από αυτούς είναι η αφύπνιση που προχωράει όλο και περισσότερο αποκαλύπτοντας πολλά περισσότερα από όσα θέλουν να κρύψουν και εκθέτοντας τους σκοπούς τους σε μια μικρή αλλά κρίσιμη μάζα της ανθρωπότητας, με σθένος,  νόηση και πίστη.

Τουλάχιστον σε αυτό βασίζεται το μεγαλύτερο, ίσως, στοίχημα στην πολυτάραχη ιστορία της …