Το χρήμα ως μέσον περιορισμού της ελευθέριας και της αποδυνάμωσης των ανθρώπων

Η κοινωνία έχει άμεση ανάγκη θεραπείας από την ασθένεια που ονομάζεται Τυραννία με μέσο το Χρήμα. Καταρχήν χρειάζεται, όπως σε κάθε διάγνωση ασθένειας, ο γιατρός και ο ασθενής να κοιτάξουν την ασθένεια κατάματα και στην ουσία της, χωρίς ψεύτικες κουβέντες, μισές αλήθειες και αυταπάτες, γιατί μόνο τότε ο άνθρωπος – ο ασθενής γνωρίζει επακριβώς τον εχθρό, ώστε να επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις για να τον αντιμετωπίσει.

Ποια είναι λοιπόν η φύση της παραπάνω ασθένειας, της τυραννίας που χρησιμοποιεί το χρήμα ως μέσον, ως εργαλείο για την χειραγώγηση, την αποδυνάμωση, τον εκφοβισμό και εν τέλει την εξόντωση των ανθρώπων και των συνειδήσεων; Άρα λοιπόν η ασθένεια που εξετάζουμε εμφανίζεται μόνο στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, και λειτουργεί ως εξής: oι άνθρωποι απειλούνται ότι θα χάσουν τα χρήματά τους, τη δουλειά τους (που συνεπάγεται χρήμα), και σε αντάλλαγμα παραχωρούν και συνεχίζουν να παραχωρούν οτιδήποτε από τον εαυτό τους έχουν, αξιοπρέπεια, θάρρος, αγάπη, γαλήνη, ποιότητες δηλαδή που δεν αποτιμώνται, άρα για κάτι αποτιμητό παραχωρούν κάτι υπεράνω αξίας.

Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτήν την ανταλλαγή και ποια είναι η σημαντικότερη απομείωση που υφίσταται ο άνθρωπος; αποδυναμώνεται, χάνει σε δύναμη ψυχική, εσωτερική και όχι μόνο σε αξία, και πού πάει αυτή η ενέργεια; διότι όπως έχουμε μάθει και ορθώς μας έχουν διδάξει οι φυσικές επιστήμες κανένας τύπος ενέργειας δεν χάνεται στο σύμπαν.

Η ενέργεια αυτή ρουφιέται ως ναρκωτικό από αυτούς που εγκαινιάζουν και διατηρούν αυτή τη διαδικασία του εκφοβισμού, ρουφούν σαν βρικόλακες τη δύναμη από αυτούς που την εκχωρούν, άθελά τους, μη γνωρίζοντας, τι είναι αυτό που παραδίδουν, γιατί εσφαλμένα νομίζουν ότι είναι ύλη, ή υλικά αγαθά. Δυστυχώς δεν είναι, είναι η ζωτική ενέργεια του εαυτού τους. Τι είναι αυτό που προσδοκούν όμως να κερδίσουν οι Ιοί ή άλλως οι ενορχηστρωτές αυτοί; μην σπεύσετε να σκεφτείτε χρήμα, ή ότι είναι άπληστοι, όχι Δύναμη θέλουν, Δύναμη επιζητούν, γιατί η Δύναμη είναι ενέργεια και μπορεί να σου φέρει ό,τι θέλεις ανά πάσα στιγμή, σαν τα καρκινογόνα κύτταρα ένα πράμα, που μεγαλώνουν εις βάρος των άλλων κυττάρων και καταλαμβάνουν πιο πολύ χώρο γιατί αναπτύσσονται εις βάρος των υγιών, καταπίνοντας δύναμη από αυτά. Η δύναμη είναι αυτή που δημιουργεί, ο Θεός δημιουργός έχει τα πάντα, ό,τι θελήσει, και Αυτοί αυτό επιθυμούν την Δύναμη να έχουν ό,τι επιθυμήσουν, σήμερα είναι Χρήμα, αύριο Νερό, μεθαύριο Αέρας, και ούτω καθεξής.

Για σκεφτείτε όμως για μια στιγμή, αναρωτηθείτε, ποιοι είναι αυτοί που χρειάζονται να πάρουν Δύναμη από τους άλλους; Μα φυσικά οι Αδύναμοι. Άρα, όλοι αυτοί που χειρίζονται μεταξύ άλλων και το χρήμα, αντλούν Δύναμη από όλους εμάς που τους την εκχωρούμε, τη Δύναμη όχι το Χρήμα, γιατί πολύ απλά πιστεύουμε ότι το Χρήμα ισούται με Δύναμη, απλά Μαθηματικά (Χρήμα=Δύναμη), για αυτό και αισθανόμαστε αποδυναμωμένοι, με λιγότερη ενέργεια για να σκεφτούμε, να αναλογιστούμε να δημιουργήσουμε, όταν πληρώνουμε για παράδειγμα την εφορία. Κανείς δεν συνειδητοποιεί μέσα του στην καρδιά του ότι δίνοντας το χρήμα εκχωρεί και Δύναμη, όμως αυτό κάνει και εξαιτίας αυτού γυρίζει κατάκοπος σπίτι του.

Κλείστε για λίγο τα μάτια και οραματιστείτε για μια στιγμή, χωρίς φόβο και χωρίς ανατριχίλα, κάποιον με καλαμάκι να ρουφάει τη Δύναμη από τον συνάνθρωπό του που κοιτά το πορτοφόλι του και βλέπει ότι δεν έχει αρκετά για να αγοράσει αυτά που θέλει ή έχει ανάγκη. Τώρα ας κοιτάξουμε για λίγο τον λεγόμενο θύτη και ας κεντράρουμε λίγο σε αυτόν, στα μάτια όπου υπάρχει η αλήθεια, και ας τον δούμε όπως πραγματικά είναι. Ένας αδύναμος άνθρωπος που ρουφάει σαν τονωτικό ρόφημα, τη Δύναμη του διπλανού του, για να επιζήσει, γιατί τίποτα άλλο δεν ξέρει από το να παίρνει, όχι να δημιουργεί, δεν είναι αυτάρκης, αλλά τόσο ανασφαλής και λίγος. Αυτή είναι η αλήθεια της συνδιαλλαγής που γίνεται σήμερα, αλλά και πάντα, όλοι οι πόλεμοι και όλες οι έριδες, όποια μορφή και αν κρύβουν έχουν ένα κοινό παρανομαστή, τη Δύναμη, που Επιβάλλεται. Όλα μα όλα γίνονται στο όνομα αυτής, ο θύτης γνωρίζει τι θέλει, το θύμα από την άλλη αγνοεί, ή και αν συνειδητοποιεί κάποιες φορές επιτρέπει να αυτοπαραπλανηθεί γιατί δεν γνωρίζει το μέγεθος της Δυνάμεως που κατέχει και αν του φτάνει για να αντιστρέψει την κατάσταση. Ένα είναι βέβαιο, ότι ποτέ δεν θα το μάθει αν δεν δοκιμάσει.

Κάθε φορά λοιπόν που νοιώθετε αδύναμοι/ες, ανίκανοι/ες, άχρηστοι/ες, κάθε φορά που γενικά ένα «α» στερητικό σας υποδηλώνει μια έλλειψη σας, σκεφτείτε την εικόνα που μόλις σας περιέγραψα, ότι για κάθε έλλειψη που βιώνετε κάπου έχετε παραδώσει την Δύναμή σας, την δική σας ποιότητα, το δικό σας Είναι, που, παρεμπιπτόντως, είναι υπεράνω αξίας, όχι τα χρήματά σας. Δύναμη δεν έχουν ούτε τα χρήματα, ούτε οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιούμε, η Δύναμη ευρίσκεται σε αυτόν που Είναι. Προσέξτε, διότι ακόμα και όταν έχετε χρήματα δεν αισθάνεστε δυνατοί, διότι πολύ απλά, πάλι έχετε παραδώσει Δύναμη σε αυτό το άλλο Υλικό αγαθό που δεν έχετε. Πάρτε λοιπόν πίσω τώρα, όχι αύριο, όλη τη Δύναμη που έχετε εναποθέσει στα χρήματα ή οπουδήποτε αλλού εσείς νομίζετε, και θα δείτε πως θα γυρίσουν σε σας όλες οι ικανότητές σας, και οι ανεκτίμητες ποιότητές σας.

Πώς θα βρείτε πού έχετε εναποθέσει Δύναμη; πολύ απλά, σε αυτόν ή αυτό που φοβάστε, γιατί αυτός ή αυτό θα μοιάζει στα μάτια σας καλύτερο, δυνατότερο, εξυπνότερο, ομορφότερο ή οτιδήποτε -ότερο- θέλετε, δηλαδή με λίγα λόγια καλύτερο από Εσάς.

Φωτεινή Καραελευθερίου

ΠΗΓΗ