Σε εικονική προσβολή της φρεγάτας “Barbaros” F-244 κλάσης ΜΕΚΟ 200 Track II-A προχώρησε χθες η Πολεμική Αεροπορία και είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.
Γιατί η τόσο βίαιη αντίδραση από πλευράς Αεροπορίας (ή καλύτερα γιατί η απόφαση για τόσο βίαιη αντίδραση από το ΓΕΕΘΑ που έδωσε την σχετική εντολή); Γιατί η τουρκική κίνηση δεν είχε μόνο αόριστο χαρακτήρα αμφισβήτησης των ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά είχαν συγκεκριμένο σκοπό και στόχο.
Η περιοχή μεταξύ Κίναρου και Αμουργού δεν είναι τυχαία όπως θα δούμε.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Προερχόμενη από το ναύσταθμο του Ακσάζ, η φρεγάτα έφτασε στην περ ιοχή της Αμοργού εντός των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, έχοντας απογειώσει στο μεγαξύ το οργανικό ανθυποβρυχιακό ελικόπτερό της S-70-B, το οποίο προχώρησε σε συγκεκριμένες ενέργειες κατά την μία ώρα που πετούσε εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου: Κατέγραφε την κατατομή του βυθού της περιοχής, μια θαλάσσια περιοχή (Νάξος-Κίναρος) η οποία αποτελεί το βασικό πέρασμα των τουρκικών υποβρυχίων από τα Δαρδανέλια προς το κεντρικό και νότιο Αιγαίο.
Εκεί συνήθως στήνουν ενέδρες τα ελληνικά υποβρύχια στα τουρκικά καθώς δυτικά της Αμοργού το περιβάλλον είναι “επιβαρυμένο” με πιο ρηχά νερά με πολλλά νησιά (Μικρές δυτικές Κυκλάδες, τη Νάξο κλπ) και για αυτό το λόγο επιλέγουν να περάσουν ανατολικά της Αμοργού μεταξύ του όμορφου και ιστορικού νησιού και της Κίναρου.
Η περιοχή έχει και πολλές βυθομετρικές εναλλαγές που κάνουν αρκετά δύσκολη την ζωή των χειριστών σόναρ. Ηταν μια μοναδική ευκαιρία για τους Τούρκους να σηκώσουν ένα ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο και να καταγράψει δεδομένα της περιοχής υπερπολύτιμα για τα τουρκικά υποβρύχια, αλλά και για τα τουρκικά ανθυποβρυχιακά μέσα, γενικά.
Να πούμε ότι η ελληνική αντίδραση άργησε; Να το πούμε. Υπήρξε σαφής αιφνιδιασμός από την τουρκική κίνηση και αυτό γινόταν αντιληπτό χθες σε όλα τα επίπεδα…
Και για τον λόγο αυτό άργησε να φύγει και η εντολή αναχαίτισης του ελικοπτέρου.
Τελικά τα ελληνικά μαχητικά έλαβαν εντολή απογείωσης 35′ μετά την απονήωση του ελικοπτέρου και το πρόλαβαν ενώ επέστρεφε, ενημερωμένο προφανώς από την φρεγάτα ότι το πλησίαζαν ελληνικά μαχητικά.
Έγιναν οι εγκλωβισμοί και οι διελεύσεις σε απόσταση 150 ποδών (μόλις 50 μέτρων) που το “τάραξαν” αρκετά και το μήνυμα που εστάλη, αν και καθυστερήμένο ήταν σαφές.
Η τρίτη διέλευση είχε στόχο την φρεγάτα και πέρασαν και τα δύο μαχητικά σε απόσταση περίπου 70 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Πρακτικά η “Barbaros” πρέπει να έχει επάνω της τώρα την σκόνη από τα καυσαέρια των ελληνικών F-16 Block 52+.
Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ασύμμετρα ισχυρή, όπως σημειώσαμε, καθώς άργησε να έρθει. Θα μπορούσε να έρθει και πολύ ενωρίτερα με την απογείωση του ελικοπτέρου.
Δυστυχώς το γενικό κλίμα και οι γενικές εντολές είναι να αποφεύγονται οι κινήσεις που μπορούν να θεωρηθούν “προκλητικές” από την Άγκυρα αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος προβοκάτσιας.
Αλλά χθες φτάσαμε πολύ κοντά σε “ατύχημα”. Οι μαρτυρίες που έχουμε αναφέρουν ένα ελικόπτερο “χαμένο” στη δίνη των κινητήρων των ελληνικών μαχητικών.
Εκτιμούμε ότι ένας πολυβολισμός παράλληλα προς το ελικόπτερο θα ήταν πιο ηχηρό και πιο “ασφαλές” για το ελικόπτερο μήνυμα. Και το λέμε αυτό γιατί γνωίζουμε τους Έλληνες πολιτικούς και τι αποτελέσματα (ολέθρια) είχε στην εθνική πολιτική αντιμετώπισης των παραβιάσεων στο Αιγαίο, η τραγωδία με τον Ηλιάκη…
Όσο πιο έγκαιρα ισχυρή είναι μια απάντηση σε μια πρόκληση, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσει ένα επεισόδιο. Το έδειξαν και τα Ίμια…
defencenet
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
…μαλακιες του κερατα…μια ζωη μαλακιες.Αλλα τι να περιμενει κανεις στο αιγαιο , οταν οι μολυβενιοι στρατιωτες παιρνουν διαταγες απο σουφραζετες και πολιτικους κυναιδους.