Διαφημίσεις
Τα δελφίνια, όπως ίσως γνωρίζετε, δεν είναι ψάρια, είναι θηλαστικά. Αναπνέουν με πνεύμονες, διαθέτουν εγκέφαλο εξίσου μεγάλο και περίπλοκο με τον ανθρώπινο, κυοφορούν για 12 μήνες, διαθέτουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες αισθήσεις και από επιλογή τους κατοικούν στην θάλασσα, και καλά κάνουν με τόσα δίποδα που κυκλοφορούν στην ξηρά χωρίς να χρησιμοποιούν το όργανο που υπάρχει ανάμεσα στα αυτιά τους.Ορισμένες εκπληκτικές όντως ικανότητες των δελφινιών είναι ότι με μία αναπνοή ανανεώνουν το 90% του οξυγόνου των πνευμόνων τους, μπορούν να αποθηκεύουν οξυγόνο και στους μύες τους, με αποτέλεσμα να έχουν την δυνατότητα κατάδυσης για 20 λεπτά μέχρι βάθους 300 μέτρων, και δεν προσβάλλονται ποτέ από τη νόσο των δυτών. Όταν τα δελφίνια κοιμούνται, εναλλάξ το ένα από τα 
ημισφαίρια του εγκεφάλου τους παραμένει ξύπνιο, ώστε να κολυμπούν στην επιφάνεια για να αναπνέουν. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, η αναπνοή στα δελφίνια είναι μια εκούσια διαδικασία, δηλαδή δεν αναπνέουν αυτόματα αλλά με τη θέλησή τους. Η όρασή τους είναι πολύ καλή μέσα και έξω από το νερό, ενώ διαθέτουν οξύτατη ακοή. Πολύχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι έχουν αναπτύξει σύστημα επικοινωνίας μεταξύ τους, το οποίο βασίζεται στην παραγωγή ήχων και υπερήχων, με τη δυνατότητα να σχηματίζουν στον εγκέφαλό τους τρισδιάστατες απεικονίσεις μέσω του ηχοβολιστικού τους συστήματος. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες αποκωδικοποίησης της γλώσσας των δελφινιών έχουν αποτύχει, ενώ υπάρχουν αναφορές επιστημόνων ή εκπαιδευτών πως πολλές φορές τα δελφίνια προσπάθησαν να τους δείξουν για το πώς να επικοινωνήσουν μαζί τους!
ημισφαίρια του εγκεφάλου τους παραμένει ξύπνιο, ώστε να κολυμπούν στην επιφάνεια για να αναπνέουν. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, η αναπνοή στα δελφίνια είναι μια εκούσια διαδικασία, δηλαδή δεν αναπνέουν αυτόματα αλλά με τη θέλησή τους. Η όρασή τους είναι πολύ καλή μέσα και έξω από το νερό, ενώ διαθέτουν οξύτατη ακοή. Πολύχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι έχουν αναπτύξει σύστημα επικοινωνίας μεταξύ τους, το οποίο βασίζεται στην παραγωγή ήχων και υπερήχων, με τη δυνατότητα να σχηματίζουν στον εγκέφαλό τους τρισδιάστατες απεικονίσεις μέσω του ηχοβολιστικού τους συστήματος. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες αποκωδικοποίησης της γλώσσας των δελφινιών έχουν αποτύχει, ενώ υπάρχουν αναφορές επιστημόνων ή εκπαιδευτών πως πολλές φορές τα δελφίνια προσπάθησαν να τους δείξουν για το πώς να επικοινωνήσουν μαζί τους!Από την δεκαετία του 1970 άρχισαν να εφαρμόζονται μέθοδοι θεραπείας μέσω των δελφινιών. Οι επιστημονικές μελέτες που προηγήθηκαν έδειξαν ότι τα δελφίνια έχουν την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με τον άνθρωπο μέσω των ηχητικών κλικ και των υπερήχων που παράγουν. Έτσι μπορούν να ανιχνεύσου την πάσχουσα περιοχή και πιθανολογείται πως τροποποιούν την δομή των κυττάρων και των ιστών μέσω του ηχοεντοπιστικού τους συστήματος, ενώ παράλληλα προκαλούνται αλλαγές στα εγκεφαλικά κύματα του ανθρώπου, (αυξάνοντας τα κύματα ΑΛΦΑ τα οποία θεωρούνται ότι ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα). Οι αλλαγές αυτές έχουν καταγραφεί ηλεκτρο-εγκεφαλογραφικά. Όσοι υπεβλήθησαν στην εν λόγω θεραπευτική μέθοδο αναφέρουν ότι οι ήχοι που παράγουν τα δελφίνια έχουν νόημα και συναίσθημα ενώ το εκπληκτικό είναι πως όλοι ομολογούν ότι υπήρξε μία τρομερή αλλαγή στην ζωή τους.
Στην αρχαία για μας εποχή, τα δελφίνια συνόδευαν τον Ποσειδώνα και τον Απόλλωνα, οι πρόγονοί μας τα λάτρευαν και τα σεβόντουσαν ενώ ο Πλούταρχος είχε πει:
Στο δελφίνι έχει δοθεί η ιδιότητα που αναζητούν όλοι οι φιλόσοφοι, η ανιδιοτελής συμπαράσταση και φιλία. Πράγματι, πολλοί δύτες που βρέθηκαν αντίκρυ σε δελφίνι ομολογούν ότι διέκριναν ένα φιλικό λαμπερό βλέμμα το οποίο εξέφραζε συναισθήματα.
Εξοργιστικό όμως είναι το γεγονός ότι εμείς οι σύγχρονοι επιδεικνύουμε βαρβαρική συμπεριφορά απέναντι στα δελφίνια. Αρκεί να αναφέρω μερικές ανθρωπογενείς (το 95%) αιτίες θανάτου τους. Για παράδειγμα, το Αμερικανικό Ναυτικό είχε εκπαιδεύσει δελφίνια ζωσμένα με εκρηκτικά να πέφτουν πάνω σε εχθρικά πλοία. Η βιομηχανία της αλιείας επιτρέπει ψάρεμα με αφρόδιχτα ή δυναμίτη, ενώ η χρήση σόναρς των υποβρυχίων δημιουργεί θανάσιμες παρεμβολές στο ηχοβολιστικό τους σύστημα. Για να μην αναφέρουμε και τη συστηματική ρύπανση των θαλασσών κ.λπ.
Βέβαια, από μικροί έχουμε εκπαιδευτεί ως οι επικυρίαρχοι αυτού του δύστυχου πλανήτη. Βλέπετε (σχήμα λόγου αυτό το βλέπετε, γιατί οι περισσότεροι εθελοτυφλούν ενώ βόσκουν αμέριμνα), έχουμε ορίσει αυθαίρετα την ευφυΐα και τη νοημοσύνη σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια. Ακόμη χειρότερα προσπαθούμε να μελετήσουμε και να επικοινωνήσουμε με άλλα νοήμονα πλάσματα, με δικά μας μέτρα και σταθμά. Υποψιάζομαι ότι πολλές φορές το κούνημα του κεφαλιού από ένα δελφίνι μπορεί και ν’αντιστοιχείστο αφελέςδίποδο. Tρομάρα μας, θέλουμε να συναντήσουμε κι εξωγήινους…)
Εξοργιστικό όμως είναι το γεγονός ότι εμείς οι σύγχρονοι επιδεικνύουμε βαρβαρική συμπεριφορά απέναντι στα δελφίνια. Αρκεί να αναφέρω μερικές ανθρωπογενείς (το 95%) αιτίες θανάτου τους. Για παράδειγμα, το Αμερικανικό Ναυτικό είχε εκπαιδεύσει δελφίνια ζωσμένα με εκρηκτικά να πέφτουν πάνω σε εχθρικά πλοία. Η βιομηχανία της αλιείας επιτρέπει ψάρεμα με αφρόδιχτα ή δυναμίτη, ενώ η χρήση σόναρς των υποβρυχίων δημιουργεί θανάσιμες παρεμβολές στο ηχοβολιστικό τους σύστημα. Για να μην αναφέρουμε και τη συστηματική ρύπανση των θαλασσών κ.λπ.
Βέβαια, από μικροί έχουμε εκπαιδευτεί ως οι επικυρίαρχοι αυτού του δύστυχου πλανήτη. Βλέπετε (σχήμα λόγου αυτό το βλέπετε, γιατί οι περισσότεροι εθελοτυφλούν ενώ βόσκουν αμέριμνα), έχουμε ορίσει αυθαίρετα την ευφυΐα και τη νοημοσύνη σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια. Ακόμη χειρότερα προσπαθούμε να μελετήσουμε και να επικοινωνήσουμε με άλλα νοήμονα πλάσματα, με δικά μας μέτρα και σταθμά. Υποψιάζομαι ότι πολλές φορές το κούνημα του κεφαλιού από ένα δελφίνι μπορεί και ν’αντιστοιχείστο αφελέςδίποδο. Tρομάρα μας, θέλουμε να συναντήσουμε κι εξωγήινους…)Τα δελφίνια ανήκουν στην τάξη των κητωδών (78 είδη περίπου) όπως και οι συγγενικές τους φάλαινες. Οι πρόγονοι των σημερινών δελφινιών εμφανίστηκαν πριν από 65.000.000 χρόνια και οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ήταν χερσαία θηλαστικά που με την πάροδο του χρόνου προσαρμόστηκαν στο υγρό στοιχείο και έγιναν αμφίβια, προτού εξελιχθούν σε θαλάσσια θηλαστικά.
Αναπνέουν με πνεύμονες και διατηρούν, όπως ο άνθρωπος, σταθερή τη θερμοκρασία του σώματός τους ανεξάρτητα από αυτήν του περιβάλλοντος. Καλύπτονται από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο προσφέρει μόνωση και βοηθά στην κολύμβηση. Τα θωρακικά πτερύγια βοηθούν επίσης στην κολύμβηση, το ουραίο χρησιμοποιείται για ώθηση, ενώ το ραχιαίο προσφέρει ισορροπία μέσα στο νερό.
Στο μεγάλο και καμπύλο μέτωπό τους βρίσκεται το σύστημα ηχοεντοπισμού, ένα είδος σόναρ, με τη βοήθεια του οποίου προσανατολίζονται, εντοπίζουν την τροφή και επικοινωνούν μεταξύ τους. Επίσης, μπορούν και επικοινωνούν με σφυρίγματα, κρότους και ήχους που παράγουν με τα σαγόνια τους. Τα δελφίνια φαίνεται να έχουν αναπτύξει ένα είδος επικοινωνίας, το οποίο οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να αποκωδικοποιήσουν.
Μετά την ηλικία των πέντε ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε δύο με τρία χρόνια, έπειτα από κύηση 12 μηνών, γεννούν ένα μικρό, μήκους περίπου 1μ., το οποίο θηλάζει και παραμένει με τη μητέρα του τρία έως έξι χρόνια. Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται εννέα είδη δελφινιών από ένα σύνολο τριάντα δύο ειδών που παρατηρούνται παγκοσμίως. Από αυτά τα πιο συνηθισμένα είναι τέσσερα: το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το κοινό (Delphinus delphis), και με μικρότερη παρουσία το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). Πολύ πιο σπάνια συναντώνται το Μαυροδέλφινο, η Ψευδοόρκα, η Όρκα το Στενόρυγχο δελφίνι και η μικρή Φώκαινα
Μετά την ηλικία των πέντε ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε δύο με τρία χρόνια, έπειτα από κύηση 12 μηνών, γεννούν ένα μικρό, μήκους περίπου 1μ., το οποίο θηλάζει και παραμένει με τη μητέρα του τρία έως έξι χρόνια. Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται εννέα είδη δελφινιών από ένα σύνολο τριάντα δύο ειδών που παρατηρούνται παγκοσμίως. Από αυτά τα πιο συνηθισμένα είναι τέσσερα: το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το κοινό (Delphinus delphis), και με μικρότερη παρουσία το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus). Πολύ πιο σπάνια συναντώνται το Μαυροδέλφινο, η Ψευδοόρκα, η Όρκα το Στενόρυγχο δελφίνι και η μικρή Φώκαινα
Στις ελληνικές θάλασσες απαντώνται εννέα είδη δελφινιών από ένα σύνολο τριάντα δύο ειδών που παρατηρούνται παγκοσμίως. Από αυτά τα πιο συνηθισμένα είναι τέσσερα: το ρινοδέλφινο, το ζωνοδέλφινο,και με μικρότερη παρουσία το σταχτοδέλφινο. Πολύ πιο σπάνια συναντώνται το Μαυροδέλφινο, η Ψευδοόρκα, η Όρκα το Στενόρυγχο δελφίνι και η μικρή Φώκαινα.
Κίνδυνοι, Απειλές
Οι φυσικοί εχθροί των δελφινιών είναι ελάχιστοι. Κι όμως τα δελφίνια κινδυνεύουν στη Μεσόγειο καθώς και παγκόσμια. εξαιτίας μιας σειράς ανθρώπινων δραστηριοτήτων:
Οι φυσικοί εχθροί των δελφινιών είναι ελάχιστοι. Κι όμως τα δελφίνια κινδυνεύουν στη Μεσόγειο καθώς και παγκόσμια. εξαιτίας μιας σειράς ανθρώπινων δραστηριοτήτων:
Η θαλάσσια ρύπανση: Ίσως, ο κυριότερος κίνδυνος για την επιβίωση των κητωδών. Καθώς τα δελφίνια βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες τοξικών ουσιών στο σώμα τους. Ένα μεγάλο μέρος αυτών περνάει μέσω του θηλασμού και στις επόμενες γενεές. Μερικοί από τους ρυπαντές είναι τόσο τοξικοί ή συγκεντρώνονται σε τόσο μεγάλες ποσότητες που προκαλούν άμεσο θάνατο. Συχνότερα όμως, εξασθενούν τον οργανισμό, προκαλούν επιπλοκές στην αναπαραγωγή, χρόνιες ασθένειες ή δυσλειτουργίες και κατά συνέπεια απειλούν την επιβίωσή των δελφινιών.
Η τυχαία σύλληψή τους σε αλιευτικά εργαλεία: Η χρήση αφρόδιχτων και το λαθραίο ψάρεμα με δυναμίτιδα ευθύνονται για το θάνατο χιλιάδων δελφινιών και άλλων θαλάσσιων θηλαστικών κάθε χρόνο.
Η υπεραλίευση: Η όλο και μεγαλύτερη απαίτηση του ανθρώπου για τροφή από τη θάλασσα έχει σαν αντίκτυπο την εξάντληση των αλιευτικών πόρων, επηρεάζοντας άμεσα την επιβίωση των δελφινιών. Δελφίνια που πιθανά δυσκολεύονται να εντοπίσουν τροφή, έλκονται από τη λεία που είναι παγιδευμένη στα δίχτυα και δημιουργούν συχνά ζημιές στα αλιευτικά εργαλεία με οικονομικό αντίκτυπο στους αλιείς.
Η εσκεμμένη θανάτωσή τους: Η φαλαινοθηρία ξεκίνησε πριν εκατοντάδες χρόνια. Ένα, ένα τα είδη των μεγάλων φαλαινών αλιεύθηκαν σε σημείο να κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Το 1986, μετά από συντονισμένες προσπάθειες πολλών περιβαλλοντικών οργανώσεων συμφωνήθηκε η απαγόρευση της φαλαινοθηρίας.. Επίσης, Πολλά είδη δελφινιών αλιεύονται τώρα πιο έντονα σε σχέση με το παρελθόν στην προσπάθεια να αντικατασταθεί το κρέας της φάλαινας στην αγορά, μετά την επίσημη απαγορέυση της φαλαινοθηρίας. Παρόλα αυτά, εκατοντάδες φαλαινών αλιεύονται ακόμα με την δικαιολογία της επιστημονικής έρευνας. Παράλληλα, η ανταγωνιστική σχέση των δελφινιών με τους ψαράδες είναι μια άλλη περίπτωση σκόπιμης θανάτωσης δελφινιών, όπου έχουν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις με χρήση κυνηγετικών όπλων και δηλητηριασμένων ψαριών.Η υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης: Είδη όπως το ρινοδέλφινο, που ζουν σε παράκτιες περιοχές δέχονται άμεσα τις επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης της παράκτιας ζώνης. Μεγάλα έργα όπως η κατασκευή μεγάλων λιμανιών, ιχθυοκαλλιεργειών και η έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ισορροπία του της παράκτιας οικοσυστήματος.
Η σκόπιμη σύλληψή τους: Πρόβλημα αποτελεί σε διεθνές επίπεδο η σύλληψη δελφινιών, τα οποία στη συνέχεια τίθενται σε καθεστώς αιχμαλωσίας για ποικίλους λόγους (δελφινάρια, στρατιωτικά πειράματα, κ.ά).
Η δράση του WWF Ελλάς
Η Ελλάδα έχει προσυπογράψει σχετικές συμβάσεις που τη δεσμεύουν να προχωρήσει στη λήψη διαχειριστικών μέτρων για την προστασία των δελφινιών (Συνθήκη για τη Διατήρηση των Μικρών Κητωδών της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, Συνθήκη της Βόννης, Συνθήκη της Βέρνης, Οδηγία E.O.K 92/43), αλλά λίγα απτά βήματα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Η διαπίστωση αυτή, σε συνδυασμό με την μείωση των πληθυσμών παγκοσμίως και τα κενά της επιστημονικής γνώσης για τα κητώδη στην Ελλάδα, υπογράμμισαν την ανάγκη ύπαρξης ενός προγράμματος με στόχο τη μελέτη και προστασία των δελφινιών στην Ελλάδα.Το WWF αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των δελφινιών στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ανέλαβε δράση για την προστασία των δελφινιών την άνοιξη του 2000 με πρώτο σταθμό τον Αμβρακικό κόλπο. Οι στόχοι ήταν:
· Η αύξηση της γνώσης σχετικά με τη βιολογία, τον πληθυσμό, τη γεωγραφική κατανομή και την συμπεριφορά των δελφινιών στον Αμβρακικό.
· Η ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού σε ότι αφορά την οικολογική σημασία των δελφινιών και την ανάγκη προστασίας τους.
Η εκπαίδευση νέων ερευνητών οι οποίοι θα αποτελέσουν τον πυρήνα του προγράμματος στο μέλλον.
Το βασίλειο των δελφινιών
Φαίνεται πως η κολύμβηση με δελφίνια κάνει καλό σε όσους πάσχουν από κατάθλιψη. Νομίζω ότι ήταν γνωστό εδώ και χρόνια αλλά το British Medical Journal (BMJ) το επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά πριν μερικές ημέρες.
Τα «μυστήρια» της φυσιολογίας τους:
Τα δελφίνια γεννούν ένα μωρό μήκους 90-130 εκατοστών κάθε 1-2 χρόνια. Αξιοσημείωτο είναι ότι η μητέρα κατά τη διάρκεια της γέννας εκπέμπει ένα ειδικό σήμα στο νεογνό, το οποίο και αναγνωρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Τα δελφίνια έχουν χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερα φιλικά και έξυπνα ζώα. Αυτό μάλιστα επαληθεύεται, αν σκεφτεί κανείς ότι με τα πτερύγιά τους χαϊδεύουν άλλα δελφίνια, δείχνοντας έτσι την κοινωνική συμπεριφορά τους.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα δελφίνια διατηρούν το οξυγόνο τους και το προσαρμόζουν κατά την κατάδυση, οπότε έχουν και χαμηλότερο καρδιακό παλμό. Το αίμα συσσωρεύεται σε μεγαλύτερες ποσότητες στον εγκέφαλο, την καρδιά και τα πνευμόνια, όπου και είναι απαραίτητο, ενώ απομακρύνεται από τους ιστούς. Στους μύες τους παρουσιάζεται μεγάλη περιεκτικότητα στην πρωτεϊνη μυογλομπίνη, η οποία αποτρέπει την ανικανότητα των μυών λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Το πιο σημαντικό μέρος του σώματος ενός δελφινιού είναι η ουρά. Είναι το κύριο όργανο της κίνησής του και αποτελείται από πυκνούς και ισχυρούς ιστούς, χωρίς κόκαλα. Επιπλέον, τη χρησιμοποιεί για να δίνει σήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι το χτύπημα της ουράς του κάθε φορά που πλησιάζει κίνδυνος.
Ιδιαίτερα ισχυρά είναι τα μάτια του, τα οποία προστατεύονται από μικροσωματίδια, αλλά και η ακοή του, μέσω του διαμέτρου 2-3 χιλιοστών αυτιού του. Τα δόντια του είναι κωνικά και εσωστρεφή, αφού με αυτά αρπάζει την τροφή του ποτέ όμως δεν τη μασάει. Αναπνέει με φυσητήρες και κατά τη διάρκεια μιας αναπνοής απελευθερώνει περίπου 80% του αέρα των πνευμόνων του, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, ο οποίος απελευθερώνει 15-17% του συνολικού αέρα. Η αναπνοή του δελφινιού είναι μια ηθελημένη κίνηση που ολοκληρώνεται σε 3 δέκατα του δευτερολέπτου!
Ιδιαίτερα ισχυρά είναι τα μάτια του, τα οποία προστατεύονται από μικροσωματίδια, αλλά και η ακοή του, μέσω του διαμέτρου 2-3 χιλιοστών αυτιού του. Τα δόντια του είναι κωνικά και εσωστρεφή, αφού με αυτά αρπάζει την τροφή του ποτέ όμως δεν τη μασάει. Αναπνέει με φυσητήρες και κατά τη διάρκεια μιας αναπνοής απελευθερώνει περίπου 80% του αέρα των πνευμόνων του, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, ο οποίος απελευθερώνει 15-17% του συνολικού αέρα. Η αναπνοή του δελφινιού είναι μια ηθελημένη κίνηση που ολοκληρώνεται σε 3 δέκατα του δευτερολέπτου!
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατάσταση ύπνου των δελφινιών. Σύμφωνα με Σοβιετικούς επιστήμονες, ο ύπνος τους είναι ελεγχόμενος. Το μισό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους κοιμάται και το άλλο μισό ελέγχει την αναπνοή τους. Δεν υπάρχουν ωστόσο παρατηρήσεις για την όσφρηση των δελφινιών.
Το Αρχιπέλαγος στη Διεθνή Διάσκεψη για τα Θαλάσσια Θηλαστικά. Μία πικρή αλήθεια και ένα αναξιοποίητο δώρο.
Ο κώδων του κινδύνου για τη διαφαινόμενη οριστική εξαφάνιση του Κοινού δελφινιού (Delphinus delphis) από τη Μεσόγειο, ήχησε πιο ηχηρά από ποτέ κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Διάσκεψης για τα Θαλάσσια Θηλαστικά που έλαβε χώρα στο Ηράκλειο της Κρήτης το διήμερο 9-11 Δεκεμβρίου. Το Αρχιπέλαγος, Ι.Θ.Α.Π.Ε.Α, καθώς και έτεροι παρευρισκόμενοι, Διεθνείς φορείς και άλλοι μη κυβερνητικοί Οργανισμοί, κατέθεσαν στοιχεία και τα αποτελέσματα μακροχρόνιων μελετών που επαληθεύουν του λόγου το αληθές και όλες τις δυσοίωνες προβλέψεις, τόσο για το Κοινό δελφίνι, όσο και για τα θαλάσσια θηλαστικά της Μεσογείου συνολικά.
Το συγκεκριμένο είδος δελφινιού, που κατά την αρχαιότητα ο πληθυσμός του απαριθμούσε πολυάριθμα μέλη (εξ ου και η ονομασία του) έχει μειωθεί δραματικά στα νερά της Μεσογείου, ενώ στα νερά του Ιονίου όπου μέχρι και πριν μία δεκαετία διατηρούσε ένα σημαντικό πληθυσμό (150 ατόμων), σήμερα σπάνια παρατηρείται από τις οργανώσεις που ερευνούν στην περιοχή. Μία από τις τελευταίες ομάδες στη ΒΑ Μεσόγειο, 60 περίπου τον αριθμό, που διατηρεί λόγω της σύνθεσής της με πολλά νεαρά δελφίνια
Οι πολυετείς έρευνες του Αρχιπελάγους, έχουν καταγράψει στις ελληνικές θάλασσες σημαντικούς πληθυσμούς από 2 είδη φαλαινών, 4 είδη δελφινιών, τη φώκαινα και τη Μεσογειακή φώκια. Όμως αυτά τα σπάνια είδη συνεχίζουν να επιβιώνουν στις θάλασσες μας αποκλειστικά από τύχη, δεδομένου ότι υπάρχει παντελής έλλειψη πλαισίου προστασίας. Σε μία εποχή όπου η προστασία του περιβάλλοντος είναι αντικείμενο καθημερινής συζήτησης, αποτελεί οξύμωρο σχήμα εν έτει 200..9 να μαχαιρώνουμε, πυροβολούμε και με το κρατικό χέρι να θανατώνουμε (με τη χρήση σόναρς των πολεμικών σκαφών και τις στρατιωτικές ασκήσεις) θαλάσσια θηλαστικά.
Οι έρευνες που διεξάγει το Αρχιπέλαγος καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, έχουν δείξει το μέγεθος της ιδιαιτερότητας που ακόμα το χαρακτηρίζει. Πλέον κάθε ερευνητικό ταξίδι δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις, αλλά συνιστά καταγραφή σπάνιων ειδών θαλάσσιας πανίδας, που είτε απειλούνται από εξαφάνιση (όπως τα κοινά δελφίνια), είτε επιβεβαιώνουν τον πλούσιο χαρακτήρα της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, η οποία δύναται να στηρίζει πληθυσμούς φαλαινών (φυσητήρες, ζιφιοί) και άλλων σπάνιων και προστατευόμενων θαλασσίων ειδών.Σε αυτό ακριβώς το πεδίο επικεντρώθηκε το δεύτερο μέρος των συμπερασμάτων και η γενική παραδοχή των συμμετεχόντων της Διάσκεψης. Στη μοναδικότητα, δηλαδή των θαλασσίων οικοσυστημάτων του Αιγαίου που στηρίζει ακόμα, είτε μόνιμα είτε ως μεταναστευτικό πεδίο, τους σημαντικότερους εναπομείναντες στη Μεσόγειο πληθυσμούς θαλασσίων θηλαστικών. Ακόμα και αυτή την κρίσιμη στιγμή, το Αρχιπέλαγος, Ι.Θ.Α.Π.Ε.Α πιέζει προς πάσα κατεύθυνση για την ανάληψη ευθυνών αναφορικά με το μέλλον των θαλασσίων θηλαστικών και προτείνει λύσεις που θα εξασφαλίσουν στο μέτρο του δυνατού, τη διατήρηση και ανάπτυξη της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Τη Διεθνή Διάσκεψη για το Θαλάσσιο Περιβάλλον με τίτλο “SOS για τα θαλάσσια θηλαστικά” διοργάνωσε η Essence Consulting και συμμετείχαν φορείς όπως: ACCOBAMS (Συμφωνία για τη διατήρηση των κητωδών στην Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και την Συγκείμενη Ζώνη του Ατλαντικού), UNEP/CMS (Συνθήκη για τα Μεταναστευτικά Είδη), WDCS (Whale and Dolphin Conservation Society), Ocean Care, Morigenos, INRH (Institut National de Recherche Halieutique), ΕΛΚΕΘΕ, MedSOS, ΤΕΙ Κρήτης, Εκπρόσωποι Ο.Τ.Α κ.ά.
Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek