Το γλέντι μας
Στο πανηγίρη του χωριού μας που λέγεται πατρίδα δεν χωρούν διερέσεις αλλά η μεγάλη ένωση του έθνους μας. Στον χορό θα χορέψουν όλοι μα εαν δε σαλεύεις σύμφονα με της νότες του πεντοζάλι θα χαθείς στο πλήθος.
Πάμε να δώσουμε μπαξίσι στο μεγάλο λυράρι στο προτωμάστορα και να μπαίνει ένας ένας στη σειρά να κάμει της φυγούρες. Για να χει επιτυχεία το γλέντι μας θέλει ψυχή και δύναμη στο χορό, αλλά ο λυράρης θα δώσει το τέμπο με τον γαμπρό να ναι μπροστάρεις, οι καλεσμένοι θα γενούμε μια γροθιά με μαντινάδες και χορό αλλά πρώτα η νύφη και ο γαμπρός.
Άντεστε λοιπών να ανάψουμε το γλέντι από τη Γαύδο έως τον Έβρο και όπου γης Ελλήνων Τέκνα. Μια χορδή, ένα σώμα η λύρα είναι άψυχη μα χει τον λυράρη που της δίδει ηχόχρομα, ρυθμό και μελωδία.
Ας γρυκούμε την λύρα και όταν μπούμε στον χορό να δώσουμε την ψυχή μας, αλλά διακριτικά μρε οι πολλές φιγούρες που σκοπό έχουν μόνο να μας δείξουν είναι πολύ πιθανό να χάσουμε τα βίματα μας. Η ταχυνή θα μας βρει ζαλισμένους, το αντρόγυνο ευτηχισμένο αφού τους σεβαστίκαμε τιμώντας την χαρά τους.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Μόνο στα πανηγύρια μπορούμε να ενωθούμε!!! Στα άλλα δεν…βγάζουμε ο ένας το μάτι του άλλου. Τελικά για τα πανηγύρια είμαστε!
Οι καλές προθέσεις και πράξεις δεν θίγονται ποτέ από το εγώ μου. Αν μπορώ να συμετάσχω σε πανυγίρη γνορίζω πως έχω υποχρεώσεις μα και σεβασμό στον οικοδεσπότη. Αν βγάνουμε τα μάτια μας για να τα βγάνουμε κακό τσι κεφαλής μας.
Θύμισες παλιές… στάζαν από την κούπα κρασί στη γη, σπονδή για αυτούς που φύγαν και πιάναν το χορό πρώτα οι 5 αδελφοί ωσάν Κουρήτες κι’έπειτα ακολουθούσαν οι απόγονοι – οι Κούροι και οι Κόρες άγρυπνοι φρουροί (πάντα 1 άντρας, μία γυναίκα εναλλαγή) Όλη η Ελλάδα απ’άκρη σ’άκρη μια αγκαλιά σε χορούς κυκλοτικούς και πρώτοι σέρνουν το χορό Οι γιάντρες οι φανήσιμοι κι οι καστροπολεμάρχοι … Ποιος θα το πιάσει τον αητό και ποιος θα τον μερώσει, που τ’ ουρανού η λευτεριά, τον έχει μεγαλώσει. Ή στο χαράκι θα σταθεί ή στον αέρα θα ‘ναι, για δε το καταδέχεται, να στραταρίζει χάμε. Ελλάδα μου αγαπημένη και πόσες μπάλες δανεικές χρωστάς. Ας γίνουν μπαλοθιές χαράς ο αέρας να τις πάρει καθώς βλέπουμε τη λευτεριά που ξεπροβάλλει. «ΧΙΛΙΑ ΚΑΛΩΣ ΕΣΜΙΞΑΜΕ»! οι γ-εδικοί κι οι φίλοι, χίλια και δυό χιλιάδες.