Ό έσχατος γέρος τών Μεταμοϊκανών….

Ό έσχατος γέρος τών Μεταμοϊκανών….

Όταν σκότωσαν τόν τελευταίον τών Μοϊκανών δέν ήταν ό τελευταίος. Υπήρχε ένας άλλος που πήγε ένα ταξείδι γνώσης, αγάπησε τά βότανα καί τή γνώση… Ξέκοψε αλλού καί δέν τόν γενοκτόνησαν…. Γέρασε, υπεργέρασε καί ακόμη δέν γερνούσε, κανόνισε νά λησμονήσει τήν ηλικία τού διότι ήταν μία ανάμνηση που προωθούσε τό γήρας καί αυτός γελούσε μέ τό γήρας… Ήταν η λήθη τής ανάμνησης όλων όσων δέν σύμβαλλαν είς τήν μακροζωία τού πλεονέκτημα καί μειονέκτημα….

Τό παραμύθι τού….

Παιδιά μού ήταν ένας γέρος σ’ ένα παράξενο μαγεμένο δάσος. Κανείς δέν μπορούσε νά τό περιγηθεί καί νά φτάσει στή καρδία τού, εάν δέν ήξερε τό μυστικό μονοπάτι. 

Μία ημέρα ό βασιλέας ήθελε νά δεί τόν γέρον που ζούσε μέσα σ’ αυτό τό αλλόκοτο δάσος. Έστειλε φωνακλάδες υποτακτικούς τού νά πάνε στήν άκρη τού δάσους νά τό πούν στόν γέρο….

Ό γέρος άκουσε καί απάντησε μέ μία λευκή κορδέλα κρεμμασμένη στήν κορυφή ενός μεγάλου δένδρου στήν άκρη τού δάσους… Οί φωνακλάδες πήραν τό μήνυμα καί ερώτησαν πότε καί πώς μπορεί νά έρθει ό βασιλέας νά τόν επισκεφθεί.

Τούς απάντησε μέ ένα γράμμα μέσα σέ μία μεγάλη σακούλα κρεμμασμένη επάνω στό υψηλότερο δένδρο: «όταν θά είμαι έτοιμος θά σάς ειδοποιήσω ξανά μέ τόν ίδιο τρόπο στό ίδιο σημείο»…..

Στό κέντρο τού δάσους ζούσαν κάτι πολύ παράξενα έντομα, φυσικά καί τεχνητά, διαφόρων τύπων… Ήσαν πολύ επικύνδινα καί θανατηφόρα. Ό γέρος ό τελευταίος, καλλιεργούσε τά βότανα καί τά βρώσιμα τού σέ εσωτερικό κήπο μέ παράθυρα… Είχε πολλά παράθυρα καί η καλύβα τού περικλειώταν από πυχτά δένδρα καί θάμνους….

Ό γέρος σκέφθηκε ότι αφού θά έρθει ό βασιλέας νά τόν επισκεφθεί καλό είναι νά καθαρίσει καί νά συνσταρίσει τή καλύβη καί τήν αυλή τού…. Τό έκανε αλλά έναν έντομο τό τσίμπησε καί πέθανε….

Προστάτευαν τόν γέρον από τά έντομα ένα άλλο είδος εντόμου, μία κακάσχημη αράχνη…. Όλο τό σπίτι ήταν σχεδόν καλυμμένον από τούς ιστούς τών αραχνών. Δέν μπορούσε νά περάσει μέσα καί γύρω από τά δένδρα θανατηφόρο έντομο….

Όταν καθάρισε τίς κακάσχημες ιστοπλεκτάνες τών αραχνών βρήκε χώρο τό θανατηφόρο έντομο νά τόν τσιμπήσει….

Άραγε ό βασιλέας περιμένει ακόμη ειδοποίηση; Ήταν κόλπον τού βασιλέα νά επισκεφθεί τόν γέρον γιά νά τόν κάνει από μόνος τού νά καταστρέψει τίς αναγκαίες άμυνες τού; Ήταν η σιωπή τού γέρου η απάντηση στόν βασιλέα ότι τό κόλπον τού έπειασε καί απόθανε εξεγελώντας τόν βασιλέα; Ήταν απόνηρη η εκζήτηση τού βασιλέα νά τόν επισκεφθεί καί μοιραιότητα τού γέρου ό θάνατος τού;…. 

Ποίος ξέρει; Ποίος θά ξέρει μετά από 200 έτη γιατί δέχθηκες νά εμβολιαστείς;….

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ

Σχετικά με ΠάνοςΓέριμου

Δείτε όλα τα άρθρα του/της ΠάνοςΓέριμου →