Ο Διονύσιος Πύρρος, «ο Θετταλός», ήταν μια μορφή της νεωτέρας ελληνικής Γραμματείας, το έργο του οποίου ακόμη διστυχώς δεν έχει αποδελτιωθεί!Ήταν ένας από τους πολλούς λογίους κληρικούς (1774-1853), μοναχός και ιερέας, εφημέριος της ελληνικής εκκλησίας του Λιβόρνο. Το 1813 ανηγορεύθη διδάκτωρ της Ιατρικής και της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Παβίας.
Επανελθών στην Ελλάδα μετέδιδε δια κηρυγμάτων «εις το δουλεύον γένος τα εαυτού φώτα».Ασκούσε δε, αφιλοκερδώς και την Ιατρική.Οι υπηρεσίες του απέβησαν πολυτιμότερες διαρκούντος, του Αγώνος της ανεξαρτησίας (1821-1829). Μετά την απελευθέρωση εγκατεστάθη εν Αθήναις, όπου και απέθανε.Άφησε πλείστα συγγράμματα εκδεδομένα, αλλά και πολλά ανέκδοτα, όπου πραγματεύεται ποικίλα θέματα, αποδεικνύοντα την ευρύτητα των γνώσεών του.
Το έργο του «Βοτανική πρακτική, προσηρμοσμένη εἰς τήν ἰατρικήν καί οἰκονομίαν, μεθ’ ὅσης ἐπιμελείας συνερανισθεῖσα, ἐκ διαφόρων συγγραφέων, καί συντεθεῖσα κατ’ ἀλφάβητον καί κατά τό σύστημα τοῦ σοφοῦ Λινναίου», εξεδόθη εν Αθήναις, υπό του Α. Αγγελίδη, το 1838.
Ο πρῶτος τόμος εἶναι ἀφιερωμένος στή βασίλισσα Αμαλία (η οποία φέρεται να πρωτοστατεί αργότερα στην δενδροφύτευση των Αθηνών, ίσως και παρακινούμενη υπό του Πύρου), καί ὁ δεύτερος Τόμος στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.Στήν ἀφιερωτική ἐπιστολή πρός τόν τελευταῖο ὁ συγγραφέας ἀπαντά, καθώς φαίνεται, σέ ἀρνητικά σχόλια γιά τήν ποιότητα τῆς εἰκονογράφησης: «…Γνωρίζω, ὅτι τά βιβλία μου ταῦτα πρῶτα ὄντα, δέν εἶναι ὡσάν ἐκεῖνα τῶν λαμπρῶν Παρισίων, μήτε ὡσάν τῆς ἄνω καί κάτω Γερμανίας (σ.σ.: Βαυαρίας), μήτε μέ χρυσολαμπροστίλβοντα χρώματα, καθώς τά θέλουσι μερικά ἀνθρωπάρια μέ πολλάς φρένας. Ἐγώ χωρίς νά φείδωμαι κόπους πολλούς καί ἔξοδα πολλά, καί χωρίς νά δώσω ἀκρόασιν εἰς κανένα, ἔκαμα ταῦτα πρός ὄφελος τῶν πλησίον μου, ἀφίνων τά λοιπά νά τά ἐκτελέσωσιν οἱ γινώσκοντες τά τέλεια…».
ΠΗΓES: ΒΕΡΓΟΣ.Γ. Λεκάκη «Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις».Περιέχει μεγάλο αριθμό φυτών, που παρουσιάζονται από τη σκοπιά της Ιατρικής τους αξίας.Οι εικόνες είναι φιλοτεχνημένες στο χέρι, με το αποτέλεσμα να προκύπτει εντυπωσιακό!
Ο αρχιμανδρίτης Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός, γιατρός και ιατροδιδάσκαλος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Παβίας, ήταν μια πολυσύνθετη προσωπικότητα. έγραψε βιβλία θεολογικά, αστονομικά, γεωγραφικά, μαθηματικά και ιατρικά.
Χάραξε χάρτες, ίδρυσε βοτανικό κήπο, εργοστάσιο χαρτοποιίας, μουσείο ορυκτολογίας. Άριστος γνώστης των βοτάνων, έγραψε και εξέδωσε τη “Βοτανική Πρακτική” σε 2 τόμους, που κυκλοφόρησαν στην Αθήνα το 1838.
Το 1831 ο Πύρρος είχε εκδώσει το 2τομο “Εγκόλπιον των ιατρών”, δηλαδή Πρακτική Ιατρική. Στον 1ο τόμο περιέγραφε τα νοσήματα και στον 2ο τη θεραπεία τους. Το 10το τμήμα αυτού του τόμου αποτελεί μια πρακτική βοτανική με 150 φαρμακευτικά φυτά με την ελληνική, τουρκική και ιταλική ονομασία σύμφωνα με το ταξινομικό σύστημα του Λινναίου.
Το 1818 είχε εκδώσει “Φαρμακοποία Γενική”, όπου περιγράφει την παρασκευή των χημικών και φυτικών παρασκευασμάτων με σαφείς οδηγίες: “Βάλε άνθη ξηρά της αψινθέας δράμια 50 εις 200 δρ. πνεύμα του οίνου, δια να μουσκεύσωσιν. Έπειτα πίεσον το πνεύμα τούτον καλώς” και χύσον αυτό επάνω σε 16 δρ. χόρτου της αψινθέας…”. Η “δύναμις του σκευάσματος ήταν δυναμωτική και αντιπυρετική, ενώ η “μεταχείρισις” του επιφυλλασόταν για ταρακτικάς θέρμας” (πυρετός με ρίγος) και “εις σδυναμίαν στομάχου”.
Ο Πύρρος, με βαθειές γνώσεις στον κόσμο των θεραπευτικών φυτών, θέλησε να διασώσει και να διαδώσει τις σχετικές γνώσεις για το καλό του ανθρώπου!ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!!!!
KATEΒΑΣΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΤΟΜΟΥΣ:
ΠΗΓΕΣ:Εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Επτά Ημέρες kathimerini.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Συγκίνηση! Όχι μόνο ξεχυλίζουν από γνώση τα βιβλία, αλλά είναι και αισθητικά πανέμορφα, με ζωγραφιές ποιος ξέρει από ποιου το χέρι. Ο δεύτερος τόμος μου δημιούργησε απορία. Καταγράφει είδη φρουτόδεντρων που μόνο στις μέρες μας έχουμε εισαγάγει στην Ευρώπη ελέω παγκοσμιοποίησης. Πού γνώριζε ο συγγραφέας γι’ αυτά τα δέντρα από τόσο μακρινές χώρες, απορώ. Ήταν πολυταξιδεμένος;
Η χρήση της ελληνικής γλώσσας άψογη, όπως ήταν δεδομένο τότε, και η αφιέρωση στην Αμαλία και τον Πετρόμπεη γεμάτη ιστορικές πληροφορίες. Άραγε τους είχε γνωρίσει προσωπικά ο Πύρρος;
Ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά τις αφιερώσεις. Ααα, όχι μόνο γνώριζε τον Πετρόμπεη, αλλά ήταν φίλοι!
Ναι ειναι πραγματικα θυσαυρος το βιβλιο αυτο για αυτο που με ρωτας δεν το γνωριζω αλλα θα ρωτησω τον φιλο μου που τα εχει ανεβασει αν γνωριζει κατι