“ΤΟ ΙΑΤΡΟΠΟΛΙΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΑ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΩ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΜΟΥ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ. “

Πήγα στις 5/6, ώρα 20.30 το βράδυ να κάνω μια αξονική στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο Ιατρόπολις Χαλανδρίου, με παραπεμπτικό του ΕΔΟΕΑΠ (δημοσιογραφικού ταμείου). Για να πληρώσω τη συμμετοχή μου και να κάνω στη συνέχεια την εξέταση, περίμενα μισή ώρα σε ουρά…

Κόσμος, χαμός, εκνευρισμός… Φτάνει η σειρά μου και η νεαρή υπάλληλος πίσω από το γκισέ, μου λέει με επιτακτικό ύφος “Υπογράψτε την δήλωση για τα προσωπικά δεδομένα”. Βλέπω ένα κατεβατό με ψιλά γραμματάκια… Ρωτάω “τι είναι αυτό;” Με βλέπει που πάω να διαβάσω… “Συμπληρώστε τα στοιχεία σας και υπογράψτε να τελειώνουμε… περιμένει κόσμος… Όλοι το υπογράφουν. ” “Θέλω να το διαβάσω…” λέω. “Θα σας δώσω ένα άλλο, να το μελετήσετε, ελάτε να τελειώνουμε…”.

Συμπληρώνω τα στοιχεία μου, αν και παράλληλα με ρωτάει άλλα στοιχεία, για να βγάλει απόδειξη και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ να διαβάσω έστω «διαγώνια» κάτι… “Δεν λέει ότι θα δώσετε τα στοιχεία μου πουθενά;” επιμένω, εγώ. “Μα τι λέτε, είναι δυνατόν να δώσουμε τα στοιχεία σας αλλού, είναι απολύτως εμπιστευτικά…” απαντάει πάλι με ύφος.

Πέφτει το μάτι μου, στο σημείο Γ του εγγράφου, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, αναφέρει ότι συμφωνώ και αποδέχομαι να διαβιβαστούν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και άλλους συνεργαζόμενους με την εταιρεία, όχι μόνο τα προσωπικά μου στοιχεία, αλλά και ιατρικές μου εξετάσεις… καθώς και σε ασφαλιστικές εταιρείες… “Μα τι λέτε, εδώ γράφει ότι μπορείτε να τα δώσετε τα στοιχεία μου και ότι το αποδέχομαι…” “Δεν θα το κάνουμεεεεε” αγανακτισμένη και με ύφος ότι την ταλαιπωρώ . “Τότε γιατί ζητάτε να το υπογράψω… Δεν το υπογράφω… Γράφω πάνω ότι δεν συναινώ με την διαβίβαση των στοιχείων μου σε οποιονδήποτε, και επιτρέπω μόνο διαχείριση και επεξεργασία σε εσάς…” “Τότε δεν μπορείτε να κάνετε την εξέταση”. “Με εκβιάζετε;” “Σας παρακαλώ πηγαίνετε στον Διευθυντή” (λες και με έστελνε στον Γυμνασιάρχη να μου ρίξει αποβολή ημέρας). Πάω στον Διευθυντή (κ. Παπαχρήστου) ο οποίος ανένδοτος μου έδωσε τελεσίγραφο ότι αν δεν υπογράψω και δεν συναινέσω, δεν μπορώ να κάνω την αξονική. Επίσης ότι αυτός δεν μπορεί να με ενημερώσει γιατί ζητάνε αυτή τη συναίνεση, είναι κείμενο που συνέταξε η νομικός κ. Μανούσου και να την πάρω μια άλλη μέρα τηλέφωνο. Η κ. Μανούσου πάλι μπορεί να με ενημερώσει και για το τι έχει συμβεί μέχρι τώρα ιστορικό μου (όλες μου τις εξετάσεις εκεί τις έκανα). “Μα καλά, ποιος διευθύνει, η νομική υπηρεσία; Ιατρικό κέντρο δεν είστε; ” “Τι θέλετε να σας απαντήσω;” “Μα είστε άνθρωπος με νοημοσύνη, δεν καταλαβαίνετε ότι αύριο μεθαύριο, δεν θα ασφαλίζουν το παιδί μου γιατί π.χ. θα έχει ιστορικό κληρονομικότητας καρκίνου; Ή κάποιον που θα δουν π.χ. ότι στο παρελθόν ήταν υπέρβαρος και με προδιάθεση για διαβήτη;” Καμία απάντηση. Σιωπή και κατεβασμένα κεφάλια, από τον Διευθυντή και το υπόλοιπο προσωπικό. Ο κόσμος στην άλλη αίθουσα υπέγραφε… Να τελειώσουν… με πατεράδες με καρκίνο στα αναπηρικά καροτσάκια, με πατερίτσες οι ίδιοι, με γύψους… Όπως τους είχαν στην ουρά, σαν τα πρόβατα, βάζαν την υπογραφή να τελειώνουν.

Μα όταν πλέον υπάρχει η πολιτική βούληση να παταχθεί αυτό το φαινόμενο, πρέπει και εμείς οι πολίτες να είμαστε εκπαιδευμένοι στα δικαιώματά μας. Ειδάλλως –όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση- ο νέος κανονισμός που δημιουργήθηκε για την προστασία μας, καταντά το αντίθετο… Γίνεται όπλο τους. Τους δίνει και την υπογραφή μας. Γνωρίζετε ότι τα τελευταία χρόνια μεγάλες εταιρείες ερευνών, προωθούν ερωτηματολόγια που ούτε λίγο, ούτε πολύ σε ρωτούν: “Θα σας ενοχλούσε αν οι ασφαλιστικές εταιρείες είχαν πρόσβαση στις πιστωτικές σας κάρτες, για να δουν αν ψωνίζετε ανθυγιεινά τρόφιμα στο σούπερ μάρκετ;” “Δεν σας ενοχλεί να πληρώνετε τα ίδια ασφάλιστρα με κάποιον που δεν σέβεται την υγεία του και καταναλώνει τσιπς, αναψυκτικά και ανθυγιεινά τρόφιμα;” “Πρέπει ένας υπέρβαρος με ιστορικό κληρονομικών ασθενειών να πληρώνει τα ίδια ασφάλιστρα με εσάς;” “Πρέπει κάποιος που αποδεδειγμένα κάνει επικίνδυνα σπορ ή ταξίδια σε επικίνδυνους προορισμούς, να πληρώνει τα ίδια ασφάλιστρα με κάποιον που διάγει μια λογική ζωή;” “Θα δίνατε τους λογαριασμούς του σούπερ μάρκετ σας, στην ασφαλιστική σας εταιρεία;” Και πολλά άλλα… Πριν το πλαστικό χρήμα, καταντήσει σχεδόν «υποχρεωτικό».

Καταλαβαίνετε λοιπόν, με το να μην υπάρχουν διευκρινήσεις και ασφαλιστικές δικλείδες για το που και μέχρι ποιο σημείο μπορούν να χρησιμοποιήσουν προσωπικά δεδομένα και ιατρικούς φακέλους, που μπορεί να φτάσει το πράγμα. Όπως μου έγραψε φίλος δικηγόρος και μόνο ο συσχετισμός της άρνησης παροχής ιατρικών υπηρεσιών με δήλωση συγκατάθεσης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων (…και την μεταβίβαση σε τρίτους συμπληρώνω) είναι άκρως προβληματική. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ. Δεν έκανα την εξέταση, αν και είναι πολύ σημαντική για μένα και πρέπει να γίνει άμεσα. Σκέφτομαι να τους στείλω εξώδικο για να με ενημερώσουν ποια στοιχεία μου έχουν και σε ποιους έχουν διαβιβάσει και τι … Να απαιτήσω αφού μου δώσουν αντίγραφα όλου του ιατρικού μου ιστορικού να το διαγράψουν… Και με δικά τους έξοδα να επιληφθούν την διαγραφή των στοιχείων μου σε όποιον έχουν εκχωρηθεί με δική τους υπαιτιότητα.

ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΩ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ, ΣΕ ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ.

ΥΓ: Και βέβαια όταν τους κάλεσα την προηγούμενη εβδομάδα για να κλείσω ραντεβού στο κέντρο τους, δεν με προειδοποίησαν, ούτε μου γνωστοποίησαν τηλεφωνικά ότι για την πραγματοποίηση της εξέτασης θα πρέπει να συνεναίσω για την εκχώρηση των προσωπικών δεδομένων και του ιατρικού φακέλου μου σε τρίτους

Nora Molyviati

ΠΗΓΗ