Τυφών καί Έχιδνα

Υπήρχαν κάποτε, λέει η Μυθολογία μας, δυό καλάααα παιδιά (έτρεχε η καλωσύνη απ’ τα μπατζάκια τους), ο Τυφών καί η Έχιδνα. (Βούρ στη Γουΐκι, γιά την πρώτη ενημέρωση.)

Ο Τυφών ήταν τόσο άγριος, που σε κάποια στιγμή κατόρθωσε να νικήσει μέχρι καί τον Δία – καί τους θεούς άπαντες καί τις θεές άπασες του Ολύμπου!!! (Πλην της Αθηνάς, η οποία δεν κόλωσε με το τέρας.) Μάλιστα, έπιασε τον Δία αιχμάλωτο, τον φυλάκισε καί του έκοψε τους τένοντες, καθιστώντας έτσι κοτζάμ Δία τελείως άχρηστον. Τελικά, κατσικώθηκε στον Όλυμπο καί δεν έφευγε με τίποτε, έως ότου ο Δίας (με τη βοήθεια του Ερμή καί του Πάνα) γιατρεύτηκε, απελευθερώθηκε, καί αιχμαλώτισε με την σειρά του τον Τυφώνα κάτω απ’ την Αίτνα μέχρι σήμερα. (Αξιοσημείωτο: δεν τον σκότωσε…)

Η Έχιδνα δεν έκανε τόσο μεγάλα κατορθώματα. Περιορίστηκε στα …οικιακά. Έκανε του λόγου της κάτι καλά παιδάκια-τερατάκια (όχι μορφώσεως! lol!!!), που συνέχισαν την γονεϊκή τους παράδοση. Ν’ αναφέρουμε μόνο πως, όταν έμεινε ζωντοχήρα απ’ τον Τυφώνα, έκανε σέχ με τον Ηρακλή. (Τί της βρήκε, ήθελα νά ‘ξερα! lol!!!)

Κι εδώ υπεισερχόμαστε εμείς.

Είναι γνωστό ότι η Μυθολογία μας (δίκην …»μαϊμού» παραλλαγής Απόλλωνος) καί λέει, καί κρύπτει, καί σημαίνει.    Λέει απάνω-κάτω τί έγινε, κρύπτει όμως καί πράγματα – κυρίως τις χρονικές περιόδους των γεγονότων. Καί σημαίνει, με την προϋπόθεση να γνωρίζει κανείς την Ελληνική «γλώσσα» των συμβόλων.

Ποιά σημαινόμενα έχουμε εδώ, επομένως;

Το κυριώτερο: πως Τυφών καί Έχιδνα απεικονίζονται με φίδια στο σώμα τους. Εδώ παρακάτω βρήκα μιά απεικόνιση γιά το αγοράκι (έχει κι άλλες), αλλά όχι γιά τη δεσποινίς. Lol!!! Γι’ αυτήν αρκεί το ίδιο το όνομά της! (Πελασγικό, άρα παλιούτσικο – όπου βρήτε σύμπλεγμα «δν» ή «νδ», όπως Πύδνα, Πίνδος, κτλ, είναι καθαρό Πελασγικό «κοπυράϊτ».)

Εν πάσει περιπτώσει, υπάρχει μεγάλο πακέτο θηλυκών φιδο-τεράτων. Όπως η χαριτόβρυτος κορούλα της Έχιδνας, η Λερναία Ύδρα, ή η Μέδουσα.

Εμείς -συνοπτικώς πως- θα επαναλάβουμε την πάγια θέση μας: όλες αυτές οι φιδο-ιστορίες στο σώμα δείχνουν ανακάτεμα του dna, δηλ. πολύ προχωρημένες γνώσεις Βιολογίας. Δεν είναι ν’ απορείς, λοιπόν, που η Μυθολογία μας είναι γεμάτη τέρατα, διότι καί σήμερα ακριβώς τα ίδια γίνονται: στα βιολογικά εργαστήρια ανά τον κόσμο ανακατεύουν πχ κύτταρα μεδουσών (!!!) με κύτταρα πχ γουρουνιών, γιά να είναι σφιχτός ο γουρουνίσιος γύρος (με πίττα, ή άνευ)! Κι αυτά είναι μονάχα όσα μαθαίνονται απ’ τα ΜΜΕ… σκέψου όσα δεν μαθαίνονται, πχ κατασκευή τεράτων με ανάμειξη ζωϊκών ειδών (ΚΑΙ ανθρώπων). (Μπερδεγουέη: μή μασάτε, αυτά δεν τα κάνουν μονάχα οι κακοί ηπαπαραίοι. Τα κάνουν ΟΛΟΙ οι «προηγμένοι».)

Τα τέρατα αυτά τα παρατάνε μετά στην ύπαιθρο (γιά να δουν αν θα επιβιώσουν – που κατά κανόνα δεν), καί γι’ αυτό έχουν γεμίσει οι πρόσφατες ειδήσεις με «μυστηριώδη» πλάσματα, που βρέθηκαν νεκρά σε απίθανα σημεία του πλανήτη μας.

Άσε, μην την ψάχνεις… Κρατήστε, όμως, το συμπέρασμα πως μιλάμε γιά προχωρημένες επιστημονικές γνώσεις χωρίς ηθική, σε κάποιες πολύ παλιές εποχές. (Θα δούμε, όμως το πότε -που προσπαθεί μάλλον ανεπιτυχώς να το κρύψει η Μυθολογία-, θα δούμε καί το γιατί χωρίς ηθική. Αυτά δεν είναι δύσκολο να τα ανακαλύψουμε.)

…Ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν είναι γραμμικός, όπως διδάσκουν οι βλάκες καί κρυψίνοες (καί τέκτονες) ακαδημαϊκοί. Δεν ξεκίνησε απ’ το μηδέν, γιά να φτάσει στα διαστημόπλοια. Γιά την ακρίβεια, έτσι έγινε μεν, αλλά έγινε …πολλές φορές. Ο ανθρώπινος πολιτισμός έφτασε αρκετές φορές πολύ ψηλά… κι άλλες τόσες κάτι έγινε (διάβαζε: διαζύγιο επιστήμης καί ηθικής), κι έσκασε κάτω σαν καρπούζι. Καί διαλύθηκαν τα πάντα.

Ο μύθος ( ; ) του Σίσσυφου τα εξηγεί άριστα όλ’ αυτά.

Οι αρχαίοι ημών ήσαν ενήμεροι της αλήθειας αυτής, γι’ αυτό κάνανε τα πάντα (μά, τα πάντα!!!) γιά να σπάσουν αυτό το -σχεδόν νομοτελειακώς- επαναλαμβανόμενο pattern.

(…Κι όχι επειδή δεν τους έκοβε, όπως μισο-τολμούν να ισχυριστούν κάτι ακαδημαϊκά τσουτσέκια – γιά ν’ αναδείξουν, βλογώντας τα γένεια τους, τους εντεύθεν του 1600 μΧ Δυτικούς ως εξυπνότερους των αρχαίων ημών.

Μαλάκες Δυτικοί, στην αρχαία Ελλάδα ακόμη καί η απλή δημόσια αναφορά τεχνολογικώς πολύ προηγμένων πολιτισμών του παρελθόντος απαγορευτόταν από τα ιερατεία μας – γιά να μη μπούν ιδέες σε παλιανθρώπους. Μόνον ο Πλάτων, που ήταν εκπρόσωπος του καρα-κατεστημένου, τόλμησε να γράψει βιβλία περί Ατλαντίδας χωρίς να τιμωρηθεί – κι έχετε εσείς σήμερα κάποια γραπτή αναφορά γιά το απώτατο παρελθόν της ανθρωπότητας, ξυπνοπούλια μου.

Το πιάσατε τώρα; Που πάτε καί να μας τη βγήτε εξ ευωνύμων από εξυπνάδα; )

Το κυριώτερο γνώρισμα αυτής της θέσης των αρχαίων Ελλήνων: δεν προχώρησαν σε ανάπτυξη πειραματικών επιστημών. Έλα, όμως, που ο πολιτισμός των «προηγμένων» Δυτικών τα ξεπέρασε αυτά τα …χαζά εμπόδια, κι έδωσε πυρηνικά στον Ρέηγκαν. Όπως θα ξεπεράσει κι άλλα.

Εάν σ’ αυτό το σημείο σας ήρθε στο νού η λέξη «βιοηθική», δεν έχετε καθόλου άδικο. Κλέψατε τη σκέψη μου! Λοιπόν, όπου νά ‘ναι, ίσως σε 25 χρόνια από σήμερα… αλλά ας μην προτρέχω.

Οι θρησκείες, σχεδόν όλες τους, έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: ενσταλλάζουν (παιδιόθεν) στον άνθρωπο τον φόβο του θανάτου. Είναι το όπλο τους γιά να κρατάνε το ποίμνιον μαντρωμένο, καί να του περνάνε στο μυαλό (το ποιό; τέλος πάντων…) κι άλλα. Καί δεν είναι μόνον ο φόβος του θανάτου, είναι η πλήρης διαχείριση του θανάτου, αυτό που ουσιαστικά επιδιώκουν οι θρησκείες.

Πχ η δική μας απαγορεύει τις αυτοκτονίες. Απαγορεύει κι άλλα πράγματα, απειλώντας -γιά όλο το πακέτο- με φωτιές της Κολάσεως. (Κι εκείνους τους κακάσχημους τύπους με τα κέρατα καί τις μυτερές ουρές.) Η μεμέτικη, πάλι, επιτρέπει (επιβάλλει, ακριβέστερα) την αυτοκτονία του πιστού, υπό τον όρο να γίνει «μάρτυρας» στη μάχη κατά των «απίστων». (Καί πλήθος ηλίθιοι πάνε καί σκοτώνονται, γιά να βρουν παρθένες, να γαμήσουν …μετά θάνατον. Κλάνει ο πεθαμένος, ρέ ζωντόβολα; ) Πιό ειλικρινείς (ίσως καί πιό πονηροί; ) οι ινδουϊστές παπάδες, ρίχνουν την ευθύνη στον πιστό – ό,τι κάνεις, το λούζεσαι. («Κάρμα».) Καί ούτω καθ’ εξής.

Τί γίνεται, όμως, αν κάποιος βρεί το κόλπο γιά αθανασία σώματος; Έ;

Πάει κατά διαόλου ο φόβος / η διαχείριση του θανάτου απ’ το ιερατείο. Κι ο πιστός, από πρόβατο εντός του μαντριού μετατρέπεται σε αγριοκάτσικο. Αυτό ακριβώς πρόκειται να συμβεί σε 25 χρόνια από σήμερα (όπως υπολογίζω), διότι κάπου τότε θα βγεί το φάρμακο της αθανασίας. (Επαναλαμβάνω, όμως, κι εδώ: να ΜΗΝ το πάρετε. Αν έχετε λίγη σοφία μέσα σας.)

Κι αμέσως μετά την κατάργηση του φόβου του θανάτου, ξηλώνεται ΟΛΟ το θρησκευτικό σύστημα. (Ήτοι: ιερά βιβλία, ναοί, παπάδες, κτλ.) Θρησκεία, τέλος!

Καί μετά τον θάνατο της θρησκείας, κι εφ’ όσον η καλπάζουσα επιστήμη σε κάνει μάγκα, τί ανάγκη έχεις τον Θεό;

Κι εντάξει, (ας πούμε πως) Αυτός είναι μακριά καί δεν ασχολείται. (Καί ως Θεός, δεν επηρεάζεται από το τί λένε καί τί κάνουν κάτι έλλογα μυρμήγκια σ’ έναν πλανητάκο-πορδή κάπου στο Σύμπαν.) Αλλά τί γίνεται στην κοινωνία των ανθρώπων;

Απλούστατα, ο «μάγκας» ακραίος επιστήμων δεν έχει ανάγκη ούτε τους ηθικούς φραγμούς. Εφ’ όσον ο ίδιος έγινε πλέον ένας μικρός θεός, ανεξέλεγκτος καί ατιμώρητος.

Αυτά ακριβώς είχαν συμβεί τον καιρό του Τυφώνα καί της Έχιδνας.

Σ’ αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε τα γεγονότα πίσω απ’ τον συγκεκριμένο μύθο (πχ αιχμαλωσία Διός), όπως έγιναν πραγματικά.

Εφ’ όσον πατέρας καί του Τυφώνα καί της Έχιδνας είναι ο Ουρανός, τότε εντοπίζουμε τα γεγονότα αυτά στην αμέσως προηγούμενη της δικής μας Εποχή του Υδροχόου, δηλαδή κάπου 25 χιλιάδες χρόνια πριν. Τότε ξεκίνησε η ασυγκράτητη «επιστημοκρατία», που έγινε η νέα μορφή …θρησκείας. (Ο Υδροχόος είναι ζώδιο των επιστημών καί της φιλομάθειας.)

Άρα, Τυφώνας κι Έχιδνα δεν είναι μονάχα δύο πρόσωπα, αλλά αντιπροσωπεύουν ολόκληρα …»ιερατεία» (Ναί!    Πώς να τα λέγαμε, δηλαδή; «επιστημονεία»; Είναι ελαφρώς αδόκιμο.) Τα οποία, αφού κατέκτησαν τρομερές επιστημονικές δυνατότητες, φυσικά προχώρησαν καί στον μετασχηματισμό της τότε κοινωνίας, κατά τα δικά τους γούστα.

Οι τότε επιστημόνισσες, εκτός απ’ τον Θεό, δεν γουστάρανε ούτε τους άντρες. Ακραίες φεμινίστριες, δηλαδή, που σήμερα (πάλι παραμονές της Εποχής του Υδροχόου κτλ κτλ) πάνε να επαναληφθούν. (Σας θυμίζει τίποτε; «- Κάτω η πατριαρχία, κάτω ο Θεός-Πατέρας», κτλ κτλ.) Γιά να πάρετε μιά ιδέα, «δανείζομαι» από τον Μάρκο μία τους, να τη δήτε πώς είναι. (Καί μακριά κι αλάργα από μας! Άμα θέλετε, να τη δείχνετε στα παιδιά – να τρώνε όλο το φαγητό τους.) Ιδού:

Γιατί είχανε τέτοιες πεποιθήσεις; Μά, απλούστατα, επειδή αποφεύγανε την εγκυμοσύνη καί τους πόνους της. Εφ’ όσον μπορούσαν να φτιάχνουν απογόνους εργαστηριακώς, τότε οι άντρες περίσσευαν. (Τώρα, πώς την έβγαζε το Τυφωνικό ιερατείο, όταν του σηκωνόταν …το ηθικό, δεν γνωρίζω – ώστε να σας διαφωτίσω.)

Από εκείνες τις εποχές, λοιπόν, ξεκίνησαν κάτι ακραίες μητριαρχικές αντιλήψεις, κάτι κοινωνίες «μελισσών», κάτι μύθοι γιά μέλισσες καί κυψέλες, κάτι ιστορίες γιά τελετουργικούς φόνους αποκλειστικά ανδρών καί αρσενικών παιδιών, κτλ κτλ κτλ. Πιστεύω πως έτσι εξηγούνται όλ’ αυτά.

Όμως, το σημαντικώτερο δεν είναι το σκάλισμα αυτών των παναρχαίων εποχών – καί αμαρτημάτων. Είναι το ότι η ανθρωπότητα είναι σχεδόν καταδικασμένη να επαναλαμβάνει αυτά τα σάπια patterns. Διότι δεν βάζει μυαλό.

Κι έτσι, είμαστε πάλι σε παραμονές τέτοιων εποχών, διαθέτοντας στην πιάτσα (μη μας λείψουν τα κελεπούρια) τις σημερινές ακραίες φεμινίστριες, τον (οσονούπω θεσμοθετημένο…) υποχρεωτικό «ερμαφροδιτισμό» των παιδιών στις μέρες μας, τα γκέϋ πράϊντς, την προσπάθεια απομείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού διά των αμέσων ή εμμέσων δολοφονιών, καί τα λοιπά κόπρανα του είδους. Όλα μα όλα αυτά είναι ευεξήγητα, διότι όλα ανεξαιρέτως έχουν επαναληφθεί. Οι ίδιες συνθήκες οδηγούν στα ίδια γεγονότα. Τί έχουμε σήμερα; παγκόσμια υποχώρηση των θρησκειών, επιστημοκρατία χωρίς ηθική, ατιμωρησία… καί χίλια δυό άλλα παρόμοια. Έ, λοιπόν, τί περιμένατε να γίνει; Κάποια στιγμή όντως θα έρθει κι ο «Αντίχριστος», αφού τότε δεν θα υπάρχει ανάγκη Θεού. Απόλυτα λογικό.

Βάλε καί το ότι μετενσαρκωνόμαστε μέν, αλλά πολύς λαός επανέρχεται στη ζωή χωρίς να διδαχθεί τίποτε από τις αρνητικές του εμπειρίες στις προηγούμενες ζωές. Ελάχιστοι βελτιώνονται. Οπότε, τί περιμένεις; τα ίδια λάθη θα ξανακάνουν όλ’ αυτά τα άτομα. Τις ίδιες βρωμιές.

Αξιοσημείωτο πως όλ’ αυτά τα διαβρωτικά φαινόμενα πάντα ξεκινάνε απ’ τη Δύση. Γιατί; Να το πούμε κι αυτό, επειδή δεν θα το βρήτε πουθενά αλλού.

Η ιστορία μας δεν ξεκινάει στα 25,000 χρόνια πριν, αλλά πολύ παλιότερα.

Πολύ πριν τον Τυφώνα καί την Έχιδνα, στον (πάλαι ποτέ…) πλανήτη Φαέθωνα ζούσαν δύο ανθρωποειδείς ράτσες. (Σαν εμάς, αλλά γιγαντιαίων διαστάσεων – γιά να έχουν μύες, ικανούς να τα βγάζουν πέρα με τη βαρύτητα του Φαέθωνα.) Υπερ-ευφυείς καί οι δύο, πλην όμως η μία δεν είχε συναίσθημα. (Εκ «κατασκευής». Βιολογικής.) Αυτές οι δύο ράτσες, πάλι, καταγόντουσαν από δύο άλλα αστρικά συστήματα: η μεν με το συναίσθημα από τον αστερισμό του Κύκνου, η δε άλλη (η άκαρδη) από τον Βασιλίσκο. Καί γιά κάποιους λόγους άφησαν πίσω τις αρχικές πατρίδες τους, μετακομίζοντας στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα.

(Κυρίως επειδή τα «ενεργειακά κέντρα» των αστρικών τους συστημάτων -Ήλιοι, μαύρες οπές- μπήκαν σε φάση εξάρσεως κι άρχισαν να πετάνε σωματίδια καί ακτινοβολίες σε μεγάλες ποσότητες, ώστε οι εγγύς πλανήτες να καταστούν μη βιώσιμοι. Είναι γνωστό ότι ο αστερισμός του Κύκνου στις μέρες μας εκτοξεύει τρομερές ποσότητες ραδιοακτινοβολίας, πράγμα που πιστοποίησαν ακόμη καί τα πρώτα ραδιοτηλεσκόπια του 1937.)

Βρέθηκαν μαζί στον Φαέθωνα, προσπάθησαν (μάλλον ανεπιτυχώς…) να συνενωθούν, διότι η μία έβλεπε στην άλλη χαρακτηριστικά που της έλειπαν (συναίσθημα / καλή υπολογιστική νοημοσύνη), καί στο τέλος διαπράξανε την μέγιστη ανοησία ν’ ανατινάξουν τον πλανήτη (πάλι από «ασυμφωνία χαρακτήρων» ηθικής κι επιστήμης)…

…κι όσα άτομα διασώθηκαν, βρέθηκαν στη Γή καί ξεκίνησαν απ’ την αρχή.

Μην απορείτε, στη «λευκή φυλή» ανήκουμε καί οι Έλληνες (απόγονοι των Κυκνείων – βλέπε Ωραία Ελένη), καί οι Δυτικοί (απόγονοι των κατοίκων του Βασιλίσκου). Αλλά αυτή η παμπάλαιη βιολογική διαφορά εξακολουθεί να υπάρχει…

…καί να μας χωρίζει.

Ο διαχωρισμός σήμερα είναι πιό ευδιάκριτος στην θρησκεία. Χριστιανοί λευκοί καί ενθάδε καί στην (βόρεια) Εσπερία, πλην όμως άλλο οι ορθόδοξοι κι άλλο οι προτεστάντες. Καί δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα να τα βρούν. Σας το υπογράφω.

Αυτά να τα βλέπουν οι διάφοροι «μενουμευρώπηδες», χιτλερόφρονες υπέρμαχοι της δήθεν ενιαίας λευκής φυλής (δεν αρκεί η Βιολογία, ωρέ – πρέπει να συμφωνεί καί το ψυχικό αποτύπωμα), «πανθρησκευτές» που γλυκοκοιτάζουν ταυτόχρονα Βατικανό καί Γερμανία, καί λοιποί καί λοιποί παρεμφερείς ολιγόμυαλοι.

Συνοψίζω:

Η διάσταση ηθικής καί επιστήμης, δηλαδή η πλήρης κατάργηση των ηθικών φραγμών αφ’ ενός καί το «τσουνάμι» των επιστημονικών γνώσεων (χρήσιμων καί βλαπτικών) αφ’ ετέρου, (α) ανατίναξαν τον Φαέθωνα, (β) βγάλανε τέρατα στην προηγούμενη Εποχή του Υδροχόου, (γ) συνεχίζονται (καί εντατικοποιούνται) στις μέρες μας. Όλα αυτά τα φαινόμενα, δέ, δείχνουν καθαρά τη φυλή του Βασιλίσκου – δηλαδή τους σημερινούς βορειοδυτικούς Ευρωπαίους προτεστάντες καί τους ηπαπαραίους. Οι οποίοι πάνε (ασυγκράτητοι… ποιός να τους συμμαζέψει; ) να κάνουν κι όλους τους υπόλοιπους σαν τα μούτρα τους.

Λοιπόν, όλ’ αυτά δεν θα μ’ ένοιαζαν στο παραμικρό (ούτε θα καθόμουν να γράφω κατεβατά), αν αυτή η σκατοκαταιγίδα δεν έπεφτε καί στα κεφάλια ημών των Ελλήνων. (Καί κυρίως στις -πιό ευάλωτες- Ελληνίδες.) Δεν ξέρω τί θα γίνει, ώστε να συνέλθουμε ως έθνος απ’ αυτά τα ναρκωτικά (φεμινισμούς, γκέϋ πράϊντς, πουστροποίηση παιδιών, ταττουάζ, καί λοιπά) – ειδικά τώρα που κάνουμε ελεύθερη πτώση στον γκρεμό.

Ελπίζω, όμως.

Ελπίζω πως θ’ αναστραφεί η πορεία. Καί, προσωπικά, θα κάνω το κάθε τί προς αυτή την κατεύθυνση.

Υγ 1: Σημειώστε πως Τυφώνας / Έχιδνα / μερικά παιδιά τους (πχ Λερναία Ύδρα) είναι όντα αθάνατα. Ο μοναδικός «Μποτίλιας» δίνει καί μία άλλη ερμηνεία στη φράση αυτή, ότι δηλαδή όλα αυτά τα ιερατεία κάποια στιγμή -που φάγανε φάπες καί διαλύθηκαν στα φανερά- έγιναν «υπόγεια». «Πέρασαν στο underground», δηλαδή – στην απόλυτη μυστικότητα. Κι επιβιώνουν (μ’ αυτόν τον τρόπο) μέχρι τις μέρες μας. Νά, ο Ηρακλής ας πούμε, έθαψε το τελευταίο κεφάλι της Λερναίας  Ύδρας, που δεν μπόρεσε να το κόψει. (Καί κάποια τέρμινα αργότερα, έκανε σέχ με τη μαμά της Ύδρας, την Έχιδνα! Lol!!!)

Δεν το πολυέψαξα, πάντως είμαι σίγουρος γιά μερικά πράγματα. Πως:

• Οι Έχιδνες όντως κατέκτησαν (καί) το μυστικό της αθανασίας.
• Ζούσαν διάσπαρτες στα νησιά του Ατλαντικού Ωκεανού.
• Τελικά, πάλι κάποιο γεγονός μείζονος καταστροφής συνέβη (Κατακλυσμός; ), περί του οποίου δεν έχουμε γραπτή αναφορά, αλλά το οποίο διέλυσε τον πολιτισμό τους.
• Αιώνες αργότερα (τί «αιώνες»; 15 χιλιετίες ολάκαιρες!), ο Προμηθέας με τους δικούς του (τον Οντουάρπα καί τον Μελχισεδέκ) ανακάλυψαν -στα νησιά αυτά- τα βιολογικά εργαστήρια των Εχιδνών, καί αξιοποίησαν τα ευρήματα.

Αλλά φρίκη, ρέ φούστη μου! Σκέψου, τώρα, η σαβουρο-χοντρέλλα με τη μπλούζα με το «φάκ όφφ» να είναι καί αθάνατη!… Μπρρρρ!!!…

Υγ 2: Σκέψη:

Αν φαίνονται / είναι πολλά τα δεκαπέντε χιλιάρικα χρόνια γιά τέτοια γεγονότα που περιγράφουμε, υπάρχει μία μικρή πιθανότητα οι Εποχές να τούμπαραν… κι ο Υδροχόος, αντί να πάει στον Αιγόκερω, έφτασε ακριβώς στη μέση του κι έκανε …κατακόρυφο, γινόμενος κατ’ ευθείαν Λέων.

Ναί, σωστά μαντέψατε, αυτό σημαίνει αναστροφή των Πόλων της Γής – με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Αλλά μην το δένετε κόμπο. Αυτή η κουβέντα μας πάει πολύ μακριά, κι εδώ απλώς αναφέρω (ως τροφή γιά σκέψη) μία μικρή -αλλά υπαρκτή- πιθανότητα τεράστιας πλανητικής μεταβολής.

Σας είπα, σκέφτομαι «ανορθόδοξα», αλλά είναι ο μόνος τρόπος να βγάλω λαγούς απ’ το καπέλλο.

Υγ 3: Τί έχουμε πεί στο ενθάδε μπλόγκι κατ’ επανάληψιν; ότι η θεά Αφροδίτη συμβολίζει (μεταξύ των άλλων, καί) τις αρχαίες, απόκρυφες γνώσεις. Σωστό, εφ’ όσον μιλάμε γιά ένα πάλαι ποτέ καθαρά γυναικείο «επιστημονείο»…

…κι εφ’ όσον η θεά Αφροδίτη είναι κόρη του θεού Ουρανού!!! (Γεννηθείσα με, έστω, ανορθόδοξο τρόπο.)

Λίγο σκαλίζουμε τους μύθους, πολλά καταλαβαίνουμε.

Υγ 4: Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται σε διάφορα άτομα, γιά διαφόρους λόγους.

• Στη …μεγάλη αγάπη του Μάρκο καί του Σπύρου Σπ., τον (μην τον είδατε τον) Παναή!    Ρέ αχαρακτήριστε ξερόλα, κανένας «Υδροχόος» δεν θα σιάξει τα πράγματα από μόνος του καί αυτομάτως. Χωρίς ήθος, δεν πρόκειται να μπούμε στην Εποχή του Υδροχόου, αλλά στην Εποχή του Υδροχόου …σκατολυμάτων! Στην Εποχή του Βοθρατζή! Lol!!!
• Στον Σπύρο Σπ., με την ελπίδα ότι διαφωτίζω τις αιτίες της κακοδαιμονίας των σημερινών νεο-Ελ…λεϊνίδων, καί βοηθάω στην αποθεραπεία τους.
• Στις Ελ…λεϊνίδες, γιά τους ίδιους ωσαύτως λόγους. Μοσχαρίτσες μου, μην αναρωτιέστε «-Πού πήγαν οι άντρες;»! Διότι, με τα μυαλά που έχετε, κοντεύετε να τους βλέπετε …μονάχα μέσα στους καθρέφτες σας! (Καί δεν σας πάει το μουστάκι! Lol!!!)
• Σε δύο συγκεκριμένες Κυρίες, που εκείνα τα χρόνια τις τράβηξα μακριά από την εγκληματική ανοησία του γυναικείου «επιστημονείου».

Καί σε όλον τον ταλαιπωρημένο Ελληνικό λαό, γιά να δή καθαρά ότι τα Μνημόνια δεν είναι η μόνη του δυστυχία. Τον περιμένουν κι άλλες, αν αυτός ο σκατόκοσμος συνεχίσει να πορεύεται ως έχει.

ΕργΔημΈργ!