Σκάνδαλο στα νοσοκομεία με υπερτιμολογήσεις εξοπλισμού

Σωρεία ευρημάτων για κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος που έχει στηθεί από το 2011 μέχρι και σήμερα.

Φαρμακευτική εταιρία προέβη σε δωρεά μόνιτορ INTELLIVUE με κεντρικό σταθμό το 2011 στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα (01/06/2011, Αριθ. Πρωτ. 12877), δεσμεύοντας έκτοτε το νοσοκομείο να προμηθεύεται νέα μόνιτορ αποκλειστικά του ιδίου κατασκευαστή μέχρι και σήμερα, με την δικαιολογία «θέλουμε νέα μόνιτορ που να εφαρμόζουν πάνω στον ήδη υπάρχον κεντρικό σταθμό».

Έτσι, ζητούν όχι απλά φωτογραφικές προδιαγραφές, αλλά ανεβάζουν διαγωνισμούς που ζητούν συγκεκριμένο μάλιστα μοντέλο ονομαστικά, δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου και υπερτιμολογήσεων! Ενδεικτικό είναι το ΑΔΑ 6ΜΠ8569ΩΜ-ΑΡΡ.

Επιπρόσθετα, επιβάλλουν υπέρογκα συμβόλαια συντήρησης για τα μόνιτορ που δεν είναι απαραίτητη η συντήρησή τους, την στιγμή που άλλοι κατασκευαστές, προμηθεύουν μόνιτορ και κεντρικούς σταθμούς, σε πολύ χαμηλότερες τιμές, χωρίς μάλιστα να επιβάλλουν ετήσια συμβόλαια συντήρησης.

Ενδεικτικό του ύψους της συντήρησης, είναι ότι κάθε μηχάνημα INTELLIVUE μπορεί να έχει κόστος συντήρησης 1.336,72 €/ έτος, όπως φαίνεται στο τριετές (!) συμβόλαιο συντήρησης που έκανε το Νοσοκομείο Ιωαννίνων το 2016 και ισχύει μέχρι και σήμερα (ΑΔΑ: 6Β8146906Ω-ΜΓΦ). Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος, είναι υψηλότερο από το κόστος ετήσιας συντήρησης κρίσιμων μηχανημάτων, όπως αναπνευστήρων εντατικής θεραπείας και αναισθησιολογικών.

Ακόμα μια περίπτωση, είναι και η επισκευή ενός μόνιτορ INTELLIVUE με κόστος επισκευής  2.890,00 € το 2018 στο νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης (ΑΔΑ: ΨΤ6Θ46906Β-ΩΜΧ), ενώ σύμφωνα με έρευνα αγοράς, με τα ίδια χρήματα, θα μπορούσε να έχει προμηθευτεί το νοσοκομείο δυο (2) νέα μόνιτορ!

Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η επισκευή ενός μόνιτορ INTELLIVUE με ανταλλακτικά στο Νοσοκομείο Άρτας (7-10-2019 Α ∆ Α: 6ΠΗΡ4690ΒΒ-ΣΥΤ)  κόστισε 2.343,60 ευρώ, δηλαδή και πάλι, σχεδόν όσο θα κόστιζε η αγορά δυο νέων μόνιτορ, ή ενός νέου μόνιτορ με πολλές εξελιγμένες παραμέτρους.

Καταλαβαίνουμε δηλαδή, ότι τα συμβόλαια συντήρησης και κόστη επισκευής ύψους άνω των 1300 ευρώ το έτος, αντιστοιχούν σε αγορά ενός ακόμα μηχανήματος!

Κάνουν χρήση της διάταξης 118. του νομού 4412/2016, που επιτρέπει την απευθείας ανάθεση όταν το ποσό δεν ξεπερνά τα 20.000 €! Δηλαδή δίνουν το δικαίωμα και την ευχέρεια στα γραφεία προμηθειών, να το εκμεταλλεύονται οπότε θέλουν, χαρίζοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ, χωρίς διαγωνιστική διαδικασία. Η συγκεκριμένη διάταξη τίθεται σε ισχύ συχνά για τα μόνιτορ PHILIPS INTELLIVUE, την στιγμή που τα περισσότερα νοσοκομεία, κάνουν διαγωνισμούς μέσω ηλεκτρονικής υποβολής προσφορών για την προμήθεια μόνιτορ, ακόμα και για μικρής αξίας είδη, όπως οξύμετρα, θέλοντας να μειώσουν τα κόστη τους.

Επιπρόσθετα, με την δικαιολογία της «αναβάθμισης λογισμικού», η πολυεθνική στέλνει τον αντιπρόσωπο στην Ελλάδα, να κάνει αναβάθμιση, η οποία απορρίπτει τις συμβατές μπαταρίες εμφανίζοντας το μήνυμα «unrecognized battery-slow charged», με αποτέλεσμα να τρομάζει τους νοσηλευτές, και ενώ το μονιτορ ασθενούς λειτουργεί κανονικά, το μήνυμα αυτό τους κάνει να επικοινωνήσουν με τον αντιπρόσωπο, και να τους επιβάλλει την αγορά αυθεντικής υπερτιμολογημένης μπαταρίας, ενώ το μόνιτορ λειτουργεί κανονικά με συμβατή μπαταρία, όπως τόσα χρόνια.

Όσο για το Νοσοκομείο Αλεξάνδρα, η αιτιολόγηση ότι ζητούν μηχανήματα που «να ταιριάζουν στον ίδιο κεντρικό σταθμό» με εκείνον που τους είχαν δωρίσει, δεν ευσταθεί, καθώς θα μπορούσαν να κάνουν διαγωνισμό για νέο σταθμό με μηχανήματα χαμηλότερου κόστους, αντί να προσθέτουν συνεχώς και μονοπωλιακά, ακόμα και με απευθείας ανάθεση (!) εξοπλισμό αξίας χιλιάδων ευρώ, την στιγμή που ακόμα και για γραφική υλη ελαχίστων ευρώ όπως στιλό, κάνουν κανονικά μειοδοτικούς διαγωνισμούς.

Γιατί το κράτος και τα δημόσια νοσοκομεία αποδέχονται την δωρεά μηχανημάτων με υψηλό κόστος συντήρησης και υψηλό κόστος αναλωσίμων, βαρύνοντας τον ήδη μειωμένο προϋπολογισμό των νοσοκομείων? Γιατί δεν προβαίνουν εντατικότερα σε διαγωνισμό για την συντήρηση και την επισκευή μηχανημάτων υψηλού κόστους και σε άλλες εταιρίες, όπως γίνεται σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες για τα ίδια ακριβώς μηχανήματα και κατασκευαστές, αλλα και στην Ελλάδα για ομοειδή μηχανήματα αλλων κατασκευαστών? Ειδικά για εξοπλισμό όπως μόνιτορ, δεν απαιτείται εξουσιοδοτημένος παροχος, εφόσον βάσει Ευρωπαϊκής Οδηγίας, οποιαδήποτε εταιρία διαπιστευμένη με ISO για την επισκευή, μπορεί να κανει σέρβις, και ο κατασκευαστής υποχρεούται να προμηθεύσει οποιοδήποτε ανταλλακτικό για την επισκευή, καθώς δεν έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί την πώληση πλακετών, υποδοχών και άλλων μερών.  Το αν το ανταλλακτικό είναι σε απαγορευτική τιμή, πρέπει να συνυπολογιστεί από το νοσοκομείο, ώστε να προβαίνει σε διαγωνισμό νέου είδους, και όχι σε αγορά αντικατάστασης με ίδιο, όπως ζητά στις 1/11/2019 πάλι το νοσοκομείο Αλεξάνδρα, με ΑΔΑ 6Κ1Ι4690ΩΜ-ΚΙΔ.

Τι θα γινόταν αν κάθε εταιρία πωλούσε σε τιμές κάτω του κόστους εξοπλισμό προς δωρεά, εκμεταλλευόμενες την καλή θέληση φαρμακευτικών και ΜΚΟ, με σκοπό να εξασφαλίζει αργότερα υπέρογκα ποσά με τα συμβόλαια συντήρησης (τριετούς διάρκειας, μη διαπραγματεύσιμα), αλλά και αγορά αυθεντικών υπερτιμολογημενων αναλώσιμων? Για ποιο λόγο αποδέχονται οι διοικήσεις των νοσοκομείων και τα γραφεία προμηθειών, αλλά και τα τεχνικά τμήματα, κόστος επισκευής μεγαλύτερο από το κόστος απόκτησης ενός νέου εξοπλισμού?

Οι καταγγελίες και για άλλες εταιρίες, Αμερικανικές και Γερμανικές, συνεχίζονται, μπροστά στην εξόφθαλμη κατασπατάληση των πόρων των δημόσιων νοσοκομείων, που λειτουργούν με πολλές ελλείψεις σε βασικά υλικά λόγω χαμηλού προϋπολογισμού.

Εφόσον επιτρέπεται η πώληση γενοσημων φαρμάκων, γιατι δεν υποστηριζει το υπουργείο και την πώληση συμβατών αναλωσίμων ,ενώ είναι πλήρως λειτουργικα?