Πρώτη Φορά Αριστερά . . .

 δέρνουν τα παιδία μας και βιάζουν τις κόρες μας, γιατί εδώ ο βιασμός έχει ελαφριά ποινή σε σχέση με τη χώρα τους « 3 χρόνια φυλακή – Δημόσια εκτέλεση» συν του ότι είμαστε αλλόθρησκοι άρα το κοράνι το επιτάσσει να μας μισούν. Πολίτες β’ κατηγορίας στην χώρα που μας γέννησε αυτή είναι η Ελλάδα που μας έφτιαξε ο Τσίπας και τα φιλαράκια του.

Γράφοντας το απόσταγμα αυτό των σκέψεων μου για να το μοιραστώ μαζί σας, τα μάτια μου θολώνουν από την θλίψη και τα χέρια μου τρέμουν από οργή. Θλίψη γιατί δεν βρίσκω καμία παρηγοριά όταν ξέρω ότι άνθρωποι γύρω μου πονάνε και πεινάνε, όταν ξέρω πως ούτε εγώ ούτε τα παιδία που κάποτε ίσως κάνω δεν θα έχουν ένα μέλλον ελεύθερο ή και καθόλου μέλλον. Για τα παιδιά που τώρα ακόμα ονειρεύονται και θα ξυπνήσουν άγαρμπα από τη σαθρή πραγματικότητα και θλίβομαι για το δικό μου μέλλον που μοιάζει αβέβαιο και σκοτεινό. Η οργή με πνίγει σαν θηλεία όταν σκέφτομαι πως σε όλα αυτά που γίνονται έχω μερίδιο ευθύνης γιατί ψήφησα ή απείχα από τις εκάστοτε εκλογές που έκριναν το μέλλον της χώρας μου. Οργή που δεν μπορώ να ξεσκίσω με νύχια και με δόντια τα καραγκιοζάκια πολιτικούς μας, που μας κοροϊδεύουν μέσα στα μάτια μας και δεν έχουν ούτε μπέσα, ούτε τσίπα, ούτε φιλότιμο. Που ζούνε μέσα στην χλιδή ενώ εμείς δεν έχουμε ούτε τα απαραίτητα.

Άραγε αυτή την Ελλάδα ονειρεύονται οι γονείς και τα παιδία μας; Εγώ έχω πάψει να ονειρεύομαι πια γιατί τα βράδια δεν κοιμάμαι κάθομαι και γράφω όσα με βαραίνουν, όσα ακούω και όσα βλέπω, οι σκέψεις σαν κουνούπια κάθε βράδυ με τσιμπούν και δεν με αφήνουν να κοιμηθώ. Εσείς ποια Ελλάδα ονειρευόσασταν ως παιδία; Όταν ξυπνήσατε ποία Ελλάδα είδατε;

Υ.Γ. Ακόμα και αν πεθάνω αύριο, είμαι ικανοποιημένος που μπόρεσα να περάσω αυτές μου της σκέψεις σε εσάς, χωρίς να θέλω να διαιωνίσω την τρομολαγνεία, απλώς να διεγείρω το θυμικό σας μήπως και ξεσηκωθούμε και πάρουμε πάλι τη ζωή στα χέρια μας .