ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΑΠΛΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ/ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΝ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΝΠΔΔ)
ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ:
Άρθρο Ι του νόμου 2456/1920:
” Εις ας πόλεις του Βασιλείου κατοικούσι μονίμως πλείονες των είκοσι Ισραηλητικών οικογενειών και λειτουργεί Συναγωγή δύναται να ιδρυθεί δια Βασιλικού Διατάγματος Ισραηλιτική Κοινότης αναγνωριζομένη ως “νομικόν πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου””
Άρθρο Ι του αναγκαστικούη Νόμου 367/1945 σε τροποποίηση του προηγουμένου:
“Όσαι εκ των εν Ελλάδι Ισραηλιτικών Κοινοτήτων αριθμούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος πλέον του ημίσεως του προ του πολέμου αριθμού μελών, θεωρούνται ως …
ανασυγκεγκροτημέναι. Η λειτουργία των Κοινοτήτων τούτων συνεχίζεται συμφώνως προς τας διατάξεις του Νόμου 2456/1920″
Άρθρο Ι του προεδρικού διατάγματος 182/1978 που αφορά την κοινότητα των Αθηνών μόνον:
” Η Ισραηλιτική Κοινότης Αθηνών υφίσταται ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου κατά τους νόμους 2456/1920 (ΦΕΚ 173) και 4837/1930 (ΦΕΚ 252). Σκοπός της είναι γενικά η εξυπηρέτηση σύμφωνα με τους νόμους αυτούς των θρησκευτικών, εκπαιδευτικών και φιλανθρωπικών προορισμών η υποστήριξη κάθε ωφέλιμης πρωτοβουλίας που εξυπηρετεί εθνικές ανάγκες, η εξύψωση του ηθικού, πνευματικού και κοινωνικού επιπέδου των μελών της, η αδελφοποίησή τους και η φροντίδα για την προαγωγή των εβραϊκών γραμμάτων”
Άρθρα 23 και 25 του 2456/1920 λένε τα ακόλουθα:
” Τα υπό των Ισραηλιτικών κοινοτήτων εισαγόμενα εκ του εξωτερικού είδη σχετικά με την θρησκευτικήν λατρείαν των Ισραηλιτών, τα άζυμα του Ισραηλιτικού Πάσχα ή άλευρα δια την κατασκευήν τοιούτων αζύμων, η εισαγόμενη δια το Ισραηλίτικον Πάσχα ζάκχαρις και προμήθεια ειδών χρησίμων τη διδασκαλία εν τοις κοινοτικοίς σχολείοις, μετ’ έγκρισιν του Υπουργείου Παιδείας απαλάσσονται παντός είδους εισαγωγικού δασμού και τέλους Δημοσίου και Δημοτικού” “Οι Ισραηλίται οι μη δυνάμενοι να τηρώσιν ελληνιστί τα εμπορικά των βιβλία δύναται να μεταχειρίζωνται εγκύρως την ιδιαιτέραν αυτών διάλεκτον Ισπανοεβραϊκήν ή την Γαλλικήν γλώσσαν δια την τήρισιν αυτών”.
Άρθρο 3 του 2456/1920:
“Οι κατοικούντες μονίμως εν Ελλάδι Ισραηλίται υπάγονται θρησκευτικώς εις την Ισραηλιτικήν αρχήν την εδρεύουσα παρ’ εκάστη κοινότητι”
το οποίο τροποποιήθηκε με το άρθρο Ι του 4837/1930:
“Μέλη Ισραηλιτικής Κοινότητας θεωρούνται αυτοδικαίως πάντες οι Ισραηλίται το θρήσκευμα οι κατοικούντες μονίμως εν τη έδρα της Κοινότητας”
(Προσέξτε τις διαφορές στις διατυπώσεις. Τη μία λέμε για θρησκευτική υπαγωγή στη διόρθωση απλώς θεωρούνται αυτοδικαίως αλλά δεν διευκρινίζει αν η υπαγωγή είναι απλώς και μόνον θρησκευτική)
Άρθρο 3 του 182/1978:
“Μέλη της Ισραηλητικής Κοινότητος Αθηνών είναι αυτοδικαίως όλοι οι Ισραηλίτες ασχέτου φύλου και ηλικίας που κατοικούν στους Νομούς Αττικής και Βοιωτίας μόνοι ή με οικογένεια πριν από έξι τουλάχιστον μήνες”.
Σε αυτό το thread όπως καταλάβατε θα σχολιάσω την ελληνική νομοθεσία όσον αφορά τις εβραϊκές κοινότητες εν Ελλάδι. Θα δείτε λοιπόν πως αυτοί οι κύριοι με τη συγκεκριμένη νομοθεσία:
(α) Δεν πληρώνουν φόρους στο Ελληνικό κράτος παρόλο που είναι Έλληνες υπήκοοι.
(β) Όταν πεθαίνουν και δεν έχουν κληρονόμους, τα περιουσιακά τους στοιχεία μεταβιβάζονται στην Ισραηλιτική κοινότητα και όχι στο Ελληνικό Δημόσιο.
(γ) Μπορούν να εντάξουν στις κοινότητές τους και άτομα μη Ελληνικής υπηκοότητας αφού μοναδική προϋπόθεση για την ένταξη στις κοινότητες είναι το θρήσκευμα.
(δ) Εισάγουν εμπορεύματα τα οποία υπόκεινται σε δασμούς υπό κανονικές συνθήκες με το πρόσχημα ότι αυτά αποτελούν εμπορεύματα για θρησκευτική χρήση.
(ε) Έχουν σχολεία και ιδρύματα αποκλειστικά και μόνο για Εβραίους
(στ) Οι ισραηλίτικες κοινότητες μπορούν κ επιβάλλουν φόρους στα μέλη τους (υποχρεωτική εισφορά γνωστή ως “πέτσια”) και να τους εισπράττουν σαν να ήταν κράτος εν κράτει.
(ζ) Η οργάνωση των ισραηλιτικών κοινοτήτων με την υπάρχουσα νομοθεσία θυμίζουν οργάνωση ομοσπονδιακής κυβέρνησης!
(η) Παραβιάζουν και περιφρονούν ελληνικούς νόμους (όπως πχ η ανύψωση της εθνικής σημαίας κατά τις εθνικές εορτές στα κτίριά τους).
(θ) Το Κεντρικό Ισραηλίτικο συμβούλιο και η Ισραηλίτικη κοινότητα Αθηνών υποθάλπουν και προστατεύουν εγκληματικές, “ακροδεξιές” οργανώσεις όπως η ΕΝΩΣΗ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ της οποίας πρόεδροι έχουν διατελέσει εκτός των άλλων ο Σαμ Μπενρουμπής (ο γνωστός Μπενρουμπής που έχει τις οικιακές συσκευές). Πέντε δραστήρια μέλη της Ε.Σ.Ε είναι ο Διονύσιος Μαγκλιβέρας, ο Μωυσής Σακκής, ο Σαμ Μπενρουμπής, ο Ερρίκος Λεβής και ο Σαμ Αμαρίλλιο (πλακάκια Αμαρίλιο και τα τοιαύτα).
ΠΩΣ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Αυτό φυσικά γίνεται νομίμως μέσω του ΠΔ 182/1978 και ιδιαίτερα στα άρθρα 3, 5 και 26. Η παράγραφος 2 του 3 άρθρου λέει τα εξής:
“Όλα τα μέλη της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν ηθικά και υλικά κατά το μέτρο των δυνάμεών τους για την ενίσχυση των ιδρυμάτων και άλλων νομικών προσώπων και φιλανθρωπικών οργανώσεων της Κοινότητος”.
Το άρθρο 5 παράγραφος 1 λέει τα εξής: “Όλα τα μέλη της κοινότητος που συμπλήρωσαν το 21ο έτος της ηλικίας τους έχουν την υποχρέωση να καταβάλλουν στην Κοινότητα ετήσια εισφορά Πέτσια, που ορίζεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 26 του παρόντος”
Άρθρο 26:
“1. Η βεβαίωση της υποχρεωτικής εισφοράς “Πέτσια” γίνεται από την αντίστοιχη επιτροπή του άρθρου 18 του παρόντος που κατατάσσει τους υπόχρεους σε κατηγορίες εισφοράς ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση.
2. Το ύψος των εισφορών κατά κατηγορίες καθορίζεται κάθε χρόνο από την Κοινοτική Συνέλευση στη συνεδρίασή της για την έγκριση του Προϋπολογισμού και η βεβαίωση γίνεται από την Επιτροπή “Πέτσια” κάθε χρόνο κατά το μήνα Μάϊο.
3. Το ποσό της εισφοράς που βεβαιώθηκε κοινοποιείτα στον υπόχρεο ο οποίος μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από της κοινοποιήσεως έχει δικαίωμα να υποβάλλει ένσταση στην Επιτροπή Ενστάσεων, που ορίζεται από το Κοινοτικό Συμβούλιο και είναι πενταμελής. Οι αποφάσεις της Επιτροπής Ενστάσεων είναι οριστικές και αμετάκλητες. Κυριότερα στοιχεία για την κρίση της επιτροπής Ενστάσεων είναι: (α) η προσωπική συνέντευξη με τον υπόχρεο, (β) το σημείωμα φόρου που έχει εκδοθεί από την αρμόδια φορολογική αρχή στο όνομα του υπόχρεου βάσει της φορολογικής του δηλώσεως για την παρελθούσα ή τρέχουσα χρήση.
4α) Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης υποβολής ενστάσεως από τον υπόχρεο, η απόφαση της επιτροπής πέτσια είναι υποχρεωτική και για το Κοινοτικό Συμβούλιο.
4β) Αν ο υπόχρεος απουσιάζει δικαιολογημένα από την έδρα της Κοινότητος, η προθεσμία υποβολής ενστάσεως αρχίζει από την ημέρα επιστροφής του. Η ημέρα αυτή αποδεικνύεται με επαρκή δικαιολογητικά που προσκομίζει ο υπόχρεος.
5. Το κοινοτικό συμβούλιο μπορεί να αρνηθεί την παροχή κάθε υπηρεσίας ή εξυπηρετήσεως στα μέλη που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους”
Oι Ισραηλιτικές κοινότητες από το 1920 θεωρούνται ΝΠΔΔ. Σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ελληνικού Κράτους τα ΝΠΔΔ δεν πληρώνουν στο Δημόσιο της Ελληνικής Πολιτείας καμμίας μορφής και εκτάσεως άμεση ή έμμση φορολογία. Δεν πληρώνει ούτε για την απόκτηση, από αγορά ή δωρεά, οποιουδήποτε ακινήτου ή κινητού περιουσιακού στοιχείου ούτε από κέρδη διαχειρίσεώς τους. Πως λοιπόν δεν πληρώνουν οι Ισραηλίτες φόρο:
(α) Το 95% των Ισραηλιτών έχουν γράψει τα ακίνητα περιουσιακά τους στοιχεία στις κοινότητες αυτές για να αποφύγουν καταρχάς την φορολογία. Τον αναλογούντα στο Ελληνικό Δημόσιο φόρο τον πληρώνουν στην κοινότητα σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις. Βάσει ειδικού μυστικού συμβολαίου μεταξύ του υπόχρεου και της κοινότητας, ο υπόχρεος κρατά τη διαχείρηση των περιουσιακών στοιχείων μέχρι να πεθάνει.
(β) Τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία των κοινοτήτων αυτών σε αναλογία φτάνουν τα ακίνητα της Εθνικής τραπέζης της Ελλάδος. Επίσης κάποια από αυτά τα ακίνητα έχουν γίνει δωρεά μέχρι…. και στο υπουργείο άμυνας του Ισραήλ (ο Ζακ Μπενβενίστε στη Θεσσαλονίκη έχει δωρίσει κάποια από τα ακίνητά του στο υπουργείο άμυνας και εισπράττει το τελευταίο έσοδα από τη διαχείρησή τους)
(γ) Σύμφωνα με τον Φορολογικό κώδικα νόμος 3323/1955 κάθε δωρεά κινητής και ακίνητης περιουσίας σε ΝΠΔΔ απαλάσσετα των προβλεπομένων φορολογικών και άλλων τελών.
ΠΗΓΗ:
http://www.adonisgeorgiadis.gr/phpbb3/viewtopic.php?f=2&t=214&start=0#p1981
(Δυστυχώς πριν λίγες ημέρες ο Άδωνις Γεωργιάδης ΔΙΕΓΡΑΨΕ όλο το forum του. Ευτυχώς είχαμε σώσει το συγκεκριμένο απόσπασμα, και το παραθέσαμε εδώ…. Φαίνεται ότι οι ΑΘΕΑΤΟΙ επιδιώκουν να γίνουν τελείως ΑΟΡΑΤΟΙ)
ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
https://www.youtube.com/watch?v=uPNc-p30yGQ
2. Ήταν ο Παύλος όργανο των Εβραίων εξουσιαστών;
Όσο για την απίστευτης αερολογίας άποψη ότι ο Χριστιανισμός ήταν ο τρόπος του ιουδαϊκού ιερατείου να εξουσιάσει τον κόσμο (μέσω του Φαρισαίου Παύλου και του Ιησού), από μόνη της καταρρίπτεται. Διότι δεν θα ήταν τόσο ανόητο το ιουδαϊκό ιερατείο, ώστε να δημιουργήσει μια ακόμη σέκτα (άρα να διασπάσει ακόμη περισσότερο τις λιγοστές δυνάμεις του Ιουδαϊσμού), και να βάζει τον Παύλο να κατηγορεί δριμύτατα τον Ιουδαϊσμό, ώστε… να κυριαρχήσει ο Ιουδαϊσμός. Κι ένας άμυαλος θα καταλάβαινε ότι τέτοιες τακτικές μόνο εναντίον του θα ήταν, και δεν θα τις ακολουθούσε εξ αρχής. Τι κέρδισαν οι Ιουδαίοι ιερείς με την εξάπλωση του Χριστιανισμού; Ήταν ό,τι χειρότερο γι’ αυτούς. Και, φυσικά, είναι παρανοϊκός ο ισχυρισμός ότι απλώς τα σχέδια του ιερατείου δεν πέτυχαν κι αυτονομήθηκε ο Χριστιανισμός επιτιθέμενος έκτοτε κατά του Ιουδαϊσμού. Διότι από τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, πριν τον Παύλο, υπήρχε αυτή η σύγκρουση. Επιπλέον, και αυτή η άποψη περί «αποτυχημένης συνωμοσίας μέσω του Χριστιανισμού» συναριθμείται σε όλες εκείνες τις χιλιάδες συνωμοσίες που δήθεν σκέφτονταν οι Εβραίοι (ότι ο Χίτλερ ήταν Εβραίος, ότι ο Κομμουνισμός είναι Εβραϊσμός κ.λπ.). Πρόκειται για μια αγαπημένη αντισημιτική θεωρία των Ναζιστών Ελλήνων (και των μη Ελλήνων Ναζιστών), η οποία και θετικές αποδείξεις δεν φέρει και αντικρούεται από την πραγματικότητα.
3. Ήταν ο Θεός δικαιολογία πλουτισμού;
Οι αρχαιόπληκτοι ισχυρίζονται ότι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης ήταν απλώς η δικαιολογία, για να πλουτίζει το ιερατείο. Φέρνουν το εδάφιο ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΗ’ 19, όπου ο Θεός ορίζει τα αφιερώματα από τις προσφορές των Ισραηλιτών να δίνονται στους ιερείς και τις οικογένειές τους, ως απόδειξη ότι ο Θεός χρησίμευε ως δικαιολογία για τη συσσώρευση πλούτου των ιερέων. Ωστόσο το ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΗ΄ μόνο για συσσώρευση πλούτου του ιερατείου δεν κάνει λόγο. Απλώς ο Θεός απλώς ορίζει να δίνονται τα κρέατα ορισμένων εκ των ζώων των θυσιών και ένα τμήμα των καρπών που προσφέρεται από το λαό, για τη διατροφή των οικογενειών των ιερέων (ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΗ΄ 10 και 11, 13) σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους στη Σκηνή του Μαρτυρίου και αργότερα στο Ναό. Αυτό δεν συνιστά συσσώρευση πλούτου. Ο Θεός, στο ίδιο κεφάλαιο (ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΗ΄ 20) απαγορεύει ο Ααρών και οι γιοί του, που θα ιερουργούν, να πάρουν κληρονομιά στη χώρα της Χαναάν το παραμικρό μερίδιο γης. Το ίδιο και οι Λευΐτες (ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΗ΄ 23) απαγορεύεται να πάρουν κληρονομιά γης μεταξύ των Ισραηλιτών, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες φυλές του Ισραήλ, και μάλιστα ό,τι προσφέρεται σε ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους μειώνεται κατά ένα δέκατο. Οι ιερείς απλώς λάμβαναν τα απαραίτητα για τη διατροφή τους κι όχι για να συσσωρεύουν χρήμα ή γη.
4. Οι εξουσιαστές ιερείς του Παγανισμού σε αντίθεση με τους μονοθεϊστές
Οι αρχαιόπληκτοι αποκρύβουν συστηματικά το γεγονός ότι η αρχαία θρησκεία ήταν ενωμένη με τις πόλεις-κράτη, τα οποία επιφορτίζονταν για την διεξαγωγή όλων των λατρευτικών τυπικών. Ζώα για θυσίες, χρήματα για πομπές, για γιορτές, για ιερά δείπνα, για άμφια των ιερέων, για τη συντήρηση των ιερέων, όλα αυτά ήταν μέλημα του κράτους, το οποίο αναγκαζόταν να συντηρεί τους αργόσχολους μάντεις και ιερείς, μην τυχόν και οργισθεί ο Απόλλων ή ο Δίας και κάψουν την πόλη. Είναι γνωστότατο ότι τα μαντεία και τα ιερά των «θεών» ήταν πλήρη αναθημάτων και πολύτιμων μετάλλων. Μόνο ο Νέρωνας άρπαξε 500 αγάλματα από τους Δελφούς, οπότε φανταζόμαστε πόσος πλούτος είχε συσσωρευτεί στα πόδια του πολυθεϊστικού ιερατείου. Όλοι προσέφεραν ό,τι πιο πλούσιο είχαν στο θεό. Από τον ξένο ηγεμόνα Κροίσσο ως και πόρνες, σαν τη Φρύνη, που έστειλε αφιέρωμα στους Δελφούς ένα ολόχρυσό άγαλμά της. Φυσικά ο «θεός του φωτός» το δέχτηκε.
Ένα άλλο τρικ του ιερατείου των Δελφών ήταν να δίνει ασαφείς χρησμούς. Έτσι ο ενδιαφερόμενος, εάν ήθελε πλήρη αποσαφήνιση, έπρεπε να ξαναρωτήσει τον «θεό» του ιερατείου, ζητώντας νέο χρησμό. Η νέα αίτηση για χρησμό όμως έπρεπε να συνοδευτεί με νέα προσφορά (ζώων ή χρημάτων) στο ναό. Έτσι οι πολυθεϊστές ιερείς πλούτιζαν. Φυσικά, η αρχαία θρησκεία δεν είχε την παραμικρή αντίληψη περί φιλανθρωπίας. Τα πλούτη έστεκαν στους ναούς των κηφήνων πολυθεϊστών ιερατείων, για να παίζουν με τα διαμάντια οι πολυθεϊστές ιερείς. Αντίθετα η Εκκλησία με τον πλούτο που της προσέφεραν οι πιστοί δημιουργούσε νοσοκομεία, πτωχοκομεία, συντηρούσε συσσίτια κ.α. Ο ίδιος ο Ιουλιανός παραδέχεται (στην επιστολή του προς τον ειδωλολάτρη αρχιερέα της Γαλατείας, Αρσάκειο), την σημαντική αυτή διαφορά στην χρήση του πλούτου μεταξύ του πολυθεϊστικού ιερατείου και του χριστιανικού ιερατείου. Οι Εθνικοί ιερείς άφηναν τον πλούτο αχρησιμοποίητο, οι χριστιανοί ιερείς τον χρησιμοποιούσαν για το καλό του κοινωνικού συνόλου. Τα παραμύθια λοιπόν περί δημιουργίας του χριστιανικού Θεού για λόγους πλουτισμού ισχύουν μόνο για τα ειδωλολατρικά ιερατεία.
5. Υποβοηθά ο Χριστιανισμός τους εξουσιαστές;
Ας περάσουμε σε μια άλλη πτυχή. Οι Νεοπαγανιστές ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός υποβοηθά τις εξουσίες. Αναφέρουν διάφορα εδάφια επιστολών του Παύλου. Φαίνεται πως ενοχλεί τους Νεοπαγανιστές απολογητές του Λυκούργειου ναζισμού και μιλιταρισμού η άποψη του Παύλου. Η Νεοπαγανιστική ερμηνεία των Χριστιανικών απόψεων περί εξουσίας είναι τέτοια, ώστε σκόπιμα αυτές και το νόημά τους να διαστρεβλωθούν. Η χριστιανική άποψη, περί κράτους και εξουσίας βλέπει το κράτος ως προϊόν της πτώσης του Αδάμ και της Εύας. Πριν την Πτώση οι Πρωτόπλαστοι δεν είχαν ανάγκη κράτους ούτε υπήρχε, όπως τονίζει ο Χρυσόστομος κάποια εξουσία του άντρα επί της γυναίκας. Συνεπώς, επειδή είναι μεταπτωτικός θέσμος το κράτος και η εξουσία, η Εκκλησία δεν έχει ούτε την κρατικιστική αυταπάτη ότι το κράτος/εξουσία θα φέρει τον «επί γης παράδεισο» (αν π.χ. τηρηθούν οι νόμοι του κράτους. Κάθε νόμος είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, δηλαδή ατελές, με ελλείψεις) ούτε την αντιεξουσιαστική αυταπάτη ότι η εξουσία είναι φύσει κακή. Σκοπός του κράτους/εξουσίας δεν είναι να φέρει τον παράδεισο επί γης˙ αυτό δεν το μπορεί. Σκοπός είναι η αποφυγή της κόλασης επί γης. Όπως ο γάμος είναι ένα μεταπτωτικό φάρμακο κατά του θανάτου, έτσι και η εξουσία είναι ένα προσωρινό φάρμακο κατά της μεταπτωτικής σατανικής διχόνοιας μεταξύ των ανθρώπων, μια ατελής, πολύ κατώτερη της προπτωτικής, μορφή τάξης. Αν δεν χρησιμοποιείται σωστά, δεν είναι από μόνη της κακή.
6. Τα λόγια του Παύλου στο τότε ιστορικό πλαίσιο
Για να γίνει κατανοητή η άποψη του Παύλου για την εξουσία πρέπει να έχουμε υπόψη την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε την εποχή εκείνη. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε δημοκρατία ούτε ανάμνηση δημοκρατίας ούτε πάλη μεταξύ δημοκρατών και μοναρχικών για το ποιο πολιτικό σύστημα θα επικρατούσε. Δεν υπήρχε κάποιο δημοκρατικότερο εναλλακτικό πολιτικό σύστημα από την μοναρχία. Δεν μπορούσε λοιπόν ο Παύλος να προτείνει «αντίσταση» ή «αντάρτικο» στην αυτοκρατορική εξουσία. Μορφωμένος ήταν, ήξερε το αποτέλεσμα των εξεγέρσεων κατά της Ρώμης. Είναι παράλογο να ζητάμε από τον Παύλο σε μια τέτοια εποχή να προτείνει ανυπακοή στην εξουσία (γενικά) ή στην αυταρχική εξουσία (της Ρώμης), τη στιγμή που κανείς πολυθεϊστής φιλόσοφος και διανοούμενος δεν τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Μίλησε κανείς Επικούρειος για «αντιεξουσιασμό», στην εποχή της Ρωμαιοκρατίας; Παρότρυνε το λαό κανείς πολυθεϊστής διανοούμενος της εποχής σε επανάσταση κατά του οιουδήποτε κράτους; Κι όπως οι φιλόσοφοι της εποχής ζητούσαν γενικά σεβασμό στους νόμους, το ίδιο ζητούσε ο Παύλος. Τουλάχιστον αυτός δεν επέλεγε (μια για πάντα), όπως ο Πλούταρχος, το μοναρχικό πολίτευμα κρίνοντας πως αυτό είναι καλύτερο. Μίλησε γενικά για «εξουσία» κι έτσι άφησε περιθώριο για τις πολιτειακές αλλαγές. Δεν είπε «μοναρχία και ξερό ψωμί», όπως είπε ο Πλούταρχος – Περί μοναρχίας και δημοκρατίας και ολιγαρχίας, 4 (827bc), όπου γράφει γράφει: «Αν όμως του [πολιτικού άντρα] δοθεί δυνατότητα να επιλέξει πολιτεύματα (…), δε θα διάλεγε άλλο από τη μοναρχία, το μόνο πολίτευμα που μπορεί να στηρίξει τον τέλειο και στ’ αλήθεια ορθό τόνο της αρετής και να μην τον αφήσει να υποταχθεί ούτε στη βία ούτε στη χρησιμοθηρία». Εξουσία είναι και η σημερινή (έστω και τυπικά) δημοκρατική. Απλώς έδωσε κάποιες συντεταγμένες. Αλλά τι είπε ο Παύλος, που κάνει τους ψευτοδημοκράτες (υμνητές του Λυκούργειου πολιτεύματος) Νεοπαγανιστές καθώς και τους «αντιεξουσιαστές» να αντιδρούν;
Προς Ρωμαίους, 13, 1-7: “Ας υποτάσσεται ο καθένας εις τας ανωτέρας εξουσίας, διότι δεν υπάρχει εξουσία παρά από τον Θεόν. Ώστε εκείνος που αντιτάσσεται εις την εξουσίαν, αντιτάσσεται εις την διαταγήν του Θεού και εκείνοι που αντιστάθηκαν, θα κατακριθούν. Διότι οι άρχοντες δεν είναι φόβος δια τα καλά έργα, αλλά δια τα κακά. Θέλεις να μη φοβάσαι την εξουσίαν; Κάνε το καλόν και θα επαινεθής, διότι η εξουσία είναι όργανον του Θεού, δια το καλόν σου, εάν όμως κάνης το κακόν, τότε να φοβάσαι, διότι δεν φέρει μαχαίρι χωρίς λόγον, αλλά διότι είναι όργανον του Θεού, εκδικητής της οργής του εναντίον εκείνου που κάνει το κακόν. Δια τούτο είναι ανάγκη να υποτάσσεσθε όχι μόνον ένεκα της οργής αλλά και δια λόγους συνειδήσεως. Αυτός είναι ο λόγος που πληρώνετε φόρους, διότι αι αρχαί είναι υπηρέται του Θεού, αφοσιωμένοι εις αυτό ακριβώς το έργον. Αποδώσατε λοιπόν εις όλους ό,τι τους οφείλεται˙ φόρον εις εκείνον που οφείλεται φόρος, δασμός εις εκείνον που οφείλεται δασμός, σεβασμός εις εκείνον που οφείλεται σεβασμός, τιμή εις εκείνον που οφείλεται τιμή”.
Προς Τιμόθεον, 2, 1-4: “Παρακαλώ λοιπόν, πρώτα απ’ όλα, να κάνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας δι’ όλους τους ανθρώπους, δια τους βασιλείς και όλους εκείνους που είανι εις υψηλάς θέσεις, δια να ζούμε βίον ήρεμον και ήσυχον με πάσαν ευσέβειαν και σεμνότητα. Διότι αυτό είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του Σωτήρος μας Θεού ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να λάβουν γνώσιν της αληθείας”.
Προς Τίτον, 3, 1: “Να τους υπενθυμίζεις να υποτάσσονται εις τας αρχάς και τας εξουσίας, να πειθαρχούν, να είναι έτοιμοι δια κάθε έργον καλόν (…)”.
Λέει και ο Πέτρος τα εξής:
Α΄ Πέτρου, 2, 13-16: “Υποταχθήτε λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινην εξουσίαν χάριν του Κυρίου, είτε πρόκειται δια τον βασιλέα, ως τον ανώτατον άρχοντα, είτε δια διοικητάς, ως απεσταλμένους απ’ αυτόν δια την τιμωρίαν εκείνων που κάνουν το κακόν και δια τον έπαινον εκείνων που κάνουν το καλόν, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού: να αποστομώνετε δια των καλών σας πράξεων την άγνοιαν των ανόητων ανθρώπων. Να ζήτε σαν άνθρωποι ελεύθεροι και όχι να χρησιμοποιείτε την ελευθερίαν σαν κάλυμμα κακών πράξεων, αλλά σαν δούλοι του Θεού”.
Οι δύο απόστολοι εδώ έχοντας κατά νου την αντίληψη ότι η εξουσία/το κράτος υπάρχουν για να αποτραπούν τα χειρότερα συνιστούν υπακοή στον άρχοντα. Συνεχώς λένε ότι η εξουσία υπάρχει (και εννοούν ότι πρέπει να υπάρχει) για την τιμωρία του κακού και τον έπαινο του καλού. Η υποταγή στους άρχοντες δεν οφείλεται σε δουλοπρέπεια ούτε είναι τυφλή. Η υποταγή στην εξουσία δεν σημαίνει εξαγιασμό της εξουσίας, αλλά παραδοχή της χρησιμότητάς της για την περιστολή του κακού. Η υποταγή στην εξουσία δεν οφείλεται στο ότι δήθεν ο Χριστιανισμός στηρίζει τους εξουσιαστές και ειδικότερα τους άδικους, όπως φαίνεται και σε όλα τα παραπάνω εδάφια. Ότι υπάρχουν όρια στην υποταγή του Χριστιανού στους άρχοντες κι αυτή δεν είναι απόλυτη, αλλά σχετική, αποδεικνύεται τόσο από τη λογική όσο και από τα κείμενα διάφορων Πατέρων.
7. Η Εξουσία ΓΕΝΙΚΑ και όχι ο άρχων ειδικά
Ορισμένοι, μη Χριστιανοί, είτε επειδή συγχέουν τον συγκεκριμένο, κάθε φορά, άρχοντα με την εξουσία είτε επειδή πιστεύουν ότι ο Παύλος και η Εκκλησία συγχέουν την εξουσία με τον (συγκεκριμένο κάθε φορά) άρχοντα (ή, ακόμη χειρότερα, με κάποιο συγκεκριμένο πολίτευμα), νομίζουν ότι ο Χριστιανισμός τάσσεται ανεπιφύλακτα στο πλευρό των (συγκεκριμένων, κάθε φορά) εξουσιαστών/αρχόντων, με συνέπεια να προτρέπει την απόλυτη υποταγή στους εξουσιαστές της κάθε εποχής κι άρα να εξαγιάζει την εξουσία. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Οι μη Χριστιανοί διαστρεβλώνουν την χριστιανική ερμηνεία της εξουσίας και ύστερα κατηγορούν από πάνω τον Χριστιανισμό.
Σύμφωνα με το Χριστιανισμό, το θέλημα του Θεού το εκφράζει η ύπαρξη της εξουσίας γενικά, και όχι ο συγκεκριμένος άρχοντας. Γι’ αυτό και οι πιστοί, ενώ αποδέχονται την εξουσία, για τους λόγους που προαναφέραμε, δεν στηρίζονται στους άρχοντες. Έτσι ο Ψαλμός 145, 3 γράφει: “μη πεποίθατε επ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία. («Μην στηρίζετε την πεποίθηση και την ελπίδα σας στους άρχοντες, στους γιους των θνητών ανθρώπων, που δεν έχουν πάντοτε τη δύναμη να σας σώσουν»)
Ο Ιωάννης Χρυσόστομος γράφει για τη διάκριση μεταξύ άρχοντα και Εξουσίας και τονίζει ότι ο Θεός δεν έχει ευλογήσει τον συγκεκριμένο άρχοντα (που μπορεί να είναι και κακός), αλλά την Εξουσία. «”Γιατί”, λέγει “δεν υπάρχει εξουσία, παρά μόνο από το Θεό”. Τι λέγεις; Κάθε άρχοντας δηλαδή χειροτονείται από τον Θεό; Δεν εννοώ αυτό, λέγει˙ ούτε ο λόγος μου τώρα θα είναι για τους άρχοντες χωριστά, αλλά γι’ αυτό το πράγμα. Γι’ αυτό δεν είπε “δεν υπάρχει λοιπόν άρχοντας, παρά μόνο από το Θεό”, αλλά μιλάει γενικά για το πράγμα και λέγει “γιατί δεν υπάρχει εξουσία, παρά μόνο από το Θεό, και οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν ορισθεί από το Θεό”» (Ιω. Χρυσόστομος, Ομιλία κδ΄ στην Προς Ρωμαίους, 1). Η πολύ σημαντική αυτή λεπτομέρεια έχει ως αποτέλεσμα (και προϋποθέτει, κατά κάποιον τρόπο) τη χριστιανική αντίληψη, ότι άλλο πράγμα ο κακός άρχοντας κι άλλο πράγμα η εξουσία, η οποία δημιουργήθηκε ως φάρμακο με σκοπό να περιοριστεί η ατομική αυθαιρεσία και το χάος και είναι (σχετικά) καλή. Επιπλέον, όταν κάποιος κακός άρχοντας θεσπίζει κακούς νόμους ή προστάζει πράγματα ενάντια στο καλό (δηλαδή στις εντολές του Θεού), η χριστιανική αντίληψη είναι η άρνηση υποταγής σε αυτά. Όταν βέβαια ένας άρχοντας (ακόμη κι αυτός, που γενικά είναι κακός) διατάξει κάτι καλό ή απαγορεύσει κάτι κακό, ο Χριστιανός υποτάσσεται και συνεργεί, γιατί μια τέτοια διαταγή και απαγόρευση συμφωνεί με τον αρχικό προορισμό της εξουσίας.
Όπως και να ‘χει, αποδεικνύεται εντελώς παράλογος ο ισχυρισμός των αρχαιόπληκτων ότι ο Χριστιανισμός θεωρεί κάθε άρχοντα και κυβερνήτη «εκλεκτό του Θεού». Οι αρχαιόπληκτοι διαστρεβλώνουν τη σημασία της άποψης του Παύλου ότι «Δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από το Θεό», σαν να εννοούσε ο Παύλος ότι ο καθένας που αρπάζει την εξουσία και την κακομεταχειρίζεται είναι ευλογητός από το Θεό. Ο Θεός έδωσε την εξουσία γενικά, όχι τον κάθε άρχοντα ειδικά, με σκοπό την, όσο γίνεται, αποτροπή του κακού. Μπορεί να υπάρξουν κακοί άρχοντες, αλλά δεν είναι θέλημα του Θεού αυτό. Είτε σκόπιμα είτε από την γνωστή σε όλους άγνοιά τους περί Χριστιανισμού, οι Νεοπαγανιστές και οι αντιχριστιανοί δημιουργούν μια ανύπαρκτη ερμηνεία περί εξουσίας, την αποδίδουν στο Χριστιανισμό και ύστερα τον κατηγορούν γι’ αυτήν!
Βλέπουμε λοιπόν πως ο δήθεν φιλοεξουσιαστικός Χριστιανισμός όχι μόνον δεν έπεσε στην παγίδα να προτείνει ένα συγκεκριμένο σύστημα (όπως έκαναν οι Παγανιστές της εποχής εκείνης), αλλά έκανε ρητά διαχωρισμό μεταξύ της έννοιας του (ενίοτε καλού ή κακού) άρχοντα και της (προς καλό σκοπό δημιουργημένης) εξουσίας, ώστε αποδεχόμενος την σωστή εξουσία να μην υπακούει σε άδικες εντολές.
Στη Χάρη της Θεοτόκου, ειδικά κάθε Δεκαπενταύγουστο, χιλιάδες πιστοί, που συρρέουν από κάθε γωνιά της χώρας στην Τήνο, αφήνουν ακόμα και τις βέρες τους, τους βαφτιστικούς σταυρούς τους, πολύτιμα κοσμήματα και οικογενειακά κειμήλια, με μεγάλη συναισθηματική αξία. Ο ανθρώπινος πόνος ξεδιπλώνεται στα σκαλιά της εκκλησίας της Μεγαλόχαρης, όπου ο κόσμος γονατίζει και αφήνει στην εικόνα της Παναγίας ό,τι πολυτιμότερο έχει, προσδοκώντας την ευλογία Της, για να γιατρευτεί και να προστατευτεί από σοβαρά προβλήματα υγείας.
Του Γιώργου Λεβέντη – εφημερίδα ©ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Τα τάματα, όμως, δεν μένουν στον ναό, όπως πιστεύουν αυτοί που τα αφήνουν εκεί, αλλά όταν κλείνουν οι πόρτες ξεκινάει ένας άριστα οργανωμένος μαραθώνιος για να λιώσουν και να μετατραπούν σε πλάκες χρυσού.
Τα «Π» φέρνουν σήμερα στο φως της δημοσιότητας τα ντοκουμέντα της «χρυσής» μπίζνας με τα μυθικής αξίας αναθήματα της Τήνου, η οποία αποκαλύφθηκε λόγω μιας ύποπτης βαλίτσας που βρέθηκε στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Συγκεκριμένα, πριν από λίγες ημέρες, στις 8 του μηνός, οι τελωνειακοί υπάλληλοι του αεροδρομίου μπλόκαραν αποσκευή μέσα στην οποία κρύβονταν επτά πλάκες χρυσού. Ο επιβάτης, με τα αρχικά Κ.Μ., ταξίδευε από την Τουρκία και δήλωσε στους έκπληκτους υπαλλήλους ότι ο χρυσός προερχόταν από λιωμένα τάματα στη Μεγαλόχαρη. Η πολύτιμη αποσκευή κρατήθηκε από τους τελωνειακούς, καθώς έλειπαν ορισμένα παραστατικά που ο ελεγχόμενος διαβεβαίωσε ότι θα προσκόμιζε.
Στην «απόδειξη παραλαβής αποσκευών επιβάτου» που αποκαλύπτουν τα «Π» αναφέρονται τα πλήρη στοιχεία του εμπόρου πολύτιμων μετάλλων από την Κρήτη, καθώς και ότι κρατήθηκε στο αεροδρόμιο «βαλίτσα περιέχουσα επτά πλάκες χρυσού, βάρους 7 κιλών και 82 γραμμαρίων».
Πριν από τον 15Αύγουστο
Το συμφωνητικό μεταξύ του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου και του εμπόρου που υπογράφηκε δύο ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο και την κοσμοσυρροή στην Τήνο, στις 13/8/2015, περιγράφει λεπτομερώς τους όρους του «χρυσού» deal.
«Η ως ανωτέρω ορισθείσα ποσότητα είκοσι ενός (21) κιλών καθαρού χρυσού θα παραδοθεί από τον δεύτερο συμβαλλόμενο σε είκοσι ένα (21) ράβδους, βάρους ενός (1) κιλού εκάστη, κάθε μία από τις οποίες θα φέρει σφραγισμένη κατά τη χύτευση την αρίθμηση και την πιστοποίηση του διεθνώς αναγνωρισμένου χυτηρίου NADIR, μέλους του London Bullion Market, και θα συνοδεύεται απαραίτητα από πιστοποιητικά έγγραφα που θα βεβαιώνουν τη γνησιότητά της».
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
Έπεισαν την φύση… πως δυο κοκόρια γέννησαν το αυγό.
Ένας πανούργος, ψεύτης και κανίβαλος θεός που ως ζώο ψόφιο βλέπει την Ελλάδα και το πνεύμα το Χριστό της.
Ως στέμμα στην γνώση δωρίζει την πτώση του Θεού στην κατάρα του Ισραήλ.
Ο διάβολος λόγος του ισραήλ…ο σατανάς.
Άρπαγες γενίτσαροι πόρνοι ψευτοπαπάδες…
Αντί του Χριστού το πνεύμα…
διδάσκουν μαγείες δαιμόνια και του φθόνου το σκοτάδι.
Ο μεσσίας των εβραίων είμαστε εμείς οι χριστιανοί. Στην δικιά μας γη στερέωσαν το δικό τους κράτος και δεν πληρώνουν φόρο στην Ελλάδα αλλά στο ισραήλ….
Εμείς η γη της επαγγελίας τους, εμείς οι σκλάβοι τους, εμείς ο Χριστός επάνω στην ξύλινη γνώση της κατάρας τους… να ζούμε νεκροί από Αγάπη Χριστού… μαρμαρωμένοι βασιλείς …νεκροί από Αγάπη … τυφλοί να σταυρώνουμε τα ίδια μας τα παιδιά.
Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ, Η ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ,
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Βγείτε έξω από την πόρνη Βαβέλ.
Καιρός του Είναι του Ελληνισμού.
Καιρός της κάθαρσης της Ελλάδος από την Δικτατορία του ισραήλ.
Καιρός αλήθειας Και κάθαρσης.
Τούτο δε εστί του Χριστού Ανάστασης.
Ιωάννης Βασιλεύς των πενήτων.
afypnisiellinwn.blogspot.gr/2017/03/blog-post_21.html