Όταν η χώρα υφίσταται Πόλεμο και οι πολιτικοί ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να το δουν…..

Όταν η χώρα υφίσταται (ασύμμετρο) Πόλεμο (με θύματα και απώλειες) και οι πολιτικοί ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να το δουν, τότε υπάρχει ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα (α)συμβατότητας πολιτικής και πραγματικότητας…κι αυτά στον Πόλεμο, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ…

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Λέγεται πως η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα…
Λέγεται πως όλα μπορεί να τα χειριστεί και να τα επιλύσει η πολιτική…

Λέγεται πως οι περιβόητοι τρεις πυλώνες της εξουσίας είναι σε θέση να χειριστούν με επάρκεια οτιδήποτε προκύψει….όσο περίπλοκο κι αν είναι…όσο ιδιαίτερα δύσκολης και δραματικής φύσης κι αν είναι….

Είναι όμως όντως έτσι;

Αν είναι έτσι, τότε γιατί ενώ πεθαίνει από την εξαθλίωση η φτωχολογιά, εξακολουθούν να φορολογούν (σε εγκληματικά υψηλό βαθμό) αυτή – άνεργους και μισθούς και συντάξεις πείνας – αντί να διώκουν την διαφθορά και «αυτούς της ελιτ και των βαρονέτων/υποτακτικών τους που τα έφαγαν»;

Αν είναι έτσι, τότε γιατί έχουν επιτρέψει στην Τουρκία να κόβει βόλτες ακατάπαυστα σε κάθε σπιθαμή του Αιγαίου φτάνοντας ως τη Ραφήνα και εγείροντας αξιώσεις για το μισό – και πλέον – Αρχιπέλαγος;

Αν είναι έτσι, γιατί έχουν επιτρέψει στο ισλάμ να πραγματοποιήσει την επιστροφή του – κατά εκατοντάδες χιλιάδες – σ’ αυτόν τον τόπο που πλήρωσε με τόνους αίματος την απελευθέρωσή του απ’ αυτό μετά από αιώνες σκλαβιάς;

Αν είναι έτσι, γιατί έχουν επιτρέψει στην (εισαγόμενη) ωμή εγκληματικότητα να βασιλεύει ανίκητη απ’ άκρου σ’ άκρο στη χώρα με αντίτιμο ζωές και περιουσίες Ελλήνων;

Αν είναι έτσι, γιατί έχουν επιτρέψει να υποστούν τόσο τραγικές μειώσεις στο δυναμικό τους αυτοί που τάχθηκαν να προστατεύουν τη χώρα, δηλαδή, οι ένοπλες δυνάμεις και οι δυνάμεις ασφαλείας;

Αν είναι έτσι, γιατί έχουν επιτρέψει να υποκύψουμε σε ντιρεκτίβες της ΕΕ και να απωλέσουμε το μεγαλύτερο τμήμα του δυναμικού μας σε αγροτική/κτηνοτροφική/αλιευτική και βιομηχανική παραγωγή;

Αν είναι έτσι, γιατί έχουν επιτρέψει να χαθεί το μικρεμπόριο προς όφελος των μεγάλων εμπορικών συμφερόντων αλλά και του «οργανωμένου μικρεμπορίου των (λαθρο)μεταναστών;

Αν είναι έτσι, γιατί επέτρεψαν, μέσα από εγκληματική και άδικη φορολογική και ασφαλιστική υπερχρέωση του πληθυσμού να τελούν εν δυνάμει απωλεσθείσες οι κινητές και ακίνητες περιουσίες του λαού μας και ιδίως της φτωχολογιάς;

Εαν είναι έτσι, γιατί επέτρεψαν να μείνουν άνεργοι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, μεταξύ δε αυτών άνθρωποι μεσήλικες χωρίς καμία ελπίδα ούτε για άλλη εργασία ούτε για σύνταξη;

Εάν είναι έτσι, γιατί επέτρεψαν να μείνουν εκατομμύρια Ελλήνων για χρόνια χωρίς περίθαλψη – ενώ ΌΛΟΙ οι εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών ΕΙΧΑΝ;

Γιατί επέτρεψαν να πεθάνουν εξ’ αιτίας αυτού δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων;

Κι αν Νομοθετική και Εκτελεστική εξουσία είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος,που είναι ο τρίτος πυλώνας, η Δικαστική εξουσία να «παρέμβει σθεναρά» επιβάλλοντας την «θεραπεία του συστήματος»;

Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται απλά «ανύπαρκτη» κι αυτή – όταν δεν είναι ομοτράπεζος των άλλων δύο…είτε δια των πράξεών της είτε δια της απραξίας της, η ουσία είναι μια:

ΣΥΝΑΙΝΕΙ σ’ αυτήν την σκοτεινή, βρώμικη και εγκληματική κατάσταση…

Αντίστοιχα λοιπόν κι «εκ των πραγμάτων» αυτοακυρώνονται οι τρεις πυλώνες εξουσίας (δηλαδή της Δημοκρατίας) και η κοινωνία μας εισάγεται με αυτοτροφοδοτούμενη (και μη αναστρέψιμη) δυναμική σε μια άλλη «σκοτεινή φάση»….

Μια φάση όπου ενεργοποιούνται «άλλες δυνάμεις ισορροπίας»….

Που όση αποστροφή κι αν προκαλούν σε ορισμένους δεν παύει να είναι αμείλικτη πραγματικότητα…

Αρκεί να θυμηθούν πως, σε μια εμπόλεμη κοινωνία όπου ο βίαιος θάνατος και οι ένοπλες αιματηρές συγκρούσεις είναι καθημερινές, αυτός ο «τρόπος απόδοσης των πραγμάτων» (έχουμε Πόλεμο, συνεπώς κάθε συζήτηση πρέπει να είναι σε «όρους πολεμικού μετώπου») είναι ο συνήθης…

Κι αργά ή γρήγορα θα το συνηθίσουν…

Όσοι λοιπόν, μελετούν την πολεμική ιστορία παρατηρούν πως έρχεται κάποια στιγμή που το «πολιτικό σκηνικό» της «περιόδου της ειρήνης» αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να «κάνει στην άκρη» και στο προσκήνιο βγαίνει μια άλλη φουρνιά ηγετών (πολιτικών όντων) που όμως σκέπτονται, σχεδιάζουν, αποφασίζουν και κινούνται σε μια «ατμόσφαιρα πολέμου» (που έχει γίνει αποδεκτή ως τέτοια) και με μια «φιλοσοφία επιθετικού πολέμου» (που έχει επίσης γίνει αποδεκτή ως η μόνη κατάλληλη για την πολεμική κατάσταση που αντιμετωπίζει η κοινωνία)…

Όταν η κατάσταση είναι «πόλεμος» (συμβατικός ή ασύμμετρος, εμφανής ή συγκεκαλυμμένος δεν έχει διαφορά) που η κοινωνία, τα ΜΜΕ, οι πυλώνες της εξουσίας και οι πολιτικοί ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να την αναγνωρίσουν ως τέτοια και συνεχίζουν να δρουν σαν να εξακολουθούν να βρίσκονται εν καιρώ ειρήνης, τότε υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα «(α)συμβατότητας πολιτικής και πραγματικότητας»…

…σαν να σου επιτίθεται κάποιος με σφαίρες κι εσύ να τον αντιμετωπίζεις με τριαντάφυλλα και μπόλικα λόγια…κάπως έτσι…

Κι αυτό μπορεί να σημαίνει μόνον ένα πράγμα:

τον θάνατο του ανόητου που δεν εννοεί να καταλάβει πως του αρέσει δεν του αρέσει «εισήλθε σε πόλεμο»… «έστω και ακήρυκτο»….και πως οφείλει – αν θέλει να ζήσει – να τον αντιμετωπίσει με τα ίδια όπλα κι επί ίσοις όροις…δηλαδή, μέσα από την «Πολεμική Λογική, Ανάλυση και Πρακτική»…

Πολιτικοί ειρήνης και πολιτικοί πολέμου τους είχα ονομάσει παλαιότερα σε άλλα σχετικά κείμενα….

Εάν οι Θεσμοί αρνηθούν να συνειδητοποιήσουν την έκτακτη κατάσταση και να προσανατολίσουν θεσμικά τα πράγματα προς την «Πολεμική Κατάσταση», τότε η «κατάσταση ξεφεύγει» προς ανεξέλεγκτες λαϊκές εξεγερτικές κατευθύνσεις…

Όταν αυτό το πολιτικό στάτους (ειρήνης) και το γύρω του σύστημα υποστήριξης «αποτύχουν» και επιμένουν πεισματικά να διατηρούν τον έλεγχο των πραγμάτων επιβάλλοντας τις ίδιες ολέθριες λάθος πολιτικές συνταγές, τότε ενεργοποιούνται (αρχετυπικά) «άλλες δυνάμεις»…που βεβαίως καλούνται να τους υποκαταστήσουν και να επιφέρουν την ισορροπία…

Δυνάμεις μέσα από την κοινωνία και όχι κατ’ ανάγκην μέσα από τους Θεσμούς…

Δυνάμεις που στο «μεταίχμιο (μιας οδυνηρής ομολογουμένως) μεταλλαγής» θα κονταροχτυπηθούν με το παλαιό καθεστώς και «αυτό που θα γεννηθεί» (το όποιο νέο) θα μετατραπεί σε «Νέο Θεσμό»…

Αυτό το Νέο σε καμία περίπτωση δεν θα είναι το «παλαιό ατόφιο»…ούτε και το «Νέο ατόφιο»…

Ποτέ δεν είναι ιστορικά…

Πάντα μα ΠΑΝΤΑ είναι κράμα των δύο…

Του παλαιού και του νέου…

Μετά το «αίμα και τη σύγκρουση» (που πείθει το παλαιό για την στιβαρότητα, την ισχύ και την αποφασιστικότητα του νέου) ακολουθεί η «αποδοχή του από το παλαιό» και μια «ρεαλιστική μείξη» τους…

Ασχέτως εάν υπάρχουν ΠΆΝΤΑ δυνάμεις στο παλαιό που μάχονται για την απόλυτη επικράτηση του παλαιού και στο Νέο για την απόλυτη επικράτηση του Νέου….

Το «Νέο» έχει πάντα πολλές μορφές…ασύνδετες κατά κανόνα μεταξύ τους….

Και το «Παλαιό» γνωρίζοντας πως κάτω από την επιφάνεια και στο περιθώριο μονίμως κυοφορούνται, γεννιούνται και ωριμάζουν τέτοιες “εξεγερτικές σκέψεις/απόπειρες”, φροντίζει να τις παρακολουθεί στενά με ανθρώπους και μηχανισμούς του….

Ώστε την κατάλληλη στιγμή είτε να τις «ελέγξει» είτε να τις «καταπνίξει»….

Άλλωστε, πολύ σωστά έχει ειπωθεί πως, η προδοσία είναι απλά θέμα χρόνου…

Οποιαδήποτε απόπειρα που γίνεται γνωστή σε πάνω από ένα άτομο, είναι υποψήφια για προδοσία και αποτυχία….

Αυτός είναι και ο λόγος που – ιδίως σε μια ΑΠΟΛΥΤΩΣ ελεγχόμενη χώρα σαν την Ελλάδα – παρ’ όλα όσα έχουν συμβεί, δεν ξεσπάνε εξεγέρσεις…

Οι υποψήφιοι επαναστάτες προδίδονται και ή «εξαγοράζονται» (και «απορροφώνται» από το «σύστημα») ή διώκονται και απομονώνονται….

Σπανίως δε, εξολοθρεύονται…εάν το «παρακάνουν», αν είναι «αμετανόητοι» ή «μη εξαγοράσιμοι», κλπ

Εάν εξαιρέσουμε την περίπτωση μιας «έξωθεν κατευθυνόμενης και χρηματοδοτούμενης πορτοκαλί επανάστασης», που θα είναι άνευ ουσίας και συνέχιση της πρότερης κατάστασης, το μόνο που απομένει είναι οι «αυθόρμητες
Ενέργειες των διαφόρων Μοναχικών Λύκων»…

Οι οποίοι για να έχουν μέλλον θα πρέπει να έχουν βρει τον τρόπο να τα κάνουν όλα – μα ΟΛΑ – ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ…

Από την σύλληψη του σχεδίου δράσης (πράγμα που απαιτεί Στρατηγική και Πολιτική σκέψη και γνώσεις, ειδική στρατιωτική εκπαίδευση αλλά και πολεμική εμπειρία) μέχρι το να βρουν πηγές χρηματοδότησης, μέχρι επιμελητεία, εξοπλισμό, καταφύγια, σχεδιασμό, εκτέλεση, διαφυγή, απόκρυψη, καταλλαγή…

Και επίσης, μια εξαιρετικά υψηλή ικανότητα “αυτοϋποκίνησης” και βεβαίως “ψυχολογικής αυτάρκειας”…

Ο άνθρωπος αυτός πρέπει να έχει την ικανότητα να στέκεται στα πόδια του…ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ…ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ…

Δεν θα έχει την πολυτέλεια να τον στηρίξει κανείς άλλος…

Όλα πρέπει να πηγάζουν από μέσα του…

Θα βιώσει την απόλυτη μοναξιά…

Θα πρέπει να είναι ικανός να την αντέξει…απτόητος…

Η εκπαίδευση και η ικανότητα να είναι κάποιος Μοναχικός Λύκος δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση…

Ο «χρήσιμος ηλίθιος» όλων αυτών (των “οιονεί επαναστατών” πλην “εξόχως βολεμένων”) που θα’ θελαν μεν αλλά “δεν τολμούν” μήπως και χάσουν κι αυτά που έχουν;

Πιθανόν ναι…

Που όμως δρα με την ελπίδα να παρακινήσει κι άλλους να κάνουν το ίδιο…

Αλλιώς, δεν θα έχει νόημα η δράση του…

Το να εκτελεστεί ένας στόχος σε ένα «πεδίο δράσης» όπως η Ελλάδα του 2016 δεν θα είχε καμία απολύτως αξία εάν δεν ακολουθούσαν και άλλοι το παράδειγμά του και δεν εκτελούσαν άλλες δέκα παρόμοιες δράσεις που μετά θα γίνονταν εκατό…

Αυτό σημαίνει εξέγερση…

Και όχι, ο «ελεγχόμενος» (από ποιούς άραγε;) θυμός εκατόν πενήντα κουκουλοφόρων («μισθοφόρων» πολλοί εξ’ αυτών) που ξεσπάνε την αδρεναλίνη τους πετώντας μολότωφ σε αστυνομικούς νομίζοντας πως κάνουν εξέγερση…

(κι όσο για τα απερίσκεπτα παιδάκια των Εξαρχείων που δέχονται να σχηματίζουν «δήθεν» αναρχικές πολιτοφυλακές και να επιτίθενται σε κλούβες των ΜΑΤ, ας πάνε να ρωτήσουν τους στρατολόγους τους τι γίνανε άραγε εκείνοι οι «πενήντα δικοί τους που εντοπίστηκαν πριν τρία χρόνια να εκπαιδεύονται «στο αντάρτικο πόλης» στη Γάζα; Ποιοί ήταν οι στρατολόγοι τους; Που χρησιμοποιήθηκαν; Που είναι σήμερα; Αφού εντοπίστηκαν γιατί δεν συνελλήφθησαν; Ποιός τους «πληρώνει»; Ποιόν «υπηρετούν»; Σας εκπαιδεύουν για να υπηρετήσετε το καθεστώς που νομίζετε πως πολεμάτε…πάρτε το χαμπάρι…και απλώς την «κρίσιμη στιγμή» αυτοί θα κάνουν πίσω και θα βάλουν εσάς μπροστά να φάτε τις σφαίρες…θυμάστε τον Γρηγορόπουλο; Ξέρετε την φάση, έτσι; Κάποιοι δικοί σας «κάτι έκαναν» και «έθεσαν σε σοβαρό κίνδυνο τους δύο αστυνομικούς»….τους ανάγκασαν να τραβήξουν όπλο και απλά μετά «έκαναν πίσω» ωθώντας τα 15χρονα – ΕΣΑΣ – να «βγουν μπροστά»…την συνέχεια την ξέρετε, έτσι; Σε λίγα δευτερόλεπτα «είχαν τον μάρτυρά τους»…ένα νεκρό παιδί…νοιάστηκε κανείς σας για το ότι «δικοί σας παγίδευσαν και τον μακαρίτη πιτσιρικά και τους αστυνομικούς»; Όχι…ε, λοιπόν, ούτε και για σας θα νοιαστεί κανένας…σας την έχουν στημένη και δεν πρόκειται να συμμετάσχετε σε καμία εξέγερση όπως νομίζετε)….(τέλος η παρένθεση)

Η Ελλάδα αποδεικνύεται (μετά πολλών και απαιτητικών πειραμάτων) πως είναι ένα πεδίο δράσης (ή μήπως «πεδίο εργαστηριακών δοκιμών κοινωνικής μηχανικής»;) που επέδειξε εκπληκτικές αντοχές….

Πχ ενώ θα περίμενε κανείς πως τον θάνατο του Γρηγορόπουλου θα ακολουθούσε ένας εμφύλιος, η αναρχοαριστερά (αν και με πλούσια βοήθεια από ξένες δυνάμεις σαν τον UCK) δεν το κατόρθωσε…

Τα Δεκεμβριανά του 2008 παρέμειναν μια αξιοπρόσεκτη μεν σειρά καταστροφικών διαδηλώσεων πλην όμως δεν εξελίχθηκε σε γενικευμένη εξέγερση…

Το ίδιο και το 2012…και πάλι καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, αλλά ως εκεί…

Οι Αγανακτισμένοι του Συντάγματος, αν και μόλις έφτασαν το ένα εκατομμύριο άρχισαν να γίνονται «επίφοβοι», με την πρώτη αψιμαχία των «μισθοφόρων της μολότωφ» και των δακρυγόνων εξαφανίστηκαν σε λίγα λεπτά…

Τον Μάρτιο του 2012, αν και οι πολιτικοί φοβούνταν πως το πλήθος με αφορμή την παρέλαση της 25ης Μαρτίου θα ορμούσε να τους λυντσάρει, αυτό δεν συνέβη…

7.000 αστυνομικοί γύρω από την στρατιωτική παρέλαση ήταν αρκετοί για να «αποθαρρύνουν κάθε εξεγερτική σκέψη»….

Η εκτέλεση Π. Φύσσα, πολλοί σκέφτηκαν πως θα ήταν η «θρυαλλίδα» που θα οδηγούσε στην ένοπλη αντιπαράθεση τον Ελληνικό λαό…

Ιδίως όταν συνοδεύτηκε από την εκτέλεση των δύο μελών της Χρυσής Αυγής…

Παρ’ όλα αυτά, ούτε τότε συνέβη…

Οι πολιτικοί έχουν συγκεντρώσει το απόλυτο μίσος στην Ελλάδα…

Παρ’ όλα αυτά, ουδείς τους έπεσε νεκρός από σφαίρα…

Άντε μερικές σφαλιάρες σε δυό τρεις απ’ αυτούς…αυτό ήταν όλο…μικρό το τίμημα…

Ούτε και οι δικαστές βεβαίως πλήρωσαν κάποιο παρόμοιο αντίτιμο….

Επίσης, αν και οι εισπρακτικές εταιρείες είναι εξίσου ότι πιο μισητό σ’ αυτόν τον τόπο, ούτε κι από αυτούς έπεσε κανείς νεκρός…

Ούτε και εφοριακός…Ούτε και δημοτικός άρχοντας…ούτε και υπάλληλος ασφαλιστικών ταμείων ή πολεοδομίας….αν και οι παραπάνω κατέχουν πρωτεύουσες θέσεις στην διαφθορά…

Ούτε και οι δικαστικοί επιμελητές υπέστησαν καμιά ένοπλη επίθεση…παρ’ ότι απ’ αυτήν την κατάσταση έχουν επωφεληθεί για τα καλά…και παρ’ ότι, αν αυτός ο «(μη) ευγενής (άρα «αφύλαχτος») επαγγελματικός κλάδος καταρρεύσει», τότε «καταρρέει όλο το σύστημα επιβολής χρεών και κατασχέσεων στους πολίτες»….

Αν και η «εισαγόμενη εγκληματικότητα» έχει κατακυριεύσει κάθε γωνιά αυτού του τόπου, δεν είδαμε καμία εκτέλεση κανενός απ’ αυτούς τους αδίστακτους εγκληματίες…ούτε κατά την ώρα του «έργου», ούτε κατά την σύλληψη, ούτε στις φυλακές, ούτε μετά – όταν από την μία τους βάζουν κι από την άλλη τους βγάζουν…

Ομοίως, αν και έχει κατακλυστεί ο τόπος από την ισλαμική εισβολή, δεν είδαμε καμία εκτέλεση ισλαμιστή….

Ούτε καν των «μισητών δουλεμπόρων», αυτού του πανάρχαιου μισητού υποείδους της ανθρωπότητας….

Προφανώς, «προσμετρήθηκαν αυτά στις στατιστικές μετρήσεις κάποιων»…

Γι’ αυτό και αποθρασύνθηκαν εντελώς και δηλώνουν ξεκάθαρα πλέον πως οι ισλαμιστές λαθροεισβολείς/μετανάστες που έρχονται, έρχονται για να ΜΕΙΝΟΥΝ στην Ελλάδα…

Και όχι μόνον…

Αλλά, δεν φτάνει που σχεδιάζουν να πάρουμε όλα τα εκατομμύρια λαθροπροσφύγων που καταφτάνουν κάθε μέρα στην Τουρκία, παρά η Γερμανία είχε το θράσος να μας στείλει και τους δικούς της – δήθεν – «υπεράριθμους»…

Εκ των οποίων, κάμποσες χιλιάδες θα πάνε τον Δεκέμβρη του 2016 στην Κρήτη….

Και αν και είναι πασιφανές πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική οδός από αυτήν του αίματος για την Ελλάδα, ο λαός της είναι τόσο μα τόσο υποταγμένος στη νάρκη και την αδιαφορία που συνεχίζει να πηγαίνει σαν πρόβατο προς την σφαγή του…

Γιώργος Ανεστόπουλος