Διαφημίσεις

Τρέχουν όλοι να βυζάξουν το γάλα από το βυζί της αγελάδος (χρήμα)…. Τυφλοί όλοι σας ζείτε δούλοι μέσα στο σπήλαιο που έφτιαξαν για σας για να στε πάντα υποταγμένοι κοιμισμένοι δούλοι αυτών που σας έχουν ως ζώα τους για να τους υπηρετείτε ! Το παιχνίδι είναι στημένο, οι διαιτητές πληρωμένοι, οι παίκτες αντίχριστοι και η μπάλα με το ναρκωτικό της ύπνωσής σου Έλληνα στην εξέδρα…

Αν με τον ίδιο ζήλο τρέχατε να τηρήσετε την εντολή της Αγάπης του Χριστού, ούτε δούλοι θα ήσασταν, ούτε και αγελάδες χρημάτων θα είχατε ανάγκη…

Τρέμετε στην σκέψη μην τυχόν μείνετε χωρίς χρήματα, αλλά δεν τρέμετε στην σκέψη μην τυχόν χάσετε τον εαυτό σας, χάσετε την Ελλάδα, τον Χριστό… ντροπή σας Έλληνες που ζητάτε ελεημοσύνη από αυτούς που σας έχουν ως ζώα για να τους υπηρετείτε ! Ντροπή σας Έλληνες που δεν κοιτάτε στον ουρανό της ψυχής σας να βρείτε την γαλήνη του Θεού, που μέσα σας φωλιάζει, βγάζοντας το μαύρο πέπλο που του ρίξατε !

Ο Θεός Αγάπη είναι και τα παιδιά Του δεν τα αφήνει μόνα τους. Εσείς Τον αφήσατε, εσείς προτιμήσατε το χρήμα ως αυτοσκοπό και όχι ως μέσο. Εσείς πιστέψατε σε πρόσκαιρες και μάταιες ελπίδες, σαν τα γαϊδούρια που ακολουθούν το καρότο και ποτέ δεν το φτάνουν….

Σε αυτές τις ύστατες ώρες η σωτήρια λύση υπάρχει· ουράνιοι νόμοι ανάστασης, ουράνιοι νόμοι δικαιοσύνης. Την θέλετε; Ακούστε την:

Η Χρυσή δραχμή των Ελλήνων.
Κοστίζει ισότιμα με την χρυσή λύρα του Αγίου Γεωργίου.
Αυτή η Χρυσή δραχμή θα είναι το νόμισμα των Ελλήνων στην βασιλεία των ουρανών της Αγίας Εκκλησίας Του Θεού εδώ στην Ελλάδα μας.
Το κακό δεν θα υπάρχει στην Ελλάδα.
Τα πάντα θα είναι δωρεάν στους Έλληνες.
Πνεύμα Πατέρων θα προσκυνούν οι Έλληνες.
Και θα κοιτιούνται στα μάτια με τον Θεό και Χριστό μας και θα τρώνε κάθε ημέρα σε ένα τραπέζι πολλοί… Κάθε ημέρα Ανάσταση θα γιορτάζουν οι Έλληνες,
και όλα τα έθνη θα μας δείχνουν με το δάχτυλο και θα λένε : Θέλουμε και εμείς σαν και αυτούς.
Τα εκατοντάδες δεσποτάτα θά διαλυθούν και θα γίνουν όλο ένα.
Όπως Ένας είναι ο Ελληνισμός.
Και Μία η Εκκλησία Του!

Αγαπάτε αλλήλους ως ο Χριστός τους εαυτούς….
Και μέσα σε τρεις ημέρες θα γίνουν τα πάντα Νέα !

afypnisiellinwn



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

29 σχόλια στο “ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ”
  1. Δε υπαρχεις μεγάλε!άπαιχτος!σε ποσα χρονακια τα κοβεις να γίνονται αυτά,γιατι εχω και κάτι λογαριασμούς ληγμενους να πληρωσω!να ριξω κανα φράγκο τωρα ή να περιμένω την χρυση δραχμή?

    1. rotas pote tha ginei ???POTE !!!!! me kati sa ki esena mpeeeeeeeeeeeee POTE !!!!!!!!!!! eseis ftete pou de ginete ayto giati an de afipnistei o ellinas tipote mono tou sa magiko de tha ftiaxei !!!! gia na sumboun ayta lipon prepei oi ellhnes na sikothoun ki na to epoidioxoun olopsyxa ki na mhn kanoun thn papia !!!

      1. Ευτυχως που εχουμε και σενα που δεν εισαι μπεεε!μας ζαλησατε τα παπαρια ολοι οι μαλακες του καναπε,οι δηθεν επαναστατες!ολοι βλεπουμε που παει το καραβι….λες να περιμεναμε εσενα,η τον αρθρογραφο να μας το πει?η λυση πια ειναι?αυτο θελω να ακουσω με δομη στην σκεψη και τον λογο!η διαχειρηση της κρισης πως θα γινει,εκει ειναι το ζουμι και με ποιους.και οσο ακουω για το “συστημα”τρελενομαι ολο και παραπανω!καταλαβες αφυπνισμενε επαναστατη του καναπε?

        1. ENO ESY EPANASTATEIS MEGALE ME TO NA ME LES ANORTHOGRAFO ??? GIA KOITA PROTA TON EAYTO SOU KI META KRINE TOUS ALOUS !! KI ILIKRINA DE MPOREIS NA XEREIS EGO KATAPOSON AP TON KANAPE MOU KANO THN DIKH MOU EPANASTASH OUSIASTIKA !!! ALO AN DE AKOUGOME OTAN TA XONO EPIDI EISTE KOUFOI OLOI ESEIS KI KOLIMENOI ME TA EGO SAS !!! KALA NANAKIA sunanthrope me thn apsogh sou orthografia ma ftoxh apo pnevmatikh gnosh psyxh sou 🙂

        2. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ

          Τα τωρινά γεγονότα που ζούμε δεν είναι κάτι πρωτάκουστο για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Έχουν προβλεφθεί από τους Αγίους και τους Πατέρες της Ορθοδοξίας. Δεν είναι όμως ο στόχος του παρόντος άρθρου να δώσει έμφαση στην φράση «Έξελθε εξ αυτής ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε» (Αποκαλ.ιη’,4), αλλά να δώσει το στίγμα του γιατί φτάνουμε στο σήμερα, για ποιον λόγο δηλαδή ως άτομα ξεχωριστά, ως κοινωνία εν γένει φτάσαμε στο έσχατο αυτό σημείο.

          Τρόπος ζωής του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού είναι το να αγαπάμε τον διπλανό μας, και όλοι μαζί να ζούμε μέσα στην Αγάπη του Τριαδικού Θεού. Τι σημαίνει Αγάπη και πόσο απέχουμε από αυτήν σήμερα; Νιώθετε τον πόνο του συνανθρώπου σας, τον συμμερίζεστε με πράξεις; «Αγαπάτε» τον συνάνθρωπό σας με ζήλεια, φθόνο, κακία και πολλές φορές μίσος; Ζείτε μέσα στο μέτρο ή όχι; Ποθείτε κάτι που ανήκει στον συνάνθρωπο και θέλετε να του το πάρετε ή τον φθονείτε επειδή αυτός το έχει και εσείς όχι; Μήπως ενώ έχετε γυναίκα δική σας θέλετε να παίρνετε
          και την γυναίκα άλλου; Κατηγορείτε τον άλλον για τα σφάλματα τα δικά σας, φορτώνοντάς του τα; Είστε εγωιστές; Αυτές είναι λίγες απλές ερωτήσεις, στις οποίες ο καθένας ας δώσει την απάντηση για τον εαυτό του.
          Θα μπορούσα να διατυπώσω και άλλες πολλές· αναρωτηθείτε μόνοι σας. Στο σήμερα, ο τρόπος ζωής που κάνουμε δεν έχει καμία σχέση με δίκαιο, ηθική, μέτρο, πίστη, αγάπη και ελευθερία. Οι βασικές δηλαδή αρχές των Ελλήνων αλλά και της Ορθοδοξίας καταπατούνται βάναυσα. Θέλουμε να ονομαζόμαστε Έλληνες, δηλαδή φωτεινοί νόες, μα μόνο σκοτεινοί είμαστε. Και τι αλήθεια μπορούμε να περιμένουμε με αυτήν την κατάσταση; Ξαφνικά ως «δια μαγείας» να έρθουν όλα καλά; Όχι, αυτό δεν θα γίνει, γιατί όταν παρανομείς δεν κερδίζεις· αντίθετα λαμβάνεις
          τιμωρία. Από ποιον; Μα, από τον ίδιο σου τον εαυτό. «Ό,τι σπείρεις θερίσεις» και αυτό γίνεται συνεχώς.…

          Πάμε πίσω τώρα τον χρόνο: όλη η κακή μας συμπεριφορά που πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος ζωής και έτσι είναι η κοινωνία συμβαίνει γιατί τέτοια παιδεία λάβαμε. Για να το πω αλλιώς: γεννιέται ένα μωρό, εσύ, που είσαι καρπός αγάπης και μεγαλώνεις και αντί να παραμείνεις αγνός και καλός όπως ένα παιδί, γίνεσαι κακός, μοχθηρός, ανταγωνιστικός, ζηλιάρης και τα λοιπά κακά. Γιατί; Ποιος φταίει; «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις» λέει ο σοφός λαός. Άρα, όταν δεν είμαστε στο περιβάλλον της Αγάπης, κάποιοι
          φρόντισαν να μην είμαστε. Κι αφού βλέπουμε ότι πάμε στον γκρεμό, γιατί δεν σταματάμε την πτώση; Ακόμα και όσοι από εσάς νομίζετε ότι τα κακά οικονομικά, ή τα πολιτικά ή άλλα τέτοιου είδους αδιέξοδα δεν έχουν σχέση με το θέμα, πλανάστε. Όλα έχουν σχέση, όλα είναι αλληλένδετα.

          Ο καθένας από εμάς είμαστε σαν ένας κρίκος μιας αλυσίδας, κι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Φανταστείτε το σαν εικόνα. Ο καθένας δίνει το ένα χέρι στον διπλανό και ούτω καθ’ εξής. Φτιάχνουμε έτσι μια τέλεια γραμμή. Σήμερα όμως, το ένα χέρι δεν δίνεται στον διπλανό, η γραμμή δεν υπάρχει, η αλυσίδα είναι κομμένη σε πάμπολλα σημεία. Γιατί; Είναι θέμα μόνο παιδείας. Δεν μας έμαθαν την ουσία της Αγάπης, δεν μας έμαθαν την έννοια της αδελφοσύνης. Φταίμε κι εμείς που δεν την ψάξαμε, ενώ είχαμε τα ερεθίσματα. Το αμελήσαμε, το ξεχάσαμε, το
          κακό διογκώθηκε, μας παρέσυρε η φθορά, μας αλλοίωσαν αξίες που δεν ωφελούν τον εαυτό μας.

          Ακόμα και την ύστατη τούτη στιγμή της εσχάτης κατρακύλας, που όλα γύρω μας γκρεμίζονται, ακόμα και τώρα μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση. Είναι δυνατόν, πιστέψτε το! Μόνο θέληση χρειάζεται και πίστη σε αυτό. Ας μάθουμε την Αγάπη, αυτήν που δεν μας έμαθαν. Όχι την ιδεολογία, όχι την θεωρία, μα την ουσία, την πράξη στον εαυτό μας και στον διπλανό μας. Και, πιστέψτε το, ο κόσμος θα αλλάξει, όσο κι να σας φαίνεται αυτό εξωπραγματικό. Σας φαίνεται γιατί δεν το δοκιμάσατε, γιατί σας έπεισαν ότι δεν μπορείτε…

          Αγάπη… γνώρισε τον εαυτό σου, ποιος είσαι, γιατί γεννήθηκες, ποιος ο σκοπός σου, τι ήρθες να μάθεις εδώ, για ποιο λόγο περνάς το σχολείο της ζωής. Προστάτευσε τον εαυτό σου από οτιδήποτε δεν είναι Αγάπη: μην κρίνεις τους άλλους, κρίνε πρώτα τον εαυτό σου, μην κατηγορείς αλλά δες πρώτα τι έκανες εσύ. Δώσε το χέρι βοηθείας σε όποιον το έχει ανάγκη, χωρίς να σκεφτείς το γιατί και πώς. Μελέτα τις διδασκαλίες των φωτεινών νοών, των Ελλήνων δηλαδή. Η Αγάπη των Ελλήνων είναι φως για τον κόσμο. Μελέτα κείμενα που σου μαθαίνουν ποιος είσαι,
          το πώς πραγματικά είναι η ζωή. Ήρθες στον κόσμο και είσαι γιος ή κόρη κάποιου κατά σάρκα. Κατά πνεύμα όμως είσαι γιος ή κόρη του Θεού· όπως ρωτάς τον σαρκικό πατέρα σου για να μάθεις τι να κάνεις, γιατί δεν ρωτάς και τον Θεό; Έμεινες στην σάρκα και ξέχασες Αυτόν που είναι ο αιώνιος Πατέρας σου; και περιμένεις να δεις προκοπή όταν ξέχασες τον αλάθητο Πατέρα Σου ή τον ζήτησες μόνο για να σου κάνει τα χατίρια; Πατέρας είναι θα στα κάνει… μα περιμένει να σε βοηθήσει, να σε μάθει. Τι να σε μάθει; Αγάπη ο Θεός, την Αγάπη θα σου μάθει…

          Αγάπη, Αγαπώ… από το Α ως το Ω, σε μια λέξη κρύβεται όλη η ουσία του σύμπαντος. Όχι αγάπη σαρκική, μα νοητή, αγάπη ψυχική, αγάπη θεϊκή. Οδός λύτρωσης και ελευθερίας, οδός αποτίναξης ζυγών, οδός που ακόμα κι εδώ, σε αυτήν την γη φέρνει παράδεισο.

          Εγώ που γράφω αυτά τα λόγια δεν είμαι άξιος να πω παραπάνω, δεν είμαι κάτι παραπάνω από εσάς. Μα γνώρισα την Αγάπη και κατάλαβα πώς μπορεί να γίνει ο παράδεισος εδώ, και στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον πλανήτη. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: είναι αδύνατον να είμαστε και να ζούμε καλά, αν ξεχνάμε την Αγάπη, τον Θεό. Υπάρχουν ανάμεσά μας άξιοι αντιπρόσωποί Του, άξιοι που τηρούν το “γράμμα” Του, αυτοί οι λίγοι, που μπορούν να μας λύσουν όλες τις απορίες μας. Τρέξτε σε αυτούς, μην περιμένετε λεπτό. «Ζητείστε και θα σας δοθεί». Νοήστε τι
          έχετε κάνει έως τώρα, νοήστε τον τρόπο ζωής που ζείτε, ώστε να μετα-νοήσετε και θα αρχίσουν να αλλάζουν όλα. Γιατί; Γιατί απλά ανοίγετε τον δρόμο να ζούμε όλοι μαζί αγαπημένοι, και όλοι εμείς μέσα στην Αγάπη του Θεού. Δεν είναι θεωρία, είναι πράξη. Κάθε μέρα θα γίνονται χιλιάδες θαύματα, γιατί αυτή είναι η Αγάπη.

          Αγάπη δεν είναι μόνο να σταυρώνεσαι Έλληνα, αλλά και να αναστηθείς. Από όλους μας εξαρτάται. Όλοι να είμαστε Ένα.

          Ταπεινά, και με πολλή στενοχώρια για τα σημερινά εκούσια δεινά των Ελλήνων,

          Ο συνάνθρωπός σας.

    1. Μπερδεύεις το θρήσκευμα με την φυλή , σα να ζείς στον καιρό της Τουρκοκρατίας . Το έχεις πάρει είδηση αυτό σαΐνι ; Τώρα δεν επικρατούν οι ίδιες συνθήκες με τότε( προς το παρόν δηλαδή )και αφού μας παριστάνεις τον γνήσιο Έλληνα , γιατί μιμήσαι τον τρόπο σκέψης των Μουσουλμάνων ; Κι αυτοί ακριβώς την ίδια θεώρηση και το ίδιο μίσος και φανατισμό εναντίον του Χριστού , με εσάς έχουν , και διεξάγουν τον ίδιο κοινό πόλεμο όπως εσείς εναντίον του. Ναι ξέρω , σαν νεοειδωλολάτρης κάτι έπρεπε να πης, είτε γιατί θα έσκανες , είτε για να δείξεις στους ομοίους σου οτι “δεν μένεις αργός” αλλά κάτι κάνεις . Μόνο μακρυά απο μάς και μη μας ενοχλείτε όπως κι εμείς ( τουλάχιστον απο μόνοι μας )δεν σας προκαλούμε , αν κι ένα ευχαριστώ δεδομένου οτι δυστυχώς απο μία άποψη σε μας χρωστάτε την δήθεν “Ελληνική”σας συνείδηση που την έχετε ξετινάξει δεν θα έβλαπτε .

      1. Επίσης να σου υπενθυμήσω οτι μεταχειρίζεσαι το Έλληνας σα να είσαι ο ίδιος σου “Βυζαντινός” ορθόδοξος Χριστιανός , γιατί στο μισητό για σας Βυζάντιο(λόγω Ορθοδοξίας )το Έλληνας σήμαινε ότι ακριβώς και για σας :
        Ειδωλολάτρης δηλ. δωδαικαθεϊστής , παγανιστής , Άραβας , Πέρσης , αλλόφυλος κλπ

      2. Εν Χριστώ(εσύ) αδερφε (δεδομένο οτι εισαι Έλληνας, γιατι αν εισαι Έλληνας είσαι και αδερφός μου δεν αλλάζει αυτό), κακώς με παρομοιάζεις με τουσ ισλαμιστές διότι το μίσος προέρχεται από τον φανατισμό, και οι μουσουλμάνοι μισούν τον Χριστό με τα παρελκόμενά του γιατί είναι φανατισμένοι με τον Μωάμεθ και τα παρελκόμενά του! Εγώ αντιθέτως δεν θέλω κανέναν νταβατζή πάνω απο το κεφάλι μου! Η όποια σχέση μου με τον θεό είναι προσωπική μου υπόθεση και δεν εμπίπτει στα χωράφια καμίας εκκλησίας, συναγωγής, τζαμιού, ή ναού.
        Έχεις καταλάβει οτι συμπεριφερόμαστε σαν τις πουτάνες, που άμα πάει καμία να κάνει πεζοδρόμιο μόνη, της ανεξάρτητη, την κυνηγάνε οι άλλες γιατί έτσι τους έχει πει ο νταβατζής τους ότι χαλάει η πιάτσα;

  2. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ,ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΑΘΕΟΥΣ,ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΩ.
    ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ,ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ,ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΥΣ,ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΛΑΣΕΤΕ ΜΙΑ ΜΑΝΔΡΑ ΑΡΧΙΔΙΑ!!!
    ΓΙΝΟΜΑΙ ΩΜΟΣ,ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ,ΤΙ ΤΟΥΣ ΦΟΩΒΑΣΤΕ ΜΩΡΕ,ΕΙΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ,ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΒΑΣΤΕ?
    ΝΤΡΟΠΗΓ ΣΑΣ!!!

  3. Οτι να ναι… ουτε επιχειρηματα αξιζει να αντιπαραθεσω σε αυτο το αρθρο, απλα τραβα καμια παχια να ηρεμησεις μπετοβλακα που μπερδεψες την πουτσα με τη βουρτσα

  4. Ο/Η Χρηστος(Χ)«Εάν ο Υιός σάς ελευθερώσει θα είστε πραγματικά ελεύθεροι» λέει:

    Ανάσταση και Παγκοσμιοποίηση

    Στις μέρες μας μιλάμε για «παγκοσμιοποίηση», οικονομική, θρησκευτική, πολιτισμική κλπ. Μια παγκοσμιοποίηση όμως, χωρίς τον Χριστό και το Άγιο Πνεύμα –που συνεχίζει το έργο του Χριστού στην γη, αλλά μόνο με ανθρώπινες δυνάμεις δεν μπορεί να είναι παρά δαιμονική. Διότι ο κόσμος έξω από την Εκκλησία κυριαρχείται από τις «σκοτεινές δυνάμεις». Είναι αλύτρωτος και ως τέτοιος ούτε σώζει, ούτε σώζεται.

    Μόνον ο Αναστημένος Χριστός μπορεί να πετύχει την αληθινή παγκοσμιοποίηση, όπου θα υπάρχει μία ποίμνη και εις ποιμήν, ο Χριστός. Μόνον «εν Χριστώ» θα γίνει εφικτή μια αληθινή παγκοσμιοποίηση, που θα είναι ουσιαστικά «Εκκλησιοποίηση της ανθρωπότητας», δηλαδή Ένωση όλου του κόσμου στο σώμα του Χριστού. Μια τέτοια παγκοσμιοποίηση θα κάνει τον κόσμο ολόκληρο, «Εκκλησία». Οποιαδήποτε άλλη παγκοσμιοποίηση, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Διότι δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί συνεχής και αδιάσπαστη ενότητα με ανθρώπους εμπαθείς και επομένως έχοντας το μικρόβιο της διαιρέσεως.

    11. Ανάσταση και Εσχατολογία

    Η Ανάσταση για την Εκκλησία και για τους Χριστιανούς είναι το επιστέγασμα του σωτηριώδους έργου του Χριστού επί της γης. Ο Χριστός μίλησε και φανέρωσε την Βασιλεία των Ουρανών, και να την, εδώ είναι, άνοιξε τώρα! Ο κόσμος, η ιστορία, η ζωή, ο χρόνος, όλα τώρα φωτίζονται με το τελικό υπερκόσμιο φως της Αναστάσεως. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια» λέει ο υπέροχος Αναστάσιμος ύμνος. Όλα τώρα αποκτούν καινούργιο νόημα. «Η τελευταία και μεγάλη ημέρα του Κυρίου, άρχισε».

    Ο Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στον καταπληκτικό του Κατηχητικό Λόγο που διαβάζεται στο τέλος της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας, αναφωνεί γεμάτος θεϊκό ενθουσιασμό:

    Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως∙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν, εφάνη γαρ η κοινή Βασιλεία. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον, ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος…

    Ανέστη Χριστός και πεπτώκασιν δαίμονες. Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι. Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται (δηλαδή κυριαρχεί η ζωή).

    Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι. Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

    Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

    Χριστός Ανέστη η ζωή……

    Οι άπιστοι φρίττουν κι οι πιστοί διακηρύττουν:

    Χριστός ανέστη! Αληθώς Ανέστη!

    «Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

    http://oodegr.com/oode/pateres1/xrysostomos/alithws_anesti1.htm

  5. Πλουσιοι επτωχευσαν και πεινασαν ,οι δε εκζητουντες τον Κυριο ,ουκ ελατωθιζονται παντως αγαθου !!!

  6. Η Δύση είναι τελειωμένη – αλλά γιατί;

    του Andre Vltchek

    Παρά κάποιες οικονομικές και κοινωνικές καθυ-στερήσεις και προβλήματα, η δυτική αυτοκρα-τορία τα πάει αρκετά καλά, αν μετρήσουμε, δηλαδή, την επιτυχία με την ικανότητα ελέγχου του κόσμου, επηρεασμού της σκέψης των αν-θρώπων σε όλες τις ηπείρους και συντριβής σχεδόν όλων των ουσιωδών διαφωνιών, εντός και εκτός των χωρών της.

    Αυτό που έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τη ζωή σε μέρη όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο ή το Παρίσι είναι η απλή ανθρώπινη χαρά, που είναι τόσο οφθαλμοφανής όταν υπάρχει. Παραδόξως, στα ίδια τα κέντρα εξουσίας, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν αγωνιώδη, άδεια σχεδόν τρομακτική ζωή. Όλο αυτό κάπως δεν ταιριάζει. Δεν θα έπρεπε οι πολίτες των κατακτητικών χωρών του κόσμου, του νικηφόρου καθεστώτος, να είναι τουλάχιστον βέβαιοι για τον εαυτό τους και αισιόδοξοι;

    Βεβαίως, υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν είναι και κάποιοι φίλοι μου ήδη έχουν περιγράψει με λεπτομερή και παραστατική γλώσσα τις βασικές, τουλάχιστον, αιτίες για την κατάθλιψη και την έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή που στην κυριολεξία καταβροχθίζουν ζωντανούς εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.

    Η κατάσταση αναλύεται κυρίως από κοινωνικο-οικονομική σκοπιά. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι πιο….
    σημαντικές αιτίες της παρούσας κατάστασης πραγμάτων είναι πολύ πιο απλές: η Δύση και οι αποικίες της κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά τα πιο ουσιαστικά ανθρώπινα ένστικτα: την ικανότητα των ανθρώπων να ονειρεύονται, να είναι παθιασμένοι, να εξεγείρονται και να «ανακατεύονται» – να συμμετέχουν.

    Η προσήλωση, η αποφασιστικότητα, η αισιοδοξία, η αθωότητα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Όμως αυτά ακριβώς είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πάντα κινούσαν προς τα εμπρός τους ανθρώπους.

    ***
    Παρά αυτά που σήμερα πιστεύουν συνήθως στη Δύση, δεν είναι η «γνώση» ούτε απόλυτα η «επιστήμη» που βρίσκονταν πίσω από τα μεγαλύτερα άλματα του ανθρώπινου πολιτισμού.

    Πάντα υπήρχε ένας βαθύς και ενστικτώδης ανθρωπισμός, συνοδευόμενος από πίστη (δεν μιλώ για κάποια θρησκευτική πίστη) και τεράστια αφοσίωση και αφιέρωση στο σκοπό. Χωρίς αθωότητα, χωρίς απλοϊκότητα, δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτευχθεί τίποτε μεγάλο.

    Η επιστήμη πάντα υπήρχε και ήταν σημαντική για τη βελτίωση πολλών πρακτικών πλευρών της ανθρώπινης ζωής, αλλά δεν ήταν ποτέ η βασική κινητήρια δύναμη μιας χώρας προς μια δίκαιη, εξισορροπημένη και «αξιοβίωτη» κοινωνία. Όταν χρησιμοποιήθηκε από κάποιο φωτισμένο σύστημα, η επιστήμη έπαιξε σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου, αλλά ποτέ αντίστροφα.

    Η πρόοδος πάντα τροφοδοτούνταν και προκαλούνταν από τα ανθρώπινα συναισθήματα, από φαινομενικά παράλογα και μη επιτεύξιμα όνειρα, από ουτοπίες, από την ποίηση και από μια ευρεία κλίμακα παθών που φλόγιζαν τις καρδιές. Οι πιο ωραίες ιδέες για τη βελτίωση του πολιτισμού συχνά δεν φαίνονταν καν λογικές, γεννήθηκαν απλά από κάποια ευγενικά ανθρώπινα ένστικτα, εμπνεύσεις και επιθυμίες (η λογική εφαρμόστηκε αργότερα, όταν έπρεπε να προχωρήσουν στις πρακτικές λεπτομέρειες).

    Τώρα, η «γνώση», η ορθολογικότητα και η «λογική» , τουλάχιστον στη Δύση, σπρώχνουν τις ανθρώπινες υπάρξεις στη γωνία. Η «λογική» παίρνει τη θέση των παραδοσιακών θρησκειών – γίνεται κάτι σαν θρησκεία. Η εμμονή με τα «γεγονότα», με την «κατανόηση» των πάντων, γίνεται παράλογα ακραία, δογματική, ακόμη και φονταμενταλιστική.

    Όλη αυτή η φανατική συλλογή γεγονότων συχνά μοιάζει εξωπραγματική, «μεταλλική», ψυχρή και εντελώς αφύσικη για πολλούς από εκείνους που έρχονται «απέξω» (γεωγραφικά ή πνευματικά).

    Ας μην ξεχνούμε ότι τα «γεγονότα» που καταναλώνουν οι μάζες, ακόμη και οι σχετικά μορφωμένοι Δυτικοί, προέρχονται κατά κανόνα από τις ίδιες πηγές. Χρησιμοποιείται ο ίδιος τύπος λογικής και εφαρμόζονται αρκετά κοινά εργαλεία ανάλυσης. Η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας ειδήσεων, «γεγονότων» και «αναλύσεων» συνήθως δεν οδηγεί στην σε βάθος κατανόηση ή σε αληθινά κριτικές σκέψεις, το αντίθετο – στην πραγματικότητα σκοτώνει την ικανότητα να εξετάσουμε ολοκληρωτικά νέες έννοιες και ειδικά να εξεγερθούμε ενάντια στα διανοητικά κλισέ και στερεότυπα. Έτσι δεν εκπλήσσει το ότι η μεσαία τάξη των Ευρωπαίων και των Βορειοαμερικανών περιλαμβάνει τους πιο κομφορμιστές ανθρώπους στη Γη.

    Η συλλογή βουνών από «δεδομένα» και «πληροφορίες» δεν οδηγεί πουθενά, στις περισσότερες περιπτώσεις. Για εκατομμύρια ανθρώπους είναι απλώς ένα χόμπι, όπως κάθε άλλο, όπως τα βιντεοπαιχνίδια και το PlayStation. Κρατά ένα άτομο «στην αιχμή των γεγονότων», έτσι ώστε να μπορεί να εντυπωσιάζει τους γνωστούς ή απλά να ικανοποιεί μια νευρωτική ανάγκη συνεχούς κατανάλωσης ειδήσεων.

    Και το χειρότερο είναι ότι οι περισσότεροι Δυτικοί (και σχεδόν όλοι οι εκδυτικισμένοι ξένοι) είναι μονίμως κλειδωμένοι σε έναν περίπλοκο ιστό «πληροφοριών» και προσλήψεων, με τα μέλη της οικογένειάς τους, τους φίλους και τους συνεργάτες. Υπάρχει συνεχής πίεσης προσαρμογής σε ένα χώρο πολύ μικρό και σχεδόν καμιά ανταμοιβή για το αληθινό πνευματικό θάρρος ή αυθεντικότητα.

    ***
    Τα καθεστώτα έχουν ήδη καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να τυποποιήσουν τη «γνώση» αξιοποιώντας κυρίως την ποπ κουλτούρα και κατηχώντας τους ανθρώπους μέσα από τους «εκπαιδευτικούς» θεσμούς.

    Οι άνθρωποι κλείνονται εκούσια επί χρόνια στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, χάνοντας το χρόνο τους, πληρώνοντας τα χρήματά τους, φορτώνονται ακόμη και με χρέη, προκειμένου να διευκολύνουν το σύστημα να τους κατηχεί και να τους μετατρέπει σε καλούς και υπάκουους υποτελείς της αυτοκρατορίας.

    Ήδη, εδώ και δεκαετίες, το σύστημα παράγει επιτυχώς ολόκληρες γενιές συναισθηματικά νεκρών και τελούντων εν συγχύσει ατόμων.

    Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο κατεστραμμένοι που δεν μπορούν να παλέψουν για τίποτε πια (εκτός, μερικές φορές, για τα δικά τους προσωπικά και ιδιοτελή συμφέροντα). Δεν μπορούν να πάρουν θέση και δεν μπορούν ούτε να αναγνωρίσουν τους δικούς τους σκοπούς και επιθυμίες. Προσπαθούν μονίμως (και αποτυγχάνουν) «να βρουν κάτι που να έχει νόημα» και να «εκπληρώσουν» αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν στη ζωή τους. Πάντα ψάχνουν να βρουν κάτι, όχι να ενωθούν σε αγώνες που έχουν νόημα ή να επινοήσουν κάτι τελείως νέο για χάρη της ανθρωπότητας. Συνεχίζουν να «επιστρέφουν στο σχολείο», να φωνάζουν για «χαμένες ευκαιρίες», επειδή «δεν σπούδασαν αυτό που νόμιζαν ότι έπρεπε να σπουδάσουν πραγματικά» (ανεξάρτητα από το τι πραγματικά σπουδάζουν ή κάνουν στο σχολείο της ζωής, αισθάνονται ανικανοποίητοι, ούτως ή άλλως).

    Πάντα φοβούνται ότι θα τους απορρίψουν, τρομοκρατούνται με τη σκέψη ότι η άγνοια και η ανικανότητά τους να κάνουν κάτι με αληθινό νόημα θα μπορούσε να αποκαλυφθεί και να γελοιοποιηθεί (πολλοί αντιλαμβάνονται πόσο άδεια είναι η ζωή τους).

    Είναι δυστυχισμένοι, κάποιοι σε άθλια κατάσταση, ακόμη και αυτοκτονικοί. Όμως η απελπισία τους δεν τους ωθεί στη δράση. Οι περισσότεροι δεν εξεγείρονται ποτέ, δεν αντιμετωπίζουν στα ίσα το καθεστώς, δεν αμφισβητούν το άμεσο περιβάλλον τους.

    Αυτές οι εκατοντάδες εκατομμύρια τσακισμένοι και αδρανείς άνθρωποι (εκ των οποίων αρκετοί είναι ευφυείς) αποτελούν μια τρομακτική απώλεια για τον κόσμο. Αντί να σηκώνουν οδοφράγματα, να γράφουν οργισμένα διηγήματα και να γελοιοποιούν ανοικτά αυτή τη δυτική φαρσοκωμωδία, υποφέρουν σιωπηλά, υποκύπτουν στην κακοποίηση ή σκέφτονται την αυτοκτονία.

    Εάν φανεί η ευκαιρία να αλλάξουν πραγματικά τη ζωή τους δεν μπορούν να την αναγνωρίσουν πια. Δεν μπορούν να την αρπάξουν. Γιατί δεν μπορούν να αγωνιστούν. Έχουν «εξημερωθεί» από την πολύ νεαρή ηλικία, από το σχολείο.

    Έτσι ακριβώς θέλει το σύστημα τους πολίτες του. Είναι όπου τους πήγε.

    Είναι σοκαριστικό το ότι κανείς δεν λέει αυτό τον εφιάλτη με το πραγματικό όνομά του -τερατώδες έγκλημα!

    ***
    Οι άνθρωποι αγοράζουν βιβλία για να βγάλουν κάποιο νόημα για το τι συμβαίνει, αλλά δεν καταφέρνουν να τα διαβάσουν μέχρι το τέλος. Είναι πολύ απασχολημένοι, τους λείπει η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα. Ούτως ή άλλως, τα περισσότερα βιβλία που βρίσκονται στα ράφια δεν δίνουν ουσιαστικές απαντήσεις.

    Κι όμως, πολλοί προσπαθούν: αναλύουν και αναλύουν και αναλύουν, άσκοπα. «Δεν καταλαβαίνουν και θέλουν να μάθουν». Δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό το μονοπάτι της συνεχούς σκέψης, εφαρμόζοντας τα προκαθορισμένα εργαλεία ανάλυσης, είναι μια τεράστια παγίδα.

    Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτε για να κατανοηθεί. Από τους ανθρώπους έχουν κλέψει τη ζωή, τα φυσικά ανθρώπινα αισθήματα, τη ζεστασιά, το πάθος ακόμη και την αγάπη (αυτό που αποκαλούν «έρωτα» συχνά είναι ένα υποκατάστατο και τίποτε άλλο).

    Όλα αυτά δεν αναφέρονται ούτε καν στα βιβλία φαντασίας, εκτός αν διαβάζει κανείς στα ισπανικά ή τα ρωσικά. Η επιτυχία της αυτοκρατορίας στην παραγωγή υπάκουων, φοβισμένων και στερημένων φαντασίας υπάρξεων είναι τώρα πλήρης.

    Οι μεγάλες εταιρείες προκόβουν, οι ελίτ μαζεύουν τεράστια λεία, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων στη Δύση χάνει σταδιακά την ικανότητά της να ονειρεύεται και να αισθάνεται. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, δεν είναι δυνατή η εξέγερση. Η έλλειψη φαντασίας, μαζί με τη συναισθηματική αναισθητοποίηση αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο στασιμότητας, ακόμη και οπισθοδρόμησης.

    Γι’ αυτό η Δύση είναι τελειωμένη.

    ***
    Η γκροτέσκα εμμονή με την επιστήμη, με τις ιατρικές πρακτικές και με τα «γεγονότα» συντελούν στο να αποσπάται η προσοχή από τα πραγματικά και τρομακτικά θέματα.

    Οι συνεχείς συζητήσεις, αναλύσεις και το να «δούμε τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες» δεν οδηγούν παρά μόνο στην παθητικότητα. Το να δρα κανείς είναι πολύ τρομακτικό και οι άνθρωποι δεν είναι συνηθισμένοι να παίρνουν μεγάλες αποφάσεις πια ή ακόμη και να κάνουν δραματικές χειρονομίες.

    Η κατάσταση αυτή οδηγεί επίσης στο ότι, στη Δύση, κανείς σχεδόν δεν είναι πλέον έτοιμος να στρατευθεί κάτω από μια ιδεολογική σημαία ή να ενστερνιστεί με όλη του την καρδιά αυτά που αποκαλούνται υποτιμητικά «ταμπέλες».

    Επί χιλιετίες, οι άνθρωποι συμμετείχαν αυθόρμητα σε διάφορα κινήματα, πολιτικά κόμματα και ομάδες. Καμιά σημαντική αλλαγή δεν έγινε ποτέ από μεμονωμένα άτομα (αν και κάποιος ισχυρός ηγέτης επικεφαλής ενός κινήματος, κόμματος ή ακόμη και κυβέρνησης θα μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα).

    Το να είναι κανείς μέρος κάποιου σημαντικού ή επαναστατικού κινήματος συμβόλιζε συχνά το αληθινό νόημα της ζωής. Οι άνθρωποι ήταν (και σε πολλά μέρη του κόσμου είναι ακόμη) αφοσιωμένοι, δεσμευμένοι σε σημαντικούς και ηρωικούς αγώνες. Προσπαθώντας να χτίσουν έναν καλύτερο κόσμο, να αγωνιστούν για έναν καλύτερο κόσμο, ακόμη και να πεθάνουν γι’ αυτό το σκοπό: αυτό συχνά θεωρούνταν το πιο τιμητικό που θα μπορούσε να πράξει ένας άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του.

    Στη Δύση, αυτή η αντίληψη είναι νεκρή, βαθιά κατεστραμμένη. Εκεί βασιλεύει ο κυνισμός. Πρέπει να αμφισβητείς τα πάντα, να μην εμπιστεύεσαι τίποτα και να μην αφοσιώνεσαι σε τίποτα.

    Το αναμενόμενο είναι να μην εμπιστεύεσαι καμιά κυβέρνηση. Να πρέπει να γελοιοποιείς όποιον πιστεύει σε κάποιο σκοπό, ιδίως αν κάτι είναι αγνό και ευγενικό. Πρέπει να διασύρεις και να λασπώνεις κάθε μεγάλη προσπάθεια να βελτιωθεί ο κόσμος, είτε αυτή γίνεται στο Εκουαδόρ, στις Φιλιππίνες, στην Κίνα, στη Ρωσία ή στη Νότια Αφρική.

    Η επίδειξη συμπάθειας προς κάποιον ηγέτη, πολιτικό κόμμα ή κυβέρνηση χώρας που ακόμη έχει αγωνιστικό πάθος αντιμετωπίζεται με λοιδορία και σαρκασμό σε μέρη όπως το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη: «Είμαστε όλοι κλέφτες και άρα όλες οι κυβερνήσεις είναι ίδιες», αυτή είναι η θανάσιμα τοξική «σοφία».

    Βεβαίως: όταν ξοδεύονται ώρες επί ωρών για να αναλύεται κάποιος φλογερός ηγέτης ή κίνημα για παράδειγμα στη Λατινική Αμερική, κάποια «βρομιά» θα βγει στο τέλος, καθώς κανένας άνθρωπος και καμιά ομάδα δεν είναι τέλεια. Αυτό δίνει στους Δυτικούς το θαυμάσιο άλλοθι να μη συμμετέχουν σε τίποτα. Ιδού πώς είναι το σχέδιο: «Χάνοντας την ελπίδα για έναν τέλειο κόσμο σημαίνει απλά ότι δεν μπορείς να πιστέψεις σε τίποτα πλέον και άρα πήγαινε να λικνιστείς σε κανένα κλαμπ στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη». Μετά, γύρνα στο σχολείο ή κάνε την ανούσια δουλειά σου. Ή μαστούρωσε.

    Αυτό είναι πολύ πιο εύκολο από το να προσπαθείς σκληρά να σώσεις τον κόσμο ή τη χώρα σου. Είναι πολύ πιο εύκολο από το να διακινδυνεύεις τη ζωή σου και να αγωνίζεσαι για τη δικαιοσύνη. Είναι πολύ πιο εύκολο από το να προσπαθείς να σκεφτείς πραγματικά, να επινοήσεις κάτι νέο για τον φοβισμένο κόσμο μας.

    ***
    Μια παλιά ρωσική μπαλάντα λέει «Είναι τόσο δύσκολο να αγαπάς … και τόσο εύκολο να φεύγεις…»

    Η επανάσταση, τα κινήματα, οι αγώνες, ακόμη και οι κυβερνήσεις που υποστηρίζεις μοιάζουν πολύ με την αγάπη. Την αγάπη ποτέ δεν την εξετάζεις λεπτομερώς, δεν την αναλύεις πλήρως, αλλιώς δεν είναι αγάπη. Δεν υπάρχει τίποτε και δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα ορθολογικό και μόνο όταν πεθαίνει αρχίζεις να την αναλύεις, ψάχνοντας δικαιολογίες για να κλείσεις πίσω σου την πόρτα.

    Όταν όμως υπάρχει, είναι ζωντανή, θερμή και παλλόμενη, το να εφαρμόζουμε την «αντικειμενικότητα» στο άλλο πρόσωπο θα ήταν βάρβαρο και ασεβές, θα ήταν κατά κάποιο τρόπο προδοσία.

    Μόνοι οι «νέοι Δυτικοί» μπορούν να κάνουν τέτοιες καρικατούρες, αναλύοντας τον έρωτα, γράφοντας «οδηγούς» για το πώς να αντιμετωπίζει κανείς τα ανθρώπινα αισθήματα, πώς να μεγιστοποιεί τα κέρδη από τις συγκινησιακές του επενδύσεις.

    Πώς θα μπορούσε ένας άνδρας που αγαπά μια γυναίκα να κάτσει σ’ ένα καναπέ και να αναλύει: «Την αγαπώ, αλλά θα πρέπει να το σκεφτώ δυο φορές, διότι η μύτη της είναι πολύ μεγάλη και τα οπίσθιά της πολύ φαρδιά». Αυτό είναι μια απόλυτη ανοησία. Η γυναίκα που αγαπά κανείς αληθινά είναι η ομορφότερη στον κόσμο.

    Το ίδιο και ο αγώνας.

    Αλλιώς, χωρίς αφοσίωση τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ ούτε να βελτιωθεί.

    Ας μην ξεχνάμε όμως – η αυτοκρατορία δεν θέλει να αλλάξει ο κόσμος της ούτε κατά κεραία. Γι’ αυτό διασπείρει τον απεριόριστο κυνισμό και μηδενισμό. Γι’ αυτό σπιλώνει κάθε αγνό και φυσικό, εμφυτεύοντας αλλόκοτα «μοντέλα τελειότητας», έτσι ώστε ο κόσμος πάντα να συγκρίνει με βάση αυτά, να κρίνει με βάση αυτά, να έχει αμφιβολίες και να απέχει από τη σοβαρή δράση.

    Η αυτοκρατορία θέλει να σκέφτονται οι άνθρωποι, αλλά με τον τρόπο που τους προγραμματίζει. Θέλει να αναλύουν, αλλά μόνο χρησιμοποιώντας τις δικές της μεθόδους. Και θέλει να περιφρονούν, ακόμη και να απορρίπτουν τα φυσικά ένστικτα και τα συναισθήματά τους.

    Το αποτέλεσμα είναι σαφές: ατομισμός, ιδιοτέλεια, σύγχυση, διαλυμένες κοινωνίες, κατάρρευση σχέσεων και γενική απέχθεια για τις υψηλές προσδοκίες.

    Και αυτό δεν αφορά μόνο τα μαρξιστικά ή επαναστατικά πολιτικά κόμματα, τις εξεγέρσεις ή τους διεθνιστικούς, αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες.

    Έχετε παρατηρήσει πόσο ρηχές, πόσο ασταθείς έχουν γίνει οι μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις στη Δύση; Κανείς δεν θέλει να «εμπλέκεται» πραγματικά. Οι άνθρωποι δοκιμάζουν ο ένας τον άλλο. Συνεχώς σκέφτονται, δύσκολα αισθάνονται. Τα μεγάλα πάθη καταλαγιάζουν (τα συναισθηματικά ξεσπάσματα θεωρούνται «μη αξιοπρεπή» ακόμη και ντροπιαστικά): τώρα αίφνης όλα περιστρέφονται γύρω από το «αισθάνομαι καλά», πάντα «ήρεμα», αλλά παραδόξως κανείς δεν αισθάνεται καλά ούτε είναι ήρεμος πια σ’ αυτή τη «νέα Δύση».

    Όλα μεταλλάσσονται στο ακριβώς αντίθετο από αυτό που κάποτε ήταν είτε η αγάπη είτε το αληθινά επαναστατικό έργο (πολιτικό ή καλλιτεχνικό) και απλώς να θυμίσω ότι αυτό ήταν το πιο όμορφο, η πιο τρελή αναταραχή , η απόλυτη απομάκρυνση από τη ζοφερή κανονικότητα.

    Στη Δύση, δεν γράφεται πλέον μεγάλη ποίηση, ούτε μελωδίες που στοιχειώνουν, ούτε στίχοι.

    Ξαφνικά, η ζωή έγινε ρηχή, προβλέψιμη και προγραμματισμένη.

    Αν κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει με πάθος, να έχει δοτικότητα, να κάνει θυσίες χωρίς όρους, δεν μπορεί να γίνει μεγάλος επαναστάτης.

    Βεβαίως, στην απαθή Δύση με την εμμονή σ’ εκείνον τον τύπο της γνώσης που δεν φωτίζει, με τις εφαρμοσμένες επιστήμες και τον βαθιά ριζωμένο εγωκεντρισμό, δεν υπάρχει γόνιμο έδαφος για μεγάλα πάθη και άρα πιθανότητα για αληθινή επανάσταση.

    “Εξεγείρομαι, άρα υπάρχω», έλεγε πολύ σωστά ο Αλμπέρ Καμί.

    Η συλλογική εξέγερση κορυφώνεται στην επανάσταση. Χωρίς την επανάσταση ή τη μόνιμη προσδοκία γι’ αυτήν, δεν υπάρχει ζωή.

    Η Δύση έχασε την ικανότητα να αγαπά και να εξεγείρεται.

    Και γι΄αυτό είναι τελειωμένη.

    ***
    Υπάρχει μια εύστοχη ρήση: «Δεν μπορείς να καταλάβεις τη Ρωσία με το νου. Μπορείς μόνο να πιστεύεις σ’ αυτήν». Το ίδιο ισχύει για την Κίνα, την Ιαπωνία και για πολλά άλλα μέρη.

    Είναι πραγματικά τρελό να πάει κανείς στην Ασία ή τη Ρωσία και ν’ αρχίσει να τις περιηγείται προσπαθώντας να τις «καταλάβει». Δεν υπάρχει λόγος να το κάνει ούτε η πιθανότητα να το πετύχει σε λίγους μήνες, ακόμη και σε χρόνια.

    Η νευρωτική και βαθιά δυτική αντίληψη περί συνεχούς προσπάθειας «κατανόησης» των πάντων με το νου μπορεί να τα καταστρέψει όλα και δια παντός απ’ την αρχή. Ο καλύτερος τρόπος για να αρχίσεις να κατανοείς την Ασία είναι με την απορρόφηση, αφήνοντας να σε οδηγούν ευγενικά άλλοι, βλέποντας, αισθανόμενος, αγνοώντας όλες τις προκαταλήψεις και τα κλισέ. Η κατανόηση δεν έρχεται απαραιτήτως μέσω της λογικής. Στην πραγματικότητα, δεν έρχεται καν μέσω αυτής. Έχει να κάνει με τις αισθήσεις και τις συγκινήσεις και συνήθως έρχεται ξαφνικά, απροσδόκητα.

    Η επανάσταση, και όλοι οι έντιμοι αγώνες επίσης προετοιμάζονται επί πολύ καιρό και επίσης έρχονται απροσδόκητα, ξεπηδώντας κατευθείαν από την καρδιά

    Όταν έρχομαι στη Νέα Υόρκη, αλλά ιδίως στο Λονδίνο ή το Παρίσι και όταν συναντώ εκείνους τους γνωστούς «θεωρητικούς αριστερούς», χαμογελάω με πικρία ακούγοντας τις άνευ ουσίας, μακροσκελείς συζητήσεις τους για κάποια θεωρία που είναι πλήρως διαχωρισμένη από την πραγματικότητα. Και αφορά αποκλειστικά τους ίδιους: είναι τροτσκιστές, και γιατί. Ή πιθανώς είναι αναρχοσυνδικαλιστές, και γιατί. Ή μαοϊκοί … Ό,τι και να είναι, πάντα αρχίζουν σ’ έναν καναπέ ή στα σκαμνιά του μπαρ και εκεί τελειώνουν, αργά το βράδυ.

    Στην περίπτωση που μόλις έχεις έλθει από τη Βενεζουέλα ή τη Βολιβία, όπου οι άνθρωποι δίνουν πραγματικές μάχες επιβίωσης των επαναστάσεών τους, αυτή είναι μια εμπειρία που σοκάρει. Οι περισσότεροι άνθρωποι στο Altiplano δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον Τρότσκι ή τον αναρχοσυνδικαλισμό. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι βρίσκονται σε πόλεμο, αγωνίζονται για όλους μας, για έναν πολύ καλύτερο κόσμο και χρειάζονται άμεση και συγκεκριμένη υποστήριξη: οικονομική βοήθεια, διαδηλώσεις, στελέχη. Και το μόνο που παίρνουν είναι λόγια. Δεν παίρνουν σχεδόν τίποτε από τη Δύση και δεν θα πάρουν ποτέ.

    Διότι δεν είναι αρκετά καλοί για τους Βρετανούς και τους Γάλλους. Είναι πολύ «πραγματικοί», όχι «αρκετά αγνοί». Κάνουν λάθη. Είναι πολύ ανθρώπινοι, δεν είναι αποστειρωμένοι και «δεν συμπεριφέρονται καλά». «Παραβιάζουν πού και πού κάποια δικαιώματα». Είναι πολύ συναισθηματικοί. Είναι αυτό ή εκείνο, και τελικά «δεν μπορεί κανείς να ρίξει όλο του το βάρος για να τους υποστηρίξει».

    Κάνουν λάθη από «επιστημονικής απόψεως». Αν κάποιος κάθεται δέκα ώρες στην παμπ ή στο σαλόνι συζητώντας γι’ αυτούς, τελικά θα υπάρξουν αρκετά επιχειρήματα γι να μην τους δοθεί καμιά στήριξη. Το ίδιο ισχύει για τους επαναστάτες και για τις επαναστατικές αλλαγές στις Φιλιππίνες και σε τόσους άλλους τόπους.

    Μ’ αυτό τον τρόπο σκέψης, η Δύση δεν μπορεί να συνδεθεί. Δεν βλέπει τον παραλογισμό στη δική της συμπεριφορά και τη στάση. Έχει χάσει το πνεύμα της, την καρδιά της, τα αισθήματα, από τη δεξιά μέχρι και την αριστερά. Αντί γι’ αυτά το μυαλό; Υπάρχει άραγε κάτι πολύ σημαντικό που να έρχεται μόνο απ’ αυτό;

    Και γι’ αυτό είναι τελειωμένη.

    Οι άνθρωποι της Δύσης δεν είναι πρόθυμοι να στρατευθούν σε κάτι πραγματικό. Να στρατευθούν σε κάποια αληθινή επανάσταση, κίνημα, κυβέρνηση, εκτός αν αυτά είναι όμοια με εκείνες τις πλαστικές τοξικές γυναίκες από τα φανταχτερά μαγαζιά μόδας: τέλειες για τους άνδρες που έχουν χάσει όλη τη φαντασία και την ατομικότητά τους, αλλά εντελώς βαρετά προϊόντα μαζικής παραγωγής για όλους τους υπόλοιπους.

    * Ο Andre Vltchek είναι φιλόσοφος, διηγηματογράφος, γυρίζει ταινίες και υπηρετεί την ερευνητική δημοσιογραφία. Έχει καλύψει πολέμους και συγκρούσεις σε δεκάδες χώρες.
    **Πηγή: Counterpunch – Αναδημοσίευση: antapocrisis.gr
    ***Μετάφραση: Αριάδνη Αλαβάνου

    από το «iskra.gr»

    1. Εξαιρετικο κειμενο….προτεινω να το αναδημοσιευσετε σαν αρθρο για να σχολιαστει….σπαστε τις προκαταληψεις….εδω δεν εχουμε αριστερα δεξια,ολοι παλαβοι ειμαστε….
      Υ.Γ.ηθελα να γραψω και για το αθλιο βιντεο,αλλα επιφυλασσομαι,να το αναλυσω το θεμα καλυτερα γιατι δεν μ’αρεσει να βριζω…..θα βρισω με επιχειρηματα οταν βρω το χρονο που χρειαζεται….

  7. ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΑΝΝΗ !!!!!!!!!!!!! Α Ξ Ι Ο ς !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Α Ξ Ι Ο ς !!!!!!!!!!!!!!! Α Ξ Ι Ο ς !!!!!!!!!!!!!!!! Α Ξ Ι Ο ς !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  8. Εχω βαρεθει το καθε πουθενιαδη να πουλαει θρησκεια η χρημα η χριστο η οτι θες για να προβαλει το συμφερον του….ρε αντε σαλτα και αγαπησου… αν ειχες χριστο μεσα σου δεν θα μιλαγες για λυρες και ιστοριες.

      1. ΝΑ ΜΑΝΤΕΨΩ Ο ΝΙΚΟΣ Ο ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΕΙΣΑΙ Η ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΜΙΧΑΗΛ Η Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΑΣΤΗΘΕΙΣΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ? ΣΑΣ ΜΑΘΑΜΕ!

  9. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΖΙΖΑΝΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ! ΣΑΣ ΜΑΘΑΜΕ, ΣΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΙ Ο ΛΑΟΣ. ΤΟ ΦΩΣ ΕΝ ΤΗ ΣΚΟΤΙΑ ΦΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΔΕ ΠΑ ΝΑ ΛΕΤΕ….

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek