Όνειρα θερινής νυκτός
Ξύπνησα…Η φωνές των παιδιών ήταν, παίζανε έξω στην αυλή ενώ φτιάχνανε πρωινό οι γυναίκες.
Η θέα των νησιών απέναντι ήταν φανταστική, φαινόταν πεντακάθαρα μιας και είχε καθαρή ατμόσφαιρα χωρίς καθόλου σύννεφα.
Έτσι κι αλλιώς η θέα από περίπου 1000 μέτρα υψόμετρο είναι καταπληκτική. Τι να γίνεται άραγε κάτω στον <<πολιτισμό>> σκέφτηκα αλλά γρήγορα το ξέχασα μιας και οι γατούλες ήρθαν να τριφτούν στα πόδια μου ζητώντας χαδάκια ενώ οι σκύλοι κυνηγούσαν ο ένας τον άλλον παίζοντας.
Τα παιδιά ήταν τόσο χαρούμενα και γελούσαν ασταμάτητα. Άντε Στέλιο ακούστηκε η φωνή του Γιώργου έλα να φάμε και να συνεχίσουμε το χτίσιμο του στάβλου για τις γελάδες και τα άλογα. Ήρθε και η Μαρίνα και με φίλησε γλυκά, έρχομαι μωρό μου της είπα και βγήκα έξω από το πέτρινο σπίτι πηγαίνοντας στην αυλή μας κάτω από τον γέρικο τεράστιο πλάτανο όπου ήταν όλοι παρόντες:
Γυναίκες, παιδιά, άντρες και απολάμβαναν το θεσπέσιο πρωινό.
ΟΝΕΙΡΑ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ…
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice