Ο Τσίπρας δημιουργεί συνθήκες εμφυλίου πολέμου

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

«Μίρκα Γκίνοβα – Βασιλική Παπαθανασίου», έγραφε στην επικεφαλίδα το μέηλ που μου έστειλε ο Χρήστος Δ. και το οποίο στάθηκε αφορμή στο δω τα σχετικά με την Ειρήνη Γκίνη ή Μίρκα Γκίνοβα, και την Βασιλική Παπαθανασίου. Δύο κόρες της ίδιας μάνας, της Ελλάδος. Με βίους παραλλήλους αλλ’ αντίθετα ιδανικά.

Ήταν και οι δύο δασκάλες, και οι δύο πέθαναν βασανιζόμενες. Αυτά ήταν τα κοινά τους στοιχεία. Τα αντίθετά τους όμως ήταν αυτά που καθόρισαν τις ζωές τους. Η Γκίνη, που μετονομάστηκε σλαβιστί σε Γκίνοβα, απαρνήθηκε την πατρίδα της, σήκωσε τα όπλα και πολέμησε εναντίον της Ελλάδος και υπέρ της Βουλγαρομακεδονίας. Αγωνίστηκε για ν’ ακρωτηριασθεί η Ελλάς. Η Παπαθανασίου, από την άλλη, το μόνο που έκανε ήταν ότι είχε στην καρδιά της την αγάπη για την Ελλάδα και την μετέδιδε στους μαθητές της. Όπλο της ήταν η φιλοπατρία.

Την μία την εκτέλεσε ο Στρατός ως εχθρό της πατρίδος επειδή συνεργάστηκε με εχθρούς εναντίον του ελληνικού λαού για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, και την άλλη την εκτέλεσε μία ατάκτως εισβάλουσα στην Ελλάδα συμμορία ανθελλήνων ελληνοφώνων και αλλοφώνων, διότι αρνούνταν να φωνάξει «ζήτω η Βουλγαρία».

Η Γκίνοβα έγινε σεβαστή ηρωίδα από τους εχθρούς της Ελλάδος και η Παπαθανασίου έγινε ηρωίδα που περιέπεσε στην αφάνεια μέσα στην ίδια της την πατρίδα λόγω αχαριστίας αυτών για τους οποίους έδωσε την ζωή της. Την μία τίμησαν οι αιώνιοι εχθροί μας και την άλλη η Ακαδημία Αθηνών.

Υπάρχει προτομή της Γκίνοβα στο θνησιγενές κρατίδιο των Σκοπίων, στην πόλη Μοναστήρι, που οι σλάβοι το ονομάζουν Βίτολα, με την επιγραφή «λαϊκή ηρωίδα», αλλά δεν γράφουν για ποιόν λαό είναι ηρωίδα. Υπάρχει προτομή της Βασιλικής Παπαθανασίου στο Σκρα του Κιλκίς με την επιγραφή «Διδασκάλισσα Εθνομάρτης».

Προς τιμή τής Γκίνοβα οι Σκοπιανοί έχουν δώσει το όνομά της σε πέντε δρόμους σε πέντε πόλεις. Στην Ελλάδα κάποιοι νοσταλγοί του παρελθόντος έχουν δώσει το όνομα της αρνησιπάτριδος Γκίνη σε δύο δρόμους, στην Νίκαια Αθηνών και στην Βέροια. Προς τιμήν της ελληνίδος Παπαθανασίου υπάρχει μόνο ένας δρόμος με τ’ όνομά της, στην Θεσσαλονίκη, και αυτό μάλλον διότι δεν το πήρε είδηση ακόμη ο Μπουτάρης.

Και ενώ η Ελλάς έκανε ακόμη ένα βήμα, από τα λίγα που της απέμειναν, προς την καταστροφή με την Συμφωνία των Πρεσπών και είναι απαραίτητη η αντίδραση των κινδυνευόντων, έρχεται ο Τσίπρας και τσουπ, μας αναφέρει το όνομα της Γκίνοβα. Φυσικά δεν το έκανε τυχαία, αλλά αποτελεί και αυτό μέρους της συνωμοσίας εναντίον της Ελλάδος. Αποτελεί τα «ψιλά γράμματα» της Συμφωνίας των Πρεσπών, για όσους δεν κατάλαβαν ή για όσους αρνούνται να καταλάβουν ότι η Μακεδονία τελείωσε για την Ελλάδα και ότι μόνο ένας πόλεμος θα την σώσει, είτε μας αρέσει αυτό, είτε όχι.

Πάμε να δούμε τα κρυφά μηνύματα που μας μετέδωσε ο Τσίπρας, με την αναφορά του στην μισελληνίδα Γκίνοβα.

Πρώτα απ’ όλα μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ο «εμφύλιος», σύμφωνα με την Δημοκρατία, ή ο «συμμοριτοπόλεμος» σύμφωνα με τον ΟΗΕ, δεν τελείωσε και συνεχίζεται. Ακολουθούν τα όπλα, διότι δεν θέλουν μόνο να μας πάρουν την Μακεδονία οι αλλόφυλοι, αλλά την θέλουν και χωρίς τους Έλληνες. Διότι οι Ιουδαίοι, δεν θα αισθάνονται άνετα με Έλληνες στην Θεσσαλονίκη, ως νέα άρχουσα φυλή στην πόλη, για να την μετατρέψουν σ’ αυτό που ονειρεύονται από την εποχή του Ιάφεθ.
Ο Τσίπρας ως μέλος της νομενκλατούρας στην Ελλάδα και νοσταλγός του παρελθόντος δημιουργεί συνθήκες «εμφυλίου» πολέμου. Ήδη πολλές χώρες ομιλούνε για αιματοκύλισμα στα Βαλκάνια. Κοιτάξτε γύρω σας. Μην κοιτάτε μόνο το κινητό σας. Αλλά τώρα ο «εμφύλιος» δεν θα έχει καμία σχέση με τον τότε «εμφύλιο» σύμφωνα με την Δημοκρατία, ή «συμμοριτοπόλεμο» σύμφωνα με τον ΟΗΕ (η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως).

Αναφέρω μόνο μερικές ουσιώδεις διαφορές των δύο «εμφυλίων» πολέμων, του τότε και του προετοιμαζόμενου. Τότε ο έλληνας είχε έναν αντίπαλο. Τον αντίθετο έλληνα. Τώρα ό έλληνας θα έχει τουλάχιστον δύο αντιπάλους. Τον αντίθετο έλληνα, τον αλλοδαπό, και οι δύο έλληνες μαζί θα έχουν αντίπαλο πάλι τον αλλοδαπό. (Η συμμετοχή των αλλοδαπών θα μετατρέψει τον εμφύλιο σε εσωτερικό πόλεμο) Τότε ο έλληνας ήταν μαθημένος στις δυσκολίες. Τώρα είναι μαθημένος στα «ρουφιανάδικα» (fαcebook, instagram κλπ κλπ). Τότε ο έλληνας ζούσε κυρίως στην επαρχία. Τώρα ζει κυρίως στις πόλεις. Τώρα οι κάτοικοι στην επαρχία αγοράζουν γάλα και ψωμί από τα “σούπερ-μάρκετ”, και αυτά φέρνουν τα τρόφιμα από το εξωτερικό. Τότε έπαιρνε νερό από πηγάδια και βρύσες με τρεχούμενο νερό, τώρα, χωρίς ρεύμα δεν θα έχει και νερό. Αυτές είναι κάποιες από τις διαφορές.

Επίσης, φρόντισε ο Τσίπρας να ενεργοποιήσει και την Βουλγαρία εναντίον μας. Μην κοιτάτε τώρα που η Βουλγαρία ησυχάζει κατόπιν διαταγής της Γερμανίας. Θα την δείτε όταν θ’ αρχίσει ν’ αγριεύει η κατάσταση, διότι η Βουλγαρία έχει και αυτή μερίδιο στην περιοχή, την «Μακεδονία του Πιρίν». Η Γκίνοβα ήθελε την δημιουργία της Βουλγαρομακεδονίας, και την Παπαθανασίου την σκότωσαν διότι δεν φώναξε υπέρ της Βουλγαρίας.

Άλλο μήνυμα που μας έδωσε ο Τσίπρας είναι ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση εμείς οι Έλληνες ότι πραγματοποιήθηκε και πραγματοποιείται τελικά το όνειρο των δικών του ανθρώπων, όπου και αν βρίσκονται αυτοί. Διότι η απώλεια της Μακεδονίας για την Ελλάδα είναι τμήμα του γενικότερου σχεδίου τους. Έχει και συνέχεια.

Τελευταίο και πολύ καταστροφικό, άμα και ύπουλο μήνυμα, που μας μεταφέρει είναι ότι αναμοχλεύει επίτηδες παλιές οδυνηρές καταστάσεις για το ελληνικό έθνος με σκοπό έναν νέο διχασμό βασισμένο σε φανατισμό, στην καλύτερη περίπτωση. Προσέξτε, όχι απλά ότι συνεχίζεται ο εμφύλιος ως μία παρελθούσα κατάσταση, αλλά πρέπει να γίνει ότι γίνει στην Ελλάδα με φανατισμό, διότι ξέρουν πολύ καλά οι συμβουλάτορες των πολιτικών στην Ελλάδα ότι ο φανατισμός αδρανοποιεί την ελεύθερη σκέψη. Και η φανατισμένη ανθρωπομάζα γίνεται ακόμη ευκολότερα χειραγωγήσημη και εύκολα προβαίνει σε ακρότητες.

Η «επίκληση» του ονόματος της Γκίνοβα από τον Τσίπρα μόνο αγαθή δεν ήταν. Είχε βαθύτερα αίτια και σκοπούς. Το ωραίο είναι ότι με το που ανέφερε το όνομά της δικαίωσε αστραπιαία τον Πλάτωνα ο οποίος είχε πει: «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» (Ο όμοιος τον όμοιο πάντα πλησιάζει).

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται… Αλλά ειδικά η Ελλάς δεν ησύχασε ποτέ, από το 1821 και μετά, για έναν και μοναδικό λόγο. Ουδείς φρόντισε ν’ απαλλάξει την χώρα από τους εσωτερικούς εχθρούς, οι οποίοι δεν βρίσκονται μέσα στον απλό λαό.

Χρήστος Μαντζιάρης