ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2019:Η ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

Σε νέες προκλήσεις προχώρησε και πάλι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Rejep Tayip Erdogan, ο οποίος συνεχίζει το εθνικιστικό του κρεσέντο ενόψει και των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Τουρκία στα τέλη Μαρτίου.

Σε συνέντευξη που έδωσε στο ισλαμιστικών φρονημάτων κανάλι ULKE TV, ο Erdogan υποστήριξε ότι δεν υπάρχει καμία Κωνσταντινούπολη και ότι λέγεται Ισλαμπόλ, δηλαδή πόλη του Ισλάμ.

«Αυτές οι δηλώσεις περί Κωνσταντινούπολης δεν είναι τυχαίες.
Σημαίνει ότι στην ψυχή τους, στο μυαλό τους ακόμη αυτά σκέφτονται.
Αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι: Εδώ είναι “Ισλαμπόλ”.

Δεν έχουμε πια ούτε στο μυαλό μας ούτε στα όνειρά μας καμία Κωνσταντινούπολη.
Δεν θα αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Erdogan, ο οποίος τοποθετήθηκε και για την Αγιά Σοφιά με αφορμή και τα αιτήματα των εθνικιστών να μετατραπεί σε τζαμί, αναφέροντας πως έχει κάποιες σκέψεις που δεν μπορεί όμως να τις αποκαλύψει μέσω της τηλεοπτικής του συνέντευξης.
Ας δούμε τα ιστορικά στοιχεία της ονομασίας της Πόλης των Πόλεων.

Η διεθνής ονομασία της πόλης σήμερα είναι Ιστάνμπουλ, όπως μετονομάστηκε επίσημα από την Τουρκική Δημοκρατία στις 28 Μαρτίου του 1930. Η ετυμολογία του όρου δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα. Περισσότερο αποδεκτή είναι η άποψη πως προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «εις την πόλη»

Η ονομασία Ιστάνμπουλ, μαζί με τις παραλλαγές Ιστινμπόλ [Istinbol] ή Ιστανμπόλ [Istanbol] χρησιμοποιήθηκαν κατά την περίοδο του σουλτανάτου των Σελτζούκων, καθώς και κατά την πρώιμη οθωμανική περίοδο, ενώ η προφορά της ονομασίας ως εις την πόλη [Istinboli] πιστοποιείται σύμφωνα με πηγές από τα τέλη του 14ου αιώνα.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο όρος Ισταμπούλ πηγάζει από τη λέξη Ισλαμπούλ [Islambul], δηλαδή πόλη του Ισλάμ, αν και αυτή η υπόθεση φαίνεται να προσκρούει στο γεγονός της χρήσης του ονόματος πριν ακόμα γίνει πρωτεύουσα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Το ελαφρά παραλλαγμένο όνομα Ισλαμπόλ [Islam-bol], που μεταφράζεται ως «εκεί που το Ισλάμ αφθονεί», φαίνεται πως δόθηκε στην πόλη από τον Μωάμεθ Β’ και συναντάται σε έγγραφα του 15ου αιώνα, καθώς και σε φιρμάνι του 1760/1 — που τελικά δεν εφαρμόστηκε — σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί επίσημο όνομα της πόλης[20][21]. Η ονομασία Κωνσταντινούπολη [οθ. τουρκ. قسطنطينيه, Konstantiniyye] βρισκόταν σε παράλληλη χρήση, κυρίως σε επίσημα οθωμανικά έγγραφα, λογοτεχνικά έργα, αλλά και νομισματικές κοπές. Ήταν σε χρήση περισσότερο σε κύκλους λογίων, ενώ στην καθημερινή επικοινωνία κυριαρχούσαν διάφορες παραλλαγές της ονομασίας Ιστανμπούλ[. Μεταξύ Ελλήνων χρησιμοποιείται ενίοτε η ονομασία «Πόλη», ενώ και άλλες ιστορικές ονομασίες, όπως «Βασιλεύουσα», είναι επίσης σε χρήση στο γραπτό λόγο, κυρίως με λογοτεχνική διάθεση.

Τουρκική προφητεία για την επανάκτηση της Βασιλεύουσας
Η τουρκική προφητεία που ακολουθεί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1545 και έπειτα το 1548.
«Ο ημέτερος Πατισάχ θα επέλθη και θα καταλάβη το βασίλειον των απίστων.

Θα λάβη προσέτι εις την κατοχήν του το κόκκινον μήλο και θα το έχει υποχείριον.

Αν δε επί επτά έτη το ξίφος των Χριστιανών δεν ανελκυσθή, θα μείνει κύριος αυτών μέχρι του δωδεκάτου έτους.
Θα οικοδομήση οικίας, θα φυτεύσει αμπέλους, θα περιφράξει κήπους και θα γεννήση υιούς.
Αλλά μετά το δωδέκατον έτος από της χειρώσεως του κόκκινου μήλου, το ξίφος των Χριστιανών θα γυμνωθεί και θα διώξει τους Τούρκους».

Ομοίως λόγος γίνεται και σε δημοσίευμα του 1634 και 1657.

Δημοσίευμα του 1634 για τον θρύλο που υιοθετούν και οι Τούρκοι για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά
Η τουρκική προφητεία κάνει λόγο για το ξίφος των Χριστιανών που θα γυμνωθεί και θα διώξει τους Τούρκους
«Ο Βασιλιάς έφερε πλήρη πολεμική εξάρτυση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί»

Η διήγηση που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός καθηγητού του Πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη μέσα στη δεκαετία του 1970.

Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Πόλης. Σε συζήτηση πού είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Βασιλεύουσας.

Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν: ” Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος. Γιατί αυτό που θα αντικρίσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό. Εκείνος δέχτηκε και ξεκίνησαν με ένα τζιπ, αυτός με δεμένα τα μάτια, αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στον προορισμό τους, υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄την Κωνσταντινούπολη.

Το σπήλαιο του Εξαδάχτυλου.

Τον κατέβασαν με δεμένα μάτια και τον οδήγησαν σε ένα μέρος που απ΄ την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.
Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρισε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πριν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στον τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας, διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στους ώμους, αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται, είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός.

Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτυση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τη θήκη του. Και ενώ παρατηρούσε άναυδος, οι φίλοι του του είπαν: “Αυτός είναι ο Δούξ Ιωάννης Βατάτζης, βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών.

Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγει το σπαθί του τελείως απ΄το θηκάρι, οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε. Και είναι γεγονός, το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινείται κατά ένα-δύο χιλιοστά την πενταετία” (δεν είναι βέβαιο το διάστημα).

Ο αγαθός βασιλεύς θα αναστηθεί!

Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος, το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ’ευθείας σε αδελφικό μου φίλο, γιατρό, αναπληρωτής διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο, ο οποίος μου το μετέφερε.

Για το τέλος αφήνω τον Αγαθάγγελο ο οποίος πρόβλεψε με ακρίβεια την πτώση της Κωνσταντινούπολης από το 1279, δηλαδή 174 χρόνια πριν αυτό συμβεί και εν όσω ο Αγαθάγγελος ευρίσκονταν σε ηλικία 79 ετών στην Μεσσήνη της κάτω Ιταλίας (Ελληνική αποικία) όπου και ζούσε.

Ο Αγαθάγγελος υπήρξε Έλληνας μοναχός από τη Ρόδο και έγραψε τις προφητείες του την Κυριακή της Ορθοδοξίας του έτους 1279, όταν ήταν 79 ετών, στη Μεσσήνη της Ιταλίας.

Οι προφητείες του είχαν χαθεί και βρέθηκαν στο Μιλάνο το 1555, τις οποίες μετέφρασε στα ιταλικά ο μοναχός Ιάκωβος ο Παλαιώτης που ανήκε στην τάξη του Αγίου Βενεδίκτου. Το 1751 τις μετέφρασε στα ελληνικά ο επίσκοπος Πολυανής και Βαρδάρων Θεόκλειτος ο Πολυειδής.

Οι προφητείες του αρχίζουν με αυτά που επρόκειτο να συμβούν στο Βυζάντιο. Έγραψε ο Αγαθάγγελος, «Κωνσταντίνος θα ιδρύσει και Κωνσταντίνος θα χάσει το Βυζαντινό Βασίλειο της Ανατολής».

«Υιός του ανθρώπου» που γράφει παρά κάτω, αποκαλείται ο ίδιος ο Αγαθάγγελος από τον απεσταλμένο του Θεού που του υπαγορεύει τις προφητείες.

Συνεχίζει ο Αγαθάγγελος «Αρίθμησε Αγαθάγγελε από τον πρώτο Κωνσταντίνο έως το δωδέκατο όμοιο όνομα και θα βρεις πότε θα συμβεί (η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας). Ο Θεός αποφάσισε και το Θείο του θέλημα είναι σταθερό και δεν θ’ αλλάξει».

Η πτώση του Βυζαντίου έγινε κατά των βασιλεία του ενδεκάτου Κωνσταντίνου και όχι του δωδεκάτου, αλλά αν προσέξει κανείς την προφητεία ο Αγαθάγγελος χρησιμοποιεί την λέξη «ομοίου ονόματος» και όχι «ιδίου» που σημαίνει ότι προσμετράται και ο τρίτος αυτοκράτορας που ονομαζόταν Κώνστας. Άρα η προφητεία του Αγαθαγγέλου επαληθεύθηκε επακριβώς.

Παρακάτω ο Αγαθάγγελος δίνει ακριβή ημερομηνία για το πότε επρόκειτο να πέσει το Βυζάντιο, κατά την διάρκεια της τότε χιλιετίας. Έγραψε ο Αγαθάγγελος «Θα πέσει το τεράστιο Βυζάντιο κατά την τέταρτη εκατοντάδα του πεντηκοστού δευτέρου έως του τρίτου έτους (δηλαδή, 1452 -145) στα χέρια των Σαρακηνών (Τούρκων) διότι οι οικογένειες θα είναι διεφθαρμένες, οι εκκλησίες μιασμένες και οι πιστοί (ορθόδοξοι χριστιανοί) θα διώκονται σίγουρα έως την όγδοη εκατοντάδα (εννοεί το 1800) επειδή θέλει ο Θεός να γνωρίσει ο λαός (οι ορθόδοξοι χριστιανοί) την δικαιοσύνη του και να αισθανθεί το βάρος του παντοδύναμου χεριού του, για να μετανοήσει και να επανέλθει προς τον Θεό, από τον οποίον θα γίνει πάλι ευπρόσδεκτος».

«Εγώ ο Ιερώνυμος Αγαθάγγελος, ομολογητής, Ιερομόναχος της του Μεγάλου Βασιλείου τάξεως, γεννημένος εν Ρόδω της Ροδοννήσου, τω ΟΘ΄ [79ο] έτει της ηλικίας μου, εν ημέρα Κυριακή του Μαρτίου, επονομαζομένη της Ορθοδοξίας, ήτις εστίν η πρώτη της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής τω ΑΣΟΘ [1279] έτει εν Μεσσήνη της Σικελίας ευρισκόμενος και παρηνωχλημένος πολλάκις υπό πολλών και διαφόρων νυκτερινών οπτασιών, τέλος εις αυτήν την αγίαν Κυριακήν, προς την αυγήν, ήκουσα τινός τρομερωτάτης φωνής εξερχομένης εκ μέρους της Ανατολής, ως από λυπηράς και φρικτής σάλπιγγος θαλασσινής»…

Από εδώ και κάτω τα προφητευόμενα αφορούν την τωρινή Ελλάδα.

«Αλλά Αγαθάγγελε μη φοβάσαι, θα ξαναεπιστρέψει ο λαός (Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί) προς την χάριν του Θεού και θα γίνει ενδοξότερος από ό,τι ήταν πριν και υπό του κοσμικού κράτους, το οποίο θα διαφθαρεί, πρόκειται ο Θεός να υποτάξει πάλι νέα πολλά έθνη, περισσότερα από ό,τι πρώτα».

Εδώ ο Αγαθάγγελος μας ενημερώνει ότι ο ορθόδοξος λαός, οι Έλληνες, θα «ξαναεπιστρέψει» στον Θεό, που σημαίνει ότι πάλι οι Ορθόδοξοι θα παρεκκλίνουν από τον δρόμο του Θεού μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, και το κράτος τους (η Ελλάς) θα διαφθαρεί. Ό,τι ακριβώς συμβαίνει τώρα!

Σύμφωνα με τα γραφόμενα λοιπόν, βρισκόμαστε στη διαφθορά της Ελλάδος. Τα δεινά των Ελλήνων μέλλει να ενταθούν και μόνο όταν καταλάβει ο λαός ότι όλοι αυτοί που πασχίζουν για το «καλό» μας, μας οδηγούν στον όλεθρο και επιστρέψει μετανοημένος στον δρόμο του Θεού, γιατί αυτό θα προκύψει τελικά μέσα από τις επερχόμενες δυσβάστακτες δυσκολίες της ζωής, τότε ακριβώς θα δικαιωθεί η Ελλάς και θα γίνει μεγάλη και ένδοξη δικαιωμένη πλέον από των επί αιώνων αδικιών εις βάρος της.

Τα κείμενα έχουν παρθεί από βιβλίο που εκδόθηκε το 1877. Τα ονόματα των εκδοτών δεν υπάρχουν καθότι λείπουν σελίδες από το βιβλίο. Τα γραφόμενα στον πρόλογο από τους εκδότες του βιβλίου είναι σημαντικά και εξίσου προφητικά. Λες και τα έγραψαν σήμερα. Μετά από 140 χρόνια δεν έχει αλλάξει τίποτα!

Έγραψαν οι εκδότες: «Ευρώπη, Ευρώπη, τι κακό σ’ έκανε ο Ελληνισμός και έκοψες το νήμα της υπάρξεώς του και τον καταδίκασες σε μαρασμό; Τι κακό σου έκαναν οι Έλληνες και παρέδωσες την (Βυζαντινή) αυτοκρατορία τους στα μιαρά φονικά χέρια των αγρίων Αγαρηνών;

Τώρα όμως όταν το πλήρωμα του χρόνου πλησιάζει, όταν όλη η γη θα συνταράσσεται, όταν το τέρας της Τουρκίας θα σπαρταράει και θα ψυχορραγεί, λαέ πρόσεχε. Ο πατριωτισμός, αν δεν θερμαίνει τα στήθη των ηγετών σου, ας μη πάψει να θερμαίνει τα δικά σου. Με τον πατριωτισμό και την πίστη προς τον Θεό τα αδύνατα γίνονται δυνατά και τα ακατόρθωτα κατορθωτά».

Συμπερασματικά, στο τέλος θα νικήσουμε και η Ελλάς θα γίνει ηγέτιδα χώρα διά της Ορθοδοξίας.

«Η Ελλάς θα γίνει εκ νέου από τους Τούρκους θέατρον ληστειών και καταστροφών. Οι κυβερνήται και ο λαός θα ευρεθώσι εν στενοχωρία. Ο εχθρός θα προχωρήσει μέχρι των εξαμιλίων. Αλλά έπεται λαός τις Ανατολικός θα έλθει προς βοήθειαν των Ελλήνων, οίτινες συνερχόμενοι εις εαυτούς εκ της ταραχής της εισβολής θα εξέλθουν πανστρατιά και θα εκδιώξουν τους Τούρκους όχι μόνον εκ της Ελλάδος αλλά και εξ όλης της Ευρώπης, οίτινες Τούρκοι ευρίσκουν άσυλον μόνον εις Μέκκαν. Η δε Κωνσταντινούπολις γίνεται εκ νέου πρωτεύουσα του Ελληνισμού».

Το κείμενο έχει ακριβώς έτσι διατυπωθεί:

«Ήκουσα φωνή υπό της Άρκτου ερχομένης, λεγούσης ούτω: Ρωσία, ξύπνησεν γε ουν εκ του ύπνου.
Προς εσέ ο λόγος του Αγγέλου και εν τη πρωία του ηλίου αμπλησθήσεται ελαίου η λάμπα σου και πρίν ο ήλιος φανή εν τω ανατολικό ζωδίω, συ μεν εκμανής έση.

Ω φίλη, ιδού τα αριστοπολεμικά σου όργανα, πληρούσι τους αιθέρας μελωδίας.

Οι πολεμισταί και οι ήρωες σου ψάλλουσι τα νικητήρια, προσκαλούντες σε αναμορφώσαι τον πλανήτην. Επί τε την χερσόνησον έξεις νίκην και διαβείσα την Ματαιώτιδα λίμνη καταθραύσεις την Ταυρικήν και τα πέριξ μέρη των Σκυθών»
Ἡ Ἑλλὰς θὰ γίνει ἐκ νέου ἀπὸ τοὺς Τούρκους θέατρον λῃστειῶν καὶ καταστροφῶν. Οἱ κυβερνῆται καὶ ὁ λαὸς θὰ εὐρεθώσι ἐν στενοχωρῖᾳ μεγάλη. Ὁ ἐχθρὸς θὰ πρόχωρήσει μέχρι τῶν ἐξαμιλίων. Ἀλλὰ ἔπειτα λαὸς τὶς ἀνατολικὸς θὰ ἔλθει πρὸς βοήθεια τῶν Ἑλλήνων, οἵτινες συνερχομένοι εἰς ἑαυτοὺς ἐκ τῆς ταραχῆς τῆς εἰσβολῆς θὰ ἐξέλθουν πανστρατιὰ καὶ θὰ ἐκδιώξουν τοὺς Τούρκους ὄχι μόνο τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ ἐξ ὅλης της Εὐρώπης, οἵτινες Τοῦρκοι εὑρίσκουν ἄσυλον μόνον εἰς Μέκκαν. Ἡ δὲ Κωνστα-ντινούπόλη γίνεται ἐκ νέου πρωτεύουσα τοῦ Ἑλληνισμοῦ».

Συμπερασματικά και ψύχραιμα αν κοιτάξει κανείς τα πολιτικοστρατιωτικά γεγονότα σήμερα την Άνοιξη του 2019, οι Τούρκοι καταλαβαίνουν ότι βρίσκονται στο τέλος των ετών αυτών.

Ο ίδιος ο Ερντογάν για να καθησυχάσει το λαό του αναγκάζεται εκ των γεγονότων να κάνει «μνεία» της πασίγνωστης πλέον σε όλο τον Κόσμο ιδέας ότι τα ελληνικά εδάφη της ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ μαζί με την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ήρθε η ώρα να αποδοθούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους αφού δέχτηκαν όλη την βάρβαρη Τουρκική θηριωδία, παρ΄όλες τις άθλιες πολιτικές φωνές εκ των έσω ( Μητσοτάκης, Τσίπρας κ.α) να συνδράμουν τον παραλογισμένο Σουλτάνο που παραληρεί και πνέει τα λοίσθια.

Η ώρα αυτή ήρθε Έλληνες!

Είναι η Άνοιξη του 2019 και μέχρι το καλοκαίρι φέτος θα έχουν επιβεβαιωθεί όλα τα ανωτέρω γεγονότα με συντριπτική ήττα της Τουρκίας και των επεκτατικών της βλέψεων στο Αιγαίο.

Δημήτριος Μαντές
19/03/2019