Λέγεται ὅτι κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τελευταίας ἐποχῆς τῶν Παγετώνων, πολλὰ ζῷα πέθαιναν ἀπ’ τὸ κρύο. Οἱ σκαντζόχοιροι κατάλαβαν τὴν κατάσταση κι ἀποφάσισαν νὰ ἑνωθοῦν σὲ ὁμάδες. Ἔτσι θὰ προστατευόντουσαν καὶ θὰ ζέσταινε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο.
Ὅμως τὰ ἄκανθα τοῦ καθ’ ἑνὸς πλήγωναν τοὺς πιὸ κοντινούς του συντρόφους. Γι’ αὐτό, γιὰ ν’ ἀποφεύγουν τὶς γρατσουνιές, ἀποφάσισαν ν’ ἀπομακρυνθοῦν ὁ ἕνας ἀπ’ τὸν ἄλλο… κι ἄρχισαν νὰ πεθαίνουν ἀπὸ τὰ κρυοπαγήματα.
Ὅσοι ἀπόμειναν ζωντανοὶ ἔπρεπε νὰ διαλέξουν: ἢ ν’ ἀποδεχτοῦν τ’ ἀγκάθια τῶν διπλανῶν τους ἢ νὰ ἐξαλειφθοῦν ὡς εἶδος.
Μὲ σοφία, ἀποφάσισαν νὰ ξεναγυρίσουν ὅλοι μαζί.
Ἔτσι ἔμαθαν πώς γιὰ νὰ συμβιώσης πρέπει νὰ φᾶς πότε- πότε καὶ καμμιὰ γρατσουνιὰ ἀπὸ ἐκεῖνον πού σοῦ εἶναι πιὸ κοντινός. Ἀλλὰ παρ’ ὅλα αὐτά, τὸ πιὸ σημαντικὸ εἶναι ἡ ζεστασιὰ ποὺ μποροῦμε νὰ μοιραστοῦμε.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔμαθαν νὰ συμβιώνουν καὶ ὡς εἶδος νὰ ἐπιβιώσουν ὥς τὶς μέρες μας».
΄Απόσπασμα από Πατερικό κείμενο στον Ορθόδοξο Τύπο
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek