ΕΡΧΕΤΑΙ Η…ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ! ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΕΣ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ-ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ 500 ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ-ΑΝΕΓΕΙΡΟΜΕΝΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ!

Απ’την ΄΄Αγγλια΄΄ θα με δεις;

Μητσος εξ Αγγλιας………. Όταν οι Ελληνες πήγαν να συναντήσουν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, Εκείνος είπε: «Eλήλυθεν η ώρα να δοξαστεί ο Υιος του Ανθρώπου»………..https://www.youtube.com/watch?v=4j6IKQbFAQY&feature=youtu.be …………………«Όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι πληροφορήθηκαν πως ο Ιησούς αποκτά περισσότερους οπαδούς από τον Ιωάννη και τους βαφτίζει –2 αν και ο ίδιος ο Ιησούς δε βάφτιζε αλλά οι μαθητές του –3 άφησε την Ιουδαία κι έφυγε πάλι για τη Γαλιλαία. 4 Έπρεπε όμως να περάσει από τη Σαμάρεια. 5 Έφτασε έτσι σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ, κοντά στο χωράφι που είχε δώσει ο Ιακώβ στο γιο του τον Ιωσήφ. 6 Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ. 0 Ιησούς, κουρασμένος από την πε­ζοπορία, κάθισε κοντά στο πηγάδι- ήταν γύ­ρω στο μεσημέρι.
7-8 Οι μαθητές του είχαν πάει στην πόλη ν αγοράσουν τρόφιμα. Έρχεται τότε μια γυ­ναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιη­σούς της λέει: «Δώσ μου να πιω». 9 Εκείνη τού απάντησε: «Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πώς μπορείς να μου ζητάς να σου δώσω νερό να πιεις;» -επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες. 10 Ο Ιησούς της απάντησε: «Αν ήξερες τη δωρεά του Θεού και ποιος είν αυτός που σου λέει “δώσ μου να πιω”, τότε εσύ θα τους ζητούσες κι εκείνος θα σου έδινε ζωντανό νερό». 11 Του λέει η γυ­ναίκα: «Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε καν κου­βά, και το πηγάδι είναι βαθύ- από πού, λοι­πόν, το χεις το τρεχούμενο νερό; 12 Αυτό το πηγάδι μάς το χάρισε ο προπάτοράς μας ο Ιακώβ- ήπιε απ αυτό ο ίδιος και οι γιοι του και τα ζωντανά του. Μήπως εσύ είσαι ανώτερος απ αυτόν;» 13 0 Ιησούς της απάντησε: – «Όποιος πίνει απ αυτό το νερό θα διψάσει πάλι· 14 όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θ αναβλύζει νερό ζωής αιώ­νιας». 15 Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, δώσ μου αυτό το νερό για να μη διψάω, κι ούτε να έρχομαι ως εδώ για να το παίρνω».
16 Τότε ο Ιησούς της είπε: «Πήγαινε να φωνάξεις τον άντρα σου κι έλα εδώ». 17«Δεν έχω άντρα», απάντησε η γυναίκα. Ο Ιησούς της λέει: «Σωστά είπες, “δεν έχω άντρα” 18 γιατί πέντε άντρες πήρες κι αυτός που μαζί του τώρα ζεις δεν είναι άντρας σου· αυτό που είπες είναι αλήθεια». 19Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης 20 οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ αυτό το βουνό” εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». 21 «Πίστεψε με, γυναίκα», της λέει τότε ο Ιησούς, «είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε τον Πατέρα ούτε σ αυτό το βουνό ούτε στα Ιε­ροσόλυμα. 22 Εσείς οι Σαμαρείτες λατρεύετε αυτό που δεν ξέρετε- εμείς όμως λατρεύ­ουμε αυτό που ξέρουμε, γιατί η σωτηρία έρ­χεται στον κόσμο από τους Ιουδαίους. 23 Είναι όμως κοντά ο καιρός, ήρθε κιόλας, που οι πραγματικοί λατρευτές θα λατρεύσουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λα­τρεύουν. 24 Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύ­ουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια». 25 Του λέει τότε η γυ­ναίκα: «Ξέρω ότι θα έρθει ο Μεσσίας, δηλα­δή ο Χριστός· όταν έρθει εκείνος, θα μας τα εξηγήσει όλα». 26 «Εγώ είμαι», της λέει ο Ιη­σούς, «εγώ, που σου μιλάω αυτή τή στιγμή». 27 Εκείνη την ώρα ήρθαν οι μαθητές του κι απορούσαν που συνομιλούσε με γυναίκα. Βέβαια, κανείς δεν του είπε «τι συζητάς;» ή «γιατί μιλάς μαζί της;» 28 Τότε η γυναίκα ά­φησε τη στάμνα της, πήγε στην πόλη κι άρ­χισε να λέει στον κόσμο: 29 «Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έχω κάνει στη ζωή μου- μήπως είναι αυτός ο Μεσσίας;» Βγήκαν, λοιπόν, από την πόλη κι έρχονταν σ αυτόν.
31 Στο μεταξύ οι μαθητές τον παρακαλού­σαν και του έλεγαν: «Διδάσκαλε, φάε κάτι». 32 Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ έχω να φάω τροφή που εσείς δεν την ξέρετε». 33 Οι μα­θητές έλεγαν μεταξύ τους: «Μήπως του φερε κανείς να φάει;» 34 Αλλά ο Ιησούς τους είπε: «Δικιά μου τροφή είναι να εκτε­λώ το θέλημα εκείνου που με έστειλε, και να φέρω σε πέρας το έργο του. 35 Εσείς συ­νηθίζετε να λέτε “τέσσερις μήνες ακόμη, κι έφτασε ο θερισμός”. Εγώ σας λέω: σηκώστε τα μάτια σας και κοιτάξτε τα χωράφια. Ασπροκοπούν από τα στάχυα τα ώριμα, έ­τοιμα κιόλας για το θερισμό. 36 Ο θεριστής αμείβεται για τη δουλειά του και συνάζει καρπό για την αιώνια ζωή, έτσι ώστε μαζί να χαίρονται κι αυτός που σπέρνει κι αυτός που θερίζει. 37 Γιατί εδώ αληθεύει η παροι­μία “άλλος είναι που σπέρνει κι άλλος που θερίζει”. 38 Εγώ σας έστειλα να θερίσετε καρπό που γι αυτόν εσείς δεν κοπιάσατε· άλλοι μόχθησαν, κι εσείς μπήκατε εκεί να θερίσετε το δικό τους κόπο».
39 Πολλοί από τους Σαμαρείτες εκείνης της πόλης πίστεψαν σ αυτόν, εξαιτίας της μαρτυρίας της γυναίκας που έλεγε: «Μου είπε όλα όσα έχω κάνει». 40 «Όταν λοιπόν οι Σαμαρείτες ήρθαν κοντά του, τον παρακα­λούσαν να μείνει μαζί τους· κι έμεινε εκεί δύο μέρες. 41 Έτσι, πίστεψαν πολύ περισσό­τεροι ακούγοντας τα λόγια του 42 κι έλεγαν στη γυναίκα: «Η πίστη μας δε στηρίζεται πια στα δικά σου λόγια· γιατί εμείς οι ίδιοι τον έχουμε τώρα ακούσει και ξέρουμε πως πραγματικά αυτός είναι ο σωτήρας του κό­σμου, ο Χριστός»….«21 0 Ιησούς άφησε τον τόπο εκείνο κι αναχώρησε για την περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας. 22 Τότε μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω από τα όρια της περιοχής εκείνης και του φώνα­ζε δυνατά: «Ελέησε με, Κύριε, *Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». 23 Αυτός δεν της απαντούσε λέξη. Τον πλησίασαν τότε οι μαθητές του και τον παρακαλούσαν: «Διώξε την, γιατί μας ακολουθεί και φωνάζει». 24 Ο Ιησούς είπε: «Έχω αποσταλεί μόνο για τους πλανεμένους Ισραηλίτες». 25 Ε­κείνη όμως ήρθε και τον προσκύνησε λέγοντας: «Κύριε, βοήθη­σε με». 26 Αυτός της αποκρίθηκε: «Δεν είναι σωστό να πάρει κα­νείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλιά». 27 «Ναι, Κύριε», είπε εκείνη, «αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους». 28Τότε ο Ιησούς Γης απάντησε: «Μεγάλη είναι η πίστη σου, γυναίκα! Ας γίνει ό­πως το θέλεις». Κι από κείνη την ώρα γιατρεύτηκε η θυγατέρα της.»

Καποια εποχη στην Ελλαδα υπηρχαν μονο Ελληνες χριστιανοι.Δικες τους ηταν οι εκκλησιες,οτι ηθελαν τις εκαναν.Τωρα ξεφυτρωσανε οι 12θειστες και ζητανε τα ρεστα.Αν υπηρχαν τοτε,γιατι δεν υποστηριξαν τους ναους τους.Μην μου πεις για βια,γιατι περισσοτερη βια απο τους χριστιανους δεν υπεστησαν.