Ένα ραδιόφωνο σκότωσε τούς δεινόσαυρους στό δάσος τών πνευμάτων….

Ένα ραδιόφωνο σκότωσε τούς δεινόσαυρους στό δάσος τών πνευμάτων….

Τό παίρνουν καί τό φέρνουν ότι η έκλειψη τών δεινοσαύρων προήλθε από σύγκρουση μετεωρίτη, αστεροειδή, κομήτη. Βασικά δηλώνουν τήν άγνοια τούς επαναλαμβάνοντας τίς ίδιες λέξεις μέ άλλη σειρά, σ’ άλλη ημερομηνία καί περιοχή. Δέν μπορούν νά εξηγήσουν άλλη αιτία καί ένεκα τής άθεης άγνοιας τούς δέν μπορούν νά αποδεχθούν ότι απλώς ήρθε η ώρα τούς, απλά πέθαναν, διότι κάθετι έχει τήν εποχή τού όπως έχει τήν εποχή τού ένας οργανισμός νά ζεί 10 ή 100 έτη… Η επιστημονική τούς κατάσταση είναι τυφλή όσα «θαύματα» καί νά κάνουν, σύν τού ότι δέν ξέρουν νά εξηγήσουν επαρκώς καί νά διεισδύσουν ευφυώς στά «θαύματα» πού κάνουν. Άλλος τά ανακαλύπτει, άλλος τά κάνει, άλλος τά εξηγεί καί άλλος τά Καταλαβαίνει στό Μυστικό τούς Άκρο…

Αλλάζει τό μαγνητικό πεδίο άλλη ζωή πεθαίνει καί άλλη έρχεται. Μετακινείς τόν μοχλό συχνοτήτων στό ραδιόφωνο από σταθμό τού Κούλλη καί τόν πάς στόν σταθμό τού Παρακούλλη, πέθανες τόν Κούλλη ανέστησες τόν Παρακούλλη. Ξανά μετακινείς τόν τροχομοχλό από τόν Παρακούλλη στόν Κούλλη, ανέστησες τόν Κούλλη καί ξανά πέθανες τόν Παρακούλλη. Έτσι είναι τό μαγνητικό πεδίο, έτσι είναι οί ενέργειες, έτσι είναι ό Ηλεκτρομαγνητοβαρυτισμός, ένα απειροπολυραδιόφωνο κλιμακωτών επάλληλων ορόφων. Ανεβοκατεβαίνει, σ’ ανεμοανεοβοκατεβαίνει, σέ φεύγει, σέ φέρνει. Είσαι στό δάσος, στό δάσος παίζεις διάφορους ρόλους έστω καί άν αυτοί κάποιες φορές ή πάντοτε είναι τό τίποτε… Έφυγε ό δεινόσαυρος ήρθε ό άνθρωπος, έφυγε ό άνθρωπος ήρθε ό δεινόσαυρος, έφυγαν αμφότεροι ήρθε άλλος ή κανένας, φέγει ό κανένας καί έχεται άλλος κανένας ή άλλος που δέν υπήρξε ποτέ ξανά κάνένας, κάποιος ή θά ξανά υπάρξει άλλος ή ξανά ό ίδιος. Απ’ όλα έχει τό πανέρι διότι είναι τροχός πολυτροχός που τρέχει σέ κάθε μοίρα καί υπομοίρα μέ κάθε σχύμα σέ κάθε σχήμα γιά κάθε ή μή μετάλλαξη… Ουρλάζει ό Κούλλης ή δεινόσαυρος, ουρλιάζει καί ό Παρακούλλης ή άνθρωπος, ταράσσεις τόν τροχομοχλό καί γίνεται παρερχόμενος. Αφού είναι συχνότητα από πηλό καί πηλενέργεια στό παγκοσμικό ραδιόφωνο δέν έχει κανένα δίκαιο εκτός από τό νά αναγνωρίζει ποίος είναι καί ποίος είναι ό κάθε άλλος. Ότι δηλαδή είναι ασήμαντος καί ό κάθε συνάνθρωπος είναι συνασήμαντος αλλά ισοσημαντικός επειδή είναι συνασήμαντος, άρα τέ δέν δικαιούται νά τόν σκοτώσει εκτός καί εάν αμύνεται… Νά αναγνωρίζει ότι σημαντικός είναι ό μόνος Ακτιστοσυχνοτικός που συχνότισε ή ξεγέννησε ή δημιούργησε μέ τή σοφία τών Μαθηματικών τίς υπάρξεις. Νά αγαπάει Τόν Ακτιστοσημαντικοσυχνοτικό αλλά καί τόν ισοασήμαντο, τό κάθε είδος εάν δέν είναι ανάγκη νά τό φάει…

Τό μαγνητικό πεδίο τής γής έχει τά πάνω τού καί τά κάτω τού, τά κέφια τού καί τίς στενοχώριες τού (μέ τήν κυριολεξία τής έννοιας) … τίς σούρες τού καί τίς ευθείες τού, καμπύλες τού καί τίς γωνίες τού. Τά ύφη αλλάζουν, τό ύφος είναι συναρτήσεις εξαρτήσεις συχνοτήτων…

Αλλάζει τό μαγνητικό πεδιό (αλλά+ζει τό παιδίο που παίζει τό παιχνίδι τού στό μετέωρο σημείο τού «άστρου» τού) καί αλλάζουν τά είδη που ευνοούνται καί τά είδη που δέν ευνοούνται. Αλλάζει ό καιρός τού αλλάζει η εποχή… Αλλάζουν τά ύψη τού, αλλάζουν τά πλάτη τού, αλλάζουν τά χαμηλόματα τού, αλλάζουν τά μήκη τού, αλλάζουν όλα… Αλλάζει η διάθεση (μέ τήν έννοια τής ψυχολογίας καί συνάμα μέ τήν έννοια τού τί διατίθεται) κι’ αλλάζει η επήρρεια τού καί ότι παράγει διά τής επήρρειας τού τό αντιεπηρεάζει καί πάει λέγοντας…
Αλλάζει τό μαγνητικό πεδίο, φεύγει τό ένα έρχεται τ’ άλλο. Άλλαξε η γή ή τής γής τό μαγνητικό πεδιό άλλαξε κι’ αυτή φόρεσε άλλη φορεσιά πρόσφερε άλλα είδη ζωής, έφυγε στήν παρακμή ό παλαί ποτέ δεινόσαυρος… Πώς μπορεί νά συμβεί αυτό; Δέν χρειάζεται νά σκοτώσει απευθείας τόν δεινόσαυρο, σκοτώνει τήν τροφή τού ή τήν αλλοιώνει, τήν τροποποιεί, τήν μεταλλάσσει, τήν διεξελίσσει, τήν κάνει κάτι άλλο κι’ ό δεινόσαυρος πεθαίνει ή τροποποείται ταυτόχρονα ή λίγο καθυστερημένα σέ κάτι άλλο, αλλά αυτό σημαίνει πέθανε ( ό παλαί ποτέ) δεινόσαυρος κ’ έγινε ό κουρκουτάς τής Κύπρου…

Αλλάζει η γή όλα αλλάζουν, αφού όλα είναι γή ή τής γής ή σέ συνάρτηση μέ τήν γήν. Φεύγει ό ένας έρχεται ό άλλος. Έφυγε ό δεινόσαυρος ήρθε ό άνθρωπος φεύγει ό άνθρωπος έρχεται δαίμονας κ.ο.κ… Υπάρχουν δύο τρόποι νά νικήσεις τήν αλλαγή ή νά πεθάνεις ή νά τροποποιηθείς, καί ένας θρίαμβος νά τήν αλλάξεις ή επαναφέρεις υπέρ σού, νά τήν κόψεις καί νά τήν ράψεις στά μέτρα σού, στά συμφέροντα σού, στήν εύνοια τού εσε΄να…

Ό,τι αλλάσσεις σ’ αλλάσσει αλλά ποτέ σχεδόν δέν ξέρεις πρός τά πού. Αλλάσσεις διαδρομή αλλά δέν ξέρεις πού οδηγεί ακόμη καί άν ξέρεις διότι δέν ξέρεις ποίες συμπτώσεις, ποία χαντάκια, ποία απρόβλεπτα καιρικά καί άλλα φαινόμενα θά συναντήσεις μέσα από τίς συμπτώσεις τών τών εσωγενών ή εξωγενών Μαθηματικών Παραγόντων μέσα στήν αλλαγή καί μέσα από τήν αλλαγή. Προοδεύεις αλαζονικά μέσα στήν μαύρη καταχνιά τής τύφλας σού… Πώς τό γνωρίζεις αυτό; Από τήν ματαιοδοξία σού. Εάν δέν ξέρεις τί θέλεις ή πώς θά νικήσεις τόν θάνατο ή πώς νά αποφύγει τό θάνατο από τό μέλλον μέσα από τήν πρόοδο σού είσαι κλασσικό γελοίο παράδειγμα κενοδοξίας… Εάν δέν καταλάβεις αυτήν τήν θεωρία είναι ακόμη μία αδιάσειστη απόδειξη ότι είσαι ματαιόδοξος. Όταν λέγω εάν δέν τήν καταλάβεις, δέν εννοώ λόγω καθυστερημένης εξυπνάδος αλλά λόγω καθυστερημένης ευφυίας, διαντίληψης, συχνοτικής συνειδητοποίησης. Δέν συναισθάνεσαι ούτε παρατηρείς ούτε αυτοπαρατηρείς γιατί ζείς!… Είσαι ένα κράμα από τίποτε καί από πολύ…. Ανανεώνεις τήν άγνοια σού διά τής εξελιγμένης αδαότητος σού, γνωρίζεις τόν λύκο αλλά γουστάρεις νά σέ φάει… Επεκτείνεις τήν γνώση σού μέσα από τήν ρηχοότητα μονότονης εκπομπής σού…

Άλλαξε τό μαγνητικό πεδιό έφυγε ό δεινόσαυρος ήρθε ό άνθρωπος, όλα λειτουργούν μέ βάσει τόν νόμο τής πτήσης. Φεύγει μία έρχεται άλλη… Κάθε μαγνητικό πεδιό έχει τά γούστα τού καί τά σκαρταρίσματα τού, αυτό είναι όλο που ψάχνεις καί δέν βρίσκεις, που σκάβεις καί δέν συναντάς… που παρατηρείς καί σού διαφεύγει. Είσαι ένα γατίσιο σαϊνι που πειάνει πουλειά μέ τά δόντια καί τά νύχια στόν αέρα αλλά σού γληστρά… Διότι άμα φύγει η πτήση, τό πεδιό που υποστηρίζει τή πράξη αυτή υποχωρεί τό υπόβαθρο που διαδραματίζεται…, εσύ ή αυτό που κάνεις ή αυτό που πειάνεις ή όλα μαζύ καί όλα σού γίνονται άπειαστα καί σύ πειασμένα από τό απροσδιόριστο Παράκενο…

Συμφέρον σού είναι νά τρυπώσει από τήν ευκαιρία τής στιγμής πρός τήν άλλη στιγμή καί ύστερα πρός τήν άλλη στιγμή χωρίς σταματημό καί χωρίς ανάπαυση, διότι στήν ανάπαυση σού φεύγει τό πουλί! Καί αυτό γιά νά γίνει πρέπει νά ξέρεις τί κάνεις όχι νά νομίζεις ότι ξέρεις τί κάνεις. Όσα πράγματα τών Συχνοτήτων πέρασαν απ’ αυτή τήν γήν όλα ήταν αυτοπεπεισμένα ότι ήξεραν τί έκαναν επειδή έκαναν κάποια πράγματα «καλά»… Αλλά είναι αυτόν τό «καλά» που τά χαλάει όλα, που χαλάει τά καλά γιά τά «καλά»…

Όσο καί άν τό ακούσεις δέν θά τό καταλάβεις εάν δέν τό πειραματισθείς, εάν δέν τό ζήσεις στό βίωμα τής ύπαρξης σού…

Γνωρίζεις τήν Άνοιξη, τό Καλοκαίρι, τόν Φθινόπωρο, τόν Χειμώνα, όπου υπάρχει, κύκλος είναι καί γυρίζει αλλά δέν σού είπαν πόσον γυρίζει καί τί φέρνει καί πόσον χρόνο χρειάζεται νά γυρίσει ό καθένας ή άν καθυστερήσει ή κολλήσει ή τού έρθουν αψυχολόγητες ανάποδες στροφές… Ξεχνάς ότι γυρίζει επειδή είσαι κολλημένος στό κενό μέσα από τό υπερβολικά γεμάτο καί αυτό που κάνεις καί έχεις νά κάνεις σέ κάθε τωρυνή καί μελλοντική στιγμή. Ξέρεις τίς εποχές αλλά δέν σού είπαν γιά τίς μυστικές εποχές, αυτές που έχουν μέσα τούς άλλες εποχές όπως αυτές που γνωρίζεις καί όπως άλλες που δέν γνωρίζεις καί που κάποιες είναι στοιβαγμένες σέ τροχαία συμφόρηση κάτω από τήν μύτη σού. Γνωρίζεις όσα νομίζεις ότι γνωρίζεις…

Έφυγε ό δεινόσαυρος ήρθε ό άνθρωπος καί νόμισε πώς είναι ακατάλυτος ό,τι καί εάν γίνει… Τά πεδία έχουν τά τυχερά τούς… άν πέσεις μέσα έπεσες εάν όχι έκοψες, ξέμεινες απ’ έξω. Τό Κουτί τής Πανδώρας είναι η ειρωνεία τής άγνοιας σού γιά εσένα καί τό Κουτί τής γνώσης γι’ αυτόν που ξέρει ότι οί Μυστικές Εποχές Ορίζουν τί θέατρο θά είσαι καί σέ ποίο κραδασμό θά παίζεσαι ή θά παίζεις…

Κάθε αλλαγή τού μαγνητικού πεδίου συντάσσει άλλα υποπεδία, άλλα συνστήματα Συχνοτήτων. Κάθε πεδίο έχει τά πνεύματα τού, τά πνευματικά πεδία τού, η γνώση αυτού είναι η επιβεβαίωση τής βλακείας τού άθεου. Κάθε φωτιά είναι ένα λιμάνι πνευματικών πεδίων που εσύ είτε θεοποιείς είτε όχι, είτε πιστεύεις είτε όχι υπάρχουν. Συνάμα τά πεδία υπό συγκεκριμένες συνθήκες δηλαδή δονητικές συμφωνίες κυκλοφορούν τό καθένα μέσα στό κάθε άλλο καί εάν λάχει καί περιπέσουν στήν αντίληψη σού ή τά επισκεπτείς θεοποιείς ειδωλολατρικά τά πνεύματα τούς ή δέν τά πιστεύεις, ή τά διαχωρίζεις σέ αγαθά καί κάκα καί όντως ισχύει αναλόγως τών προθέσεων τούς, ενώ άλλα είναι ουδέτερα καί άλλα ανάμεικτα…. Στό δάσος τών πνευμάτων θά βρείς τά πάντα, στό δάσος τών πνευμάτων θά βρείς τά θαύματα. Άν καί τά πνεύματα είναι αυτόβουλα δέν σημαίνει ότι είναι αυτοδημιούργητα καί αυθύπαρκτα… Διότι εάν συμβαίνει αυτό τότε ποίο έγινε πρώτο; Ποίο δημιούργησε τό άλλο καί ποίο δημιούργησε τό πρώτο; Βλέπεις αυτή η πρώτη άγνοια σού δέν απαντήθηκε ποτέ! Έγραψες τετρακισεκατομμύρια σελίδες γιά νά δικαιολογήσεις τήν πρώτη άγνοια σού ώς μή δεύτερη άγνοια σού αλλά ώς γνώση σού…

Εάν κάτι δέν δημιουργήθηκε ποτέ καί έκαμε τά άλλα είναι αδημιούργητο. Εάν όλα δέν δημιουργήθηκαν ποτέ καί ήταν πάντοτε όλα αυθύπαρκτα τότε όλα είναι Ένα… Εάν τό ένα δημιουργεί τό άλλο καί αυτόν τό ένα δημιουργήθηκε τότε όλα τά μεταδημιουργημένα είναι περιουσία αυτού που δημιούργησε τό πρώτο…

Έφυγε ό δεινόσαυρος ήρθε ό άνθρωπος καί αυτός μέ τίς ενέργειες τού αλλάσσει τίς ενέργειες, αλλάζει τά πεδία καί αυτά τά αλλαγμένα πεδία αλλάσσουν τόν αλλάχτη άνθρωπο… Αλλά αυτό δέν τό κάνει μόνο ό άνθρωπος, τό κάθετι, η κάθε ζωή αλλάσσει τά άλλα καί αλλάσσωντας τά άλλα αλλάσσει καί τόν εαυτόν τού. Ό,τι κάνεις καί ό,τι σού κάνουν αλλάσσει εσένα καί αυτόν που σ’ αλλάσσει καί αυτό που δέν αλλάσσει κανένα… Η πράξη νά μήν αλλάσσεις κανένα είναι συμβολή επίσης στήν αλλαγή. Δηλαδή θέλεις δέν θέλεις όποιος καί άν είσαι, ό,τι καί άν είσαι, όποιο καί εάν είσαι θ’ αλλάξεις καί θά αλλαχτείς… Είσαι τό θύμα καί ό εύνοιος τής αλλαγής. Εξέλιξη είναι ροή τής αλλαγής καί ροή τής αλλαγής είναι η εξέλιξη. Τό κομβικό σημείο τής εξέλιξης είναι ό θάνατος, γιά νά υπάρξει κάτι νέο, κάτι καινούργιο πρέπει νά πεθάνει κάτι παλαιό, κάτι σταθερό… Γιά νά αλλάξεις τήν συμπεριφορά σού πρέπει νά πεθάνεις τήν παλειά συμπεριφορά σού. Ό,τι αλλάζεις κάτι πεθαίνει. Ζείς στόν μαγικό κόσμο τής αλλαγής…

Η αιωνιότητα που ζείς είναι η διάρκεια τής συνεχούς αλλαγής καί η διάρκεια τής συνεχούς αλλαγής είναι η σταθερή συνέπεια τής επανάληψης τού θανάτου. Ζείς τήν ανακύκλωση τών Συχνοτήτων μέσα από τήν επανάληψη τής μετάστασης μέσα στήν μεταλλαγή… Ό θάνατος είναι ό βασιλιάς διότι αυτός είναι ό ρυθμιστής καί προρυθμιστής αυτού που λέγεται αλλαγή καί εξέλιξη. Ό,τι εξελίσσεται δέν είναι αυτόνομο, δέν είναι τέλειο, δέν είναι αιώνιο… είναι σακάτικο, ελλειπτικό καί προμάταιο παραμάταιο… άν μπορείς νά καταλάβεις τί εννοεί….

Είσαι τό παιδί τής αύρας μέσα στό πεδίο τής συνεχούς ανέλεης άφρενης μεταμόρφωσης. Επειδή ό κόσμος είναι αδύναμος δέν μπορεί νά συγκρατηθεί καί η μόνη επιλογή γιά εγκράτεια μέσα στήν ύπαρξη είναι ό κόπος τής συνεχούς ζύμωσης. Ό Κρόνος που τρώγει τά παιδιά τού είναι ό Χρόνος που αναμεταμορφώνει χωρίς ντροπή καί χωρίς νά μπορεί νά συγκρατηθεί… Ό Δίας είναι η μνήμη, η τεχνητή επανάληψη τού ανθρώπου μέσα από τήν αποστήθιση τής παράδοσης που θέλει νά συντηρεί ιερή… Τό μέλλον είναι τό επόμενο παρελθόν καί τό παρελθόν τό προηγούμενο μέλλον, τό τώρα ανήκει στόν Δία αλλά τό μέλλον στό παρελθόν καί τό παρελθόν στό μέλλον ανήκει στόν Κρόνο. Αυτούς που θεωρείς θεούς είναι κυκεώνες διαφόρων προσμείξεων στίς Συχνότητες από Πεδία Βασιλικά που επισκοπούν τά διάφορα εναλλασσόμενα καί αντικαταστατικά πεδιά που φτεροπεδούν σάν ακροξεσχισμένες σελίδες από άπειρα βιβλία που αποκόπηκαν καί δημιούργησαν τόν υπερρεαλισμό = σουρεαλισμό = υπερπραγματικότητα τών Συχνοτήτων….

Επειδή είσαι συνονθύλευμα συχνοτήτων παρεμβαίνεις στίς συχνότητες καί οί συχνότητες παρεμβαίνουν σ’ εσένα αλλά στό τέλος δέν είσαι τίποτε άλλο από μαγειρική συχνοτήτων μέσα στό μαγειρείο τών γηίνων επισυχνοτήτων. Τό σώμα σού είναι ένα γλυπτό μέσα στήν αύρα σού που μέσα έχει τήν ψυχή καί μέσα σ’ αυτήν τό πνεύμα σού, επειδή στό λέω τόσον χονδροκομμένα καί παρακυνικώς μπορεί νά μήν τό πιστέψεις αλλά αργά ή γρήγορα θά τό χωνέψεις. Καί όταν θά τό χωνέψεις είναι η στιγμή που θά έρθεις αντιμέτωπος μέ τή Γνώση, μέ τή Συνείδηση, τήν Πράξη καί τήν Συναίσθηση. Αυτά τά τέσσερα είναι οί περιεκτικοί φάκελοι σού γιά τό τί μέλλει γενέσθαι στήν ψυχή…
Επειδή μπορείς νά φύγεις από τήν επανάληψη πρέπει νά γνωρίζεις πώς νά φύγεις καί ό,τι θά φύγεις είναι γεγονός τό πού θά πάεις είναι τό πρόβλημα, εσύ όμως πολυπραγμάτορας ούτε που διανοείσαι ίσως ότι η ψυχή μπορεί νά περάσει μέσα από τίς συχνότητες στίς υπερσυχνότητες καί γιά νά γίνει αυτόν πρέπει νά αγοράσεις τά εισιτήρια…

Γιά νά μπορείς νά αγοράσεις εισιτήρια υπερσυχνοτήτων πρέπει νά γνωρίζεις τί πρέπει νά επιλέξεις. Π.χ. στίς υπερμετέωρες συχνότητες είναι γεγραμμένο πώς άν πωλήσεις ή δώσεις κάτι πρέπει νά πληρωθείς (νά γίνεις πλήρης, νά γεμίσεις πληρότητα). Αυτό είναι ένα αυτόματο συνάρτημα εξάρτημα συνάρτυμα τών συχνοτήτων. Ό,τι κάνεις θά βρείς ανταπόκριση, ό,τι κάνεις θά επιφέρεις αντίκτυπο σ’ εσένα, θά αυτοαντικτυποποιηθείς διά τών πράξεων σού, πνευματικών ή υλικών… Ασπούμε ότι χάρισες ένα αγγούρι δωρεάν, η δωρεά σού κάποτε θά εκπληρωθεί μέ αντιδωρεά. Εάν η δωρεά ήταν πονηρή η εκπλήρωση θά είναι αντιπονηρή καί δή ιδιοπονηρή, εάν η δωρεά ήταν καλάγαθη…, καλάγαθη αντικτυπούσα προσφορά θά λάβεις, κάπου κάποτε. Τό βασίλειο τών Συχνοτήτων δέν βιάζεται! Αλλά οί συχνότητες πρωτοβάθμιας καί δευτεροβάθμιας ποιότητος καί δυνατότητος μπορεί νά σ’ αφήσουν απλήρωτο επειδή δέν φέρουν τό στίγμα τής δικαιοσύνης, αυτό τό φέρουν οί υπερσυχνότητες.

Εάν έκανες κάτι καί τό χάρισες αφιλοκερδώς καί αφιλοϋστερόβουλως θά πληρωθείς από τίς Υπερσυχνότητες. Εάν όμως τό πώλησες καί κέρδισες δέν θά επαναπληρωθείς. Μία φορά πληρώνεσαι γιά τό κάθε τί. Εάν σ’ έκλεψαν καί συγχώρησες θά πληρωθείς διπλά επειδή είσαι απλήρωτος καί επειδή συγχώρησες αυτόν που σέ άφησε απλήρωτο. Εάν καταράσθηκες τόν κλέπτη αυτός θά πληρώσει άμεσα ή μετά αλλά εσύ δέν θά πληρωθείς γι’ αυτό που σ’ έκλεψαν επειδή δέν τό χάρισες. Επειδή όλα σού χαρίστηκαν οφείλεις νά χαρίζεις. Δωρεάν σού δόθηκαν δωρεάν νά δίνεις. Εάν εκδικήθηκες τόν κλέφτη αναλόγως τής εκδίκηση θά πληρωθείς καί εννοείται ότι καί ό κλέφτης θά πληρωθεί. Εάν μετανοήσεις που έκανες τό καλό τότε τό καλό θά φύγει καί δέν θά λάβεις πληρωμή γιά τό καλό που έκανες. Αλλά είτε θά λάβεις κακό, είτε ουδέτερο, είτε ανάμεικτο, αναλόγως τής μετάνοιας σού καί τί συμπεριλαμβάνει πνευματικώς, νοητικώς, σωματικώς. Εάν μετανοήσεις γιά τό κακό που έκανες τότε δέν θά πληρώσεις γιά τό κακό που έκανες αλλά συνάμα θά πληρωθείς γιά τό καλό που έκανες ήτοι νά μετανοήσεις γιά τό κακό που έκανες. Ό,τι κάνεις έλκεις καί τήν ανάλογη ανταπόδοση ήτοι Προανταπόδοση. Η μετάνοια είναι πράξη καί αναλόγως τής ποιότητος τής μετάνοιας καί τού χαρακτήρα τής θά μισθοφορήσεις καί τήν αντιανάλογη αμοιβή….

Στό τέλος θά είσαι η αμοιβή… σού, αυταμοιβή σού μέσα από τήν προανταμοιβή σού αναλόγως τών πράξεων σού. Οί Υπερσυχνότητες παρακολουθούν καί αναμεταμορφώνουν συνεχώς τόν Ισολογισμό σού στίς χρεώσεις καί τίς πιστώσεις αναλόγως τών πράξεων σού…

Πρόσεξε τί σού ξεφεύγει όμως. Στό παρόντα χρόνο, τόπο, κόσμο, είσαι μέρος τής Λογιστικής, αλλά δέν είναι η Λογιστική που σ’ ανταμοίβει αλλά ό Λογιστής που έφτειαξε τήν Λογιστική που σού εξιστόρισα τόσα διάφορα καί συνάμα όμοια σ’ αυτά τά φαράγγια τών λέξεων…

Η Λογιστική μπορεί νά σού παρουσιάσει τό μαύρο άσπρο καί τό θέρετρο θέατρο…, τό δίκαιο άδικο καί τό άδικο δίκαιο, μπορεί συνάμα νά σού παρουσιάσει τό δίκαιο δίκαιο καί τό άδικο άδικο, αλλά αυτό που γιά τήν Λογιστική στά χωριάφια τού ανθρώπου είναι δίκαιο από τόν νόμο μπορεί νά είναι άδικο από τήν Φιλανθρωπία καί τό αντίστροφο. Τότε πού είναι τό αληθινό δίκαιο; Στήν δύναμη που έφτειαξε τά πάντα καί δημιούργησε τά πάντα γιά τά πάντα. Όσα σού δόθηκαν δέν τά έκανες, μπορεί νά τά κέρδισες αλλά σού δόθηκαν γιά νά μπορείς νά τά κερδίσεις, δηλαδή παραχωρήθηκαν καί προπαραχωρήθηκαν γιά νά μπορείς νά τά κερδίσεις. Π.χ. εσύ φυτεύσεις λάχανα αλλά στόν νόμο τών μυρμηγκιών ανήκει τό τάδε φύλλο στό τάδε μυρμήγκι καί τό τινά φύλλο στό άλλο μυρμήγκι. Αυτά τά μυρμήγκια δέν δίνουν θρύσματα στά πεινασμένα μυρμήγκια νά φάνε, αλλά εσύ που έφτειαξες τόν κήπο καί φύτεψες τά λάχανα δέν υπόκεισαι έν δικαίω στό δικαστήριο τών μυρμηγκιών καί αποφασίζεις νά ταϊσεις τά «ανιδιόκτητα» μυρμήγκια καί νά εκδιώξεις από τίς «περιουσίες» τούς τά «ιδιόκτητα» μυρμήγκια, διότι δέν είσαι «ιδιοκτήτης» μέ τόν νόμο, τά χαρτιά καί τήν αναγνώριση τής κοινότητας τών μυρμηγκιών αλλά ιδιο+κτήτης που «δημιούργησε» τόν κήπο… Αλλά καί σύ είσαι υπόλογος σ’ αυτόν που «δημιούργησε» τό χώμα, τόν σπόρο καί τό χώρο καί αυτός σ’ αυτόν που τόν δημιούργησε κ.ο.κ…

Τό δίκαιο είναι Υπόθεση μίας σκυταλοδρομία αλυσιδωτών αλληλουχιών που καταλήγουν στόν αδημιούργητο δημιουργό… Εάν δέν είσαι αυτός ό,τι καί άν κάνεις, ό,τι τίτλους καί νά έχεις, ακόμη καί εάν σ’ αναγνωρίσουν όλοι μέ τό κέφι τούς, δέν είναι ό δικαιούχους, διότι αυτοί που σέ αναγνωρίζουν δέν δημιούργησαν εκείνα που σ’ εσένα αναγνωρίζουν ώς «δίκαιες» «περιουσίες»… Εάν είσαι κλέφτης δέν σέ κάνει έντιμο τό γεγονός ότι σέ κήρυξαν μή κλέφτη καί δικαιούχο όλοι οί συνανθρώποι σού. Διότι αυτό που έκλεψες δέν τό δημιούργησαν ούτε ένας ούτε όλοι μαζύ οί συνανθρώποι σού. Εάν πάλαι όλοι οί συνανθρώποι σού σέ κηρύξουν κλέφτη καί ό δημιουργός δικαιούχος, θά βαρεί η γνώμη τού δημιουργού… Κατάλαβες γιατί η ψήφος σημαίνει ψόφος μέ αντικατάσταση τού όμικρον μέ τό ήτα;…. Πώς μπορώ νά σού χαρίσω κάτι που νά μήν μού ανήκει καί νά μήν είμαι συκλέπτης σού καί συνάμα συνεργός καί πρωτοκλέπτης…

Εάν πώ ότι είσαι καλός μπορεί ά σφάλλω καί νά κάνω κακό επειδή αδικώ μέ τό νά αποκαλώ έναν ανάξιο τής καλοσύνης καλό καί τό αντίστροφο… Η γνώμη μού δέν είναι οπωσδήποτε η γνώμη ή σύν+γνώμη τού δημιουργού… Εμείς οί ανθρώποι έχουμε δικαστήρια, πολλών ειδών επίσημα καί ανεπίσημα δικαστήρια, αυτά τά δικαστήρια θά δικαστούν γιά τήν οίηση τής δήθεν δικαιοδοσίας τούς καί γιά τίς αποφάσεις τούς.

Ασπούμε ότι είσαι δικαστής καί αθώωσες έναν εγκληματία. Αναλόγως γιατί τό έκανες θά δικαστείς. Εάν ξεγελάστηκες θά δικαστείς γιά απαλλαγή ενοχής αλλά καί γιά όσα όφειλες ή έπρεπε νά γνωρίζεις ώς δικαστής, τής ηλικίας σού, τής θρησκείας σού, τής εθνικότητος σού κ.α… Εάν πληρώθηκες θά αντιπληρωθείς. Εάν τό έκανες από συμπόνοια θά πληρωθείς μέ συμπόνοια αλλά καί μέ ανευθυνότητα διότι ό εγκληματίας που δέν συνετίσθηκε καί δέν έχει καταλάβει τόν εγκληματικό χαρακτήρα καί τήν εγκληματική νοοτροπία τού είναι ξανά δημόσιος κίνδυνος.

Εάν νομίζεις ότι δικάζεις καί δέν θά δικαστείς, σού τόπε μήν κρίνεις γιά νά μήν κριθείς. Από τήν στιγμή που έκρινες γιά ένα θά κριθείς γιά όλα καί από τήν στιγμή οπού έκρινες άδικα θά πληρώσεις πολλαπλά καί επειδή τόλμησες νά κρίνεις καί επειδή έκρινες κακοπροαίρετως.

Δικαιοσύνη είναι νά μπορείς νά δικάζεις τόν δικαστή, αδικία είναι νά δικάζεις τόν δημιουργό… τό καθένα είναι τό αντίστροφο τού άλλου. Εάν δέν δίκασες δέν είναι δίκαιο νά δικάσεις, διότι η μή εκδίκαση είναι συνάμα μή εκδίκηση καί μή κακία. Όταν κρίνεις/δικάζεις ενώ επειδή είσαι αμαρτωλός θά έπρεπε νά είχες δικαστεί, αδικείς άρα τέ ποιείς τό κακό.

Τό νά δικάζεις είναι ένα πράγμα, τό νά ενημερώνεσαι καί ενημερώνεις γιά τήν ποιότητα τών άλλων, είναι άλλο πράγμα… Έχε υπόψιν σού τούς κακούς, τούς υποκοσμικούς καί τούς κατώτερους σέ ποιότητα συμπεριφοράς καί χαρακτήρα αλλά συνάμα μήν θέλεις κανενός τήν απώλεια ψυχής αλλά τήν σωτηρία ψυχής. Σκότωσε τόν εχθρό που σού επιτίθεται αλλά κάνε τού μνημόσυνο καί προσευχή ψυχοσωτηρίας. Δέν θά αφήσεις ένα κακό νά βιάσει ένα παιδί αλλά δέν θά θέλεις επίσης νά χαθεί η τού βιαστή ψυχή… Αυτό εάν εξασκηθείς καί τό ισορροπήσεις αρίστως θά σέ κάνει σάν νά μήν έχεις δικάσει/κρίνει…

Τό νά μήν σκοτώσεις τόν κακό όταν μάχεται νά κάνει κακό σ’ αθώους καί δή σέ άλλους ή νά τόν σκοτώσεις γι’ αυτούς τούς λόγους, θά κριθείς αναλόγως καί δέν ξέρεις πώς καί μέ ποίους υπέρ καί εναντίον σού λόγους, αλλά τούς ξέρει Ό Θεός. Αρκεί είς αμφότερες τίς περιπτώσεις είτε σκοτώσεις είτε δέν σκοτώσεις τόν κακούργο οί προθέσεις σού νά είναι ανιδιοτελείς. Αυτό τό θέμα είναι ανεξάντλητο μέχρι τό άπειρο τών απείρων τών Υπερμαθηματικών Υπεραλγόριθμων Υπεραλγόρυθμων…

Νά ταϊσω τό πεινασμένο φίδι που όμως απειλεί άλλους ή νά τό αφήσω νά ψοφίσει; Ποίο από τά δύο είναι αγάπη εφόσον καί τό φίδι καί οί άλλοι μού είναι εχθροί. Όπως είπαμε καί πρίν τό δίκαιο θά ξεχωρίσει αναλόγως τών ψυχικών προθέσεων σού.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ