Εμείς οι Έλληνες είμαστε ο περιούσιος λαός, σύμφωνα με τον Χριστό

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Η μελέτη της Καινής Διαθήκης μας παρέχει την δυνατότητα να εντοπίσουμε πολλά στοιχεία πέρα από ηθικά διδάγματα, αγαθοεργίες και φιλάνθρωπα κηρύγματα. Εξ’ άλλου ο ίδιος ο Χριστός είπε ότι ήρθε στην Γη για να βάλει «μάχαιρα» (Ματθ. Ι΄ 34). Δεν αρκεί να εμβαθύνουμε μόνο στα λόγια του Χριστού αλλά και στις πράξεις του, πέραν των γεγονότων του σταυρικού του θανάτου και της Αναστάσεως. Και οι πράξεις Του έχουν ξεχωριστή σημασία.

Κατ’ αρχάς να πω ότι η παγκόσμια σιωνιστική προπαγάνδα προσπαθεί να μας πείσει, στηριζόμενη στην άγνοια των πλείστων, ότι περιούσιος λαός είναι ο εβραϊκός, ενώ ό ίδιος ο Χριστός όπως προκύπτει μέσα από τα Ευαγγέλια, λέει στους Ιουδαίους ότι δεν είναι περιούσιοι. Και επειδή ο Χριστός είπε πολλά εναντίον τους, είχαν πάρει από πριν απόφαση οι Ιουδαίοι να τον σκοτώσουν. Εκτός από «γεννήματα εχιδνών» που τους είπε, όπως φαίνεται τρεις φορές στο Ευαγγέλιο του Μάρκου (Κεφ. Γ΄ 7, ΙΒ΄ 34 και ΚΣΤ΄ 33) και μια στου Λουκά (Κεφ. Γ’ 7), τους είπε ότι «εκ των κάτω εστέ» (Ιωανν. Κεφ. Η΄23), τους είπε ότι έχουν πατέρα τον διάβολο (Ιωανν. Κεφ. Η΄23), τους είπε ψεύτες, κλπ. Επομένως, σίγουρα δεν είναι περιούσιοι.

Από την άλλη, διαμετρικά αντίθετα του Ιουδαϊσμού, κείται ο Ελληνισμός και ο οποίος αποτελεί πάντοτε την ελπίδα του πλανήτη. Και μέσα στην Καινή Διαθήκη η διαφορά αυτή αποτυπώνεται ολοκάθαρα. Ο Ελληνισμός συμβολικά, είναι ότι σχετίζεται με την ελιά, καθόσον η ελιά είναι το δένδρο των Ελλήνων. Με την συκιά, που είναι το δένδρο των Ιουδαίων, συμβολίζεται ο Ιουδαϊσμός. Ο Ιησούς μπαίνοντας στην Ιερουσαλήμ ξέρανε μια συκιά, είδε τον Ναθαναήλ που ως γνήσιος εβραίος καθόταν κάτω από μία συκιά, κλπ.

Επίσης μην ξεχνάμε ότι ο όφις που εξαπάτησε την Εύα, ήταν σε συκιά όταν της έδωσε και έφαγε σύκο και όχι μήλο, όπως ανέλυσα σε προηγούμενο άρθρο. Συκιά και σύκο άλλωστε ζωγράφισε και ο Μιχαήλ Άγγελος στην Καπέλα Σιστίνα στο Βατικανό στην σχετική τοιχογραφία. Κάτι μας κρύβει και γι αυτό το Βατικανό. Και ο Ιάκωβος στην επιστολή του (Γ΄12) έγραψε πως ούτε η συκιά μπορεί να κάνει ελιές, αλλά ούτε η άμπελος, σύκα. Οι αναφορές στα δύο δένδρα είναι σαφείς.
Τρία είναι τα τρανταχτά σημεία από τα οποία φαίνεται ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ο περιούσιος λαός.

Πρώτα απ’ όλα με την παραβολή του αμπελώνος. Η συγκεκριμένη παραβολή αναφέρεται από τους ευαγγελιστές Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά, στα κεφάλαια ΚΑ΄, ΙΒ΄και Κ΄, αντίστοιχα. Σύμφωνα μ’ αυτήν, περιληπτικά, ένας άνθρωπος εφύτευσε έναν αμπελώνα και τον έδωσε σε κάποιους για να τον καλλιεργούν. Όταν ο ιδιοκτήτης άρχισε να στέλνει δικούς του ανθρώπους για να του αποδώσουν τα κέρδη, οι διαχειριστές άρχισαν να τους κακοποιούν. Μέχρι που ο ιδιοκτήτης έστειλε το υιό του τον οποίον και σκότωσαν αυτοί οι οποίοι διαχειρίζοντο τον αμπελώνα. Και ρώτησε ο Χριστός τους Φαρισαίους για το τι έπρεπε να κάνει μετά ο ιδιοκτήτης του αμπελώνος, και τους είπε ότι έπρεπε να τον δώσει σε άλλους.

Ο δε ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ξεκάθαρα, στο τέλος της παραβολής, ότι είπε στους Ιουδαίους ο Ιησούς, ότι ο Θεός ήρε από σας την «βασιλεία», δηλαδή την διαχείριση του αμπελώνος, και την έδωσε σε άλλο έθνος. Αναφέρει την λέξη «έθνος». Οι Ιουδαίοι αρχιερείς και γραμματείς εξοργίστηκαν επειδή κατάλαβαν ότι ο Χριστός μιλούσε γι αυτούς, και επιπλέον κατάλαβαν τι εννοούσε, οπότε είπαν «μη γένοιτο» (Λουκ. Κ΄17). Ήθελαν δε να συλλάβουν αμέσως τον Χριστό, αλλά φοβήθηκαν τον όχλο που ήταν μαζί Του.

Ο Χριστός είπε ότι ο αμπελώνας θα δοθεί σε άλλο έθνος το οποίο θα παράγει καρπούς απ’ αυτόν (Ματθ. Κ΄43), και αυτό το έθνος είναι το Ελληνικό έθνος διότι μέσω της ελληνικής γλώσσης διαδόθηκε το Ευαγγέλιο και μέσω των Ελλήνων, σύντομα, θα γίνει η διάδοση του Ευαγγελίου σ’ όλον τον κόσμο. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο αποφάσισαν οι δυστυχείς παγκοσμιοποιητές να μας αφανίσουν.

Εξ άλλου, για να το συνεχίσω, από τον αμπελώνα βγαίνει το κρασί που ο Χριστός ευλόγησε στον γάμο της Κανά και με κρασί τελείται το υπέροχο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Ενώ οι «άλλοι», ανέμειγαν κρασί με ανθρώπινο αίμα και το πρόσφεραν θυσία στον βωμό της έχιδνας.

Ύστερα, έχουμε το περίφημο απόσπασμα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου, Κεφάλαιο ΙΒ΄(20 – 23), στο οποίο, όταν είπαν οι μαθητές στον Χριστό ότι θέλουν να τον δουν κάποιοι Έλληνες, τότε είπε ο Χριστός ότι «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου». Ήρθε, δηλαδή, η ώρα να δοξασθεί ο υιός του Θεού και αυτό θα γίνει δια των Ελλήνων.

Εδώ να προσθέσω ότι έχουν αφαιρεθεί δύο προτάσεις από το συγκεκριμένο τμήμα του Ευαγγελίου του Ιωάννου που αποτελούν τιμή για την Ελλάδα. Σύμφωνα με χειρόγραφο του Ευσεβίου του Παμφίλου, Επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ., μετά το «υιός του ανθρώπου», υπάρχει το εξής κείμενο: «Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογεννεί, φυτόν Ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον. Λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην». Αυτές οι δύο προτάσεις αφαιρέθηκαν από το Ευαγγέλιο, το δε χειρόγραφο από το οποίο προκύπτει το ανωτέρω ανεκαλύφθη από τον καθηγητή Ε. Πρόκου το 1974, ο οποίος μπήκε σε βιβλιοθήκες του Βατικανού ως επίτιμος καθηγητής ξένων Πανεπιστημίων.

Τέλος, ένα άλλο στοιχείο που αποδεικνύει ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ο περιούσιος λαός του Θεού, είναι η σχέση του Ιησού με το ιερό δένδρο των Ελλήνων, την ελιά. Βλέπουμε ότι ο Ιησούς πήγαινε να προσευχηθεί στο Όρος των Ελαιών. Πήγαινε στο Όρος των Ελαιών, ενώ η μητέρα του με την υπόλοιπη οικογένειά Του έμεναν στις σκηνές κατά την εβραϊκή εορτή της σκηνοπηγίας. Στο Όρος των Ελαιών προσευχόταν, στο Όρος των Ελαιών προδόθηκε και στο Όρος των Ελαιών συνελήφθη με προδοσία του Ιούδα, αλλά και από το Όρος των Ελαιών ανελήφθη στους ουρανούς. Ο συμβολισμός πάλι είναι σαφής. Στο Όρος των Ελαιών προσευχόταν επίσης και η Παναγία, καθόσον είχε ελληνική καταγωγή.

Εμείς οι Έλληνες είμαστε ο περιούσιος λαός του Θεού, είτε τους αρέσει είτε όχι, και με μας θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σ’ όλη την Γη μετά τον μεγάλο πόλεμο που ετοιμάζουν, και που μέσα απ’ αυτόν νομίζουν ότι θ’ αφανίσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες όπως αποφάσισαν. Βλέπετε γύρω σας πως μας προετοιμάζουν μέρα με την ημέρα για τη μεγάλη συμφορά.
Συμπερασματικά, μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε θεϊκή αποστολή και όχι οι «υιοί του διαβόλου» ή αλλιώς τα «γεννήματα εχιδνών».

Χρήστος Μαντζιάρης