Την Τρίτη 21 Νοεμβρίου θα συναντηθούν στην Λευκωσία, ο πρόεδρος της χώρας Ν.Αναστασιάδης, με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι και τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα σε μια εξέλιξη που έχει άμεση σχέση με την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των τριών χωρών και των κοιτασμάτων ιδρογονανθράκων.
Βασικό θέμα της συνάντησης θα είναι, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, «τα ενεργειακά θέματα, που αφορούν τα συμφέροντα των χωρών που εμπλέκονται».
Σύμφωνα με ανάρτηση της αμερικανικής εταιρίας ενέργειας Hart Energy, το Κάιρο ξεκίνησε συνομιλίες οριοθέτησης με την Αθήνα. Επιπλέον, αναφέρει πως μέσα στις επόμενες βδομάδες η Αίγυπτος αναμένεται να υπογράψει την επίσημη συμφωνία και με την Κύπρο, γεγονός, ωστόσο, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού η υπογραφή μεταξύ των δυο χωρών έχει οριστικοποιηθεί ήδη από τον Φεβρουάριο του 2013.
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορούν στον διεθνή τύπο δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για επικείμενη οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου.
“Medusa 2017”. Πρόκειται για ασκήσεις της πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού των δύο χωρών, που στόχο έχουν -σύμφωνα με ανακοίνωση του αιγυπτιακού Υπουργείου Άμυνας- στην “ενίσχυση των σχέσεων, την προώθηση της συνεργασίας και την ανταλλαγή εξειδικευμένων γνώσεων μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων”.
Βεβαία εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι η τμηματική ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στην Ανατολική Μεσόγειο μόνο μεταξύ τριών ή τεσσάρων κρατών (Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, Ισραήλ), δεν θα είναι απόλυτα λειτουργική αλλά η ρύθμιση πρέπει να είναι συνολική.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το αντίθετο μάλιστα επιβάλλεται.
Έτσι το επιθυμητό και ιδανικό είναι για να υπάρξει απροβλημάτιστη αξιοποίηση των ΑΟΖ είναι όλες οι χώρες της περιοχής (Τουρκία, Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Λίβανος, Ισραήλ, Αίγυπτος Λιβύη και Ιταλία) .να συμφωνήσουν.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα, σε αυτή τη ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών, είναι να συμπεριληφθεί και το νησιωτικό συμπλέγματα του ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ, ως τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ.
Αλλά για το θέμα αυτό, θα πρέπει να υπάρξει καταρχήν συμφωνία της Ελλάδας με την Τουρκία, που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Το Καστελόριζο είναι το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, που απέχει 72 ναυτικά μίλια από Ρόδο και 1,25 από τις τουρκικές ακτές.
Στη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (του 1982) αναφέρεται ρητά στο άρθρο 121, ότι όλα τα νησιά που κατοικούνται, δηλαδή που έχουν οικονομική ζωή, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Άρα, σύμφωνα με το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), το ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ έχει ΑΟΖ.
Στην περίπτωση όμως του Καστελόριζου, η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι «δεν είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό νησί μπροστά από τις τουρκικές ακτές, να έχει ένα τόσο μεγάλο κομμάτι υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ».
Προβάλει έτσι το επιχείρημα ότι το σύμπλεγμα των 14 νησίδων-βραχονησίδων της περιοχής του Καστελόριζου (κατοικούνται οι νησίδες Μεγίστη, ΡΩ, Στρογγύλη) διέπεται από «ειδικό καθεστώς», των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, τα νησιά αυτά δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ, ούτε και έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, υποστηρίζει η Άγκυρα!
Η Τουρκία, ισχυρίζεται επίσης, ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει, ότι το Καστελόριζο ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ, που ως έννοια είναι υπέρτερη της υφαλοκρηπίδας.
Η ΑΟΖ είναι οικονομική και όχι γεωλογική έννοια, όπως η υφαλοκρηπίδα. Αυτός είναι ο λόγος που η τουρκική διπλωματία επιμένει να μιλάει για υφαλοκρηπίδα στην περιοχή του Καστελόριζου.
Γιατί αντιδρά η Τουρκία; Γιατί, αν δεχτεί ότι η περιοχή του Καστελόριζου ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ, τότε, το Καστελόριζο αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο και συνεπώς, η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο!
Γι’ αυτό το λόγο η Τουρκία ζήτησε από την Αίγυπτο να μη λάβει υπόψη το Καστελόριζο, στις διαπραγματεύσεις που έχει με την Ελλάδα, ώστε να έχει και αυτή αφενός θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και αφετέρου μεγάλο μερίδιο στον υποθαλάσσιο πλούτο της περιοχής, που εκτιμάται ότι έχει και τα μεγαλύτερα αποθέματα (λεκάνη Ηροδότου).
Μάλιστα ο Τ. Ερντογάν με τον ανατραπέντα πρόεδρο της Αιγύπτου Μ.Μόρσι είχαν προχωρήσει σε καταρχήν συμφωνία ρύθμισης των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, αγνοώντας Ελλάδα και Κύπρο!
Ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών έχει δηλώσει πώς Ελλάδα και Αίγυπτος βρίσκονται κοντά σε συμφωνία. Στην περίπτωση που έχει συμπεριληφθεί και το Καστελόριζο στις διαπραγματεύσεις, που είναι και το αναμενόμενο, υπάρχει ένα σοβαρό προηγούμενο το οποίο ουσιαστικά ανατρέπει τους τουρκικούς ισχυρισμούς, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί ένα ηχηρό “χασοτούκι” της Αιγύπτου προς την Τουρκία.
Το εντυπωσιακό είναι ότι, η Τουρκία, ενώ δεν έχει υπογράψει και δεν έχει επικυρώσει το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα με την Ρουμανία, την Βουλγαρία και με την Ρωσία!. Βέβαια αυτά αποτελούν τυπικά παραδείγματα της τουρκικής «λογικής» της παράνοιας.
Η Ελλάδα, μπορεί πάντα να προχωρήσει μονομερώς να ανακηρύξει την ΑΟΖ της, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το Καστελόριζο.
Στην περίπτωση που η Τουρκία αντιδράσει με πολιτικά μέσα, η υπόθεση θα παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο. Αν όμως επιλέξει την αντίδραση με στρατιωτικά μέσα, τότε, θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek