Αρλέτα – Ο Λύκος
Είναι δώδεκα η ώρα Είν’ η ώρα των τρελών Κάπου θα σε συναντήσω Κάπου θα σε βρω
Στα κελιά τους οι ανθρώποι ύπνο κάνουν ελαφρό Ειν΄ ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό
Είναι δώδεκα η ώρα Είν’ ώρα των τρελών βραχνό γέλιο αν ακούσεις κλείσε το ρολό
Λύκε -λύκε μου καλέ μου Λύκε -λύκε μου είσ’ εδώ Βγαίνω από τη φωλιά μου και σε κυνηγώ
Λύκε -λύκε μου καλέ μου Λύκε -λύκε μου είσ’ εδώ Είσαι η μόνη μου ελπίδα Και σ’ ακολουθώ
Όμορφο μου προβατάκι Τι γυρεύεις μες το δρόμο Είμαστε’ όλοι μπερδεμένοι Στο δικό του νόμο
Δόντια βγάζουνε τα αστέρια Νύχια φύτρωσαν στους δρόμους Ξέφρενη η νύχτα παίζει κλέφτες κι αστυνόμους
Όταν πέφτει το σκοτάδι Βγαίνει ο λύκος στην πλατεία Στη χαμένη πολιτεία Και ζητά τροφή
Κλειδωμένα είναι τα αρνάκια Ζαχαρένιο το κλειδί Κάτι απόμερα παγκάκια Θάμνοι και σιωπή
Λύκε — λύκε μου καλέ μου Λύκε- λύκε είσαι εκεί Είν η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Δεν ξέρω τι εννοούσε η Αρετα όταν έγραφε αυτό το τραγούδι. Ίσως.. Πράγματα που συμβαίνουν εν άγνοια μας ενώ κοιμόμαστε γενικότερα.
Ίσως ότι ένας λύκος που γύρνα μόνος τη νύχτα βλέπει πράγματα που άλλοι δεν θα δουν ποτέ. Ίσως τη Συγκινεί ένας μόνος άγριος λύκος από πραβατακια σε κελιά.. Θεωρούσε πάντως το λύκο ενδιαφέρον..Ισως η ώρα των τρελλών είναι μια καλή ώρα έμπνευσης και σκέψης ολοκληρωμένη;? Τώρα αυτός που το επέλεξε ξέρει καλύτερα. Θα ήταν ενδιαφέρον Ν ακούγαμε την εκδοχή του.Γεια σας. Ευ
Προσοχή στους “Μοναχικούς Λύκους”!