Αν ο νόμος Παρασκευόπουλου ήταν άνθρωπος , θα έπρεπε να είχε μπει φυλακή ως ηθικός αυτουργός . Γιατί πρέπει να καταργηθεί

Ο Νόμος Παρασκευόπουλου- ν. 4322/2015 «Έκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης» -έκλεισε τον κύκλο του.

Χιλιάδες άτομα έχουν βρεθεί εκτός φυλακής εκμεταλλευόμενοι τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του ,ενώ, εκατοντάδες Πολίτες έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ενεργειών ατόμων , που δεν θα είχαν αποφυλακιστεί εάν δεν υπήρχε ο Νόμος

Οι αγωγές κατά του Δημοσίου θα πρέπει να είναι εφεξής δεδομένες από τα θύματα .

Ο Νόμος Παρασκευόπουλου , προσβάλει ξεκάθαρα την κρίση των Ελλήνων δικαστών , που σταθμίζοντας τα πραγματικά περιστατικά αποφαίνονται για μια συγκεκριμένη Ποινή προκειμένου να πετύχουν το σωφρονισμό ή τον εγκλεισμό των εγκληματιών προφυλάσσοντας την κοινωνία .Είναι προφανές ότι η Ποινή αυτή αλλάζει υπέρ του εγκληματία χωρίς κυρίαρχη δικαστική κρίση με την εφαρμογή του ν. 4322/2015 «Έκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης»

Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που καθιστά εφεξής τον Νόμο , απαράδεκτο .

Το κατά πόσον οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων είναι λιγότερο ή περισσότερο ανθρώπινες – ο νόμος σκοπεύει στην αποσυμφόρηση των φυλακών υπονοώντας ότι οι συνθήκες κράτησης είναι απάνθρωπες εξαιτίας του συνωστισμού – δεν έχει να κάνει με την Ποινή που επιβάλλει και πρέπει να επιβάλλει η δικαιοσύνη σε άτομα με παραβατική και εγκληματική συμπεριφορά , αλλά , με την ευθύνη της πολιτείας και δει της εκάστοτε κυβέρνησης , να διασφαλίσει ΕΝΤΟΣ των φυλακών ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ .

Το κράτος δηλαδή , αδυνατεί να εξασφαλίσει εντός των φυλακών ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους κρατούμενους και ένα σύστημα πραγματικού σωφρονισμού και για να καλύψει αυτήν την «νοητική αδυναμία » ,τους βγάζει εκτός φυλακής πατώντας σε μια βάση δικαιολογιών όπως, να γίνει διαχειρίσιμος ο αριθμός των κρατουμένων στις φυλακές

Τι σημαίνει αυτό ;

Ότι , χιλιάδες κρατούμενοι – αυτήν την στιγμή και παρά την εφαρμογή του νόμου – συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες εντός των φυλακών ,όπερ σημαίνει ότι η εφαρμογή του , είναι σταγόνα στον ωκεανό

Είναι προφανές ότι , ο νόμος Παρασκευόπουλου είναι η επίδραση της οικονομικής κρίσης στο σωφρονιστικό μας σύστημα αφού γίνεται τελικά αντιληπτό ότι , απώτερος σκοπός του είναι και να μειώσει τη δαπάνη για την σίτιση και διαβίωση των κρατουμένων δίνοντας ταυτόχρονο δουλειά στους δικηγόρους και θέτοντας σε λειτουργία ένα σύστημα αποφυλακίσεων

Τούτο αποδεικνύεται και από τα παρακάτω .

Ο Νόμος Παρασκευόπουλου εκπέμπει δύο σοβαρά μηνύματα .

Το πρώτο απευθύνεται στην Κοινωνία των εν δυνάμει εγκληματιών ενθαρρύνοντάς τους να εγκληματήσουν . Στο μυαλό ενός σαλεμένου εγκληματία , η σκέψη «έλα μωρέ σε λίγα χρονάκια θα με έξω ,αν με πιάσουν » αποτελεί παρακίνηση για να διαπράξει έγκλημα .

Στην φάση αυτή ο νόμος λειτουργεί ως ηθικός αυτουργός σε σημείο τέτοιο που μπορούμε να πούμε ότι , έστω και σε λίγες περιπτώσεις , σκοτώθηκαν , ληστεύτηκαν, εξαπατήθηκαν κτλ άτομα , εξαιτίας της ύπαρξης του Νόμου.

Εάν ό νόμος ήταν άνθρωπος , θα έπρεπε να είχε μπει φυλακή ως ηθικός αυτουργός .

Βάλτε από την μια μεριά της ζυγαριάς τα εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που , ενθαρρύνονται στην διάπραξη παραβατικής και εγκληματικής συμπεριφοράς και από την άλλη τα οφέλη του νόμου όπως , ότι πράγματι σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται διαχειρίσιμος ο αριθμός των κρατουμένων στις φυλακές και το ότι , με την πρόωρη αποφυλάκιση πετυχαίνεται καλύτερος σωφρονισμός σε μερικές χιλιάδες , πρώην έγκλειστους .

Που γέρνει η ζυγαριά ;

Το απαράδεκτο εδώ είναι ότι η Πολιτεία αναγκάζεται να κρύψει την εγκληματικότητα σε βάρος της κοινωνίας , προκειμένου να φανεί ότι πέτυχε ο νόμος .

Ένα δεύτερο μήνυμα έχει αποδέκτη το σύστημα καταστολής και δει τα σώματα ασφαλείας τα οποία αποθαρρύνονται , βλέποντας ότι ο κόπος τους και η διακινδυνευμένες προσπάθειές τους να προστατέψουν την κοινωνία από την οργανωμένη εγκληματικότητα , μετατρέπεται σε πολιτική και σε αμοιβή δικηγόρων , ενώ αυτά ( το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας ) συνεχίζουν να ζουν σε καθεστώς οικονομικής και εργασιακής ανασφάλειας , αφού οι παράγοντες που μπορούν πλέον να τους πλήξουν ( εργασιακά και οικονομικά ) είναι περισσότεροι και με μεγαλύτερο θράσος , π.χ με το παραμικρό σε διαθεσιμότητα

Ποια τα συμπεράσματα ;

Ενθαρρύνονται εκατοντάδες χιλιάδες εν δυνάμει εγκληματίες να ληστέψουν ,να σκοτώσουν να εξαπατήσουν , αποθαρρύνονται όσοι λειτουργούν το σύστημα πρόληψης και καταστολής, παραβιάζεται έντεχνα η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και προσβάλλεται η κρίση της , και όλα αυτά , για να κρύψει την αδυναμία της η πολιτεία να εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στους κρατουμένους .

Τούτο με μια φράση λέγεται . Στρουθοκαμηλισμός !

Προτείνουμε.

Την άμεση κατάργηση του νόμου ή την εφαρμογή του σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μετά από έκδοση δικαστικής απόφασης . Νέα δίκη .

Την κατάθεση αγωγής σε βάρος του δημοσίου από κάθε θύμα εγκληματικής ενέργειας ατόμου , που αποφυλακίστηκε με τον νόμο Παρασκευόπουλου .

Την λειτουργία λίγων και μεγαλύτερων φυλακών στα πρότυπα αυτόνομων κοινωνιών .

Συνεχίζεται ..

ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ