Σού είμαι δυσνόητος από τήν στιγμή που άρχισες νά διαμαρτύρεσαι καί σταμάτησες νά απαιτείς!…

Σού είμαι δυσνόητος από τήν στιγμή που άρχισες νά διαμαρτύρεσαι καί σταμάτησες νά απαιτείς!…

Συνάμα δέν βλέπεις τό αρνητικόν φορτίον που μέ σφίγγει καί αρνούμαι νά τό αποδεκτώ. Είναι ωραίον νά έχεις κάποιους φίλους, μία γυναίκα, κάποια παιδιά νά σ’ αγαπούν!…

Όταν διαμαρτύρεσαι λές απαιτώ αλλά δέν απαιτώ, επισημαίνω αλλά δέν επισημαίνω, νομίζω είναι σωστόν αλλά δέν είμαι βέβαιος ότι είναι σωστόν, καί έν τέλει κάνε ό,τι νομίζεις καί ό,τι θέλεις αλλά δέν μ’ αρέσει.

Μέ άλλα λόγια:

Όταν διαμαρτύρεσαι δηλώνεις ότι είσαι ακίνδυνος, ανασφαλής καί αβέβαιος διά τίς σκέψεις σού καί τίς γνώμες σού. Ποίος φοβάται έναν ακίνδυνον που δηλώνει χωρίς νά δηλώσει ότι είναι ακίνδυνος; Εάν όμως σού ειπώ: «είμαι ακίνδυνος» μπορεί νά τί εκλάβεις καί ώς δόλον, δίκαιον ή άδικον, διά νά σέ αποκοιμίσω νά μήν μέ νομίζεις επικύνδινον, ώστε νά κάνω αυτόν που θέλω νά κάμω ευκολότερα…

Η ψήφος διαμαρτυρίας είναι τό αντίστροφον τής ψήφου απαίτησης. Η ψήφος απαίτησης δέν είναι ψήφος, είναι πράξη χωρίς ενδοιασμούς, φόβους καί οπισθοχωρήσεις!… Η δημοκρατία σού καί η γνώμη σού είναι ψήφος διαμαρτυρίας, δι’ αυτού είμαι δυσνόητος!…

Από τήν στιγμήν που διαμαρτύρεσαι δηλώνεις τήν αδυναμία σού καί τά όρια τής πράξης σού ώς τήν διαμαρτυρία, συνεπώς δηλώνεις είμαι άχρηστος, δέν μπορώ νά κάνω τίποτε άλλον καί δι’ αυτού διαμαρτύρομαι έντονα «κύριε» τάδε… Εξού καί είμαι δυσνόητος επειδή μισώ τήν διαμαρτυρία.

Ποτέ μήν διαμαρτύρεσαι, καλύτερα νά τό αποδέχεσαι προσωρινώς μέχρι ορίων βεβαίως καί νά τό έχεις μέσα σού διά νά τό διορθώσεις είς τό μέλλον, οί εχθροί τώρα αυτόν τό εκλαμβάνουν ώς εκδίκηση! Η διαμαρτυρία είναι η άλλη όψη τής συναίνεσης! Νικήθηκες; Μήν τό αποδεχθείς; Τό αποδέχθηκες, εντάξει, αλλά ποτέ μήν συναινέσεις μαζύν τού καί τότε συνεχίζεις έστω καί μέσα από τήν δυσφορία σού νά είσαι ελεύθερος. Διατηρείς τήν σκέψη σού καί αυτόν σέ κάνει δυσνόητον, ζωντανή ζωή καί όχι υποταγμένη ύλη σέ άλλα πράγματα! Ποτέ μήν λησμονείς ότι είσαι ψυχή, δι’ αυτού είμαι δυσνόητος! Είμαι δηλαδή δυσνόητος επειδή η υπερηφάνεια μού είναι ότι είμαι ψυχή!

Νά ερευνήσουμε έναν αδυσνόητον:

Κυανές ακτίνες blue beam

Κυανή Ακτή Νότια Γαλλία…

Κυανοί Οδόντες bluetooth

Γαλαζοαίματοι

Υδροκυάνιον

Σημαία Ισραήλ

Σημαία Ελλάς

Ωκεανός

Ουρανός

Έκτον αιθερικόν/ενεργειακόν κέντρον ή τσάκρα, τού Μηχανικού

Έκτον χρώμα τού Ουράνιου Τόξου ήτοι Σύνθετου Φωτός

Αστυνομία

Φόβος

Εξάρτηση

Κυανή Σελήνη blue moon

Κυανά Blues συνδέονται μέ τήν ψυχή καί έχουν καταγωγή από τούς Μετανάστες εργάτες, ανθρακωρύχους τής Αμερικής που εκμαυροποιήθηκαν ώς μουσική

Ό Ρόκεφελλερ, απαίτησε αντί χρήματος νά δίδει είς τούς ανθρακωρύχους τού κουπόνια νά ψωνίζουν από τίς υπεραγορές τού. Θά σάς πληρώνω εγώ νά αγοράζετε από αλλού; Εκδίδω χρήμα εκδίδω χαρτί καί επιστρέφει σ’ εμένα μετά που σέ πληρώνω. Σού λέγει κάτι έτσι αδυσνόητα μέ τήν σημερινή δήλωση τού Έλον Μάσκ καί που είχα προβλέψει διά ελάχιστον εισόδημα τών πτωχών ανθρώπων που θά αχρηστοποιηθούν από τά ρομπότς τού όπως ευθαρσώς δήλωσε, δέν ήθελε νά συμβή αλλά θά συμβή είπε. Εάν δέν ήθελε νά συμβή θά έκανε μία θυσία υπέρ τής ανθρωπότητος όχι υπέρ τών επιχειρήσεων καί τού ζωντόβολου τομαριού τού! Σύνδεσε τό μέ τήν εφετεινή ταινεία Don’t look up. Πρωτοστάτης σέ όσα απαίτησε από τούς ανθρακωρύχους ό Ρόκφελλερ ένας Κρητικός, τό Πάσχα τού 1914 μ.Χ., ονόματι Ηλίας Σπαντιδάκης που οί αμερικανικές αρχές τόν κουτσούρεψαν σέ Λούη Τίγκα καί που οί σημερινοί τού απόγονοι μπορεί νά λέγοντε Ilay Tig ή Tick καί άντε νά εύρεις τήν καταγωγή εάν δέν είσαι δυσνόητος όπως είμαι!… Όλα αυτά έγιναν είς τό Κολοράτο καί φονεύθηκε δολίως από τήν πολιτικοφυλακή κράτους-Ρόκεφελλερ, τό σύνστημα είναι τό ίδιον…

https://www.cretalive.gr/istoria/o-kritikos-poy-ta-ebale-me-toys-rokfeler

Τό όραμα τού Ρόκεφελλερ ήταν όλοι σέ 100 έτη νά λαμβάνουν κουπόνια ελεγχόμενα που νά μπορούν νά εξαργυρώνονται σέ προϊόντα μόνον είς τίς υπεραγορές τού όπως καί τότες, μέ τήν διαφορά ότι τότες ήταν χάρτινα τώρα θά είναι πολύ χειρότερα ήτοι ηλεκτρονικά QFS QFS QFS καί άντε νά εξεμπερδεύσεις!…

Τό ηλεκτρονικόν ρεύμα όταν είναι ήρεμον είναι κυανόν, ό ουρανός βάφει τούς κεραυνούς καί τά σύννεφα κυανά! Τό κυανούν είναι μακρού μήκους (ΜηκοΠλατΎψους) κύμα καί έπειται η Νέμεσις ήτοι τό Λιλά τού κατά βάση Άδη…

Εάν όλ’ αυτά δέν μπορείς νά τά συνδέσεις είναι δυσνόητα, εάν μπορέσεις νά τά συνδέσεις είναι μαθηματικά επειδή είναι αληθινά καί είναι αληθινά επειδή είναι μαθηματικά που θά σκοτώσουν τά πράγματα πραγματικά μέ τά Αληθινά τής Νέμεσις!…

Νέμω σημαίνει διαμοιράζω κατά τά δικαιώματα! Οί άδικοι δικαιούνται τά αδικήματα τούς νά απολαύσουν όχι ώς απολαβές αλλά ώς συμφορές δηλαδή νά τά υποστούν καί οί δίκαιοι δικαιούνται τά δικαιοπραξίματα τούς όχι ώς απολαβές αλλά νά τά υποστούν ώς αντίτιμα τών όσων επέλεξαν νά πράττουν. Δηλαδή ό,τι κάνεις σού έρχεται. Εάν δέν είσαι όμως ψυχή πώς θά τό ιδείς, αφού φθάνεις ώς τό χιλιόμετρον που φθάνει τό σαρκίον! Αυτόν είναι τό πρόβλημα ότι η ψυχή βλέπει μακρύτερα καί μέ ψυχικά μαθηματικά, πάλαι κατάφερα νά γίνω δυσνόητος, αλλά πώς θά κατανοήσεις εάν δέν δοκιμαστείς, ζήσεις, διδακτείς, πειραματισθείς, τριβείς μέ τό δυσνόητον; Εάν κολιαντηρίζεις όσα γνωρίζεις καί όσα ευκόλως νοούνται καί δέν πρέπει βεβαίως νά παραλείπονται, πώς θά τό μάθεις;…

Ανέβηκες σ’ έναν λόφον καί προσπαθείς νά μήν καταλάβεις πώς ανέβηκε κάποιος άλλος σ’ έναν πανύψηλον βουνόν!…

Αυτός είναι ό ορισμός τού δυσνόητου. Όλοι ανεβαίνουν σ’ έναν λόφον, δέν σημαίνει ότι δέν πρέπει ν’ ανεβεί κανένας σ’ έναν βουνόν!… Άλλωστε, η προέκταση τής σκέψης σού καί τής όρασης σού θά είναι αυτός που ανέβηκε είς τό βουνόν, ή δέ μή θά παραμείνει άγνωστον καί θά στοιχειωθεί, επειδή θά τό έχουν κατακτήσει ξωτικά καί απαραμυθένια δαιμόνια!…

Νά σού ειπώ τί σκέπτομαι τώρα καί συχνά στριφογυρίζει είς τήν σκέψη μού; Εκείνη τήν στιγμή που οί 300 Σπαρτιάτες λούθηκαν πρίν τήν μάχη. Δέν σκέπτονταν ότι είναι τό έσχατον ή μή έσχατον λουτρόν τούς, απλά λούνονταν διά νά νοιώθουν τήν φρεσκάδα που προέκταση θά είχε απόλαυση καί άνευ αρνητικής σκέψης είς τήν επόμενη πράξη τούς που τήν δεδομένη στιγμή ήταν ό σφόδρος ανελέητος καυγάς!… Αντί νά διαμαρτυρηθούν λούθηκαν καί κατάπιαν τήν γλώσσα τούς όχι από φόβον ή ανεπιχειρηματολογίας, αλλά επειδή έπρεπε νά παραμείνουν δυσνόητοι ν’ ανεβούν τό υψηλόν βουνόν όχι τής ματαιοδοξίας αλλά τής επιβίωσης!…     

Θέλεις ν’ απαλύνεις τόν πόνον; Μήν θεωρείς καμμία ήττα ώς ήττα αλλά μεσολαβήματα πρός τήν νίκη!…

Αγαπάω όλους τούς αναγνώστες εξίσου, πρός Θεού, αλλά ό πήχυς πρέπει νά ανεβοκατεβαίνει. Ούτε πάντοτε υψηλά ούτε πάντοτε χαμηλά. Έχει καί ό λόφος καί τό βουνόν τήν στρατηγική θέση τού κι’ άς είναι αντίκρυ! Έχουν βεβαίως καί τά μειονεκτήματα τούς καί τά πλεονεκτήματα τούς. Εάν θέλεις νά προελαύσεις πρός τό χωρίον πρέπει νά περάσεις τόν λόφον, που είναι εύκολος στόχος από υψηλά αλλά εάν περικυκλώσεις τούς πρόποδες από κάτω καί δέν σέ βλέπουν τούς απομόνωσες καί εάν τούς αντέξεις εκεί ώς τόν Χειμώνα μπορεί νά μήν επιβιώσουν, ή θά κατέβουν νά δώσουν μάχη… Πάλαι έγινα δυσνόητος…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ