Σαν πας στο Πικκαντίλλυ

Χρειάζεται να κλείσει κανείς τα μάτια του, για να δει με τα μάτια της ψυχής; Και γιατί να μην μπορεί να δει η ψυχή του με τα μάτια ανοιχτά; Η ψυχή έχει νόημα όσο τα μάτια είναι ανοιχτά. Κλειστά ολοσχερώς, ανύπαρκτα, είναι και των νεκρών τα μάτια. Θα έλεγε κανείς ότι οι νεκροί βλέπουν καλύτερα απ’ όλους με της ψυχής τα μάτια; Μα, μαζί με τα μάτια χάνεται και η ψυχή. Για τους νεκρούς μιλάμε, για τους νεκρούς…

Κάποιος είπε μια αλήθεια· τυφλωμένος έφτασε από έρωτα στο Piccadilly Circus. Όχι γιατί περίμενε από τα φώτα να ανοίξουνε τα μάτια του, τον έρωτα ολόκληρο όπως είναι να τον δει, αλλά γιατί εκεί στέκει ο αντέρως, η άλλη δύναμη που, όταν ερωτεύεσαι τυφλά, επενεργεί. Αρκεί να θες να πας στο Πικκαντίλλυ να τον βρεις.

Γιατί δεν είν’ γνωστός στον κόσμο ο αντέρωτας; Γιατί μόνο για τον έρωτα ακούς; Τυφλός είναι εκείνος που μόνο τον έρωτα αντικρύζει κι απ’ τον αντέρωτα δεν άκουσε, δεν ξέρει, ούτε και θά ‘θελε να δει. It’s a long way to Tipperary, it’s a long, long way…

Γύρισα τον κόσμο όλο για να μάθω ελληνικά. Τυφλός θα ήμουνα αν έμενα εδώ… Φτάνω στο Πικκαντίλλυ και ανοίγω τα μάτια μου. Αντέρωτα σε βλέπω· έχω κι αυτιά. Έχεις κάτι να μου δείξεις, να μου πείς; Χωρίς να σ’ έχω δει, χωρίς να σε ακούσω, πώς άραγε μπορώ να δω απ΄το κατάρτι της ψυχής; “All the world’s a stage, and all the men and women merely players” …along with eros and anteros.

Σχετικά με Καπάκι

Δείτε όλα τα άρθρα του/της Καπάκι →