Ο δρ Eben Alexander βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του ως νευροχειρουργός. Με διδακτορικό στην ιατρική από το Πανεπιστήμιο Duke και ειδικότητα από το Χάρβαρντ, πίστευε ότι κατανοούσε τη συνείδηση και τον εγκέφαλο. Ωστόσο, στις 10 Νοεμβρίου 2008, μια σπάνια και σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη επιτέθηκε στον εγκέφαλό του, αμφισβητώντας όλα όσα νόμιζε ότι γνώριζε.

Έπεσε σε κώμα και, επτά ημέρες αργότερα, ξύπνησε με πλήρη σωματική ανάρρωση. Ωστόσο, ενώ κοιμόταν, το μυαλό του δεν ήταν αδρανές. Θυμάται ότι η συνείδησή του είχε μεταβεί σε μια άλλη διάσταση – ένα μέρος επιπλωμένο με σύννεφα, τρεμάμενα όντα και αιθέρια τοπία.

«Βρισκόμουν σε ένα μέρος με σύννεφα. Μεγάλα, φουσκωτά, ροζ-άσπρα που ξεχώριζαν έντονα από τον βαθύ μπλε-μαύρο ουρανό. Πιοψηλά από τα σύννεφα -πολύ πιο ψηλά- σμήνη από διαφανείς σφαίρες, αστραφτερά όντα, έκαναν τόξα στον ουρανό, αφήνοντας πίσω τους μακριές γραμμές που έμοιαζαν με σερπαντίνες», έγραψε ο Αλεξάντερ στο βιβλίο του “Μια απόδειξη του ουρανού”.

«Ήμουν μάρτυρας όλου αυτού του βασιλείου σε όλο του το μεγαλείο», αφηγήθηκε ο Alexander κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στους Epoch Times. «Αν και δεν ήξερα πού ήμουν ή ακόμη και τι ήμουν, ήμουν απολύτως σίγουρος για ένα πράγμα: Αυτό το μέρος στο οποίο είχα ξαφνικά βρεθεί ήταν απολύτως πραγματικό», είπε.

Παρομοίως, ο Δρ Sam Parnia, ιατρός και ερευνητής, παρατήρησε ότι το επτά τοις εκατό των ασθενών που αναζωογονήθηκαν αφηγήθηκαν επισκέψεις σε μια απόκοσμη διάσταση κατά τη διάρκεια της εμπειρίας τους κοντά στο θάνατο (NDE) – μια εμπειρία που οι άνθρωποι μερικές φορές έχουν στο χείλος του θανάτου και μπορεί να τη θυμούνται μετά την ανάρρωση. Επιπλέον, ο Δρ Pim van Lommel, καρδιολόγος από την Ολλανδία, ανέφερε ότι το 29% των ανθρώπων με ΝΕD περιγράφουν την είσοδο σε ένα τεράστιο, όμορφο βασίλειο πέρα από τη φυσική μας πραγματικότητα.

Αυτά τα κοινά στοιχεία ώθησαν τους ειδικούς να συζητήσουν την προέλευση της συνείδησης.

Μπορεί η συνείδησή μας να συνδεθεί και να ταξιδέψει σε μια διάσταση ανεπαίσθητη από τα ανθρώπινα μάτια;Ενώ οι άνθρωποι της πίστης λένε ότι είχαν απαντήσεις από την αρχή, οι γιατροί εξακολουθούν να διερευνούν και οι φυσικοί ισχυρίζονται ότι βρίσκονται κοντά στην εξεύρεση της απάντησης.

Πολλαπλές διαστάσεις

Οι φυσικοί αναγνωρίζουν ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές διαστάσεις.Η σύγχρονη φυσική αγκαλιάζει την έννοια του πολυδιάστατου χώρου και των παράλληλων συμπάντων ως σοβαρή επιστημονική ιδέα.

Οι κορυφαίες θεωρίες περιλαμβάνουν τη θεωρία των χορδών και τη θεωρία Μ.Η θεωρία των χορδών υποστηρίζει ότι τα θεμελιώδη δομικά στοιχεία του σύμπαντος δεν είναι απλώς σωματίδια αλλά μικροσκοπικά, δονούμενα νήματα ή «χορδές».

Φανταστείτε να αναλύετε ένα μήλο.Καθώς το μεγεθύνετε, ανακαλύπτετε στρώματα δομής μέχρι τα κύτταρα, τα μόρια και τα άτομα. Οι συμβατικές θεωρίες συνήθως σταματούν στα υποατομικά σωματίδια. Η θεωρία των χορδών υποστηρίζει ότι τα απειροελάχιστα μικρά υποατομικά σωματίδια είναι στην πραγματικότητα χορδές ενέργειας που δονούνται σε διαφορετικά μοτίβα, όπως οι χορδές ενός βιολιού. Κάθε ξεχωριστή δόνηση παράγει μοναδικά σωματίδια, δημιουργώντας μια κοσμική συμφωνία που αποτελεί όλη την ύλη.

Οι θεωρίες των χορδών κερδίζουν την εμπιστοσύνη μας επειδή παρέχουν ένα πλαίσιο για την ενοποίηση των θεμελιωδών δυνάμεων της φύσης – της βαρύτητας, της ηλεκτρομαγνητικής δύναμης και της πυρηνικής δύναμης – σε μια συνεπή θεωρία. Ωστόσο, η θεωρία χορδών προϋποθέτει ένα σύμπαν με τουλάχιστον 10 διαστάσεις, το οποίο είναι αναπόσπαστο στοιχείο της διατύπωσης και της μαθηματικής της συνέπειας.

Σε μια σχετική σημείωση, η θεωρία Μ είναι μια έννοια στη φυσική που συνδυάζει διαφορετικές θεωρίες για μικροσκοπικές χορδές, οι οποίες πιστεύεται ότι αποτελούν τον ιστό του σύμπαντος. Προτείνει 11 διαστάσεις αντί των τεσσάρων που βιώνουμε (τρεις χωρικές διαστάσεις του χώρου -πλάτος, ύψος και βάθος- και μία του χρόνου). Η θεωρία Μ στοχεύει να εξηγήσει πώς οι δυνάμεις της φύσης, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας, λειτουργούν μαζί σε ένα ενιαίο πλαίσιο, καθιστώντας την μια πιθανή «θεωρία των πάντων».

Ενώ οι θεωρίες χορδών και Μ είναι μαθηματικά πλούσια και κομψά πλαίσια που βοηθούν στην εξήγηση ορισμένων πτυχών της σωματιδιακής φυσικής και της βαρύτητας, δεν έχουν εμπειρικά επαληθεύσιμες προβλέψεις.

Παρ’ όλα αυτά, στο σύνολό τους, τα φαινόμενα αυτά ανοίγουν την πόρτα σε ιδέες σχετικά με τις πολλαπλές διαστάσεις. Άλλες διαστάσεις, αν και αόρατες, μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα ανάμεσά μας.

Έξω από τη «ζωγραφική

Ο John Burke, ο οποίος έχει πτυχίο μηχανικού και είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων σχετικά με τις ΝΑΔ, προσέφερε μια αναλογία: Φανταστείτε ότι ζούμε μέσα σε έναν επίπεδο, δισδιάστατο ασπρόμαυρο πίνακα. Σε ένα τέτοιο σενάριο, θα βιώναμε μόνο το μήκος και το πλάτος -πάνω και κάτω και από άκρη σε άκρη- αλλά όχι το βάθος.

«Δεν θα μπορούσαμε καν να το συλλάβουμε», είπε στους Epoch Times σε μια συνέντευξη.

Ο Burke πρότεινε ότι οι NDEs μπορεί να είναι σαν η δισδιάστατη συνείδησή μας να αποκολλάται από αυτόν τον επίπεδο πίνακα και να εισέρχεται σε έναν τρισδιάστατο κόσμο – ένα βασίλειο που πάντα υπήρχε πέρα από την αντίληψή μας. Από αυτή τη νέα οπτική γωνία, θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε πίσω στον επίπεδο κόσμο μας και να τον κατανοήσουμε ως μέρος μιας μεγαλύτερης διαστατικής πραγματικότητας.

Όταν η συνείδησή μας εγκαταλείπει το σώμα, είναι πιθανό να εισέλθει σε αυτούς τους ευρύτερους, πολυδιάστατους χώρους, δήλωσε στους Epoch Times ο Michael Pravica, ο οποίος είναι διδάκτωρ φυσικής συμπυκνωμένης ύλης του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα στο Λας Βέγκας.

Το τούνελ

Τα άτομα με NDEs συχνά περιγράφουν ότι περνούν μέσα από μια έκταση που μοιάζει με σήραγγα με ένα φως στο τέλος πριν εισέλθουν στην άλλη διάσταση.

Ο Ned Dougherty, πρώην διευθυντής της Διεθνούς Ένωσης για τις Μελέτες Κοντινού Θανάτου, έγραψε για την προσωπική του εμπειρία στο τούνελ στο βιβλίο του «Fast Lane to Heaven». Σε αυτό, εξηγεί ότι αφού έχασε τη φυσική συνείδηση, τον τράβηξε μια τεράστια σήραγγα. Στο μακρινό άνοιγμα της σήραγγας, είδε ένα άλλο σύμπαν.

«Αναλογίστηκα τον σκοπό της σήραγγας. Φαινόταν να εκτείνεται από τη Γη στο σύμπαν για μια απόσταση που μετριέται σε έτη φωτός», έγραψε ο Dougherty.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι σήραγγες που περιγράφουν οι άνθρωποι που είχαν NDEs παρουσιάζουν εκπληκτική ομοιότητα με μια έννοια που διερευνάται στη θεωρία των χορδών, όπου οι σκουληκότρυπες συνδέουν διαφορετικές διαστάσεις.

Επιπλέον, όπως συζητήθηκε στο μέρος 1 αυτής της σειράς, ο φυσικός Roger Penrose και ο αναισθησιολόγος Stuart Hameroff πρότειναν ότι οι μικροσωληνίσκοι στον εγκέφαλο μπορεί να χρησιμεύουν ως κβαντικοί δέκτες της συνείδησης. Αυτοί οι μικροσωληνίσκοι έχουν επίσης μια μοναδική δομή που μοιάζει με αντικείμενα που μοιάζουν με σήραγγες.

Σε μια μελέτη του 2022 που δημοσιεύθηκε στα Annals of the New York Academy of Sciences, ο Sam Parnia και μια ομάδα ιατρικών εμπειρογνωμόνων από διακεκριμένα πανεπιστήμια παρείχαν την πρώτη ολοκληρωμένη ιατρική συναίνεση που τεκμηριώνει την ύπαρξη των ΝΕD.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα προσδιόρισε τις εμπειρίες σήραγγας ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των NDEs.

Το τούνελ, σύμφωνα με τη μελέτη, φαίνεται να είναι μια σύνδεση με μια άλλη διάσταση, όπου οι άνθρωποι αναφέρουν ότι βλέπουν υπέροχα, φωτεινά όντα και ξαναζούν ολόκληρη τη ζωή τους με τρόπο που δεν περιορίζεται από το χρόνο – ένα φαινόμενο που ονομάζεται «ανασκόπηση της ζωής».

Διαχρονική «ολόκληρη ζωή

Από τις 617 εμπειρίες κοντά στο θάνατο που συλλέχθηκαν από το Ίδρυμα Έρευνας για την Εμπειρία Κοντινού Θανάτου που δημοσιεύθηκε σε μελέτη του 2014, το 14% των ατόμων που βίωσαν την εμπειρία του κοντινού θανάτου βίωσαν μια ανασκόπηση της ζωής.Η εμπειρία αυτή ήταν σαν να έβλεπαν μια στερεοσκοπική ταινία της ζωής τους.

Συνολικά, το 50 τοις εκατό των επιζώντων από την εμπειρία του παρ’ ολίγον θανάτου στο σεισμό της Τανγκσάν το 1976 αναφέρθηκε ότι βίωσαν μια ανασκόπηση της ζωής τους.

Σύμφωνα με τον Bernard Carr, ομότιμο καθηγητή μαθηματικών και αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, πολλά στοιχεία των ΝΕΑ, όπως το φαινόμενο της σήραγγας, το έντονο φως και οι ανασκοπήσεις ζωής, ευθυγραμμίζονται με την ιδέα της μετάβασης ή της αλληλεπίδρασης με ανώτερες διαστάσεις. Ερμηνεύει αυτές τις εμπειρίες όχι ως παραισθήσεις ή εγκεφαλικά φαινόμενα, αλλά ως ματιές στην πραγματική πολυδιάστατη φύση της πραγματικότητας.

Στο βιβλίο του «Evidence of the Afterlife» ο Dr. Jeffery Long, ένας εν ενεργεία ογκολόγος ακτινοβολίας, και ερευνητής που μελετά τις NDEs για περισσότερα από 25 χρόνια, κατέγραψε την περίπτωση ενός άνδρα με το όνομα Roger, ο οποίος επέστρεφε από την πόλη του Κεμπέκ όταν είχε μια εξωσωματική εμπειρία κατά τη διάρκεια ενός τροχαίου δυστυχήματος.

“Τότε άρχισα να βλέπω ολόκληρη τη ζωή μου να ξεδιπλώνεται μπροστά μου σαν ταινία που προβάλλεται σε οθόνη, από τη βρεφική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή. Ήταν τόσο αληθινό!» θυμήθηκε ο Ρότζερ.

Είπε ότι η εμπειρία ήταν πιο ρεαλιστική από μια τρισδιάστατη ταινία, καθώς μπορούσε να αισθανθεί τα συναισθήματα των ανθρώπων με τους οποίους συναναστράφηκε όλα αυτά τα χρόνια και τα καλά ή κακά συναισθήματα που τους έκανε να νιώσουν.

Όσοι βιώνουν μια ανασκόπηση της ζωής τους κατά τη διάρκεια μιας εμπειρίας κοντά στο θάνατο συχνά την αφηγούνται με μια βαθιά αίσθηση ρεαλισμού. Αυτό περιλαμβάνει την εκ νέου βίωση ξεχασμένων από καιρό γεγονότων που συχνά επιβεβαιώνεται ότι έχουν συμβεί, καθώς και μια βαθιά κατανόηση των σκέψεων και των συναισθημάτων των άλλων κατά τη διάρκεια παρελθοντικών αλληλεπιδράσεων.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Missouri Medicine, αυτές οι ανασκοπήσεις ζωής είναι σταθερά ακριβείς.

Οι ανασκοπήσεις ζωής φαίνεται να έχουν πρόσβαση σε μια διάσταση όπου όλα τα γεγονότα καταγράφονται στο σύνολό τους και ο χρόνος κυλάει διαφορετικά – επιτρέποντας στο άτομο να επανεξετάσει ολόκληρη τη ζωή του άμεσα.

Το βιβλίο «Μαθήματα από το φως», με συγγραφέα τον Kenneth Ring, ομότιμο καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, ο οποίος δημοσίευσε σχεδόν 100 εργασίες σχετικά με τις ΝΕD, κατέγραψε την περίπτωση ενός άνδρα που ανέφερε ότι ξαναέζησε κάθε γεγονός σε 22 χρόνια της ζωής του.

«Η φωτεινότητα μου έδειξε κάθε δευτερόλεπτο όλων αυτών των ετών, με εξαιρετικές λεπτομέρειες, σε αυτό που φαινόταν μόνο μια στιγμή του χρόνου», είπε.

«Είναι μια αναβίωση των γεγονότων, όχι απλώς μια ανάμνηση των γεγονότων», δήλωσε ο Αλεξάντερ. Ο ίδιος εξηγεί ότι κατά τη διάρκεια της ανασκόπησης της ζωής σας, αν είχατε ενεργήσει εγωιστικά προς τους άλλους κατά τη διάρκεια της ζωής σας, θα βιώσετε ξανά αυτά τα γεγονότα, αλλά τώρα από τη σκοπιά των ανθρώπων που βίωσαν τον πόνο.

Πιστεύει ότι από εδώ προέρχεται η έννοια της «κόλασης» – εκείνοι που προκάλεσαν πόνο και δυστυχία κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και να βιώσουν τον ίδιο πόνο κατά τη διάρκεια της ανασκόπησης της ζωής. Αυτό θα πρέπει να ωθήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι «είμαστε πραγματικά όλοι μαζί σε αυτό και πρέπει να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον και να τα πάμε καλά», είπε.