Ο Αντίκτυπος στην Ελλάδα: Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των χωρών που θα δεχθούν σοβαρό πλήγμα από μια τέτοια μετάβαση.

Η Ελλάδα δεν ελέγχει τη νομισματική της πολιτική το ευρώ καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα . Αυτό σημαίνει ότι όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιβάλει το ψηφιακό ευρώ (CBDC), η Ελλάδα δεν θα έχει επιλογή. Θα υποχρεωθεί να το εφαρμόσει, χωρίς να έχει λόγο στους όρους χρήσης, στους περιορισμούς ή στα πρωτόκολλα ασφάλειας.

Η χώρα μας, με το τραπεζικό της σύστημα πλήρως εξαρτημένο από την ΕΚΤ, θα είναι από τις πρώτες που θα κλείσουν την “πόρτα των μετρητών” . Πιθανώς με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή, το ξέπλυμα ή τη “διαφάνεια των συναλλαγών”.

Αποτέλεσμα: Η ελληνική κοινωνία θα χάσει την τελευταία της οικονομική αυτονομία. Κάθε συναλλαγή, από τον φούρνο μέχρι το βενζινάδικο, θα περνά μέσα από κεντρικά συστήματα παρακολούθησης.

2. Κατάρρευση της μικρής επιχείρησης:

Η ελληνική οικονομία στηρίζεται στις μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις.
Αυτές επιβιώνουν συχνά με μετρητά, γιατί το τραπεζικό κόστος (προμήθειες, POS, καθυστερήσεις) είναι δυσβάσταχτο.

Με την κατάργηση των μετρητών:

-θα εξαφανιστεί η μικρή λιανική,

-τα μικρά μαγαζιά θα απορροφηθούν από πολυεθνικές πλατφόρμες,

-και οι πολίτες θα εξαρτώνται από λίγες “εγκεκριμένες” εταιρείες για κάθε αγορά.

Οι Έλληνες που είχαν μάθει να λειτουργούν με προσωπικές σχέσεις, μετρητά και εμπιστοσύνη, θα βρεθούν σε ένα ψυχρό, ψηφιακό τοπίο όπου κάθε ευρώ θα αφήνει ηλεκτρονικό αποτύπωμα.

3. Απόλυτη φορολογική διαφάνεια και έλεγχος:

Το κράτος θα γνωρίζει κάθε συναλλαγή. Αυτό σημαίνει:

-Αυτόματη φορολόγηση στη στιγμή,

-Κατάργηση κάθε έννοιας ιδιωτικότητας,

-Δυνατότητα επιβολής προστίμων, περιορισμών ή “ποινών” απευθείας στους λογαριασμούς πολιτών.

Ένας πολίτης που θα χρωστά στο Δημόσιο, θα μπορεί να δει τον λογαριασμό του να “παγώνει” χωρίς ειδοποίηση.
Κάποιος που θα καθυστερεί λογαριασμούς ή δάνεια, θα αντιμετωπίζει αυτόματες κρατήσεις. Δεν θα υπάρχει πια δυνατότητα “ανθρώπινης διαπραγμάτευσης”.

4. Κοινωνικές εντάσεις και νέα φτώχεια: Η μετάβαση αυτή θα βρει την Ελλάδα με μεγάλο ποσοστό πολιτών εκτός ψηφιακής επάρκειας, κυρίως ηλικιωμένους, αγρότες και μικροεπαγγελματίες.
Όσοι δεν προσαρμοστούν, θα αποκλειστούν από το σύστημα.
Η φτώχεια δεν θα είναι μόνο οικονομική, αλλά τεχνολογική, αν δεν έχεις κινητό, ψηφιακή ταυτότητα ή πρόσβαση σε διαδίκτυο, δεν θα μπορείς να αγοράσεις ούτε ψωμί.

5. Πολιτική και κοινωνική εξάρτηση:

Η Ελλάδα, ήδη οικονομικά ευάλωτη, θα γίνει εργαστήριο εφαρμογής των ευρωπαϊκών οδηγιών για την “ψηφιακή μετάβαση”. Η κυβέρνηση δεν θα έχει ουσιαστικό περιθώριο αντίστασης.
Κάθε νέα τεχνολογία θα έρχεται «άνωθεν» από τις Βρυξέλλες ή τη Φρανκφούρτη, και η χώρα θα λειτουργεί απλώς ως πειραματικό πεδίο συμμόρφωσης.

6. Η πνευματική διάσταση – Ο κίνδυνος της αποξένωσης:

Πέρα από την οικονομία, υπάρχει και κάτι βαθύτερο:
Ο Έλληνας έχει μάθει να συναλλάσσεται με πρόσωπο, όχι με οθόνη.
Η κατάργηση των μετρητών θα αφαιρέσει αυτό το ανθρώπινο στοιχείο από την κοινωνία.
Θα μετατραπούμε σε “ψηφιακούς αριθμούς” χωρίς την αίσθηση της προσωπικής ελευθερίας που συνόδευε ακόμη και τη μικρή συναλλαγή στο χέρι.

Αυτό θα επιφέρει ψυχική κόπωση, έλλειψη εμπιστοσύνης και κοινωνική απομόνωση, φαινόμενα που ήδη βλέπουμε να εντείνονται.

7. Το πιθανό σενάριο κατάρρευσης:

Αν η κατάρρευση στις ΗΠΑ επιβεβαιωθεί, θα υπάρξει:

-μαζική πτώση του δολαρίου,

-πανικός στις αγορές,

-αλυσιδωτές επιπτώσεις στο ευρώ,

-και συνεπώς κραδασμοί στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Οι καταθέσεις θα μπορούσαν να παγώσουν προσωρινά ( 2015), ενώ τα μετρητά, αν ακόμη υπάρχουν, θα τεθούν υπό περιορισμό ανάληψης.
Ο απλός πολίτης θα βρεθεί ξανά μπροστά στο ίδιο δίλημμα, να υπακούσει ή να αντισταθεί;

Η Ελλάδα δεν θα βρεθεί απλώς θεατής.
Θα είναι θύμα και πειραματόζωο στην παγκόσμια οικονομική μετάβαση.

Το τέλος των μετρητών δεν είναι απλώς τεχνολογική αλλαγή, είναι αλλαγή πολιτισμού.
Και σε έναν λαό που γεννήθηκε ελεύθερος, αυτό ίσως αποδειχθεί το πιο επώδυνο μάθημα, ότι η ελευθερία δεν χάνεται από πόλεμο, αλλά από “ευκολία”.

Η επιλογή μας, ατομικά και συλλογικά, θα καθορίσει το μέλλον. Θα παραδοθούμε, ή θα αντισταθούμε στη σιωπηλή υποδούλωση που έρχεται με την επίφαση της “ψηφιακής προόδου”;

Το ρολόι μετρά αντίστροφα. Και ο χρόνος για να ξυπνήσουμε λιγοστεύει.

GEWKWN 2025