Μπορεί να γίνει πόλεμος Ισραήλ-Τουρκίας; Τι πιστεύουν οι ισραηλινοί.

Συνεπώς, ποιές είναι οι επιλογές μας για να αποφύγουμε αυτή τη σύγκρουση και αν γίνει ποτέ, πώς θα βγούμε νικητές;

Η Τουρκία δεν χώνεψε καλά την Έκθεση Palmer που την ενοχοποιεί και την ορίζει σαφώς ως υπεύθυνη για το θάνατο των δικών της «ιδίων» πολιτών καθώς δεν τους εμπόδισε από το να θέσουν το εαυτό τους οικιοθελώς σε κίνδυνο.
Μέχρι εκεί τα ξέραμε.
Αλλά αυτό που ανακαλύπτουμε με τρόμο είναι η πολεμική στάση των Τούρκων. Αυτή η συμπεριφορά φαίνεται τρελή όσον αφορά τις συνέπειες για την Τουρκία, εάν το Ισραήλ την θεωρεί ως εχθρική χώρα. Τρελάθηκαν οι Τούρκοι;
Οι πρόσφατες δηλώσεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση παρά να ερμηνευτούν ως σαφείς δηλώσεις πολέμου, και προπαντός, το κυριότερο: τους είναι τώρα αδύνατο να κάνουν πίσω, αλλιώς θα χάσουν τελείως το πρόσωπο τους.

Έτσι, ανακαλύπτουμε ότι θυμώνουν εξαιρετικά γρήγορα. Και αυτό δεν είναι καλό σημείο σε περίοδο πολέμου. Τώρα που αποκάλυψαν μια από τις αδυναμίες τους, και δεν είναι από τις λιγότερες, θα πρέπει να κάνουμε ό, τι πρότεινε ο Sun Tzu πριν από 2000 χρόνια, ήτοι: αν ο εχθρός σου είναι θυμωμένος, θα πρέπει να τον ερεθίσεις!
Πώς να τους ερεθίσουμε;
Πρώτον, με την άμεση αναγνώριση του κουρδικού PKK με μια πρεσβεία στο Ισραήλ και την παροχή επίσημων υπηρεσιών για να εκπαιδεύσουμε τους μαχητές τους, πράγμα που κάνουμε ήδη, αλλά λίγο και ανεπίσημα. Αυτό το μέτρο θα έχει το πλεονέκτημα όχι μόνο να τους ταπεινώσουμε, αλλά και να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι αν επιμείνουν για κλιμάκωση της βίας, τότε το επόμενο βήμα θα είναι η παροχή εξελιγμένων όπλων στην κουρδική αντίσταση η οποία πολύ γρήγορα θα γονατίσει την Τουρκία.

Περαιτέρω, την ίδια στιγμή, θα μπορούσαμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στους Έλληνες και Κύπριους που θα μπουν τότε στον πειρασμό να διώξουν τους Τούρκους εποίκους από τα εδάφη τους. Και με αυτό τον τρόπο, η Τουρκία θα έχανε σε τρία μέτωπα και θα σταματούσε τις προκλήσεις της εναντίον μας!

Ωστόσο, πρέπει πρώτα από όλα να προγραμματίσουμε αυτή τη μεγάλη σύγκρουση με την Τουρκία. Πράγματι, αν το τουρκικό ναυτικό συνοδεύει ένα στολίσκο προς τα χωρικά μας ύδατα, θα μας είναι αδύνατο να παραμείνουμε παθητικοί και δεν θα είχαμε άλλη επιλογή παρά να απαντήσουμε.

Καταρχήν πρέπει να καταλάβουμε ότι ο τουρκικός στρατός είναι ίσως ένας από τους πιο ισχυρούς στην περιοχή. Παρά το γεγονός ότι σήμερα είμαστε πολύ πιο μπροστά, στην επόμενη δεκαετία, θα έχει ανακτήσει όλες τις καθυστερήσεις του και σίγουρα θα μας προσπεράσει. Και όλα αυτά χάρη στην εξαιρετική ανάπτυξη που της επιτρέπει να επενδύει, ήδη σε μεγάλο βαθμό στον εκσυγχρονισμό του στρατού της. Ο εκσυγχρονισμός αυτός λαμβάνει χώρα κυρίως μέσω του ναυτικού της και της πολεμικής αεροπορίας της.

Για το Πολεμικό Ναυτικό, αναμένεται να λάβει μέσα σε δέκα χρόνια, οκτώ κορβέτες Milgen βαρέως τύπου, τέσσερεις φρεγάτες TF-100, έξι υποβρύχια 214 AIP, τέσσερα αντιτορπιλικά TF-2000 και δεκαέξι ανθυποβρυχιακά περιπολικά ASW OPV για τα κυριότερα. Το Ναυτικό της θα αποτελείται από 18-22 υποβρύχια T-209 και Τ-214, 20-24 φρεγάτες (ΜΕΚΟ / G Class/TF-100/TF-2000) και 8 κορβέτες Milgen, ήτοι μια τεχνολογική και αριθμητική υπέροχη σε σχέση με το Ναυτικό μας, το οποίο σε περίπτωση σύγκρουσης, ακόμα και με νίκη, θα καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Μας είναι λοιπόν τελείως αδύνατο να θεωρήσουμε μόνον μια σύγκρουση στη θάλασσα. Αλλά θα επιστρέψω σε αυτό.

Στη συνέχεια, μέσα σε πέντε χρόνια η Τουρκία θα λάβει πάνω από 100 F-35, ενώ η παράδοση των δικών μας αναμένεται πολύ αργότερα, και μόνο 25 μονάδες με 50 σε όπτιον. Επιπλέον, η Τουρκία ανέλαβε ένα μεγάλο έργο για τον εκσυγχρονισμό του στόλου της των F-16, ήδη σημαντικού, με 220 αεροπλάνα! Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε την παράδοση των 25 με 50 F-15SE ή Typhon ενώ έχουμε μόνο 25 F-15I, ισοδύναμα του F-15SE υπερ-εκσυγχρονισμένου. Επιπλέον, η αεροπορία τους διαθέτει πάνω από 150 F-4 Phantom, όλα υπερσύγχρονα, και μάντεψε ποιος είναι υπεύθυνος για τον εκσυγχρονισμό τους; Ναι, ναι, είμαστε εμείς!

Τώρα, εκτός από τα F-35, διαθέτουμε ένα στόλο υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 και F-15 (μεταξύ 400-500), χωρίς να υπολογίσουμε τα άλλα αεροπλάνα Kfir, Nesher η F-4 2000 Kurnas, όλα σε άριστη κατάσταση που μπορούν να κερδίσουν άνετα μάχες κατά των μαχητικών αεροσκαφών F-15 ή F-16. Διαθέτουν σύγχρονες ανέσεις και εξοπλισμό που εγκαταστάθηκαν και αναπτύχθηκαν από τις πολεμικές βιομηχανίες μας, για να μην αναφέρουμε την ποιότητα των πιλότων μας. Σήμερα, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία διαθέτει μεταξύ 950 και 1.000 μαχητικά αεροσκάφη. Για σύγκριση, η Γαλλία διαθέτει μεταξύ 330 και 350 μαχητικά αεροσκάφη.

Δυστυχώς, κατά της Τουρκίας, το ναυτικό μας υστερεί αριθμητικά προκειμένου να ξεκινήσουμε μια σοβαρή σύγκρουση. Δεν μπορούμε να αρκεστούμε να πολεμήσουμε καλώς κακώς στο πεδίο που υπερτερούν, σε αριθμούς και όπλα. Αν και είμαστε τεχνολογικά πολύ ανώτεροι, τα χτυπήματα που θα δεχθούμε θα μας βάλουν σε κίνδυνο για το μέλλον. Μας είναι λοιπόν τελείως αδύνατο να περιμένουμε να έρθει η Τουρκία να μας προκαλέσει.
Όχι! Πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν, και γρήγορα μάλιστα, ότι εάν επιθυμούν μια αντιπαράθεση στη θάλασσα, αυτή θα είναι μια παιδική μάχη σε σχέση με το ολικό πόλεμο που θα μπορούσαμε να τους κάνομε σε όλα τα μέτωπα.

Πρέπει να γνωρίσει η Τουρκία ότι θα την χτυπήσουμε στο σπίτι της, θα καταστρέψουμε τις υποδομές της, την οικονομία, τον στρατό και θα χρειαστούν δεκαετίες προτού ανακάμψει.

Τέλος, και από τώρα, οι Αμερικανοί φίλοι μας βουλευτές η γερουσιαστές, θα πρέπει να ασκούν εντατικές πιέσεις για την απαγόρευση προμήθειας αεροσκαφών των ΗΠΑ στους Τούρκους και να αρνηθούν την παράδοση κάθε ανταλλακτικού, αλλά και να ασκήσουν πίεση στους συμμάχους τους, απαγορεύοντας τους την πώληση όπλων, και εν τέλει να τους απελάσουν από το ΝΑΤΟ.

Όσο για το Ισραήλ, πρέπει να αυξήσουμε τις δυνατότητές μας στη θάλασσα με την αγορά τουλάχιστον δύο SA’AR 5, 6 με 10 Sa’ar 4.5 et 4, καθώς και δύο ακόμα υποβρύχια της κλάσης Dolphin που είναι απλά εξαιρετικά!