Ὁ Θεάνθρωπος κατέστησε τὴν ἀγάπη οὐσία καὶ μέθοδο τῆς θεογνωσίας καὶ τῆς ἀνθρωπογνωσίας. Αὐτὴ εἶναι ἡ κύρια δημιουργικὴ δύναμη μὲ τὴν ὁποία ἡ καινοδιαθηκικὴ προσωπικότητα συνθέτει ἑαυτήν. Τὸ μυστήριο τοῦ θαυμάσιου Προσώπου τοῦ Χριστοῦ βρίσκεται στὴν ἀγάπη. Στὴν ἀγάπη βρίσκεται καὶ τὸ μυστήριο τῆς καινοδιαθηκικῆς γνωσιολογίας. Ἡ θεανθρώπινη ἀγάπη εἶναι ὁ νέος δρόμος τῆς ἐπιγνώσεως. Ἡ κατηγορηματικὴ προσταγὴ τῆς εἶναι: ἀγάπα γιὰ νὰ γνωρίσεις. Ἡ ἀληθινὴ γνώση τῶν πάντων ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἀγάπη, γεννιέται ἐν ἀγάπῃ, ἀναπτύσσεται διὰ τῆς ἀγάπης, φθάνει στὴν τελειότητα μὲ τὴ βοήθεια τῆς ἀγάπης. Ἀγαπῶ, ἄρα γνωρίζω. Ἡ γνώση εἶναι ἀπόρροια τῆς ἀγάπης. Ὅλη ἡ φιλοσοφία τῆς γνώσεως περιέχεται στὴ φιλοσοφία τῆς ἀγάπης. Μόνο ἐὰν ὁ ἄνθρωπος ἀγαπᾶ μὲ τὴ χριστοειδὴ ἀγάπη εἶναι ἀληθινὸς φιλόσοφος καὶ γνωρίζει τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ κόσμου. Μὲ τὴν ἀγάπη ὁ Θεὸς εἶναι Θεός, τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν ἀγάπη εἶναι ἄνθρωπος.
Ἡ χριστοειδὴς προσωπικότητα ὁδηγημένη ἀπὸ τὸ Χριστὸ στὰ μυστήρια τῶν κόσμων τοῦ Θεοῦ, βλέπει τὸ Λόγο καὶ τὴ λογική του σύμπαντος καὶ τὸ κάθε κτίσμα τὸ δέχεται σὰν ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Δημιουργοῦ. Ὅταν καθρεφτίζεται στὸν καθρέφτη τῆς ψυχῆς μίας τέτοιας προσωπικότητας ἡ κτίση τῆς ἀσθένειας καὶ τῆς φθορᾶς, ἀναδεικνύεται στὴν ἔλλογή της ἀναμαρτησία καὶ ὡραιότητα. Στὴ χριστοειδὴ ψυχὴ ἀποκαλύπτεται τὸ ἔσχατο μυστήριο τῆς κτίσεως, γιατί αὐτὴ συμπαθεῖ καὶ ἀγαπᾶ τὴν κτίση. Ὁ ἀγαπώμενος πάντοτε ἀποκαλύπτει τὸ μυστήριό του σ’ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος τὸν ἀγαπᾶ. Ἡ χριστοειδὴς προσωπικότητα κοιτάζει τὴν κτίση καὶ τὴ φύση ὄχι σὰν ἄγριο τέρας ποὺ πρέπει σκληρὰ νὰ τὸ δαμάσει ἀλλὰ σὰν ἀσθενῆ ποὺ πρέπει νὰ τὸν ἐλεεῖ, νὰ τὸν συμπαθεῖ καὶ νὰ τὸν ἀγαπᾶ. Γι’ αὐτὴν ἡ κτίση δὲν ἀποτελεῖ ἄψυχη ὕλη, πρὸς τὴν ὁποία πρέπει νὰ συμπεριφέρεται μὲ τραχύτητα καὶ νὰ τὴν ἐκμεταλλεύεται κατακτητικὰ καὶ μὲ θράσος, ἀλλὰ πολύτιμο μυστήριο τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖο πρέπει μὲ προσευχὴ νὰ ἐλεεῖ καὶ μὲ ἀγάπη νὰ σπουδάζει. «Ἀγαπᾶτε κάθε πλάσμα τοῦ Θεοῦ, λέγει ὁ Ντοστογιέφσκι, καὶ ὅλα τὰ πλάσματα μαζὶ καὶ κάθε ψίχουλο. Ἀγαπᾶτε τὰ ζῶα, ἀγαπᾶτε τὰ φυτά, ἀγαπᾶτε κάθε κτίσμα. Ἂν ἀγαπᾶς κάθε πλάσμα, θὰ καταλάβεις τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ μέσα στὰ πλάσματα. Καὶ ἂν τὸ καταλάβεις μία φορά, κατόπιν χωρὶς κόπο θὰ ἀρχίσεις νὰ καταλαβαίνεις ὅλο καὶ περισσότερο καθημερινά».
Μὲ τὸ διορατικὸ ὀφθαλμὸ τῆς προσευχητικῆς ἀγάπης ἡ χριστοειδὴς προσωπικότητα βλέπει τὴν ἄφθαρτη ἀλήθεια κάθε πλάσματος τοῦ Θεοῦ καὶ βρίσκει τὴ σωστή του θέση μέσα στήν ἔλλογη ἁρμονία τοῦ κόσμου. Ἀληθινὰ κάθε πλάσμα εἶναι καλὸ καὶ τίποτε δὲν εἶναι γιὰ περιφρόνηση, ὅταν πλησιάζεται καὶ γίνεται δεκτὸ μὲ προσευχητικὴ ἀγάπη, διότι «ἁγιάζεται διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τῆς προσευχῆς» (Ἃ’ Τίμ. 4, 4-5). Πράγματι «πάντα καθαρὰ τοῖς καθαροῖς», ἐνῶ γιὰ τοὺς μιασμένους καὶ ἄπιστους τίποτε δὲν εἶναι καθαρό.
Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
τα σύνορα είναι ματωμένες χαρακιές στο σώμα του πλανήτη, και ο Χριστός ήταν πρόσφυγας, ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΩΡΑ !!!!
Ανοιχτά είναι. Ακόμα να το πάρεις χαμπάρι;