Η κβαντομηχανική/φωτοδεσμομηχανική ιερά ιδιοτροπία τής δικαιοσύνης… μέσα στήν μεταμόρφωση παρατήρησης καί απαρατηρησίας…

Η κβαντομηχανική/φωτοδεσμομηχανική ιερά ιδιοτροπία τής δικαιοσύνης… μέσα στήν μεταμόρφωση παρατήρησης καί απαρατηρησίας…

Είς τήν Φωτοδεσμομηχανική γνωρίζουμε ότι άμα παρατηρείς τό σωματίδιον/υποσωματίδιον γίνεται κυματίδιον/υποκυματίδιον… Πέραν τού Πώς γίνεται τό οποίον εξηγήσαμε παλαιότερα, αγνοούμε τήν ουσιαστική τροπολογία τού Πώς γίνεται, κάτι τό οποίον δέν μπορεί νά προσεγγίσει η επιστήμη. Διά νά καταλάβετε επακριβώς τί εννοώ, θά φέρω έναν παρόμοιον παράδειγμα. Η επιστήμη δέν δύναται νά καταλάβει διατί τό ύδωρ γίνεται μέ οξυγόνον καί υδρογόνον καί όχι π.χ. μέ μόλυβδον, υδράργυρον καί αλουμίνιον! Μπορείς νά γνωρίζεις; Μπορεί κανείς;…

Η επιστήμη γνωρίζεται ότι είς τήν φωτοσύνθεση απαιτείται τό εκπεμπόμενον πρός τά έξω πράσινον χρώμα αλλά δέν γνωρίζει διατί δέν γίνεται μέ τό κυανόν! Τό μόνον οπού σχεδόν γνωρίζουμε είναι ότι επειδή τό φώς είναι λευκόν καί δι’ αυτού βλέπουμε καί βλεπόμαστε, διότι είναι τό χρώμα τής διασποράς, τό χρώμα οπού ταξειδεύει ώστε νά μπορούμε νά βλέπουμε καί νά βλέπόμαστε, τό αντίστοιχον χρώμα τού νά μήν βλέπουμε καί νά μήν βλεπόμαστε πλήρως ή σ’ αναλογία, βάσει τού βαθμού έντασης καί πυκνότητος είναι τό αντίθετον χρώμα τού λευκού ήτοι τό μελανόν! Μελανόν είναι τό μαύρον χρώμα τού μέλιτα κυριολεκτικώς, τό μαύρον χρώμα τής πλήρης αφάνειας είναι τό ερεβώδες… ή πισσούριον ελληνοκυπριαστί από τό πλήρως αδιαφανές καί αδιαπέραστον χρώμα τής πίσσας πετρελαίου… Πίσσα είναι η λέξη διά τήν πήξη… πυγμή διά τήν συσσωρευμένη πήξη τών δακτυλών μέσα είς τήν παλάμη, τινά παραδείγματα διά τό πώς λειτουργούν καί πώς εξελίχθησαν οί ελληνικές λέξεις…

Τό δεύτερον οπού δέν γνωρίζουμε είναι τί κυριολεκτικώς εξυπηρετεί καί αποσκοπεί τό νά παρατηρείται έναν σωματίδιον/υποσωματίδιον καί νά γίνεται κυματίδιον/υποκυματίδιον. Μπορούμε διά τής επιστήμης νά καταλάβουμε παρεμφερείς λόγους εξυπηρέτησης καί σκοπών, αλλά όχι τό έναν πρωταρχικόν… εκτός καί άν τό θέσουμε υπό θρησκείας… Διότι ό πρωταρχικός ρόλος κάθε αιτίας σ’ αυτόν οπού μάθαμε νά καλούμε επιστήμη, δηλαδή δομή, υποδομή, προϋποδομή τής ύπαρξης είναι πάντοτε θρησκευτικοδοξολογικός καί θρησκευτικοϊχνοκαταδεικτικός χάρτης μύησης πρός τήν άβατη μύηση ώστε νά Λατρευτεί Ό Πλάστης διά τών πλασμένων από τά πλάσματα…

Όταν παρατηρείται τό σωματίδιον/υποσωματίδιον μετατρέπεται σέ κυματίδιον/υποκυματίδιον καί όταν παυθεί η παρατήρηση τού κυματιδίου/υποκυματιδίου αυτόν μετατρέπεται σέ σωματίδιον/υποσωματίδιον. Αρκετά παράξενον τό πρωταρχικόν αξίωμα τής Φωτοδεσμομηχανικής Μαθηματικής Συνάρτησης Συχνοτήτων Κραδασμικών Συντεταγμένων Δονήσεως ή Πολυδονήσεως ή Σύνθετων Δονήσεων καί Σύνθετων Πολυδονήσεων!…

Άρα η παρατήρηση μετατρέπει, τροποποιεί καί μεταλλάσσει, καί αντίστοιχα η μή παρατήρηση επίσης μετατρέπει, τροποποιεί, μεταλλάσει. Ωσάν η παρατήρηση νά είναι μία χυμική ένωση, έναν χυμικόν/χημικόν στοιχείον καί συνάμα η μή παρατήρηση ή απαρατηρησία νά είναι χυμική ένωση καί χυμικόν στοιχείον μετασυνθέσεως…

Δεύτερον, είς τήν Γήν δέν υπάρχει πλήρης απαρατηρησία, ούτε είς τό Σύμπαν, αλλά βαθμίδες απαρατηρησίας καί βαθμίδες παρατηρήσεως! Τό προσέξατε αυτόν; Κατά συνέπεια, σέ μία κατάσταση πλήρης απαρατηρησίας έναν πράγμα, υποσωματίδιον, υποκυματίδιον μετατρέπεται σέ κάτι άλλον καί διαφορετικόν από τό κλίμα μερικής απαρατηρησίας βαθμιδόν καί δή αναλόγως τί τό παρατηρεί καί από ποίες συντεταγμένες, αποστάσεις, εντάσεις καί επαναλήψεις… Ομοίως καί μέ τήν πλήρη ή μερική παρατήρηση…

Συμπεραίνουμε ότι η ποσότητα παρατήρησης ή απαρατηρησίας αλλοιώνει ή τροποποιεί αναλόγως σέ μία ανεξύτιλη αθάνατη αεναή κλίμακα… διαβάθμισης… Εάν λάβεις έναν υποσωματίδιον ή υποκυματίδιον από τόν πλανήτη Πλούτωνα, Αφροδίτη, Άρη καί έναν μακρυνότερον μέ άλλα γενικά χαρακτηριστικά καί τόν μελετήσεις εδώ είς τήν γήν θά φανερώσει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τό νά μελετηθεί υποδομικώς είς τόν πλανήτη τού ή σέ άλλον πλανήτη απ’ αυτούς οπού αναφέραμε καί δέν αναφέραμε! Όταν αυτά τά οποία σάς λέγει ένας ερασιτέχνης καί δή θρήσκος ός εμπνέεται από τήν Θρησκεία σάς τά ειπεί ένας επίσημος άθεος ή «άθεος» επιστήμονας νά θυμάστε ποίος έκλεψε/σφετερίστηκε από ποίον, εκτός εάν αναφέρει από πού έλαβε τήν πληροφορία… Αυτά οπού θαυμάζετε είς τούς Αρχαίους Έλληνες δέν είναι εμπνεύσεις πανεπιστημίων ήτοι πλαισιωμένης σκέψης καί δή πλαισιωμένης ελεγχόμενης ανομολόγητης πολιτικής σκέψης, αλλά εμπνεύσεις ερασιτεχνισμού καί θρησκευτισμού…

Είναι τά ίδια ισχύοντα είς τήν Παλαιά καί Καινή Διαθήκη καί σ’ άλλα αθώα, αγνά καί απονήρευτα βιβλία, εκτός καί άν είναι σφετερίσματα αγνότητος, αθωότητος καί απονηρίας, ώστε νά τά κάνει θωτικά, γνωστιστικιστικά ή «γνωστικιστικά» καί πονηρά… επειδή είναι κλεμμένα ήτοι μή δίκαια ή καί μή δίκαια χρησιμοποιημένα καί αναπεπόμενα… Καί εδώ είναι οπού φυσιολογικώς παρεμβαίνει η Φωτοδεσμομηχανική ότι: «τά άδικα ούκ ευλογούνται»… Εκτός καί άν είναι αληθινά καί τά σφετερισμένα ευλογηθούν διά τής Μετάνοιας καί πρόσθεσης τής προέλευσης τών…

Αυτόν οπού κάνει τά στοιχεία τής φύσεως καί τά χυμικά μεταστοιχεία καί μεταμεταστοιχεία τής φύσεως έως τά πλέον πλαστικά καί τεχνητά πράγματα, νά διαφέρουν είναι η ποσότητα, ένταση, πυκνότητα, επανάληψη, σφοδρότητα καί ούτω καθεξής δια+φορά παρατήρησης καί απαρατηρησίας! Τό πόση παρατήρηση ή απαρατήρηση έχουν καί από πόσα άλλα πράγματα καί τό πόση αυτοπαρατήρηση ή αυτοαπαρατηρησία διακατέχονται, καθορίζει τό τί είναι τί καί πώς είναι τό κάθε τί…

Όταν παρατηρείται τό υποσωματίδιον γίνεται υποκυματίδιον καί όταν δέν παρατηρείται τό υποκυματίδιον γίνεται υποσωματίδιον, αρκετά διασκεδαστικόν καί προξενητικόν αθώου γέλιου παράξενον συναίσθημα τού παρατηρούμενου ή απαρατηρούμενου…, δέν συμφωνείτε;….
Αυτόν οπού μόλις αναφέραμε ανωτέρω ομοιάζει ή μάλλον προέρχεται από τήν Φωτοδεσμομηχανική τής Δικαιοσύνης ΗΤΟΙ: «όταν δηλώνεις μέ ειλικρίνεια δίκαιος γίνεσαι άδικος καί όταν δηλώνεις ταπεινώς άδικος γίνεσαι δίκαιος». Μπορεί νά τό χωρέσει ό νούς σού αυτόν;…

Άς υποθέσουμε ότι είσαι δίκαιος, μέ τό νά δηλώσεις μέ ειλικρίνεια ότι είσαι δίκαιος, γίνεσαι άδικος, διότι αποκλείται σέ κάτι απ’ όλα όσα υπάρχουν, έγιναν, γίνοντε, σκέφθηκες, έκαμες, θέλησες, συμπέρανες, δέν ήσουν άδικος! Συνεπώς δηλώνοντας δίκαιος ουσιαστικώς δηλώνεις καί επιβεβαιώνεις άδικος!!!!

Άς υποθέσουμε ότι είσαι άδικος, μέ τό νά δηλώσεις μέ ειλικρίνεια καί δή ταπεινοφροσύνη άδικος, γίνεσαι δίκαιος, διότι αποκλείεται σέ κάτι απ’ όλα όσα υπάρχουν, έγιναν, γίνοντε, σκέφθηκες, έκαμες, θέλησες, συμπέρανες, δέν ήσουν άδικος, κατά συνέπεια, δηλώνοντας άδικος δηλώνεις τήν αλήθεια καί αυτόν σέ κάνει δίκαιον!!!!….

Αυτά τά οποία σού λέγω εδώ είναι αυτά οπού σού λέγουν οί Φιλόκαλοι Μοναχασκητές Γέροντες τού Χριστιανισμού μέ λακωνικότερα καί ποιητικότερα πεζά λόγια!… ΔΗΛΟΙ… Ό,τι δηλώσεις γίνεσαι τό αντίθετον!!!! Πώς νά τό σκεφθείς καί κατανοήσεις αυτόν εάν δέν καταδυθείς είς τό ύψος τής Δικαιοσύνης; Ό Ωκεανός τής Δικαιοσύνης είναι η Ταπεινότητα!!!…

Εάν δηλώσεις δίκαιος γίνεσαι άδικος διότι κανένας δέν είναι απολύτως δίκαιος, παρά μόνον Ό Θεός! εάν δηλώσεις άδικος λέγεις τήν αλήθεια διότι όσον δίκαιος καί εάν είσαι δέν είσαι απολύτως δίκαιος όπως καί όσον Ό Θεός! Κατά συνέπεια, εάν δηλώσεις δίκαιος δηλώνεις θεός καί αυτόν είναι ύβρις η οποία δέν μπορεί νά γίνει από ταπεινόφρων παρά μόνον από υπηρήφανον, κατά συνέπεια, δέν γυρίζει η γλώσσα, η καρδία, ό νούς, τό πνεύμα, τό σώμα, τού ταπεινού νά αυτοδηλώσεις δίκαιος! Μπορεί ό δίκαιος νά διδάσκει τό δίκαιον καί νά κατσαδιάζει τό άδικον αλλά συνάμα δέν νοιώθει δίκαιος!

Τό νά λέγεις ότι είσαι δίκαιος λές ότι είσαι αναμάρτητος, καί ώς γνωστόν ουδείς αναμάρτητος, δηλοί, ουδείς δίκαιος!!!! Τό Κατάλαβες;…. Όσον αναμάρτητος καί εάν είσαι δέν είσαι πλήρως αναμάρτητος, συνεπώς δηλώνοντας αμαρτωλός λές τήν αλήθεια, ανεξαρτήτου βαθμού αμαρτωλότητος λές τήν αλήθεια… Επομένως, δηλώνοντας άδικος λές τήν αλήθεια επειδή δηλώνεις αμαρτωλός, ανεξαρτήτου βαθμού αμαρτωλότητος! Τόν βαθμόν δέν μπορείς νά τόν Μετρήσεις εσύ παρά μόνον Ό Θεός. Τό νά προσπαθήσεις νά τόν Μετρήσεις αμαρτάνεις καί γίνεσαι έτι αμαρτωλότερος έξ’ όσου ήσουν πριχού τόν Μετρήσεις, μέ τήν επικυνδινότητα νά κολλαστείς ανεπανόρθωτα ή «ανεπανόρθωτα»… Διατί; Διότι τό νά Μετρήσεις τόν βαθμόν αμαρτωλότητος σού ή τού άλλου σέ κάνει νά λαμβάνεις θέση Κριτού ήτοι Θεού καί αυτόν είναι ύβρις ήτοι ψυχοπνευματικόν καρκίνωμα έξ’ υπερηφάνειας!!!!

Όταν σού είπε: «ουδείς αναμάρτητος» σού είπε μήν Μετράς τόν βαθμόν, ύψος, σοβαρότητα, ένταση, ποσότητα, τής δικαιοσύνης σού αλλά τής αδικίας/αμαρτωλότητος σού, διότι καί νά Μετρήσεις περισσότερη αμαρτωλότητα δέν είναι σφάλμα διότι θά σέ κάνει περισσότερον δίκαιον, ενώ συνυπολογίζοντας είς τόν εαυτόν σού ή άλλον περισσότερη δικαιοσύνη ή οία δικαιοσύνη πέραν τής εμφανής καί μεμονωμένης σέ κάθε θέμα εάν είναι τέτοια, σέ κάνει περισσότερον άδικον, αμαρτωλόν υβριστή ός οικειοποιείται τήν Παντογνωσία τής Κρίσης Τού Κριτού. Αυτά σού τά είπε καί μέ τά εξής: «μήν κρίνεις ινά μήν κριθείς»… Όταν κρίνεις αδικείς όσον συγκεκριμένος καί διακριτής καί εάν είσαι καί θά κριθείς περί αυτού… Ουδείς αναμάρτητος ουσιαστικώς σημαίνει ουδείς άξιος κριτής!

Αυτόν δέν έπρεπε νά τό ειπώ, αλλά θά τό ειπώ. Όταν μού λένε αυτός είναι καλός άνθρωπος σιωπώ καί κάποιοι απορούν, διότι δέν γνωρίζω εάν είναι καλός ή σέ ποία πράγματα καλός καί σέ ποία όχι, σέ ποία θέματα ή αμαρτίες καλός καί σέ ποίες όχι, σέ ποίους ανθρώπους καλός καί σέ ποίους όχι. Μπορεί π.χ. νά είναι καλός είς τούς ομοϊδεάτες ή σύνεθνους τού καί σέ άλλους όχι ή τό αντίστροφον… κ/.ο.κ… Όταν θά ειπώ είναι καλός τό λέγω «λόγου χάριν», συζήτησης χάριν… περισσότερον από όταν λέγω είναι κακός… Μπορεί νά είναι αμαρτία, αλλά όταν λέγω είναι κακός ό τάδε, μέσα αναφέρομαι ώς πρός τήν συμπεριφορά μού σέ συγκεκριμένον συμβάν, πράξη, ιδέα, ηθική, όχι γενικώς, διότι σ’ άλλα μπορεί νά είναι έως καί αφάνταστα καλός!!!!

Όταν τά γνώρισε όλα αυτά μέ κάποιον τρόπον διανόησης, συναίσθησης, ενστίκτου, διαίσθησης, προαίσθησης, Θεαίσθησης ό Σωκράτης είπε: «έναν οίδα ότι ουδέν οίδα», καί είναι ώς νά δήλωνε δέν μπορώ νά κρίνω καί διακρίνω διότι είμαι ανάξιος κριτής καί διακριτής κι’ αυτόν επειδή είμαι ανάξιος νά διαχωρίσω τό καλόν από τό κακόν, τό δίκαιον από τό άδικον, παρά τήν τόση πολύχρονη απασχόληση καί διατριβή μού μέ τήν Φιλοσοφία ήτοι τήν Πολυεπιστήμη τού Δικαίου!!!!….

Θά αντιεπιχειρολογήσετε ίσως κάποιοι, τότε πώς γνωρίζουν κάποιοι Άγιοι Μοναχασκητές ότι θά καταλήξουν είς Τόν Θεόν χωρίς αυτόν νά είναι ύβρις υπερηφάνειας; Επειδή έχουν Πληροφορία από Τόν Θεόν καί επειδή νοιώθουν ότι Ό Θεός θά τούς ελεήσει επειδή αποδέχονται τήν πάσα καί πληρότητα τής αναξιότητος καί τής αδικίας τών! Η αναξιότητα γεννάει τήν αδικία καί η αδικία τήν αναξιότητα… Αυτόν ισχύει ώς πρός τό πνεύμα τής ψυχής, ώς πρός τό σώμα ισχύει τό πάντοτε προπαραπλανητικόν αντίστροφον, ήτοι είς τήν οικονομική βιοπάλη, άξιος είναι όστις πλουτίσει μέ τήν αδικία διότι όστις είναι άδικος είναι άξιος επιβιώσαντας!… Τό νά πλουτίσεις υλικώς χωρίς νά είσαι άδικος είναι σπανιότατον φαινόμενον καί συνοδεύεται από πολλές θλίψεις, ζηλοφθονίες καί κακουχίες τής κακοτυχίας…

Μήπως ό κλέπτης, ό οικονομικός κλέπτης, δέν είναι πανάξιος από όψη υλικής επιτυχίας; Καί μήπως ό ίδιος κλέπτης, οικονομικός κλέπτης, δέν είναι πανανάξιος από όψη πνευματικής επιτυχίας; Ιδίως εάν η ληστεία τού δέν διασυμβαίνει έν καιρώ Αγώνος διά νά αποφευχθεί η Γενοκτονία, Καταστροφή, Δουλεία, τής Πατρίδας… καί εφόσον η Πατρίδα είναι Δικαία… καί είναι Δικαία… εάν καί εφόσον Πιστεύει καί εφαρμόζει τάς εντολάς Τού Δίκαιου Θεού!!!! Τά πάντα είναι αλληλένδετα καί αμφίρροπα αμφίδρομα μέσω Δικαιοσύνης, έστω καί άν τό δίκαιον οπού σού δίνει η γεύση τής αδικίας επειδή οί πράξεις ή τά κίνητρα σού ή αμφότερα είναι άδικα… ώστε νά λάβεις ό,τι έσπειρες…

Δίκαιος ή αναμάρτητος είναι μόνον Ό Θεός άρα τέ όστις δηλώσει δίκαιος διαπράττει τό μεγαλύτερον έγκλημα, υπερηφάνευμα, αδικία… Αυτά έκανε ό πρώην Εωσφόρος καί αμέσως μετά έκτοτε Σκοτοφόρος/Σκοτωμενοφόρος καί συνάμα Αυτοσκοτωμενοφόρος!!!!

Εάν θέλεις νά είσαι δίκαιος νά λές ότι είσαι αμαρτωλός, άν θέλεις νά περιορίσεις τήν βαθμόν τής αμαρτίας σού νά λές ότι είσαι άδικος!

Εάν ανακριθείς είς τό ανθρώπινον δικαστήριον καί είσαι αθώος ώς πρός τά ανθρώπινα κριτήρια καί μέτρα, τό νά δηλώσεις ψεύδη διά νά αποσωβήσεις τόν βιασμόν τού βίου σού δέν είναι κακόν, ούτε εάν καταδικαστείς ενώ είσαι αθώος καί αυτόν τό δεύτερον εμπεριέχει περισσότερη δικαιοσύνη. Αλλά άν δέν είσαι έτοιμος νά Μαρτυρήσεις ή σέ καλεί τό καθήκον πρός τήν Θρησκεία ή Πατρίδα ή Οικογένεια, τότε έχεις κάποια δικαιολογία καί αυτή ισχύει εάν θεωρείς ότι είσαι άδικος καί η δικαιολογία σού είναι ψευδοδικαιολογία καί τό Εξομολογηθείς είς Τόν Χριστόν ή τούς Αγίους Τού ή τούς ιερείς Τού καλύτερα, όχι επειδή δέν ακούνε οί Αγίοι καί ό Ίδιος, αλλά τό νά Εξομολογείσαι σέ άνθρωπον αμαρτωλόν όπως ό καθ’ ένας επειδή τό διέταξε Ό Χριστός σέ κάνει αρκετά δίκαιον καί σ’ απαλλάσει αρκετά από τήν αμαρτία καί τήν υπερηφάνεια διά τής Ταπεινοφροσύνης…

Δέν είναι τυχαίον όταν ό πνευματικός μέντωρ τού Αγίου Παϊσίου/Παυσίου τού Αγιορείτου, επηρεασμένος από τήν προσωπική τού άσκηση καί από τό Γεροντικόν είπε: «ότι στόν παράδεισον θά δείτε μόνον ταπεινούς, στήν κόλαση μόνον υπερήφανους», μεταξύ αυτών είπε καί αυτά μέσω τής διηγήσεως τού Αγίου Παϊσίου τού Αγιορείτου:

https://choratouaxoritou.gr/?p=45984

Είπε επίσης ό Άγιος Τύχων ό Αγιορείτης: «ό φαραώ έδινε πολλή δουλειά καί πολύ φαγητό στόν λαό τού Ισραήλ γιά νά ξεχάσουν Τόν Θεόν»… Μήπως δέν είναι αυτόν που συμβαίνει σήμερα καί απ’ αρκετούς αιώνες στήν Ευρώπη, Αμερική καί αλλού; Μήπως δέν τό επισημάναμε; Μήπως οί Χριστιανοί δέν έχουν τόσες ασχολίες, ανάγκες καί τρεξίματα επιβίωσης καί ματαιοδοξίας ώστε νά ξεχνούν Τόν Θεόν καί νά μήν έχουν ώρα γιά Τόν Θεόν; Καί μήπως όσον περνάει ό καιρός μακρυά από Τόν Θεόν δέν γίνεται ολοένα απροσέγγιστος ή νά φαίνεται τέτοιος; Απομακρυνόμαστε εμείς απ’ Αυτόν καί φαίνεται Αυτός σ’ εμάς ολοένα καί «ανύπαρκτος»… Ένας Ψευδοανύπαρκτος Ψευδοαζών!…

Όταν δέν έχεις ώρα ποτέ γιά Τόν Θεόν Ό Θεός γίνεται γιά εσένα Απών! Λείπεις εσύ από Τόν Θεόν καί σού φαίνεται ότι λείπει Αυτός απ’ εσένα… Λείπεις εσύ από Τό Δίκαιον καί σού φαίνεται ότι λείπει Τό Δίκαιον από παντού… Λείπεις από Τήν Αγία Φωτοδεσμομηχανική καί σού φαίνεται ότι λείπει Αυτή από Τήν Ζωή!…

ΌΤΑΝ λείπεις όλα λείπουν…. ΌΤΑΝ λείπεις όλα όσα είναι παρόντα λείπουν, σού λείπουν, είναι «ανύπαρκτα» καί ψευδοανύπαρκτα… Είσαι όπου δέν λείπεις, εάν είσαι στό ψέμα είσαι όσα τό ψέμα…

Κύριος ειμοί βοηθός καί ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοί άνθρωπος καί ού φοβηθήσομαι κακά…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ