Μπορούν οι εθνικιστές να εμπιστευτούν τους δεξιούς;

Τίτλος πρωτότυπου άρθρου: We Can’t Trust Conservatives. Του Robert Hampton (Counter Currents) / ΚΟ

Η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Αυστρίας διώκει τους Ταυτοτιστές (Identitarians) και η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας τους απαγορεύει.

Και οι δύο κυβερνήσεις θεωρούνται από πολλούς Identitarians ως πρότυπα εθνικιστικής διακυβέρνησης, ιδιαίτερα εκείνη της στην Πολωνία. Ωστόσο, οι πρόσφατες ενέργειες αυτών των κυβερνήσεων θέτουν υπό αμφισβήτηση αυτή την εντύπωση.

Η γερμανόφωνη έκδοση του Generation Identitaire, το Identitarian Movement (IB), έγινε πρόσφατα νούμερο ένα δημόσιος εχθρός. Αφού αποκαλύφθηκε ότι το ΙΒ είχε λάβει δωρεά από τον δράστη της σφαγής στο Christchurch, η ομάδα δέχτηκε έρευνα για τρομοκρατία και τα σπίτια των ηγετών δέχτηκαν εισβολή. Η έρευνα αυτή διεξάγεται από αριστερούς εισαγγελείς στο Γκρατς, αλλά οι συντηρητικοί στην εξουσία δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν αυτή την κακοδικία.

Ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς δήλωσε ότι η κυβέρνηση μπορεί να απαγορεύσει το ΙΒ για αυτή τη δωρεά. “Η θέση μας είναι πολύ σαφής”, δήλωσε ο Kurz τον περασμένο μήνα. “Καμία μορφή εξτρεμισμού δεν πρέπει να επιτρέπεται να έχει θέση στην κοινωνία μας, είτε πρόκειται για ριζοσπαστικούς ισλαμιστές, είτε για φανατικούς δεξιούς”.

Τα ίδια επανέλαβε και ο εθνικιστής αντιπρόεδρος, Heinz-Christian Strache. “Οποιαδήποτε σύνδεση με τις βίαιες δολοφονίες στο Christchurch πρέπει να ξεκαθαριστεί αμείλικτα”, δήλωσε ο ηγέτης του Κόμματος της Ελευθερίας. Πρόσθεσε, “Το Κόμμα της Ελευθερίας δεν έχει καμία σχέση με τους Identitarians”.

Το 2016, ο Strache είχε υπερασπιστεί τους identitarians, αποκαλώντας τους «νέους ακτιβιστές από μια μη αριστερή κοινότητα πολιτών». Τώρα αυτός και το κόμμα του θέλουν να τους αποβάλλουν από την αυστριακή κοινωνία. Ο Strache απέκλεισε τον ηγέτη τους, τον Martin Sellner στο Twitter και εξακολουθεί να καταδικάζει το πατριωτικό κίνημα. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του κόμματος του τον ακολούθησε.

Η κυβέρνηση του κρατιδίου της Άνω Αυστρίας ψήφισε ότι θα απαγορεύσει σε οποιονδήποτε συνδέεται με το ΙΒ να λάβει κάποια θέση στο δημόσιο. Τόσο οι συντηρητικοί όσο και οι εθνικιστές ψήφισαν υπέρ του μέτρου για να τιμωρείται όποιος μπορεί να έχει κάνει ποτέ like σε μια ανάρτηση του ΙΒ.

Ο υπουργός Άμυνας του FPO, Mario Kunasek, ανακοίνωσε την προπερασμένη εβδομάδα ότι το υπουργείο του θα επαναφέρει την απαγόρευση να υπηρετούν στο στρατό οι Identitarians. Το υπουργείο άμυνας του Kunasek είχε προηγουμένως χαλαρώσει αυτή την απαγόρευση.

Ο υπουργός Μεταφορών FPO Norbert Hofer, ο οποίος σχεδόν έγινε πρόεδρος το 2017, λέει ότι οι Identitarians πρέπει να απομονωθούν από την ευγενική κοινωνία και δήλωσε ότι δεν θα έπινε ποτέ μια μπύρα με τον Sellner.

Είναι περίεργο το γεγονός ότι ένα κόμμα που επιδιώκει και προάγει τις ταυτοτικές πολιτικές θα προσπαθήσει να απαγορεύσει τους πραγματικούς ταυτοτιστές από την κυβέρνηση και την κοινωνία.

Ο αυστριακός υπουργός Εσωτερικών Herbert Kickl είναι μια αξιοσημείωτη εξαίρεση από το cucking του FPO. Ο Kickl ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ των ταυτοτιστών και του δράστη του Christchurch. Ο ίδιος είναι αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο επειδή μίλησε σε μια εκδήλωση των Identitarians το 2016, όπου τους ανέφερε ως “ομοϊδεάτες”. Η πράξη αυτή ώθησε τον Kurz να απομακρύνει τον Kickl από την θέση του στις υπηρεσίες πληροφοριών της Αυστρίας. “Ο ακροδεξιός εξτρεμισμός δεν έχει θέση σε κανένα πολιτικό κόμμα”, δήλωσε ο Kurz. “Οποιαδήποτε ανάμειξη με τους Identitarians πρέπει να σταματήσει. Το να κοιτάμε αλλού δεν είναι επιλογή”.

Το FPO συνήθιζε να υπερασπίζεται τους Identitarians. Όταν το IB διώχθηκε ως “εγκληματική οργάνωση”, οι ηγέτες του FPO καταδίκασαν τη δίωξη ως γελοία. “Οι δραστηριότητες των Identitarians μοιάζουν πολύ με αυτές οργανισμών όπως η Greenpeace. Εάν υποστηριχθεί ένα τέτοιο πρότυπο, τότε πιθανότατα πολλές οργανώσεις θα πρέπει να κατηγορηθούν και η δημοκρατία δεν μπορεί να το αντέξει αυτό», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του FPO, Harald Stefan τον περασμένο Μάιο.

Αλλά η μία δωρεά άλλαξε φαινομενικά τη στάση του FPO. Οι ταυτοτιστές είναι τώρα επικίνδυνοι εξτρεμιστές στα μάτια του κόμματος. Αυτή η αποκήρυξη γίνεται για να καθησυχάσει ο Kurz και το κόμμα του, γεγονός που κάνει το FPO να εμφανίζεται ως το πιο αδύναμο κόμμα.

Οι συντηρητικοί και οι υποτιθέμενοι εθνικιστές του FPO επιτίθενται στους Identitiarians για να ενισχύσουν τα διαπιστευτήριά τους κατά του εξτρεμισμού. Είναι κάτι παρόμοιο με τη στρατηγική του κυβερνώντος κόμματος του Νόμου και Δικαιοσύνης στη Πολωνία.

Ο Αμερικανός ιδρυτής του Renaissance, Jared Taylor απαγορεύτηκε από την Ευρώπη μετά από αίτημα της Πολωνίας τον περασμένο μήνα. Το αίτημα αυτό μπορεί να υποβλήθηκε εξαιτίας των ομιλιών που είχε κάνει ο Taylor στην Πολωνία νωρίτερα αυτό το έτος. Είχε μιλήσει στην Πολωνία τον περασμένο Σεπτέμβριο χωρίς να συμβεί κάτι, αλλά οι ομιλίες του τον Φεβρουάριο επέστησαν την προσοχή της πολωνικής αστυνομίας. Οι αρχές ανέφεραν στον διοργανωτή της φετινής εκδήλωσης ότι ο ευγενής race realist εξαπλώνει “μια ολοκληρωτική ιδεολογία” και ο διοργανωτής θα θεωρηθεί υπεύθυνος για την ομιλία τρόμου του Taylor.

Η ομάδα έπρεπε να αλλάξει χώρους για αμφότερες τις ομιλίες για να αποφύγει την παρενόχληση από την αστυνομία. Ο Taylor έφυγε από την Πολωνία χωρίς προβλήματα. Η επιστροφή του στην Ευρώπη στα τέλη Μαρτίου – για να μιλήσει στο φόρουμ Scandza στη Σουηδία – μπλοκαρίστηκε στη Ζυρίχη. Εκεί πληροφορήθηκε ότι έχει απαγόρευση για τρία χρόνια από την ζώνη του Σένγκεν χάρη στην Πολωνία και απελάθηκε στην Αμερική.

Denied entrance to Poland – stopped at border control. No explanation given. Not welcomed. On plane back home.

Was going to Speak about The Boer Project at a conference #Boerproject

— Jonas Nilsson (@Jonas2Nilsson) 9 Νοεμβρίου 2018

Ο δεξιός Σουηδός ακτιβιστής Jonas Nilsson απαγορεύτηκε από την Πολωνία το 2018. Ο Richard Spencer απαγορεύτηκε από την ζώνη του Σένγκεν το 2017 από την Πολωνία το 2017. Το πολωνικό υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίστηκε ότι οι απόψεις του Σπένσερ «αποτελούν απειλή για όλους εκείνους που αγαπούν τις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατία» και «έρχονται σε σύγκρουση με την έννομη τάξη» της Πολωνίας.

Ο συντηρητικός υπουργός Εξωτερικών Witold Waszczykowski δήλωσε ότι ο Spencer “δεν πρέπει να εμφανίζεται δημόσια και ειδικά όχι στην Πολωνία”. Ο Waszczykowski έχει πλήρως υποστηρίξει την αντίσταση της Πολωνίας κατά της αποδοχής των μεταναστών και είπε κάποτε ότι «κανένα κράτος δεν έχει καθήκον να δεχτεί τους μετανάστες».

Το κόμμα του, το Κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης (PiS), έχει μια περίπλοκη σχέση με τους εθνικιστές του. Το PiS απευθύνει έκκληση στην “άκρα-δεξιά” όταν έρχεται η ώρα των εκλογών, αλλά πάντα καταλήγει να καταδικάσει τον εξτρεμισμό τους.

Η σχέση του PiS με το φημισμένη πορεία της Ημέρας της Ανεξαρτησίας των εθνικιστών καταδεικνύει αυτή την ένταση. Τα διεθνή μέσα ούρλιαζαν ότι στη πορεία του 2017 υπήρχαν συνθήματα που προειδοποιούσαν για λευκή γενοκτονία και εξέφραζαν τη φυλετική υπερηφάνεια. Οι ηγέτες του PiS καταδίκασαν γρήγορα αυτές τις εκφράσεις, ενώ παράλληλα επαίνεσαν την πορεία.

Ο Waszczykowski καταδίκασε τα «κατακριτέα» περιστατικά στην πορεία που είπε ότι ενθάρρυνε την «πατριωτική συμπεριφορά». Ο ισχυρός αρχηγός του PiS, Jaroslaw Kaczynski, χαρακτήρισε αυτά τα εθνο-εθνικιστικά συναισθήματα “ατιμωτικά σκουπίδια” και ξένα στην πολωνική παράδοση.

Ωστόσο, το PiS εξακολουθεί να υποστηρίζει την πορεία της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Πέρυσι, το κόμμα βοήθησε στην ανατροπή της απαγόρευσης της Βαρσοβίας στην πορεία. Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του PiS Tadeusz Cymanski εξήγησε στο Reuters τη στρατηγική του κόμματός του για τους εθνικιστές.

Σύμφωνα με τον Cymanski, το κόμμα επιθυμεί αυτές οι δεξιές ομάδες να μην έχουν εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο και ότι τις βλέπει με περιφρόνηση. Ωστόσο, το κόμμα συνειδητοποιεί ότι οι εθνικιστές αντιπροσωπεύουν μια ζωτικής σημασίας εκλογικό σώμα στο οποίο πρέπει να απευθυνθεί.

“Είναι προς το συμφέρον της δημοκρατίας, προς το συμφέρον του κράτους μας, ότι ακραίες ομάδες, είτε αριστερές, είτε δεξιέ, να μην έχουν καμία εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο”, δήλωσε ο Cymanski στο Reuters το 2018. “Κάθε ένωση [εθνικιστικών ομάδων με το PiS] είναι οδυνηρή και δυσάρεστη, την απορρίπτω με ντροπή, αλλά νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο αν εγώ ή η παράταξη μου συσχετίζονταν με αυτές παρά οι δυνάμεις αυτές να κερδίσουν σε ισχύ».

Το Εθνικό Ριζοσπαστικό Στρατόπεδο (ONR) δεν έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση παρά τις μεγάλες συγκεντρώσεις και την ουσιαστική επιρροή του. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην σκληρή στάση του PiS για τη μετανάστευση και τη σιωπηρή υπεράσπιση της ομοιογένειας της Πολωνίας. Οι ηγέτες του ΟΝR παραδέχονται ότι το κυβερνών κόμμα έχει αντιγράψει τη ρητορική τους και φαίνεται ικανοποιημένοι από αυτό.

Σε αντίθεση με την Αυστρία, οι Πολωνοί συντηρητικοί δεν θέλουν να απαγορεύσουν ή να καταστείλουν τους εθνικιστές τους. Απλώς τους θέλουν μακριά από την εξουσία, να τους ενσωματώσουν (ή «μαντρώσουν») και να μην εκφράζουν ρητορική που θα κάνει αμήχανη την Πολωνία στα μάτια των παγκοσμιοποιητών. Ταυτόχρονα, το PiS δεν θέλει ξένους ταυτοτιστές και εθνικιστές να επισκέπτονται και να μιλούν στη χώρα τους.

Η μεταναστευτική πολιτική της Πολωνίας είναι αξιέπαινη, αλλά η κυβέρνησή της δεν είναι το ιδανικό που πιστεύουν ορισμένοι εθνικιστές. Η Πολωνία εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αμερική και διατηρεί μια προσεκτική πράξη εξισορρόπησης για να διατηρήσει αυτή την υποστήριξη. Αυτή η πράξη εξισορρόπησης απαιτεί προφανώς την καταδίκη της εθνικιστικής ρητορικής και την απαγόρευση των ταυτοτιστών.

Ένα πιο ακραίο παράδειγμα των “καταπίεσης των εθνικιστών / και όσων υιοθετούν εθνικιστική ρητορική” παρατηρείται στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Πούτιν έχει στείλει πολυάριθμους εθνικιστές στη φυλακή και έχει απαγορεύσει πολλές ομάδες ενώ διακήρυξε τον εαυτό του εθνικιστή. Οι εθνικιστές φυλακίστηκαν αδικήματα όπως για ένα πανό που έγραφε «Ρωσική εξουσία στη Ρωσία». Αυτό φαίνεται προφανώς ως εξάπλωση του «εξτρεμισμού» στη Ρωσία. Στη δεκαετία του 2000, ο Πούτιν κατέστειλε το εθνο-εθνικιστικό κόμμα Rodina επειδή υποκινούσε «φυλετικό μίσος». Ο πραγματικός λόγος για την καταστολή ήταν η απειλή που αποτελούσε το Rodina για το Κόμμα της Ενωμένης Ρωσίας του Πούτιν.

Ενώ η κυβέρνηση του Πούτιν παρενοχλεί τους εθνικιστές και τους φυλακίζει, εξακολουθεί να βασίζεται σε αυτούς για να στηρίξει το καθεστώς. Οι εθνικιστικές ομάδες συνέβαλαν στη διοργάνωση συγκεντρώσεων και πορειών για την Ημέρα της Εθνικής Ενότητας της Ρωσίας και παρείχαν πολλούς από τους μαχητές τους για τον πόλεμο στο Donbass. Ωστόσο, οι ομάδες που διοργάνωσαν την Ημέρα Εθνικής Ενότητας – το Κίνημα κατά της Παράνομης Μετανάστευσης και της Σλαβικής Ένωσης – απαγορεύονται επί του παρόντος και οι ηγέτες τους είναι στη φυλακή ή στην εξορία.

Ο Πούτιν δημιούργησε ή υπονόμευσε αρκετές εθνικιστικές ομάδες να ενεργούν ως ελεγχόμενη αντιπολίτευση και να επιβεβαιώσουν την εξουσία του. Αυτό περιλαμβάνει το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο είναι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στη Ρωσία. Εκείνοι που δεν εμπίπτουν στη γραμμή έχουν την τύχη της Σλαβικής Ένωσης.

Άλλοι ανατολικοευρωπαίοι συντηρητικοί που βρίσκονται στην εξουσία έχουν παρόμοια σχέση με τους δεξιούς αντιπάλους τους. Η κυβέρνηση του Ούγγρου Πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν έλαβε κατασταλτικά μέτρα εναντίον του εθνικιστικού κόμματος Jobbik υιοθετώντας πολλές από τις πολιτικές του. Κατά κάποιο τρόπο, το Fidesz του Orban έχει μετακομίσει στα δεξιά του Jobbik. Η συντηρητική κυβέρνηση της Ουκρανίας αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση για την καταστολή των υπερεθνικιστών τους, παρόλο που οι πατριώτες αυτοί οδήγησαν τον αγώνα κατά των Ρώσων αυτονομιστών.

Οι εθνικιστές στη Δυτική Ευρώπη αντιμετωπίζουν τον εξοστρακισμό από τους κεντροδεξιούς συμπατριώτες τους. Ο συντηρητικός υποψήφιος Francois Fillon υποστήριξε τον Μακρόν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2017 μετά τον αποκλεισμό του. Αν και είχε αντιγράψει μεγάλο μέρος της ρητορικής και πολιτικής της Marine Le Pen, δεν μπορούσε να την υποστηρίξει. “Το Εθνικό Μέτωπο, το κόμμα που δημιούργησε ο Jean-Marie Le Pen, έχει μια ιστορία γνωστή για τη βία του, τη μισαλλοδοξία του. Το οικονομικό και κοινωνικό του πρόγραμμα θα οδηγούσε τη Γαλλία σε πτώχευση και, σε ένα χάος, που θα έπρεπε να προσθέσετε το ευρωπαϊκό χάος της εξόδου από το ευρώ “, δήλωσε ο Fillon. “Σας διαβεβαιώνω: ο εξτρεμισμός μπορεί να φέρει μόνο τη δυστυχία και τη διαίρεση στη Γαλλία. Επομένως, δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να ψηφίσουμε εναντίον της άκρας δεξιάς, επομένως, θα ψηφίσω υπέρ του Εμμανουέλ Μακρόν. ”

Δημοφιλή εθνικιστικά κόμματα, όπως οι Σουηδοί Δημοκράτες, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) και το Vlaams Belang, βρίσκονται ρητά εκτός κεντροδεξιών συνασπισμών. Εκτός από το FPO, τα μόνα εθνικιστικά κόμματα που συμμετέχουν σε κυβερνητικούς συνασπισμούς είναι το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας και η Lega της Ιταλίας. Οι εταίροι του συνασπισμού της Lega δεν είναι συντηρητικοί, αλλά το λαϊκιστικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων.

Αναμφίβολα, οι Ιταλοί εθνικιστές είναι οι πιο επιτυχημένοι στην εκμετάλλευση της κατάστασής τους και έχουν εφαρμόσει στέρεες μεταναστευτικές και πολιτιστικές πολιτικές. Η Lega δεν έχει επίσης αναγκαστεί να αποκηρύξει ή να διώξει τους εθνικιστές της.

Μερικοί βλέπουν τον ιταλικό συνασπισμό ως πρότυπο για άλλους εθνικιστές. Αντί της κεντροδεξιάς, λένε ότι πρέπει να συμμαχήσουμε με τους αριστερούς λαϊκιστές. Ωστόσο, η Ιταλία είναι μια μοναδική κατάσταση που δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε άλλες χώρες. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων είναι άμορφο και βασίζεται κυρίως στην οργή ενάντια σε διεφθαρμένες ελίτ. Δεν είναι πραγματικά ιδεολογικό κίνημα, κάτι που του επιτρέπει να συνεργαστεί με εθνικούς λαϊκιστές. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία. Αλλά όλοι οι δυτικοί αριστεροί βλέπουν τους εθνικιστές ως μεγαλύτερο εχθρό παρά το κράτος και ποτέ δεν θα συνεργαστούν μαζί τους.

Είτε οι εθνικιστές πραγματοποιούν συμμαχίες με κεντροδεξιούς cucks, είτε με άμορφους λαϊκιστές, πρέπει να δουν το Κόμμα της Ελευθερίας ως προειδοποίηση. Όταν αφήνετε τον εαυτό σας να κυριαρχείται από τον συνεργάτη του συνασπισμού σας, καταλήγετε να θυσιάζετε τον εαυτό σας.

Η Αυστρία και η Πολωνία προχωρούν σε θετική κατεύθυνση, αλλά καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να είναι ο σωτήρας της Δύσης. Οι ταυτοτιστές πρέπει ακόμα να χτίσουν τα δικά τους θεσμικά όργανα, να προωθήσουν τις δικές τους ιδέες και να θεσπίσουν το δικό τους πρόγραμμα. Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε τους συντηρητικούς, ανεξάρτητα από το πόσο συμπαθητικοί μπορεί να φαίνονται, ως προς την διάσωση του πολιτισμού μας.

ΚΟ / πηγή