Εάν μια ταινία είναι κατά των μαύρων λέγεται «ρατσιστική». Εάν είναι κατά των μουσουλμάνων λέγεται «ισλαμοφοβική». Εάν είναι κατά των γυναικών λέγεται «μισογυνική». Εάν είναι κατά των λευκών χριστιανών ανδρών λέγεται «καταπληκτική τηλεοπτική σειρά»

Η αμερικανική τηλεοπτική σειρά 10 επεισοδίων “The Handmaid’s Tale”, που ξεκίνησε να μεταδίδεται στις ΗΠΑ από το συνδρομητικό streaming κανάλι Hulu (το 30% το έχει η Disney) τον Απρίλιο του 2017, βασίζεται στο ομώνυμο ‘δυστοπικό’ sci-fi μυθιστόρημα του 1985 της Καναδέζας φεμινίστριας αριστερής άθεης συγγραφέως Margaret Atwood (φώτο κάτω).
 Πρωταγωνιστεί η αμερικανίδα ηθοποιός Elisabeth Moss, που ανήκει στην αίρεση της Σαηεντολογίας και αποκαλεί τον εαυτό της «φεμινίστρια». Θεωρείται βέβαιο ότι η «πετυχημένη» αυτή σειρά θα βρει τον δρόμο της -αργά ή γρήγορα- προς την Ευρώπη, ώστε και οι ευρωπαίοι μαζάνθρωποι να την απολαύσουν στις μικρές τους οθόνες.
Το “The Handmaid’s Tale” είχε εμφανισθεί ως κινηματογραφική ταινία και το 1990, με γνωστά ονόματα μάλιστα, όπως η Natasha Richardson (ως Kate/Offred), η Faye Dunaway (Serena Joy), ο Robert Duvall (The Commander, Fred), ο Aidan Quinn (Nick) και η Elizabeth McGovern (Moira). Η εποχή εκείνη προφανώς δεν προσφερόταν για την αριστερή φεμινιστική αντι-λευκή φρενίτιδα που σαρώνει τα πάντα σήμερα και για αυτό, παρά το αξιόλoγο cast, η ταινία του 1990 έμεινε γενικώς άγνωστη. Προσέξτε μόνο (κάτω) την σημαία της «Δημοκρατίας της Gilead»….
Η πλοκή του μυθιστορήματος είναι ότι μετά από έναν περιορισμένης έκτασης πυρηνικό πόλεμο με τους Σοβιετικούς ή κάποια οικολογική καταστροφή – τέλος πάντων δεν είναι σαφές τι ακριβώς έγινε – οι περισσότερες γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν γίνει στείρες. Τότε γίνεται πραξικόπημα από την χριστιανική δεξιά και οι ΗΠΑ μετατρέπονται σε μια λευκή θεοκρατική χριστιανική φονταμενταλιστική πατριαρχική μισογυνιστική ολοκληρωτική πολιτεία (που λέγεται Gilead), όλες οι γυναίκες υποχρεώνονται να σταματήσουν να εργάζονται, τα δικαιώματά τους ακυρώνονται έτσι ώστε να κρατούνται κυριολεκτικά γυμνές και στην κουζίνα, ενώ οι ανώτερες τάξεις της λευκής φονταμενταλιστικής χριστιανικής κυβέρνησης παίρνουν τις γόνιμες γυναίκες για να κάνουν μαζί τους παιδιά. Οι περισσότερες από αυτές τις γόνιμες σκλάβες είναι πολιτικές κρατούμενες – φεμινίστριες, λεσβίες, θρησκευτικές μειονότητες, που ήταν γνωστό ότι ήταν αντίθετες με τις αξίες του καθεστώτος. Το καθεστώς είναι ένα είδους «χριστιανικού» ISIS με εξευτελισμούς γυναικών, βιασμούς, βασανιστήρια, κόψιμο χεριών και δαχτύλων, βγάλσιμο ματιών και λοιπά.
Έχουμε θα λέγαμε ένα μείγμα από “Scarlet Letter” (“Άλικο Γράμμα”), “Brave New World”, “1984” με πρακτικές ISIS και ολίγον άρωμα Βόρειας Κορέας.

Με εμάς ποτέ θα ασχοληθεί κανένας κουλτουριάρης λίμπεραλ; Αλλά επειδή έχουμε να κάνουμε με αριστερή καραμπινάτη προπαγάνδα, ας βγάλουμε τα “ενοχλητικά” (ISIS και Βόρεια Κορέα) και ας αφήσουμε τον θεατή να πιστέψει ότι το καθεστώς όπου οι γυναίκες κακοποιούνται, βιάζονται, ξυλοφορτώνονται και ταπεινώνονται, οι λεσβίες απαγχονίζονται δημόσια, οι κλειτορίδες κόβονται, το διάβασμα για τις γυναίκες, είναι απαγορευμένο και τους επιτρέπεται να μιλάνε μόνο για ψώνια ή τον καιρό, η εμφάνισή τους είναι πανομοιότυπη και αυστηρά σεμνή, (κόκκινα μακριά φορέματα και λευκά καπέλα, για να κρύβουν τα πρόσωπα τους), περπατούν αργά και σταθερά, κοιτάζοντας μόνο μπροστά τους, δεν απεικονίζουν κάποια ισλαμική κοινωνία, αλλά μια…. χριστιανική.  ΘΑ μπορούσαν όλοι αυτοί να είναι χριστιανοί. Δεν θα μπορούσαν; Επίσης, οι γυναίκες στην “Δημοκρατία της Gilead” δεν έχουν πλέον δικό τους όνομα, αλλά παίρνουν τα ονόματα των αντρών που τις “κατέχουν” – για παράδειγμα, η πρωταγωνίστρια που λέγεται June, γίνεται “Offred” επειδή είναι “του Fred” (κάτι σαν το δικό μας Γιώργαινα, Θανάσαινα κλπ).
Περιττό να πούμε ότι και σε αυτή την ταινία οι “καλοί” χαρακτήρες είναι μαύροι ή λεσβίες, ενώ η πρωταγωνίστρια είναι παντρεμένη με μαύρο και έχουν και παιδάκι (σκουρόχρωμο και κοριτσάκι!). Και όλοι οι “κακοί” είναι λευκοί.

Οι στείρες γυναίκες είναι είτε σύζυγοι ισχυρών ανδρών, είτε υπηρέτριές τους. Οι γόνιμες γυναίκες είναι “handmaids” (δούλες), αναγκασμένες να υποβληθούν σε τελετουργικό βιασμό με την ελπίδα ότι θα φέρουν παιδιά για την άρχουσα τάξη. Όταν το κάνουν, ο πατέρας και η σύζυγος τους παίρνουν το παιδί τους. Στη συνέχεια τις στέλνουν να ζουν με ένα άλλο ζευγάρι και να κάνουν το ίδιο πράγμα ξανά, παράγοντας παιδιά που είναι βιολογικά δικά τους αλλά δίνονται στις προνομιούχες, στείρες γυναίκες και τους συζύγους τους.
Στην θεοκρατία του The Handleid’s Tale βλέπουμε τα παιδιά να χωρίζονται βίαια από τους γονείς τους. Επίσης, οι έχουσες ομοφυλοφιλικές τάσεις, ονομάζονται «προδότριες του φύλου» (gender traitors). Η ομοφυλοφιλική δραστηριότητα τιμωρείται με θάνατο. Η Moria στο έργο, είναι και μαύρη και ομοφυλόφιλη και ακτιβίστρια. Η ηθοποιός που την υποδύεται (Samira Wiley) είναι όντως ομοφυλόφιλη και μάλιστα “παντρεμένη” με γυναίκα.  Η Ofglen (Emily), που συνάπτει σχέση με άλλη γυναίκα, υποβάλλεται σε ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων έτσι ώστε να “μην θέλει αυτό που δεν μπορεί να έχει”. Ο διοικητής Warren καταδικάζεται σε κόψιμο χεριών επειδή είχε σχέση με τη γυναίκα του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Στην εποχή μας με μια χριστιανική δεξιά στις ΗΠΑ να είναι τελειωμένη ή να βρίσκεται σε πλήρη εξασθένιση και ένα φανατικό ισλάμ να εξαπλώνεται ραγδαίως στην Δύση και να ισχυροποιείται (με τις ευχές των «προοδευτικών» κυβερνήσεων), επιβάλλοντας τον σκοταδιστικό νόμο της Σαρία, με μια χοντροειδέστατη προπαγάνδα υπέρ της ομοφυλοφιλίας, του φεμινισμού και κάθε αριστερής “προοδευτικής” αρλουμπολογίας, με μια συστηματική λυσσαλέα κρατική και παρακρατική επίθεση σε κάθε παράδοση, με ομοφυλόφιλους σε πρωθυπουργικούς θώκους και χριστιανούς σε κελιά, πόσο φυσιολογικό είναι να μεταφερθεί στην οθόνη ένα τέτοιου είδους μυθιστόρημα που γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, την εποχή δηλαδή, της Θάτσερ, της πρώτης θητείας του Regan, και την άνοδο της επιρροής της χριστιανικής δεξιάς των Pat Robertson / Jerry Falwell στις ΗΠΑ; Δεν θέλει πολύ σκέψη. Οι αριστεροί / λίμπεραλ, που ζουν στον δικό τους κόσμο, και θεωρούν οτιδήποτε κινείται έξω από τα όρια του θολού μυαλού τους «φασίστα» και «ναζί», συνηθίζουν να βλέπουν παντού «φαντάσματα» ή επίτηδες τα κατασκευάζουν (το χρήμα ρέει άφθονο γαρ) προκειμένου οι αποβλακωμένες μάζες να παραμείνουν αποβλακωμένες και μάλιστα να αποβλακωθούν ακόμα περισσότερο, ώστε να μην χαλάσει το εκτρωματικό όραμά τους. Η μόνιμη δικαιολογία γιατί τα μυαλά των αριστερών γεννάνε τέτοιου είδους «καλλιτεχνικά» εκτρώματα του είδους The Handleid’s Tale και πουλάνε (με πολύ υψηλές πωλήσεις το βιβλίο), είναι η υστερία που προέκυψε από την άνοδο του Τραμπ (φτυστός ο Χίτλερ για αυτούς) και ένας γενικότερος «φόβος» (οι αριστεροί διακατέχονται από εμμονές και ακατανόητες φοβίες, αλλά τον όρο «-φοβικοί» τον κολλάνε στους άλλους) μήπως σταματήσει ο κόσμος να είναι «προοδευτικός» (δούλος των ορέξεών τους) και επικρατήσει το «μίσος» (όχι το δικό τους) και το «σκοτάδι» (όχι του δικού τους μυαλού).

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ