Διατροφή: Ζωντανά Όπλα Κατά της Αντιγήρανσης

Ισχυρά ζωντανά φάρμακα από την πηγή της νεότητας

Κάθε φρούτο και λαχανικό που τρώμε συμβάλλει χημικά, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, που άλλοτε είναι γνωστός και άλλοτε όχι, στην αναζήτησή μας για την κατάκτηση της «αιώνιας» νεότητας και υγείας. Ας μάθουμε φρούτα και λαχανικά με τεκμηριωμένη αντιγηραντική ισχύ, τα οποία δεν πρέπει να αγνοούμε ούτε και να παραλείπουμε από τη διατροφή μας.

Αυτά που τρώμε καθημερινά, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία και σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, έχουν μεγάλο και μόνιμο αντίκτυπο στην επιβίωσή μας, στην υγεία, στο ρυθμό γήρανσης και στη μακροβιότητά μας. Οι τροφές είναι ουσιαστικά ένα σύνολο χημικών ενώσεων μεγάλης πολυπλοκότητας που εισέρχονται στα κύτταρά μας, μεταβάλλοντας τη σύστασή τους και καθορίζοντας την ενεργότητά τους. Μολονότι μπορεί να μην τις βλέπουμε με αυτό τον τρόπο, οι τροφές είναι ισχυρά πακέτα ουσιών με φαρμακολογικές ιδιότητες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των κυττάρων μας. Είναι στο χέρι μας να δώσουμε στα κύτταρά μας τα αντιοξειδωτικά όπλα που χρειάζονται για να έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στις επιθέσεις του χρόνου και των ελευθέρων ριζών που αποτελούν την πρωταρχική αιτία της γήρανσης και των νόσων που σχετίζονται με αυτήν.

Φρούτα και λαχανικά που αποτελούν πανίσχυρα όπλα κατά της αντιγήρανσης

ΤΟ ΑΒΟΚΑΝΤΟ

Είναι ένα από τα φρούτα που έχουν τις ισχυρότερες προστατευτικές ιδιότητες για τα κύτταρα, λόγω της άφθονης γλουταθειόνης που περιέχει. Η γλουταθειόνη είναι ένα από τα κυριότερα αντιοξειδωτικά και μεταξύ άλλων εντυπωσιακών ιδιοτήτων που διαθέτει, συμβάλει στην εξουδετέρωση του ιδιαίτερα καταστροφικού λίπους που περιέχεται στις τροφές. Είναι γεγονός ότι το αβοκάντο περιέχει πολύ λίπος, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι «καλό» λίπος κι αποτελείται από μονοακόρεστα λιπαρά, τα οποία είναι ανθεκτικά στην οξείδωση. Επίσης, η κατανάλωση αβοκάντο μειώνει και βελτιώνει την ποιότητα της χοληστερόλης του αίματος καλύτερα από οποιαδήποτε δίαιτα με χαμηλά λιπαρά. Το φρούτο αυτό είναι πλούσιο σε κάλιο που έχει αγγειοπροστατευτικές ιδιότητες.

Το αβοκάντο είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνη C, βιταμίνη Κ, βιταμίνη Ε, καροτενοειδή, φυτικές ίνες, μαγνήσιο, κάλιο, μαγγάνιο, χαλκό και μονοακόρεστα λιπαρά. Ένα μέτριο (200 γρ.) αβοκάντο έχει 322 θερμίδες περίπου. Το αβοκάντο περιέχει μια σημαντική ποσότητα σε καροτενοειδή, όπως η γλυκοπατάτα, τα καρότα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά κ.α. Το σημαντικό και διαφορετικό είναι ότι τα καροτενοειδή απορροφούνται καλύτερα από τον οργανισμό σε συνδυασμό με το λίπος. Έτσι, τα αβοκάντο έχουν καλύτερη απορρόφηση καροτενοειδών σε σύγκριση με άλλα λαχανικά τα οποία θα πρέπει να τα καταναλώνουμε σε συνδυασμό με άλλες τροφές που περιέχουν λιπαρά, για την καλύτερη απορρόφησή τους. Επιπλέον, το αβοκάντο όχι μόνο συμβάλει στην απορρόφηση των καροτενοειδών αλλά βελτιώνει τη μετατροπή των συγκεκριμένων καροτενοειδών (σημαντικότερο το β-καροτένιο) σε ενεργό βιταμίνη Α.

Το αβοκάντο είναι πλούσιο σε φυτοθρεπτικά συστατικά και ειδικότερα ο πολτός που βρίσκεται κοντά στη φλούδα του, τα οποία προστατεύουν τον οργανισμό από τις κυτταρικές βλάβες και τις ασθένειες. Σε πρόσφατη έρευνα σχετικά με το αβοκάντο και τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, βρέθηκαν μερικά σημαντικά οφέλη για την υγεία, τα οποία ίσως να είναι μοναδικά για αυτό το τρόφιμο. Το αβοκάντο είναι ένα τρόφιμο πλούσιο σε λιπαρά. Ένα φλιτζάνι αβοκάντο που αντιστοιχεί σε μια μερίδα, παρέχει 22 γρ. λίπους, και αυτά τα 22 γρ. αντιπροσωπεύουν το 82% των συνολικών θερμίδων του αβοκάντο.

Επιπλέον, η ίδια ποσότητα αβοκάντο περιέχει 165 mg ω-3 λιπαρά οξέα και 2534 mg ω-6 λιπαρά οξέα, μια αναλογία 15:1 υπέρ των ω-6 λιπαρών οξέων, η οποία δεν είναι και τόσο ευνοϊκή. Ωστόσο, παρά τα χαρακτηριστικά αυτά, η κατανάλωση αβοκάντο στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, βελτιώνει τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης στο αίμα και μειώνει τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες στην κυκλοφορία του αίματος. Σε μια συγκεκριμένη ερευνητική μελέτη, οι συμμετέχοντες δύο ομάδων εφάρμοσαν μια δίαιτα με την ίδια συνολική αναλογία σε θρεπτικά συστατικά, και συγκεκριμένα με 34% λίπος. Στην μια μόνο ομάδα συμπεριλήφθηκε ένα αβοκάντο την ημέρα και το συμπέρασμα ήταν ότι αυτή η ομάδα που κατανάλωνε το αβοκάντο είχε καλύτερα αποτελέσματα από άποψη επιπέδων λιπιδίων στο αίμα.

Οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν ότι τα υψηλά επίπεδα μονοακόρεστων λιπαρών οξέων που βρίσκονται στο αβοκάντο, ειδικά το ελαϊκό οξύ, παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτά τα καρδιαγγειακά οφέλη. Ένα φλιτζάνι αβοκάντο περιέχει περίπου 15 γρ. μονοακόρεστα λιπαρά οξέα από τα συνολικά 22 γρ. λίπους, δηλαδή το 68% προέρχονται από τα μονοακόρεστα λιπαρά. Επιπλέον, περιέχει 2,7 γρ. πολυακόρεστα λιπαρά (ω-6 και ω-3 λιπαρά οξέα) και 3,2 γρ. κορεσμένα λιπαρά οξέα. Αυτό το υψηλό επίπεδο μονοακόρεστων λιπαρών συγκαταλεγεί το αβοκάντο στην ίδια διατροφική κατηγορία με τις ελιές, οι οποίες παρέχουν περίπου 14 γρ. λίπους ανά φλιτζάνι και περίπου το 73% αυτών των γρ. σε μονοακόρεστα.

Σε μια επταετή μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2013 στο Nutrition Journal διαπιστώθηκε ότι το αβοκάντο συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου, το οποίο αναφέρεται σε μια ομάδα παραγόντων κινδύνου που περιλαμβάνει την υπέρταση, την αυξημένη «κακή» χοληστερίνη και τη μειωμένη «καλή» χοληστερίνη, το σακχαρώδη διαβήτη και την παχυσαρκία. Εξαιτίας της υψηλής συγκέντρωσης του σε κάλιο, το αβοκάντο βοηθάει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης του αίματος. Ένα μέτριο αβοκάντο (200 γρ.) παρέχει το 28% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε κάλιο.

Εκτός από υψηλό ποσοστό μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, το αβοκάντο προσφέρει επιπλέον και κάποιες άλλες μοναδικές ιδιότητες. Μας παρέχει φυτοστερόλες όπως των β-σιτοστερόλη, καμπεστερόλη και στιγμαστερόλη. Αυτή η ιδιαίτερη ομάδα λιπαρών έχει αποδειχθεί ότι παρέχει σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες στον οργανισμό μας, όπως για παράδειγμα στο καρδιαγγειακό μας σύστημα.

Όσον αφορά την περίπτωση του κορεσμού και διαχείρισης του σωματικού βάρους, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν βελτιωμένο αίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης μετά από την κατανάλωση ενός γεύματος που περιείχε αβοκάντο. Επιπλέον, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και το συνολικό λίπος του σώματος μειώθηκε μετά από έξι εβδομάδες κατανάλωσης ενός γεύματος που περιείχε 1,3 φλιτζανιού αβοκάντο την ημέρα. Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής με περιορισμένο αριθμό θερμίδων (περίπου 1.700 θερμίδες ανά ημέρα). Έτσι, φαίνεται ότι το αβοκάντο αποτελεί σημαντική τροφή για τη διαχείριση του βάρους, αλλά μόνο εάν το συνολικό πρόγραμμα διατροφής είναι καλά μελετημένο, ισορροπημένο και λαμβάνεται υπόψιν το συνολικό ποσό της πρόσληψης τροφής.

Το αβοκάντο περιέχει σημαντική ποσότητα σε λουτεΐνη, η οποία συμβάλει στην πρόληψη της γεροντικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, προστατεύουν τα μάτια από τα βλαβερά κύματα φωτός υψηλής ενέργειας (π.χ. υπεριώδεις ακτίνες του ηλιακού φωτός) και σχετίζονται γενικότερα με την καλύτερη όραση.

ΤΟ ΜΗΛΟ

Το μήλο είναι ένα φρούτο με ευεργετικές ιδιότητες και μεγάλη θρεπτική αξία, ιδιαίτερα αντιοξειδωτικών ουσιών. Κάποτε τα μήλα θεωρούνταν τα πιο θρεπτικά φρούτα, γι’ αυτό επικράτησε η ρήση «ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα». Στην πραγματικότητα, όμως, τα μήλα έχουν λιγότερες βιταμίνες από πολλά άλλα φρούτα, αν και περιέχουν βιταμίνες C και Α, αλλά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη και φυτικές ίνες. Ένα μήλο έχει 52 θερμίδες ανά 100γρ.

*Αντιοξειδωτικά: Τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες μελέτες σχετικά με τα μήλα αφορούν τις πολυφαινόλες που περιέχουν. Οι πολυφαινόλες είναι σημαντικές έγχρωμες, αντιοξειδωτικές ουσίες που βρίσκονται στα φυτά και τα προστατεύουν από το στρες, την υπεριώδη ακτινοβολία και τις μολύνσεις. Η ισορροπία των φυτοθρεπτικών συστατικών στα μήλα θεωρείται πλέον μοναδική από ερευνητές σε σχέση με το τι νόμιζαν στο παρελθόν. Όσον αφορά τις φλαβονόλες, υποομάδα των φυτοθρεπτικών συστατικών, η κερκετίνη είναι από τα κύρια θρεπτικά συστατικά των μήλων και μάλιστα βρίσκεται σε υψηλότερη συγκέντρωση στη φλούδα από ότι στη σάρκα του μήλου.

Άλλες σημαντικές φλαβονόλες που περιέχει το μήλο είναι η καμφερόλη (kaempferol) και η μυρικετίνη. Εάν τα μήλα έχουν κόκκινο χρώμα, αυτό οφείλεται στις ανθοκυανίνες που περιέχονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στη φλούδα. Όσο εντονότερα κόκκινα είναι τα μήλα τόσο περισσότερες ανθοκυανίνες περιέχουν. Από πλευράς πολυφαινολών, η επικατεχίνη είναι το κύριο θρεπτικό συστατικό που βρίσκεται στα μήλα, ενώ το φλαβονοειδές φλοριτζίνη αντιπροσωπεύει 98% των φλαβονοειδών που περιέχονται στους σπόρους των μήλων. Τα αντιοξειδωτικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά στο καρδιαγγειακό μας σύστημα, έχουν την ικανότητά να μειώνουν τον κίνδυνο του άσθματος και καρκίνου του πνεύμονα.

*Καρδιαγγειακά οφέλη: Τα καρδιαγγειακά οφέλη των μήλων είναι καλά τεκμηριωμένα σε ερευνητικές μελέτες, και συνδέονται στενά με τρεις πτυχές των θρεπτικών συστατικών των μήλων: την περιεκτικότητά τους σε νερό, τις διαλυτές φυτικές ίνες (πηκτίνη), και ασυνήθιστο μείγμα των πολυφαινολών που περιέχουν. Έτσι, τα μήλα έχουν την ιδιότητα να μειώνουν την ολική χοληστερόλη και την LDL-χοληστερόλη. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα σε κερσετίνη (Quercetin) των μήλων παρέχει επίσης στο καρδιαγγειακό μας σύστημα αντιφλεγμονώδη οφέλη. Η κερσιτίνη αναστέλλει την δράση των φλεγμονωδών μεσολαβητών και ορισμένων ενζύμων, όπως της λιποξιγενάσης, και την απελευθέρωση της ισταμίνης, η οποία προκαλεί συμφόρηση, από τα βασεόφιλα και μαστοκύτταρα.

*Ρύθμιση του σακχάρου αίματος: υπάρχουν τρεις διαφορετικοί παράμετροι στα μήλα που βοηθούν στη ρύθμιση σακχάρου του αίματος.

*Η επιβράδυνση της πέψης των υδατανθράκων. Η κερσετίνη καθώς και άλλα φλαβονοειδή που βρίσκονται στα μήλα αναστέλλουν την πέψη υδατανθράκων-ενζύμων, όπως άλφα-αμυλάση και α-γλυκοσιδάση. Όταν αυτά τα ένζυμα αναστέλλονται, οι υδατάνθρακες διασπώνται δυσκολότερα σε απλά σάκχαρα, με αποτέλεσμα να προσλαμβάνεται μικρότερο φορτίο σακχάρων στο αίμα.

*Μείωση της απορρόφησης της γλυκόζης: Οι πολυφαινόλες των μήλων έχουν την δυνατότητα να μειώνουν το ρυθμό απορρόφησης της γλυκόζης από το πεπτικό σύστημα μας. Δηλαδή και αυτή η ιδιότητα στα μήλα μειώνει το φορτίο της ζάχαρης στο αίμα. Οι πολυφαινόλες των μήλων ενεργοποιούν τους κυτταρικούς υποδοχείς ινσουλίνης (μυϊκά κύτταρα) και δρουν εντός των κυττάρων σε συνέργεια με την ινσουλίνη στην εναπόθεση γλυκόζης στους σκελετικούς μύες και στο λιπώδη ιστό.

*Αντικαρκινικά οφέλη: Παρά το γεγονός ότι ορισμένα αποτελέσματα ερευνών έχουν δείξει τα οφέλη του μήλου για πολλούς διαφορετικούς τύπους καρκίνου (ιδίως του καρκίνου του παχέος εντέρου και του καρκίνου του μαστού), οι έρευνες που ξεχωρίζουν είναι για τα οφέλη του μήλου στον καρκίνο του πνεύμονα. Αν και οι ερευνητές δεν είναι ακόμα βέβαιοι γιατί τα μήλα είναι τόσο στενά συνδεδεμένα με τη μείωση του κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα, παρόλα αυτά η αντιοξειδωτική και η αντιφλεγμονώδη δράση τους σίγουρα εμπλέκονται.

*Οφέλη κατά του άσθματος: Πολλαπλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση μήλου σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο του άσθματος. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα ερευνών ήταν ακόμα ισχυρότερα. Σε μια μελέτη, τα μήλα έδειξαν σημαντικότερη μείωση του κινδύνου άσθματος από τη συνολική κατανάλωση συνδυασμών φρούτων-λαχανικών! Όπως και τα αντικαρκινικά οφέλη των μήλων, έτσι και τα οφέλη κατά του άσθματος συνδέονται σίγουρα με τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στα μήλα. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό να οφείλονται και σε κάτι άλλο το οποίο δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί διότι τα μήλα ξεχωρίζουν σε σχέση με άλλα φρούτα στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων υγείας.

Σύμφωνα με μελέτες τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση των μήλων σχετίζονται με την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας του ματιού και νευροεκφυλιστικών προβλημάτων (π.χ. νόσο Alzheimer). Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι η φλούδα του μήλου που περιέχει μια μοναδική πολυφαινόλη, τη Phloridzin, βοηθάει στην πρόληψη της οστικής απώλειας.

ΤΑ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Το πορτοκάλι είναι τόσο πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, ώστε οι υπεύθυνοι στο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ το χαρακτήρισαν ως το πλήρες πακέτο που περιλαμβάνει κάθε κατηγορία γνωστών, φυσικών ουσιών που δρουν ως αναστολείς του καρκίνου, όπως είναι τα καροτενοειδή, τα τερπένια, τα φλαβονοειδή και η βιταμίνη C. Το γκρέιπφρουτ διαθέτει επίσης ένα μοναδικό είδος φυτικών ινών, ιδιαίτερα στις μεμβράνες του, αλλά και στους θύλακες του χυμού του, που μειώνουν δραματικά τη χοληστερόλη και μπορούν ακόμα και να αναστρέψουν τη διαδικασία της αρτηριοσκλήρωσης. Το γκρέιπφρουτ περιέχει επίσης υψηλή συγκέντρωση γλουταθειόνης, του πρωτεύοντος αντιοξειδωτικού που καταπολεμά κάθε είδους βλάβη που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες στα κύτταρα, αναχαιτίζοντας έτσι τη γήρανση του οργανισμού.

Τα μανταρίνια, όπως και τα πορτοκάλια, αποτελούν πολύτιμες πηγές σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά, όπως νεραντζινίνη, νερανζίνη, εσπερετίνη, βιταμίνη Α, καροτένια, ξανθίνη και λουτεΐνη. Όμως στην πραγματικότητα, παρέχουν αρκετές φορές υψηλότερες συγκεντρώσεις αντιοξειδωτικών από ό,τι τα πορτοκάλια.

Το μανταρίνι είναι πλούσια πηγή σε βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) η οποία είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Ένα μεσαίου μεγέθους μανταρίνι παρέχει το 39% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C. Η βιταμίνη C είναι ένα από τα ισχυρά φυσικά αντιοξειδωτικά, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο στην σύνθεση του κολλαγόνου, την επούλωση των πληγών, έχει αντιιική και αντικαρκινική δράση, και συμβάλει στην πρόληψη νευροεκφυλιστικών παθήσεων, αρθρίτιδα, πυρετό, κρυολόγημα κλπ., απομακρύνοντας τις ελεύθερες ρίζες από το σώμα.

Επιπλέον, η βιταμίνη C βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου από τα τρόφιμα γιατί μετατρέπει τον τρισθενή σίδηρο σε δισθενή, δημιουργώντας ένα απορροφήσιμο σύμπλεγμα. Τα μανταρίνια περιέχουν διαλυτές και αδιάλυτες φυτικές ίνες, όπως ημικυτταρίνες, πηκτίνες κλπ., οι οποίες εμποδίζουν την απορρόφηση της χοληστερόλης στο έντερο και συμβάλουν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Αυτά τα μικρά, αρωματικά εσπεριδοειδή παρέχουν το 6% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε φυτικές ίνες ανά μεσαίου μεγέθους μανταρίνι.

Εκτός των παραπάνω θρεπτικών συστατικών, το μανταρίνι παρέχει το 12% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη Α, 4% σε θειαμίνη, βιταμίνη Β6 και φυλλικό οξύ, και 2% σε ριβοφλαβίνη, νιασίνη και παντοθενικό οξύ. Τα μανταρίνια επίσης στον οργανισμό μας ορισμένα σημαντικά μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ένα μεσαίου μεγέθους μανταρίνι παρέχει 3% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε ασβέστιο, κάλιο και μαγνήσιο. Παρέχει επίσης 2% σε φωσφόρο, χαλκό και μαγγάνιο, ενώ δεν περιέχει σχεδόν καθόλου νάτριο.

ΤΑ ΚΑΡΟΤΑ

Τα καρότα είναι πολύ γνωστά για τις ιδιότητές τους να καταπολεμούν τις νόσους που σχετίζονται με τη γήρανση. Μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε ότι οι γυναίκες που έτρωγαν καρότα τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα αντιμετώπιζαν μειωμένο κατά 68% κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου! Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι η κατανάλωση δύο καρότων ημερησίως μείωσε την αρτηριακή πίεση των αντρών κατά 10%. Αναρίθμητες μελέτες επισημαίνουν τις εξαιρετικές ιδιότητες της β-καροτίνης, της κυριότερης αντιοξειδωτικής βιταμίνης του καρότου, κατά της γήρανσης και διαφόρων νόσων.

Η κατανάλωση β-καροτίνης, σε ποσότητα ισοδύναμη με αυτή που περιέχεται σε ένα καρότο μεσαίου μεγέθους, καθημερινά μείωσε κατά το ήμισυ τον κίνδυνο καρκίνου των πνευμόνων, ακόμα και στους πρώην μακροχρόνιους φανατικούς καπνιστές. Τα άτομα που έχουν χαμηλά επίπεδα β-καροτίνης στο αίμα τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα και να προσβληθούν από διάφορες μορφές καρκίνου, να πεθάνουν ή να υποστούν αναπηρία έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Η β-καροτίνη προστατεύει επίσης τους οφθαλμούς από διάφορες νόσους που καταστρέφουν την όραση και σχετίζονται με την αύξηση της ηλικίας. Η πορτοκαλόχρωμη χρωστική ενισχύει επίσης τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ένα καρότο μεσαίου μεγέθους περιέχει περίπου 6 mg β-καροτίνης. Αν θέλετε μία πραγματική τονωτική ένεση β-καροτίνης, δοκιμάστε να πιείτε χυμό καρότου. Ένα ποτήρι χυμός καρότου περιέχει 24 mg β-καροτίνης.

ΤΟ ΣΚΟΡΔΟ

Ενα λαχανικό με πληθώρα θεραπευτικές ιδιότητες και οφέλη στην υγεία. Ποιο είναι το πιο φυσικό «αντί» που υπάρχει στον κόσμο; Αντισηπτικό, αντιβιοτικό, αντιτοξικό, αντιμικροβιακό, βακτηριοκτόνο (σκοτώνει τον βάκιλο του Κώχ -φυματίωση) και αντικαρκινικό είναι μόνο το σκόρδο. Είναι τόσο πολλές μάλιστα οι θαυματουργές του επιπτώσεις στην υγεία των φανατικών φίλων του ώστε να έχουν γραφτεί ολόκληρα βιβλία ειδικά και μόνο για το σκόρδο! Έχει έντονη οσμή και χαρακτηριστική καυστική γεύση που οφείλεται σε αιθέρια έλαια πλούσια σε θειούχες ενώσεις όπως η αλλιίνη, η αλισίνη και το αχοένιο. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Β1, Β2, Β3 και περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, σελήνιο.

*Αντιοξειδωτική δράση: Ένας ακόμη λόγος για τα ευεργετικά αποτελέσματα του σκόρδου, μπορεί να είναι η ικανότητά του να μειώσει το ποσό των ελεύθερων ριζών που υπάρχουν στο αίμα. Αυτές οι πολυάριθμες ευεργετικές καρδιαγγειακές επιδράσεις του σκόρδου, οφείλονται όχι μόνο στις θειούχες ενώσεις που περιέχει, αλλά και στη βιταμίνη C, στη βιταμίνη Β6, το σελήνιο και το μαγγάνιο.

*Καρδιαγγειακή υγεία: Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει τα πιθανά οφέλη της τακτικής κατανάλωσης σκόρδου σε περιπτώσεις όπως ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, μείωση των τριγλυκεριδίων και της χοληστερόλης. Έτσι, το σκόρδο περιγράφεται ως ένα τρόφιμο που βοηθάει στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης και του σακχαρώδη διαβήτη, καθώς και στη μείωση του κίνδυνου καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Το σκόρδο έχει καρδιαγγειακά οφέλη, παρόλο που δεν συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων της LDL.

*Οστεοαρθρίτιδα: Το σκόρδο μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδής αρθρίτιδας.

*Αντιμικροβιακή και αντιική δράση: Ακόμη μεγάλη σπουδαιότητα κατέχει η θειούχα ένωση αλισίνη που περιέχει το σκόρδο, η οποία έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση σε συνδυασμό με την βιταμίνη C. Σε ερευνητικές μελέτες, έχει αποδειχτεί ότι η αλισίνη είναι αποτελεσματική όχι μόνο εις βάρος των κοινών λοιμώξεων όπως κρυολογήματα και γρίπη, αλλά και κατά ισχυρών παθογόνων μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης, του σταφυλόκοκκου και των βακτηρίων της αλλαντίασης. Οι γιατροί στο Λονδίνο χρησιμοποίησαν με επιτυχία σε προκαταρκτικές έρευνες, το φυσικό συστατικό του σκόρδου αλισίνη σε διάφορες μορφές, κρέμες, χάπια και σαπούνι για την εξάλειψη του μικροβίου του ανθεκτικού σταφυλόκοκκου.

*Αντικαρκινικό: χάρη στις αντισηπτικές για τα έντερα ικανότητες του. Επίσης, η αλισίνη πρέπει να επισημάνουμε ότι λειτουργεί και ενάντια πολλών μορφών καρκίνου του οργανισμού.

*Μεταβολισμό σιδήρου: Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο μπορεί να βελτιώσει το μεταβολισμό του σιδήρου. Ο σίδηρος αποθηκεύεται εντός του κυττάρου και για να μετακινηθεί έξω από το κύτταρο και να επιστρέψει και πάλι πίσω στην κυκλοφορία περνά μέσα από μια πρωτεΐνη που ονομάζεται φερροπορτίνη. Ουσιαστικά, η φερροπορτίνη παίζει ρόλο στην μεταφορά και την ομοιόσταση του σιδήρου. Το σκόρδο έχει την ικανότητα να αυξάνει την παραγωγή φερροπορτίνης στο σώμα μας.

*Τονωτικό: για την καρδιά, τις ταχυκαρδίες, αγγειακούς σπασμούς, κυκλοφορικές ανωμαλίες, αιμορροΐδες, αρτηριοσκλήρωση, υπερπηκτικότητα του αίματος.

*Αντισκληρωτικό: διαλύει το ουρικό οξύ και τους κιρσούς.

*Σπασμολυτικό: σε άσθμα, κοκίτη κα.

*Αντιφυσητικό: ελαττώνει τον τυμπανισμό, διώχνει τα αέρια από το στομάχι και τα έντερα.

*Αντιδιαβητικό: ρυθμίζει την ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα.

*Ανθελμινθικό: για τα παράσιτα των εντέρων.

*Διουρητικό: πολύτιμο σε ολιγουρία, υδρωπικία.

*Σε τσιμπήματα από έντομα, σφήκες, μέλισσες κ.α. βγάζουμε το κεντρί και αλείφουμε την πληγή με κοπανισμένο σκόρδο.

ΤΑ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ

Στενός συγγενής του σκόρδου, το κρεμμύδι περιέχει επίσης ποικίλες αντιγηραντικές ιδιότητες. Γεμάτα αντιοξειδωτικές ουσίες, τα κρεμμύδια συμβάλλουν στην αποτροπή του καρκίνου και ιδιαίτερα του καρκίνου του στομάχου, «διευκολύνουν τη ροή του αίματος, ενισχύοντας τα ρεολογικά χαρακτηριστικά του και αποτρέποντας τη δημιουργία θρόμβων» και αυξάνουν τα επίπεδα της καλής HDL χοληστερόλης. Τα κόκκινα και τα κίτρινα κρεμμύδια (όχι τα άσπρα κρεμμύδια) αποτελούν τις πλουσιότερες διατροφικές πηγές βαλανοκετόνης, ενός εξαίρετου αντιοξειδωτικού που είναι ιδιαίτερα γνωστό για την ιδιότητά του να απενεργοποιεί τις ουσίες που προκαλούν καρκίνο, να αναστέλλει τα ένζυμα που συμμετέχουν στην ανάπτυξη του καρκίνου, καθώς και για την αντι- φλεγμονώδη, αντιβακτηριακή, αντιμυκητιακή και αντι-ιική δράση.

Η βαλανοκετόνη εμποδίζει επίσης τη μετατροπή της κακής LDL χοληστερόλης στην τοξική μορφή που επιτίθεται στις αρτηρίες. Μελέτες έδειξαν ότι τα κρεμμύδια καταπολεμούν την ικανότητα των λιπών, όπως είναι το βούτυρο, να εκκινούν τις διαδικασίες σχηματισμού θρόμβων που φράσσουν τις αρτηρίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα άλογα τα κρεμμύδια χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για να διαλύσουν τους θρόμβους στο αίμα.

ΤΟ ΛΑΧΑΝΟ

Όπως και το μπρόκολο, το λάχανο είναι ένα σταυρανθές λαχανικό με σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Όπως έδειξε μια κλασική μελέτη, οι άντρες που κατανάλωναν λάχανο μία φορά την εβδομάδα είχαν 66% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε σχέση με αυτούς που κατανάλωναν λάχανο μόλις μία φορά το μήνα. Το λάχανο φαίνεται επίσης ότι προστατεύει από τον καρκίνο του στομάχου και τον καρκίνο του μαστού. Ένα συγκεκριμένο αντιοξειδωτικό που βρίσκεται στο λάχανο, η ινδόλη-3-καρβινόλη, επιταχύνει την αποβολή μίας επιβλαβούς μορφής οιστρογόνων που ευνοεί την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού.

*Αντιοξειδωτική δράση: το λάχανο είναι μια καλή πηγή βήτα-καροτίνης, βιταμίνης C, φυτικών ινών και μαγγανίου. Λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας του σε πολυφαινόλες κατατάσσεται στα κορυφαία λαχανικά που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Για παράδειγμα το μισό φλιτζάνι λευκό λάχανο παρέχει περίπου 50 mg πολυφαινόλες, ενώ η ίδια ποσότητα κόκκινο λάχανο παρέχει περίπου 30 mg πολυφαινόλες (ανθοκυανίνες) με αντιφλεγμονώδεις δράσεις.

*Αντικαρκινική δράση: το λάχανο έχει αποδειχτεί ότι μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, ιδιαίτερα εκείνων του παχέος εντέρου και αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του μαστού. Αυτό είναι πιθανώς οφείλεται λόγω της υψηλής συγκέντρωσης στα φυτά (μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το κουνουπίδι και πράσινο λάχανο) των ουσιών που είναι γνωστές ως γλυκοζινολικών και μεταβολίζονται από το σώμα σε ισοθειοκυανάτες (ITC), ενώσεις που φαίνεται πως εκδηλώνουν ισχυρή αντικαρκινική δράση. Οι ισοθειοκυανάτες είναι μια πολύ γνωστή ομάδα παραγόντων που φαίνεται να στοχεύουν και να αποκλείουν το μεταλλαγμένο γονίδιο p53, που συνδέεται με την ανάπτυξη καρκίνου. Το γονίδιο p53 κατέχει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση του κυτταρικού κύκλου, διατηρώντας τη γενετική σταθερότητα. Το p53 δρα ως μοριακός διακόπτης που ενεργοποιεί τον μηχανισμό κυτταρικού ελέγχου πριν από τη μετάβαση του κυτταρικού κύκλου από τη φάση G1 στην S και έχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης της μεταγραφής γονιδίων στόχων.

*Καρδιαγγειακή υγεία: το λάχανο βοηθάει στη μείωση της χοληστερίνης, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων. Αυτό συμβαίνει επειδή το λάχανο έχει την ικανότητα να δεσμεύει τα χολικά οξέα που εκκρίνονται από τη χολή κατά τη διαδικασία της πέψης με αποτέλεσμα να μειώνεται η συγκέντρωση χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει διότι η μειωμένη κυκλοφορία των χολικών οξέων στο αίμα οδηγεί στη χρήση χοληστερόλης για την εκ νέου σύνθεσή τους αλλά και σε μειωμένη απορρόφηση του λίπους της διατροφής. Ακόμη, σύμφωνα με μελέτη το μαγειρεμένο λάχανο στον ατμό ενισχύει τη δεσμευτική ικανότητα χολικών οξέων σε σύγκριση με το ωμό. Η γλυκοζινόλη και οι ισοθειοκυανάτες που περιέχονται στο λάχανο, εκτός από την αντιφλεγμονώδη και αντικαρκινική τους δράση, λειτουργούν υποστηρικτικά σε ενδεχόμενη βλάβη των αιμοφόρων αγγείων.

*Διαδικασία πέψης: ένα φλιτζάνι ωμό λάχανο περιέχει 2,2 γρ. φυτικές ίνες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στην διαδικασία της πέψης, στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας, στη μείωση των επίπεδων σακχάρου στο αίμα και στον μετριασμό της υπερκατανάλωσης τροφής.

Ο Δρ X. Λεόν Μπράντλοου στο Εργαστήριο Στρανγκ Κορνέλ για την Έρευνα κατά του Καρκίνου, που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, βρήκε ότι το 70% μιας μεγάλης ομάδας γυναικών που κατανάλωναν λάχανο άρχισαν να αποβάλλουν τα επικίνδυνα οιστρογόνα από τον οργανισμό τους μέσα σε μόλις πέντε μέρες. Η αποτελεσματική δόση ισοδυναμεί με το ένα πέμπτο έως το ένα τρίτο της ποσότητας ενός μέτριου λάχανου. Το λάχανο τύπου σαβόι (savoy) είναι αυτό που έχει τις πιο ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Προκειμένου να αποκομίσετε όσο το δυνατό περισσότερα αντιγηραντικά οφέλη από το λάχανο και τα άλλα σταυρανθή λαχανικά, προτιμάτε να τα καταναλώνετε ωμά ή ελαφρώς μαγειρεμένα.

ΤΑ ΜΟΥΡΑ

Τα φραγκοστάφυλα, τα βατόμουρα, οι φράουλες, τα σμέουρα είναι γεμάτα αντιοξειδωτικές ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα από την πρόωρη γήρανση. Για παράδειγμα, τα φραγκοστάφυλα έχουν περισσότερες ανθοκυανίνες -μια κατηγορία αντιοξειδωτικών ουσιών- από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο και τριπλάσιες ανθοκυανίνες σε σχέση με τις αμέσως επόμενες πλουσιότερες πηγές αυτών των αντιοξειδωτικών ουσιών που είναι το κόκκινο κρασί και το πράσινο τσάι. Τα φραγκοστάφυλα και τα βατόμουρα συμβάλλουν στην αποτροπή των ουρολοιμώξεων. Επίσης, μια μελέτη έδειξε ότι οι ηλικιωμένοι που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα φραουλών είχαν το μικρότερο ποσοστό καρκίνου όλων των ειδών. Τα μούρα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αντιοξειδωτική βιταμίνη C, που αποτελεί ελιξίριο νεότητας.

Στo βατόμουρο  οι σπόροι περιέχουν φυτοθρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων ελλαγιταννίνες και ανθοκυανίνες, οι οποίες είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά που βοηθούν στην υποστήριξη πολλών λειτουργιών του σώματος και τη συνολική καλή υγεία. Στην πραγματικότητα, τα σμέουρα κατατάσσονται στα 10 πρώτα υψηλής αντιοξείδωσης φρούτα και λαχανικά. Τα Αντιοξειδωτικά αναζητούν και εξολοθρεύουν κύτταρο- καταστροφικές ουσίες, που ονομάζονται ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να έρθουν σε ύπαρξη φυσιολογικά από τον οργανισμό ή από την έκθεση σε περιβαλλοντικές τοξίνες.

Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ελλαγιταννίνες στα περισσότερα μούρα, τα μαύρα σμέουρα περιέχουν τα πιο ισχυρά επίπεδα. Ο σπόρος του μαύρου βατόμουρου είναι μια πλούσια πηγή των πολυακόρεστων ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Η έρευνα έχει δείξει ότι το έλαιο σπόρου του μαύρου βατόμουρου υποστηρίζει πολλές σωματικές λειτουργίες.

*Έχουν πολλή βιταμίνη C: Αρχικά, αποτελούν μια πηγή πλούσια σε βιταμίνη C με διπλάσια περιεκτικότητα από το μύρτιλο. Όπως λέει η διατροφολόγος Ούρσουλα Άρενς, «η βιταμίνη C έχει πολλές σημαντικές λειτουργίες για το σώμα. Είναι ζωτικής σημασίας για το ανοσοποιητικό μας σύστημα και την καρδιαγγειακή υγεία, συμβάλλοντας στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Επιπλέον, βοηθά στη βελτίωση της απορρόφησης του σιδήρου από άλλα τρόφιμα που καταναλώνονται την ίδια στιγμή, με αποτέλεσμα να μειώνει τον κίνδυνο αναιμίας».

*Πλούσια σε φυτικές ίνες: Η Άρενς κάνει λόγο και για το πεπτικό σύστημα λέγοντας ότι «τα μαύρα σμέουρα έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες σε σύγκριση με τα περισσότερα άλλα φρούτα. Οι φυτικές ίνες βοηθούν στη σωστή λειτουργία του εντέρου και στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους, ενώ παράλληλα συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερίνης».

* Σωτήριες τανίνες: Ένα άλλο χαρακτηριστικό των σμέουρων είναι ότι είναι πλούσια σε τανίνες, για τις οποίες η διατροφολόγος του νοσοκομείου Princess Grace στο Λονδίνο Σάρα Ουίλσον, ενημερώνει ότι «σε ενδεχόμενη επαφή τους με το δέρμα, σφίγγουν τους ιστούς, γεγονός που βοηθά στη συστολή των αιμοφόρων αγγείων και κατά συνέπεια στη μείωση της ελαφρούς αιμορραγίας. Οι τανίνες έχουν χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή ιατρική και ως κατάπλασμα για την επούλωση πληγών».

*Αντιοξειδωτικές ανθοκυανίνες: Μια άλλη ιδιότητα είναι ότι περιέχουν ανθοκυανίνες που αποτελούν σύμφωνα με την Άρενς, «φυτικές χρωστικές με αντιοξειδωτικές ιδιότητες, όπως εικάζεται». Μερικές από τις ανθοκυανίνες αναστέλλουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, ενώ περιέχουν και φλαβονοειδή που αποδεδειγμένα δρουν αποτελεσματικά έναντι του καρκίνου του δέρματος και του πνεύμονα.

*Προστατεύει και τα μάτια! Επιπρόσθετα, η λουτείνη που περιέχουν προστατεύει το μάτι δημιουργώντας χρωστικές στην ωχρά κηλίδα, την ευαίσθητη περιοχή στο πίσω μέρος του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, ενώ συμβάλλει και στην πρόληψη οφθαλμικών βλαβών που προκαλεί η υπεριώδης ακτινοβολία.

*Μαγγάνιο για τα κόκαλα: Μία χούφτα μαύρα σμέουρα δίνει σχεδόν το μισό της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σε μαγγάνιο, το οποίο, όπως λέει η Ουίλσον, «βοηθά στη δημιουργία ενός συνδετικού ιστού, ζωτικής σημασίας για την ισχυρή δομή των οστών».

*Φυλλικό (για τα κύτταρα) οξύ: Τέλος, τα μαύρα σμέουρα περιέχουν φυλλικό οξύ, που παίζει σημαντικό ρόλο στην υγιή διαίρεση και ανάπτυξη των κυττάρων. Η πρόσληψή του συνίσταται και για τις έγκυες γυναίκες, καθώς έχει την ιδιότητα να βελτιώνει ανωμαλίες, όπως η δισχιδής ράχη.

ΤΟ ΜΠΡΟΚΟΛΟ

Είναι δύσκολο να περιγράφει κανείς με λίγα λόγια τις αντιγηραντικές ιδιότητες του μπρόκολου. Είναι ένα ευλογημένο λαχανικό που περιέχει ευρεία ποικιλία αντιοξειδωτικών ουσιών. Μια ιδιαίτερα ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία είναι η σουλφοραφάνη (ή θειοραφάνη) που ανακαλύφθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Όταν το συστατικό αυτό του μπρόκολου χορηγήθηκε σε πειραματόζωα, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ενεργότητας των ενζύμων που συμμετείχαν στο σύστημα αποτοξίνωσης των πειραματόζωων και τη μείωση του ποσοστού καρκίνου κατά τα δύο τρίτα.

Το μπρόκολο περιέχει πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες, όπως είναι η βιταμίνη C, η β-καροτίνη, η βαλανοκετόνη, οι ινδόλες, η γλουταθειόνη και η λουτεΐνη. Το μπρόκολο αποτελεί επίσης μία από τις πλουσιότερες πηγές χρωμίου, ενός μεταλλικού ιχνοστοιχείου που είναι γνωστό ότι συμβάλλει στην παράταση της ζωής και στην προστασία έναντι των δεινών που προκαλούν η μη ρυθμισμένη ινσουλίνη και τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Στις γυναίκες, το μπρόκολο βοηθά το σώμα να αποβάλει τα επιβλαβή οιοτρογόνα που ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου. Επίσης, αυτοί που καταναλώνουν μπρόκολο έχουν μικρότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου και των πνευμόνων, καθώς και μικρότερα ποσοστά καρδιαγγειακής νόσου. Η κατανάλωση μπρόκολου έχει ακόμα συσχετιστεί με την παράταση του χρόνου επιβίωσης στους ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο των πνευμόνων.

Είναι σημαντικό ότι περισσότερες από 300 ερευνητικές μελέτες έχουν διεξαχθεί γύρω από αυτή την προστατευτική δράση του μπρόκολου, την θρεπτική του αξία και την ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου, καθώς και με τα προβλήματα μεταβολισμού στο σώμα (οξειδωτικό στρες, φλεγμονή).

*Μπρόκολο και καρκίνος: Ερευνητές από το University of California, Berkeley στην Αμερική, βρήκαν ότι η κατανάλωση μπρόκολου συμβάλλει στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Συγκεκριμένα η μάσηση μίας ουσίας που υπάρχει στο μπρόκολο (indole-3-carbinol), τη μετατρέπει σε μία άλλη ουσία που από πολλούς επιστήμονες θεωρείται το πιο γνωστό φυσικό αμυντικό όπλο του ανθρώπου κατά του καρκίνου την 3,3’-diindolylmethane (DIM). Η ουσία αυτή έχει ήδη αποδειχθεί από προηγούμενες μελέτες ότι εμποδίζει τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων του μαστού και επίσης εμποδίζει την τεστοστερόνη, την ορμόνη που συμβάλλει στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στον προστάτη.

*Μπρόκολο και ανοσοποιητικό σύστημα: Μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Nutritional Biochemistry έρχεται να προσθέσει μία ακόμα ευεργετική δράση στη DIM. Πιο συγκεκριμένα, η ουσία αυτή ρυθμίζει την έκκριση των κυτοκινών, ορμονών που συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Παράλληλα, οι επιστήμονες στην έρευνα βρήκαν ότι μπορεί έως και να τριπλασιαστεί η παραγωγή ουσιών που καταστρέφουν τα παθογόνα βακτήρια (και τα καρκινικά κύτταρα) με την παρουσία της DIM. Ο μηχανισμός που αφορά την άμυνα του οργανισμού είναι η ενεργοποίηση των μακροφάγων κυττάρων και η έκκριση των προαναφερόμενων ουσιών όταν το σώμα προσβληθεί από κάποιο βακτήριο. Τέλος, οι ερευνητές τονίζουν ότι οι ευεργετικές αυτές ιδιότητες παρατηρήθηκαν μετά από πρόσληψη της DIM από το στόμα και όχι μετά από έγχυση στο αίμα.

*Μπρόκολο και διαβήτης: ερευνητές αναφέρουν ότι οι ενώσεις, όπως η σουλφοραφάνη που βρίσκεται στο μπρόκολο βοηθούν στην αντιμετώπιση της αγγειακής νόσου του διαβήτη (στένωση των αρτηριών).

*Μπρόκολο και αντιφλεγμονώδη οφέλη: Ενώ είναι αλήθεια ότι υπάρχουν περιορισμένες ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων σε λαχανικά όπως το μπρόκολο, είναι επίσης αλήθεια ότι τα επίπεδα των ω-3 λιπαρών οξέων μπορούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξισορρόπηση της φλεγμονώδους δραστηριότητας του ανθρώπινου οργανισμού. Τα 2 φλιτζάνια μπρόκολο παρέχουν περίπου 400 χιλιοστόγραμμα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (με τη μορφή του α-λινολενικού οξέος ή ALA). Επίσης το μπρόκολο περιέχει μια ουσία που ονομάζεται καμπφερόλη, η οποία έχει την δυνατότητα, ειδικά στο εσωτερικό του πεπτικού σωλήνα, να μειώνει τον αντίκτυπο των αλλεργιών που σχετίζονται με τις αλλεργιογόνες ουσίες, με αποτέλεσμα την μείωση του κίνδυνου μιας χρόνιας φλεγμονής.

*Μπρόκολο και πεπτικό: Το μπρόκολο, χάρη στη σουλφοραφάνη που περιέχει, βοηθά στην προστασία της υγείας του βλεννογόνου του στομάχου και φαίνεται ότι καταπολεμά το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, που ενοχοποιείται για την πρόκληση γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους. Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» η σουλφοραφάνη καταπολεμά και τα βακτήρια που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Αποτελεί επίσης πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, συμβάλλοντας έτσι στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και στη μείωση της LDL-χοληστερόλης.

*Μπρόκολο και αντιοξειδωτικά: το μπρόκολο ξεχωρίζει για την διατροφική του αξία και την αντιοξειδωτική του δράση, επειδή είναι εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνη C, E, Α, λουτεϊνη, ζεαξανθίνη, β-καροτένιο, ασβέστιο, μαγγάνιο και του ψευδάργυρο. To μπρόκολο που παράγεται το χειμώνα περιέχει διπλάσια ποσότητα βιταμίνης C σε σύγκριση με το μπρόκολο του καλοκαιριού, ίσως επειδή το φυτό παράγει περισσότερες αντιοξειδωτικές ουσίες για να αμυνθεί απέναντι στο κρύο.

Οι ντομάτες

Η γνωστή σε όλους μας ντομάτα έχει μεγάλη αντιγηραντική ισχύ. Οι ντομάτες αποτελούν την πλουσιότερη και ουσιαστικά τη μοναδική αξιόπιστη πηγή μιας εκπληκτικής αντιοξειδωτικής ουσίας, του λυκοπενίου. Πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία έδειξαν ότι το λυκοπένιο είναι πιο ισχυρό στην εξουδετέρωση συγκεκριμένων ελευθέρων ριζών σε σχέση με τη δημοφιλή β-καροτίνη. Συναρπαστικά νέα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι το λυκοπένιο προστατεύει τις νοητικές και φυσικές λειτουργίες στους ηλικιωμένους.

Επίσης, τα υψηλά επίπεδα λυκοπενίου στο αίμα μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου στο πάγκρεας και στον τράχηλο της μήτρας. Παράλληλα, τα αποτελέσματα νέας ιταλικής έρευνας έδειξαν ότι τα άτομα που κατανάλωναν τις περισσότερες ωμές φρέσκες και βιολογικές ντομάτες είχαν τις μισές πιθανότητες να προσβληθούν από διάφορες μορφές καρκίνου του πεπτικού συστήματος -όπως είναι ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του οισοφάγου, του στομάχου, του ορθού ή του εντέρου- σε σχέση με αυτούς που κατανάλωναν τις λιγότερες ντομάτες.

Τα χημικά συστατικά της ντομάτας, ρ-κουμαρικό οξύ και χλωρογενικό οξύ, καταστέλλουν το σχηματισμό των νιτροζαμινών που προκαλούν καρκίνο. Μόνο οι ντομάτες και το καρπούζι περιέχουν σημαντικές ποσότητες λυκοπενίου. Τα βερίκοκα περιέχουν επίσης πολύ μικρή ποσότητα λυκοπενίου. Το μαγείρεμα και η κονσερβοποίηση των ντοματών δεν καταστρέφουν το λυκοπένιο. Αυτό σημαίνει ότι ο τοματοχυμός, οι κονσερβοποιημένες ντομάτες και όλα τα είδη πουρέ ή σάλτσας ντομάτας αποτελούν ισχυρούς αντιγηραντικούς παράγοντες που προστατεύουν τη νεότητά μας.

ΤΟ ΣΠΑΝΑΚΙ

Αυτό το πράσινο φυλλώδες λαχανικά είναι γεμάτο αντιοξειδωτικές ουσίες. Κατά συνέπεια, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το σπανάκι και τα συστατικά του αναφέρονται συχνά σε διάφορες μελέτες ως παράγοντες που αποτρέπουν πολλές νόσους που οφείλονται στις ελεύθερες ρίζες, όπως είναι ο καρκίνος, τα καρδιακά νοσήματα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, τα εγκεφαλικά επεισόδια, ο καταρράκτης των οφθαλμών, ο εκφυλισμός της ωχρής κηλίδος, ακόμα και διάφορα ψυχιατρικά προβλήματα. Μία από τις κυριότερες αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στο σπανάκι είναι η λουτεΐνη, που θεωρείται εξίσου ισχυρός αντιγηραντικός παράγοντας όσο και η πολύ γνωστή β-καροτίνη.

Ωστόσο, το σπανάκι περιέχει και τις δύο αυτές αντιοξειδωτικές ουσίες. Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας σπανακιού περιορίζει κατά 45% τον κίνδυνο εκφυλισμού της ωχρής κηλίδος του αμφιβληστροειδούς, μίας νόσου που μπορεί να επιφέρει τύφλωση. Η κατανάλωση μίας κούπας ωμό σπανάκι, ή μιοής κούπας βρασμένο σπανάκι, ημερησίως μπορεί να περιορίσει στο ήμιου τις πιθανότητες να προσβληθεί κανείς από καρκίνο των πνευμόνων, ακόμα και στους πρώην μακροχρόνιους φανατικούς καπνιστές. Το σπανάκι είναι επίσης πολύ πλούσιο σε φολικό οξύ – μία χημική ουσία που προστατεύει τον εγκέφαλο και τις αρτηρίες, αλλά διαθέτει και ισχυρή αντικαρκινική δράση.

ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Το αντιγηραντικό μυστικό των σταφυλιών είναι απλό και πανίσχυρο. Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Ντέιβις, τα σταφύλια περιέχουν είκοσι γνωστά αντιοξειδωτικά που συνεργάζονται προκειμένου να αναχαιτίσουν τις επιθέσεις των ελευθέρων ριζών που επιταχύνουν τη γήρανση και προκαλούν διάφορες νόσους. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες βρίσκονται στη φλούδα και στους σπόρους και όσο πιο έντονο είναι το χρώμα της φλούδας, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωσή τους και κατά συνέπεια το οξειδωτικό χτύπημα που επιτυγχάνουν στις ελεύθερες ρίζες.

Αυτό σημαίνει ότι τα κόκκινα και τα μαβιά σταφύλια και ο ιώδης χυμός των σταφυλιών έχουν ισχυρότερες αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Τα αντιοξειδωτικά του σταφυλιού έχουν αντιθρομβωτική δράση, αναστέλλουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης και συμβάλλουν στη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων. Πράγματι, δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν έδειξαν ότι τρία ποτήρια ιώδους χυμού σταφυλιών και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί έχουν ισοδύναμα αντιθρομβωτικά αποτελέσματα στις αρτηρίες. Η αντιοξειδωτική βαλανοκετόνη, που βρίσκεται επίσης σε αφθονία στα κρεμμύδια και στο τσάι, φαίνεται ότι είναι ένα από τα ισχυρότερα αντιοξειδωτικά συστατικά των σταφυλιών.

ΟΙ ΣΤΑΦΙΔΕΣ

Είναι αποξηραμένα σταφύλια και περιέχουν δυνατές αντιοξειδωτικές ουσίες. Στην πραγματικότητα, οι σταφίδες περιέχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις αντιγηραντικών ουσιών σε σχέση με τα φρέσκα σταφύλια, όμως όχι τόσες πολλές όσες περιέχει το κόκκινο κρασί, όπως έδειξαν τα πειράματα που πραγματοποίησε ο Δρ Τζιν Σπίλερ στο Κέντρο Επιστήμης και Έρευνας της Υγείας, στο Λος Άλτος της Καλιφόρνια. Ο Δρ Σπίλερ βρήκε ότι οι σταφίδες έχουν τρεις έως πέντε φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση ορισμένων φαινολών και αντιοξειδωτικών ουσιών σε σχέση με τα φρέσκα σταφύλια. Μία μερίδα σταφίδες (που ισοδυναμεί περίπου με 45 gr σταφιδών) περιείχε επίσης τριπλάσια ποσότητα αντιοξειδωτικών σε σχέση με ένα ποτήρι λευκό κρασί και το ένα τρίτο των αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχονται σε ένα ποτήρι γαλλικό κόκκινο κρασί.

*Σταφίδες και δυσκοιλιότητα: η σταφίδα περιέχει συρρικνωμένες φυτικές ίνες εξαιτίας της αφυδάτωσης που έχει υποστεί. Η κατανάλωση σταφίδας έχει ως αποτέλεσμα να διογκώνονται οι φυτικές ίνες που περιέχει, λόγω των υγρών του στομάχου. Αυτό προσθέτει όγκο στην τροφή που κινείται μέσω του εντερικού σωλήνα και να βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Οι σταφίδες περιέχουν αδιάλυτες φυτικές ίνες, οι οποίες θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές επειδή έχουν επίδραση καθαρτικού βοηθώντας στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας.

*Σταφίδες και διάρροια: Εκτός από την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, οι σταφίδες βοηθούν στην αντιμετώπιση της διάρροιας, γιατί οι φυτικές ίνες που περιέχουν, αφ’ ενός μεν καλύπτουν τις περιοχές του εντέρου που έχουν προσβληθεί από φλεγμονή, αφ’ ετέρου υφίστανται ζυμώσεις που τα προϊόντα τους εμποδίζουν την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών.

*Σταφίδες και αύξηση σωματικού βάρους: οι σταφίδες, όπως και όλα τα αποξηραμένα φρούτα, είναι ιδανικές τροφές για να αυξηθεί το σωματικό βάρος με υγιή τρόπο, αφού είναι πλούσιες σε φρουκτόζη και γλυκόζη και περιέχουν αρκετές θερμίδες. Οι σταφίδες αποτελούν καλή επιλογή στη διατροφή των αθλητών ή των bodybuilders που χρειάζονται ενισχυμένη ενέργεια, χωρίς την πρόσληψη ανθυγιεινών ποσοτήτων χοληστερόλης. Ο ρόλος τους στην υγιεινή διατροφή ενισχύεται λόγω των πολλών βιταμινών, αμινοξέων και ανόργανων αλάτων που περιέχουν, όπως το σελήνιο και φώσφορο, τα οποία συμβάλουν στην απορρόφηση άλλων θρεπτικών συστατικών και πρωτεϊνών στο σώμα.

*Σταφίδες και καρκίνος: οι σταφίδες παρέχουν υψηλή συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικά, όπως κατεχίνες, στο αίμα. Τα αντιοξειδωτικά μειώνουν τις ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό, οι οποίες σπέρνουν τον όλεθρο στα συστήματα των οργάνων και των κυττάρων. Οι ελεύθερες ρίζες οδηγούν σε ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, καθώς και η ουσία που μπορεί να παρακινήσει τη μετάσταση. Ως εκ τούτου, η κατανάλωση σταφίδας αυξάνει το επίπεδο αυτών των ισχυρών αντιοξειδωτικών στον οργανισμό, συμβάλει στην πρόληψη καρκίνου ή επιβραδύνει την πρόοδό του.

*Σταφίδες και υπέρταση: για πολλά χρόνια πίστευαν ότι οι σταφίδες έχουν την ικανότητα να μειώνουν την αρτηριακή πίεση και να συμβάλουν στην καλή υγεία της καρδιάς, αλλά σχετικά πρόσφατα οι ειδικοί άρχισαν εντατικές μελέτες για τις ιδιότητες της σταφίδας. Τα ευρήματα, αν και ακόμη δεν είναι απολύτως οριστικά για το πώς σταφίδες μειώνουν την αρτηριακή πίεση, έδειξαν θετική συσχέτιση μεταξύ της μείωσης της υπέρτασης και της κατανάλωσης σταφίδας. Πολλά από τα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται στις σταφίδες είναι ευεργετικά, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι οφείλεται κυρίως στο υψηλό επίπεδο του καλίου που περιέχουν οι σταφίδες.

*Σταφίδες και αναιμία: οι σταφίδες περιέχουν μια σημαντική ποσότητα σιδήρου που βοηθά άμεσα στην θεραπεία της αναιμίας. Περιέχει επίσης αρκετές βιταμίνες του συμπλέγματος Β που είναι απαραίτητες για το σχηματισμό νέων αγγείων. Η υψηλή περιεκτικότητα των σταφίδων σε χαλκό συμβάλει επίσης το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

*Σταφίδες και προστασία ματιών: οι σταφίδες περιέχουν φυτοθρεπτικά συστατικά, τα οποία έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Αυτά τα φυτοθρεπτικά συστατικά είναι ευεργετικά για την οφθαλμική υγεία, καθώς προστατεύουν τα μάτια από την ζημία που μπορούν να προκαλέσουν οι ελεύθερες ρίζες, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η εξασθένηση της όρασης λόγο ηλικίας και ο καταρράκτης.

*Σταφίδες και νεφρά: δεδομένου ότι οι σταφίδες είναι πλούσιες σε κάλιο, η συχνή κατανάλωσή τους αποτρέπει τον σχηματισμό, καθώς και την επανεμφάνιση των λίθων στα νεφρά.

*Σταφίδες και οστά: το ασβέστιο, το οποίο είναι το κύριο στοιχείο των οστών, περιέχεται στις σταφίδες, ενώ παράλληλα περιέχουν και βόριο. Το βόριο είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή διαμόρφωση των οστών και την αποτελεσματική απορρόφηση του ασβεστίου. Επίσης, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης στην εμμηνόπαυση και έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ χρήσιμο για τα οστά και τις αρθρώσεις. Το κάλιο είναι ένα άλλο απαραίτητο θρεπτικό συστατικό που βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα στις σταφίδες, το οποίο μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση και ανάπτυξη των οστών, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες της οστεοπόρωσης.

*Σταφίδες και χοληστερίνη: Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στις σταφίδες, συμβάλουν στην προαγωγή της απέκκρισης της χολής από το σώμα και στη μείωση της χοληστερόλης, προωθώντας έτσι την καλή καρδιακή υγεία. Επιπλέον, η ποσότητα των φυτικών ινών που περιέχονται στις σταφίδες βοηθά στην αποβολή των τοξινών και επιβλαβών ουσιών που βρίσκονται στον πεπτικό σωλήνα, πράγμα που μπορεί να προστατεύσει τους ανθρώπους από επιπλέον εντερικές ασθένειες και ανάπτυξη βακτηριδίων.

Ενώ σταφίδες μπορεί να είναι μια καλή επιλογή στα πλαίσια μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, είναι σημαντικό να μην αποτελούν υποκατάστατο των σταφυλιών. Αυτό προτείνεται διότι η αφυδάτωση μειώνει όχι μόνο περιεκτικότητα των σταφυλιών σε νερό, αλλά αυξάνει επίσης τη συγκέντρωση τους σε ζάχαρη και θερμίδες. Εξαιτίας αυτών των αλλαγών, τα σταφύλια χάνουν θρεπτικά συστατικά: σε κάθε μερίδα (28 γρ.) σταφίδας, θα καταλήξετε να καταναλώσετε τέσσερις φορές περισσότερο την ποσότητα ζάχαρης και θερμίδων που θα προσλαμβάνατε σε 28 γρ. σταφυλιών.

Επιπλέον, ακόμη και αν οι σταφίδες που παρασκευάζονται από σταφύλια, σύμφωνα με μελέτες, δεν προσφέρουν στον ίδιο βαθμό τα οφέλη για την υγεία από ότι σε φρέσκια μορφή. Παρόλα αυτά, οι σταφίδες μπορούν αποτελέσουν μια υγιεινή επιλογή για σνακ, σε δημητριακά, σε σαλάτες, και σε άλλες συνταγές. Τις σταφίδες τις καταναλώνουμε με μέτρο, δεδομένου ότι το ¼ φλιτζανιού περιέχει περισσότερες από 100 θερμίδες και γλυκαιμικό δείκτη περίπου στο μέσο (56- 66 ανάλογα την ποικιλία). Συγκριτικά, τις ίδιες θερμίδες περιέχουν ένα γεμάτο φλιτζάνι σταφύλια φρέσκα, ενώ έχουν και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (46).

ΟΙ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΙ ΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΥΓΙΕΙΣ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατανάλωση άφθονων φρούτων και λαχανικών και μικρότερης ποσότητας κρέατος μπορεί να περιορίσει τις αρνητικές συνέπειες της γήρανσης και να παρατείνει τη διάρκεια του βίου. Όμως η κατανάλωση αποκλειστικά φυτικών τροφών φαίνεται ότι αυξάνει ακόμα περισσότερο τις πιθανότητές σας να επιβραδύνετε το ρυθμό της γήρανσης και να επιμηκύνετε στο μέγιστο βαθμό τη διάρκεια του βίου σας. Οι χορτοφάγοι ζυγίζουν λιγότερο, έχουν χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα και να προσβληθούν από καρκίνο, έχουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα και γενικά ζουν πολύ περισσότερο σε σχέση με τους κρεατοφάγους.

Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 1994 από Βρετανούς επιστήμονες, στη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου και στην οποία συμμετείχαν έξι χιλιάδες χορτοφάγοι, οι χορτοφάγοι έχουν 28% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή νόσο και 39% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο σε σχέση με τους κρεατοφάγους. Ακόμα και οι χορτοφάγοι που κάπνιζαν και ήταν παχύσαρκοι είχαν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν σε σχέση με τους κρεατοφάγους που κάπνιζαν και ήταν εξίσου παχύσαρκοι.

Σύμφωνα με μια μεγάλης κλίμακας μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 27.530 άτομα, τα ποσοστά θανάτου αυξάνονταν ευθέως ανάλογα με την κατανάλωση κρέατος και πουλερικών. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι μεταξύ των άντρων, αυτοί που είχαν γίνει χορτοφάγοι σε μικρή ηλικία είχαν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή νόσο. Κατ’ αντιστοιχία, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα βρήκαν ότι τα οφέλη του να είναι κανείς χορτοφάγος στα νεανικά του χρόνια μπο¬ρεί να μην είναι εμφανή μέχρι την ώριμη ηλικία.

«Αν η κοινωνία μας αποφάσιζε να αλλάξει διατροφικές συνήθειες και να στραφεί στη χορτοφαγία, η αρτηριοσκλήρωση των στεφανιαίων αρτηριών που ενθννεται στο μεγαλύτερο ποσοστό για τη στεφανιαία νόσο θα εξαφανιζόταν» Δρ Γονίλιαμ Ρόμπερτς, πρώτος επιμελητής του επιστημονικού περιοδικού «Αμερικανική Ενημέρωση Καρδιολογίας»

Οι γυναίκες χορτοφάγοι παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Όπως δείχνουν τα ερευνητικά αποτελέσματα, οι γυναίκες που καταναλώνουν πολύ κρέας έχουν υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα τους σε σχέση με τις χορτοφάγους, πιθανώς λόγω του κεκορεσμένου ζωικού λίπους που καταναλώνουν και είναι γνωστό ότι τα οιστρογόνα ευνοούν την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Οι χορτοφάγοι έχουν επίσης μικρότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου. Επιπλέον, οι χορτοφάγοι έχουν χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη τύπου II, χολολίθων, λίθων στους νεφρούς, οστεοπόρωσης και αρθρίτιδας.

Η σημασία του Καθαρού Νερού για τον Ανθρώπινο οργανισμό είναι τεράστια.

H σημασία του ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΝΕΡΟΥ είναι ανεκτίμητη

Καταναλώστε ΖΩΝΤΑΝΟ ΝΕΡΟ

Το ΖΩΝΤΑΝΟ νερό θεωρείται το πλέον σημαντικό και αναντικατάστατο θρεπτικό συστατικό για τον άνθρωπο. Αδυναμία επαρκούς πρόσληψης οδηγεί πολύ γρήγορα σε σημαντικές βλάβες. Ήδη σε 2 με 4 μέρες, ο οργανισμός αδυνατεί να αποβάλει τις ουσίες που κανονικά θα έπρεπε με τα ούρα (ουρία, ουρικό οξύ, κρεατινίνη κ.α.) και οδηγείται τελικά σε υπογλυκαιμία. Το ισοζύγιο ύδατος προσδιορίζεται από το αλγεβρικό άθροισμα των ποσοτήτων νερού που προσλαμβάνει και αποβάλει ένας άνθρωπος σε ημερήσια βάση. Σε γενικές γραμμές προσλαμβάνει νερό από τα διάφορα ποτά που καταναλώνει καθώς και από τις στερεές τροφές που προσλαμβάνει. Θετική συμμετοχή στο ισοζύγιο ύδατος έχει επίσης το νερό οξείδωσης (νερό που παράγεται στον οργανισμό από τις μεταβολικές του αντιδράσεις). Στον αντίποδα, οι αρνητικές συνιστώσες του ισοζυγίου (σε φθίνουσα σειρά) είναι το νερό που αποβάλλεται με τα ούρα, τα κόπρανα, το νερό που αποβάλλεται από το δέρμα και τέλος η ποσότητα που αποβάλλεται από τους πνεύμονες.