Ο Χριστός αρνήθηκε ότι ήρθε από το Γιαχβέ, τον θεό των Εβραίων. Γιατί η εκκλησία διδάσκει το αντίθετο ;

Ξέρω πολύ καλά οτι θα μου την πέσετε οτι δεν είμαι ορθόδοξη. Πιό οπθόδοξη δεν γίνεται΄Ο Χριστός που σταυρώθηκε δεν έχεικαμμία σχέση με τον γιαχβέ. Αυτός τον έβαλε στον γάιδαρο καβάλα και τον σταύρωσε. Ο αναστημένος και στην συνέχεια παντοκράτορας όμως???? Μην καθόμαστε με το στόμα ανοιχτό στην καθοδήγηση των ιερατείων. Λογική. Λογική. Καθαρό μυαλό και ψυχή όσο το δυνατόν πιό ελεύθερη.

συνεχεια της διυλισης του κωνωπα:
“Ο θεος αγαπη εστι” οποιος τον γνωρισε δεν μπορει και να αμφιβαλει οτι ο Ιησους ειναι η ενσαρκωμενη αγαπη και δεν μπορει να ειναι κατι διαφορετικο απο το Θεο / Ταο. Εαν δεν ηταν ετσι η ψυχη δεν θα τον αναγνωριζε ως νυμφιο και κανεις δεν θα ασχολουταν μαζι τους ουτε με το θεο ουτε με τον Ιησου….Οποιος επομενως δεν εχει σχεση με την συμπαντικη συνεκτικη δυναμη της αγαπης δεν μπορει να ειναι τιποτα αλλο παρα μονο ενα ΤΙΠΟΤΑ ειτε εβραιος ειναι η ταμπελα του ειτε χριστιανος…..Η εσωτερικη αρχη του καθενος γνωριζει μονο αυτο που της λειπει…Εαν δεν το καταλαβαινετε ειναι γιατι σας λειπει η εμπειρια της ΑΓΑΠΗΣ, του ακτιστου φωτος, φωτισμενου κενου, ταο, κλπ.
Περαν των ατομων που τα διδαξαν ολα αυτα η ΑΡΧΗ υπαρχει και οποιος αμφισβητει τα προσωπα ας εχει τουλαχιστον την τολμη να πιει απο την πηγη κατευθειαν και μετα να εκφερει γνωμες. Εαν ο ΓΙΑΧΒΕ ειναι ή δεν ειναι ο Θεος του Ιησου ειστε παρασαγκες πισω για να το γιωσετε και απλα θεωρητικολογειτε….

O ENSIGN RO LAREN συνεχιζει να ζωγραφιζει και σε οτι αφορα το ΤΑΟ κλπ καθως προσπαθει να προσεγγισει την μια αληθεια του ενος Ακτιστου Δημιουργου ετσι οπως αυτος εκφραζετε μεσα σε ολες τις παραδοσεις και αυτο ειναι που εκαναν βασικα και οι νεοπλατωνιστες καθως αλλωστε “Εν το Παν”. Διαφωνω ασφαλως ως προς το τι ειναι αυτο που πραγματικα κανει ο Λιακοπουλος μαζι με ολους τους ομοιους του καθως εδω περα δεν μιλαμε για θεωρητικολογια αλλα για ασυστολη παπαρολογια που εχει ξεφυγει απο καθε οριο μαλακιας μεσα στα πλαισια της διανοητικοπνευματικης αποχαυνωσης που εχει σπειρει στο συνολο της η ασθενεια της αρχαιοπληξιας και με τα δικαιολογητικα ασφαλως που της παρεχει η αθεολογια της επικρατουσας θρησκειας που κρυβετε μεσα στο σκατο της, καθως οπως ειπαν και καποιοι παλιοι της Ορθοδοξιας σε καποια φαση το ιερατειο θα ειναι τοσο πολυ διεφθαρμενο που δεν θα μπορει να ξεχωρισει το αριστερα (yin-υλη) απο το δεξια (yang-πνευμα) του Θεου-ΤΑΟ. Ειναι προφανες οτι το ιερατειο ενδιαφερετε κυριως για την εξουσια του και οχι για το αντικειμενο σε αντιθεση μαλιστα με τους νεοπλατωνιστες που λογω των συνθηκων ειναι κυριως χριστιανοι η εστω φιλοι του Ιησου οι οποιοι μεσα σε ενα τραγικο πλαισιο επι της ουσιας προσπαθουν να σωσουν το πνευμα του εθνους αλλα και την θρησκεια του εθνους γιατι ειτε μας αρεσει ειτε οχι η θρησκεια του νεοελληνικου εθνους ειναι η Ορθοδοξια. Για να κοπει λοιπον η μαλακια αυτο που θα πρεπει να γινει ειναι να δωθει ενα βραβειο σε ολους τους νεοπλατωνιστες χριστιανους που αγωνιζονται να βγαλουν ακρη και να κοψουν τον γορδιο δεσμο αλλα οπως γνωριζουμε αυτο ειναι η δουλεια του ΑΩ και δηλαδη του Απολλωνα και δηλαδη του αληθινου Απολλωνα-Γιαχβε-Γιαχ-ΙΑΩ και οχι του κατασκευασματος του ιερατειου. Double Hit. https://sites.google.com/site/archaiaelladaealetheia/home/to-e-to-en-delphois-kai-o-iechobas

2. Η σημασία τού ονόματος Γιαχβέ….. Γιατί άραγε ο Θεός διάλεξε ένα τόσο παράξενο όνομα; Τι άραγε ήθελε να δηλώσει όταν έλεγε στον Μωυσή: «Έτσι να πεις… : Ο Είναι (ο Γιαχβέ) με απέστειλε»; (Έξοδος 3/γ΄ 15). Γιατί άραγε ο Θεός διάλεξε να τον εκπροσωπήσει το ρήμα: «Είναι», ως αιώνιο όνομα; Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι καλό να ανατρέξουμε στις συνθήκες κάτω από τις οποίες δόθηκε στο Μωυσή η αποκάλυψη αυτού τού ονόματος. Σύμφωνα με το χωρίο Έξοδος 3/γ΄ 11, όταν ο Μωυσής παίρνει εντολή από το Θεό να βγάλει τον Ισραήλ από την Αίγυπτο, καταλαβαίνει πόσο ασήμαντος είναι, και ρωτάει το Θεό: «Ποιός είμαι εγώ;» Με αυτή την ερώτηση, ο Μωυσής εκφράζει την ιδέα τής μηδαμηνότητάς του, και την αδυναμία του να αναλάβει ένα τόσο μεγάλο έργο. Μετά, ο Μωυσής, στο εδάφιο 13, ρωτάει το Θεό, «Ποιο είναι το όνομά Του». Ο λόγος είναι, ότι στην Αίγυπτο είχαν πολλούς θεούς, και προφανώς πολλοί θα αναρωτιόντουσαν ποιος απ’ όλους τους θεούς ενδιαφέρεται για τον Ισραήλ. Η απάντηση τού Θεού, ήταν μία, και για τις δύο ερωτήσεις τού Μωυσή: Ο Θεός απάντησε όπως είδαμε στο 3/γ΄ 14: «Είμαι αυτός που Είμαι». (Εβραϊκά: » «). Με αυτά τα λόγια, ο Θεός αντιτάσσει στον Μωυσή που έλεγε ότι δεν είναι τίποτα, το ίδιο Του το «Είμαι». Ήταν σαν να έλεγε στο Μωυσή: «Εσύ είσαι μηδαμηνός, αλλά εγώ, ΕΙΜΑΙ κάτι. Είμαι κάτι, τού οποίου το Είναι, αντιστοιχεί στη φύση μου και γίνεται το όνομά μου. Πήγαινε πες στο λαό, ότι ο Είμαι με απέστειλε». Ο Θεός είναι το πλήρωμα τής ύπαρξης και τής δύναμης. Ακόμα, με τα λόγια αυτά ο Θεός απαντάει και στην άλλη ερώτηση που είχε σχέση με την πολυθεϊα. «Ποιό είναι το όνομά σου;» Τον ρώτησε ο Μωυσής. Σε αυτή την ερώτηση, ο Θεός αντιτάσσει το όνομα «Είμαι», με την έννοια ότι «είναι» ο μόνος αληθινός Θεός, ο μόνος υπαρκτός Θεός. Είναι σαν να έλεγε: «Οι άνθρωποι ζητάνε το όνομά μου, επειδή νομίζουν πως υπάρχουν και άλλοι θεοί, από τους οποίους μπορώ να διακρίνομαι επειδή έχω διαφορετικό όνομα από αυτούς. Αλλά Είμαι αυτό που Είμαι. Οι άλλοι θεοί, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Γι’ αυτό, αντί άλλου ονόματος, πες στο λαό: Ο Είμαι με απέστειλε. Σε κάθε άλλο θεό, αρμόζει το όνομα: «Δεν είναι»». Πράγματι, στο Δευτερονόμιο 32/λβ΄ 39, αυτή η έννοια τού ονόματος φαίνεται καθαρά: «Δέστε τώρα, ότι Εγώ, Εγώ Είμαι, και δεν είναι θεός εκτός από Εμένα». (Στα Εβραϊκά: «Εγώ, Εγώ Αυτός». Το «Είμαι», υπονοείται πέραν πάσης αμφιβολίας). Το ίδιο μπορεί να δει ο αναγνώστης, στον Ησαϊα, 43/μγ΄ 9 – 13, και σε άλλα σχετικά εδάφια. Το Γιαχβέ λοιπόν, που όπως είπαμε σημαίνει: «Είναι», υποδηλώνει ότι ο Θεός εκείνος, Είναι ο ΩΝ, (ο Υπάρχων), Αυτός που έχει την ύπαρξη, δηλαδή το «Είναι» στην ίδια του τη φύση, έτσι που αυτό να ταυτίζεται με τ’ όνομά Του. Αυτός που «Υπάρχει» προ πάντων, και ο οποίος έφερε σε ύπαρξη κάθε τι άλλο, το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μη υπάρχον αφ’ εαυτού». Κατά τη σημασία αυτή, το Γιαχβέ, είναι συνώνυμο και προς τη γνωστή φράση όρκου τού Θεού: «Ζω εγώ». (Αριθμοί 14/ιδ΄ 21. Δευτερονόμιο 32/λβ΄ 40). Ως «Ων», (υπάρχων), ο Θεός δηλώνει ότι είναι αιώνιος και ατελεύτητος. (Το «Ων», βρίσκεται σε χρόνο διαρκείας, και σημαίνει «ΕΙΝΑΙ». Κατά το λεξικό τού Δημητράκου: «Ο αιωνίως υπάρχων Θεός»). (Έξοδος 3/γ΄ 14). O Ων, είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η Εκκλησία τού Κυρίου στα Ελληνικά, για να αποδώσει την Εβραϊκή λέξη: «Γιαχβέ» στη γλώσσα μας. Τη βρίσκει κανείς στις Άγιες Εικόνες, στα Ιερά κείμενα τής Αγίας Γραφής και στην υμνολογία τής Εκκλησίας. Επίσης, με τη λέξη αυτή, συγγενεύει η λέξη: «ουσία», που τόσο ρόλο έπαιξε στις Οικουμενικές Συνόδους. (Ων, Ούσα, Ουσία). «Ουσία», σημαίνει «ύπαρξη». Στη συνέχεια, αναφέρουμε μερικούς ορισμούς τής λέξεως «ουσία», από αρχαίους Χριστιανούς. «Ουσία είναι πράγμα υπαρκτό». (Λεοντίου Βυζαντίου μν. εργ. PG 1277 D). «Ουσία είναι η παραλλαγή τού ανυποστάτου… το μη υπαρκτό το ονομάζουμε ουσία.» «Ουσία είναι το να υπάρχει κάτι». «Είναι το όντως υπαρκτό». (Γρηγόριος Νύσσης). «Ουσία… είναι… αυτό το ΕΙΝΑΙ τού Θεού». (Βασίλειος Καισσαρείας). Ο Άγιος Αθανάσιος έγραψε, ότι η «ουσία», όταν αναφέρεται στο Θεό, σημαίνει: «Αυτός είναι ο Ων». (Γιαχβέ). Κατά το Γρηγόριο το θεολόγο: «Ο Ων και ο Θεός είναι τής Ουσίας ονόματα». (Όσον αφορά τη χρήση τής λέξεως «ουσία» για το Θεό). Η λέξη «Ουσία», λέγεται στη θεολογία και: «Φύση» τού Θεού. Όταν λοιπόν μιλάμε για το όνομα: «Γιαχβέ», για το «Είναι», ή για τον Όντα, ή για την «Ουσία», ή για τη «Φύση» τού Θεού, μιλάμε για το ίδιο πράγμα. (Πολύ περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό, ο αναγνώστης μπορεί να βρει στο βιβλίο τού θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου: «Ο Ιησούς Γιαχβέ»)

Η λέξη ΓΙΑΧΒΕ, είναι ρηματικός τύπος τού (αρχαιότερα ήταν ), που σημαίνει: «είναι», με συνδετική αλλά και υπαρκτική έννοια. Στην Εβραϊκή φράση: το πρώτο: (είμαι), είναι συνδετικό, και έχει ως κατηγορούμενο την υπόλοιπη φράση, ενώ το 2ο είναι υπαρκτικό, και χρησιμοποιείται απολύτως. Υπαρκτικό είναι επίσης στη φράση: «Ο με απέστειλε». Το μελλοντικής εννοίας αλλού, εδώ είναι Ενεστωτικής, όπως δείχνει η μετάφραση τών Ο΄(Εβδομήκοντα). Η ακριβής απόδοσή του σε ενεστωτική έννοια, είναι: «ΕΙΜΑΙ».

Το ΥΗWH στην Εβραικη συμβολολογια συμβολιζει την Αλχημικη ενωση των αντιθετων 69-ΤΑΩ-IAO-YAO εξου και η μεταφραση του Τετραγραμματου απο τους Εβδομηκοντα σε ΙΑΩ που στους ειδκους των ημερων (δηλαδη τους νεοπλατωνιστες κατα κυριο λογο) ηταν ο διπολικος Ιανος που με καποιο περιεργο και ακατανοητο τροπο ηταν και ο Απολλωνας συμφωνα με τους Ρωμαιους ειδικους ο οποιος επισης εκφραζει μια διπλη προσωπικοτητα επι της ουσιας που για αλλους λεω εγω μπορει να ειναι κρυα-666 = CHRISTOS και για αλλους ζεστη 9 συμφωνα και με τους νομους της φυσης δηλαδη οπου αυτοι που βρισκονται πιο κοντα στην ζεστη-yang-9 βρισκονται στην αγγαλια του Θεου που στους αγωνες καθετε και περιμενει εκει καπου κοντα στο τερμα για να σκοραρει καθως το ποδοσφαιρικο του μεγαλειο δεν του επιτρεπει να εγκλωβιστει μεσα στην ματαιοτητα του τρεχαλητου του δεξια και του αριστερα εκει οπου βασικα ενα καθαροαιμο striker οπως για παραδειγμα ο Καντονα (9) μπορει να βαλει γκολ ακομα και με μια κλανια του και για αυτο αλλωστε ειναι ο Ομοπολων 69 που μπορει ασφαλως να παιξει και ως κοφτης (6) αναλογα με τις αναγκες του αγωνα καθως βασικα μιλαμε για το απολυτο ποδοσφαιρικο ταλεντο που ειναι μια ομαδα μονος του και ειναι τοσο τεραστιος που μπορει ακομα και να πασαρει στον εαυτο του.

Διαβάζοντας ολα τα σχόλια σας εδω μεσα αισθάνθηκα μια απέραντη αηδία . Τρώγεστε για μια ξενόφερτη θρησκεια που ευθύνεται για απίστευτες γενοκτονίες τοσο στον Παλαιό οσο και στον Νέο Κοσμο. Αναρωτιέμαι , (εαν βαβαια αισθάνεστε Ελληνες ) εαν έχετε ενδιαφερθεί για το Αξιακό Συστημα των Προγόνων μας . Διαθέτουμε Ποιητές , Φιλοσόφους και Επιστήμονες που διδάσκονται σε ολα τα Πανεπιστήμια του κοσμου .