Διαφημίσεις

By Nikolas Gonos

[Στίχος 1]
Ήταν νύχτα και ο κόσμος βυθίστηκε σε βαθιά σιωπή,
Έμεινα ξύπνιος, χαμένος στις σκέψεις για τη λαμπρότητα σου.
Χωρίς να ψάχνω για ένα σώμα, χωρίς φωτιά να ανάψω,
Μόνο τη ζεστασιά των ματιών σου να με καθοδηγεί μέσα στη νύχτα.

[Προ-ρεφρέν]
Σε γνώρισα σαν μια αύρα στον καλοκαιρινό ήλιο,
Σαν μια φλόγα που χόρευε και έκανε την ψυχή μου να τρέχει.
Μια υπόσχεση ανείπωτη, μεταφερόμενη χωρίς ήχο,
Ένα βλέμμα που ψιθύριζε, «Μείνε εδώ, άσε την αγάπη να βρεθεί».

[Ρεφρέν]
Μου έμαθες ότι η αγάπη δεν είναι ιδιοκτησία, είναι μια φλόγα,
Που καίει φωτεινή και ελεύθερη, χωρίς να επιδιώκει ποτέ να δαμαστεί.
Ότι η αγάπη δεν θέλει να κρυφτεί ή να περιοριστεί,
Αλλά να αποκαλύψει την καρδιά της, μια για πάντα, αγνή και ευγενική.

[Στίχος 2]
Άγγιξα το χέρι σου και ο χρόνος σταμάτησε,
Το «πριν» έλιωσε σαν κερί σε μια ζεστή αγκαλιά.
Καθώς πλησίαζα, ο κόσμος σιγά-σιγά εξαφανιζόταν,
Όχι για να ξεχάσω ποιος είμαι, αλλά για να ζήσω ξανά σήμερα.

[Προ-ρεφρέν]
Ήρθες σαν ένα τραγούδι που είχα ξεχάσει,
Αλλά θυμήθηκα κάθε νότα, κάθε αίσθηση άφθαρτη.
Με πήρες από το «μόνος» στο ευτυχισμένο «εμείς»,
Χωρίς υποσχέσεις, χωρίς θλίψη να προβλέψω.

[Ρεφρέν]
Μου έμαθες ότι η αγάπη δεν είναι ιδιοκτησία, είναι φλόγα,
Που καίει φωτεινή και ελεύθερη, χωρίς να ζητά να δαμαστεί.
Ότι η αγάπη δεν θέλει να κρυφτεί ή να περιοριστεί,
Αλλά να αποκαλύψει την καρδιά της, μια για πάντα, αγνή και ευγενική.

[Γέφυρα]
Και όταν ήρθε το πρωί, δεν έμειναν λόγια να πούμε,
Γιατί όλα είχαν ειπωθεί πριν το φως της μέρας.
Το χέρι σου στο δικό μου, μπλεγμένο σε μια γλυκιά αγκαλιά,
Και η σιωπή έγινε η γλώσσα μας, ο ιερός μας χώρος.

[Ρεφρέν]
Μου έμαθες ότι η αγάπη δεν είναι ιδιοκτησία, είναι μια φλόγα,
Που καίει φωτεινή και ελεύθερη, χωρίς να επιδιώκει ποτέ να δαμάσει.
Ότι η αγάπη δεν θέλει να κρυφτεί ή να περιοριστεί,
Αλλά να αποκαλύψει την καρδιά της, μια για πάντα, αγνή και ευγενική.

[Outro]
Και εδώ είμαστε, σε αυτή την υπέροχη συμφωνία,
Με ήχους που αντηχούν απαλά, καρδιές σε τέλεια αρμονία.
Ας μας περιβάλλει η νύχτα, ας ξεθωριάσει ο κόσμος,
Στα ψιθυρίσματα της αγάπης, μαζί θα μείνουμε.

Από Stranger

Μετά από την πρώτη πτώση στα 3 μου έτη από μια αντίκα κούνια της γιαγιάς δημιούργησα τα πρώτα μου κενά ! Στην πορεία ένα ατύχημα με ένα ποδήλατο, όπου σε μια κατηφόρα βουνού, συνάντησα ένα γέρικο πλάτανο με το κεφάλι,η συνάντηση αυτή με έφερε στην κατάσταση της μόνιμης Νιρβάνας που βρίσκομαι σημερα!Οι φίλοι μου μου λένε ότι κάπου κάπου ξυπνάω μέσα από τον λήθαργο μου και αρχίζω και γράφω ..η μιλάω σε ένα μικρόφωνο… δεν έχω καλους φίλους το γνωρίζω…από παιδί με κοροϊδεύουν!

Μια σκέψη στο “Whispers in the Night”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek